درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از این پژوهش، طراحی مدل موانع مشارکت سالمندان در ورزش با تأکید بر فاکتورهای رفاه اجتماعی بود. تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی نظام مند انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش منابع انسانی (اساتید، مدیران، سالمندان، پزشکان) و منابع اطلاعاتی (کتاب ها، مقالات، اسناد، رسانه ها) بود. نمونه گیری به تعداد قابل کفایت و با روش قضاوتی بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انجام شد (17 نفر). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه های اکتشافی ساختارمند بود. روایی ابزار بر اساس اعتبار نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله ای با رویکرد تحلیل سیستمی استفاده شد. بر اساس چارچوب مفهومی استخراج شده شامل 5 مقوله اصلی و 42 کد باز بود. نتایج کدگذاری انتخابی نشان داد که موانع مشارکت سالمندان در ورزش با تأکید بر فاکتورهای رفاه اجتماعی شامل موانع اقتصادی (گرانی، اقتصاد کلان و بودجه سازمان ها)، موانع آموزشی، موانع مرتبط با تأمین اجتماعی، موانع سلامتی (جسمی و روانی) و دغدغه های فردی معیشتی سالمندان (شغلی، مسکن، خانوادگی) می باشد. بر اساس نتایج می توان گفت فاکتورهای رفاه اجتماعی می تواند موانع اصلی مشارکت سالمندان را در ورزش و برنامه های مرتبط با فعالیت های بدنی را نمایان سازد و لذا برای ارتقاء سطح مشارکت سالمندان در برنامه های ورزشی می بایست رفاه اجتماعی آنان موردتوجه قرار گیرد.

اهمیت کسب وکارهای کوچک و متوسط به عنوان ابزاری برای رشد اقتصادی در بسیاری از کشورهای پیشرفته مشخص شده است. بررسی و شناسایی عوامل مؤثر بر رونق کسب وکارهای کوچک و متوسط ورزشی می تواند به غنای علمی حوزه اقتصاد و بازاریابی ورزشی و مدیریت ورزشی کمک شایانی نماید. لذا هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل مؤثر بر بر رونق کسب وکارهای کوچک و متوسط ورزشی بود. روش پژوهش حاضر کیفی  و از نوع پژوهشهای اکتشافی می باشد و از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی به شمار می آید. مشارکت کنندگان در این پژوهش شامل اعضای هیئت علمی رشته مدیریت ورزشی، اعضای هیئت علمی رشته بازاریابی و مدیران و کارشناسان ورزشی صاحب نظر بودند و از روش نمونه گیری هدفمند در پژوهش استفاده شد. برای گردآوری اطلاعات مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته ای با شرکت کنندگان انجام گرفت و با 25 مصاحبه اشباع نظری حاصل شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مضمون جهت کسب اطلاعات این پژوهش استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که عوامل مؤثر بر رونق کسب وکارهای کوچک و متوسط ورزشی از چهار مقوله اصلی تشکیل شده است که شامل عوامل حقوقی، عوامل فرهنگی-اجتماعی، عوامل مدیریتی و عوامل تکنولوژیک می شود. در نهایت با توجه به نتایج و عوامل مؤثر بر رونق کسب وکارهای کوچک و متوسط ورزشی نیاز است برای استفاده از فرصت ها و مدیریت چالش های این حوزه برنامه های مناسبی تدوین کرد.

هدف اصلی پژوهش حاضر طراحی مدل نقل وانتقالات بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی، از نظر روش شناسی کیفی با استفاده از نظریه داده بنیاد می باشد. جامعه آماری این پژوهش را اسناد منتشر شده پیرامون مبحث نقل وانتقالات بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران و 15 نفر از صاحب نظران تشکیل دادند. برای انتخاب نمونه از چنین جامعه ای از نمونه گیری هدفمند که روش نمونه برداری غیراحتمالی است استفاده شد. در ادامه برای کفایت نمونه گیری از نمونه گیری نظری استفاده گردید. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش مصاحبه عمیق بود. برای روایی و پایایی اندازه گیری به هنگام کدگذاری بازبینی انجام شد؛ طبقه بندی یا تأیید نتایج با مراجعه به مصاحبه شوندها انجام گرفت؛ تأیید همکاران پژوهش از جمله استاد راهنما گرفته شد؛ تحلیل موارد کیفی انجام گرفت و در نهایت منابع مورد ارجاع کفایت لازم را داشتند. در این پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار مکس کیودا نسخه 2018 بهره گرفته شد. نتایج کدگذاری باز بیانگر آن بود که 52 کد باز حاصل از تحلیل مصاحبه ها و اسناد به دست آمد. نتایج کدگذاری محوری بیانگر این بود که 8 مقوله از این کدگذاری به دست آمد که به ترتیب شامل: بازار ترانسفر، قیمت بازیکن، عوامل اقتصادی، زیرساخت قانونی، اقدامات بازاریابی، آینده نگری باشگاه، روابط و همکاری و عقد قرارداد رسمی است. در نهایت یافته های حاصل از کدگذاری انتخابی شامل 3 عامل: دیدگاه اقتصادی، دیدگاه حقوقی و قانونی و دیدگاه توسعه ای بود. درنهایت به موجب اینکه فرایند دیدگاه توسعه ای یک فرایند پیچیده، زمان بر و هزینه بردار است و سرانجام آن لازم است برآیند مطلوب وجود داشته باشد پیشنهاد می گردد به دیدگاه توسعه ای بیش از پیش تقویت شود. برای این منظور لازم است از تجربیات کشورهای صاحب سبک در این امر استفاده شود.

زمین ه و ه دف: یافتن تمرین ورزشی که دارای اثربخشی زیاد و سریع باشد، می تواند افراد چاق را برای انجام فعالیت ورزشی ترغیب کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات 12 هفته تمرین مقاومتی دایره ای و سنتی همراه با تمرین هوازی بر اینترلوکین-6 (IL-6)، عامل نکروزی تومور آلفا (TNF-α) و قدرت عضلانی در مردان چاق بود. روش تحقیق: تعداد 36 مرد چاق (با میانگین سنی 22/3 ± 75/25 سال و شاخص توده بدنی 3/1 ± 13/35 کیلوگرم بر متر مربع) به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه مساوی (12 نفر) شامل کنترل، تمرین مقاومتی سنتی + هوازی و تمرین مقاومتی دایره ای + هوازی تقسیم شدند. شرکت کنندگان در گروه های تمرینی، ابتدا تمرین مقاومتی و سپس تمرین هوازی را به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته به اجرا درآوردند. تمرین مقاومتی با شدت 55 تا 75 درصد یک تکرار بیشینه و تمرین هوازی با شدت 45 تا 65 درصد ضربان قلب ذخیره در طول 12 هفته اجرا شد. خونگیری در دو مرحله پیش و پس آزمون جهت سنجش شاخص های IL-6 و TNF-α صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و تعقیبی شفه در سطح معنی داری 05/0>p استفاده شد. یافته ها: سطوح IL-6 و TNF-α در گروه های تمرینی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری  داشتند (001/0>p)، اما بین دو گروه تمرینی تفاوت معنی داری  مشاهده نشد (05/0<p). قدرت عضلانی بالاتنه و پایین تنه در هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری  داشت (001/0>p)، اما این تغییرات بین دو گروه تمرینی معنی دار نبود (05/0<p). وزن بدن فقط در گروه تمرین مقاومتی دایره ای نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت (01/0>p). نتیجه گیری: انجام 12 هفته تمرینات مقاومتی سنتی و دایره ای همزمان با تمرین هوازی، سبب تعدیل سطوح آدیپوکاین های التهابی و بهبود قدرت عضلانی در مردان چاق می شود؛ اما پیشنهاد می شود برای کاهش وزن بیشتر از تمرینات مقاومتی دایره ای استفاده گردد.

هدف از پژوهش حاضر ارتباط بین توانمندی شناختی و اشتیاق با میانجی گری خودکارآمدی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم بود.روش پژوهشروش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم در سال 1403 تشکیل داد که تعداد آنها 356 گزارش شد که از بین آن ها به صورت در دسترس356 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه توانمندی شناختی (اسپریتزر و همکاران، 1997)، پرسشنامه خودکارآمدی بتز و همکاران (1996) و پرسشنامه اشتیاق سالواناوا و همکاران (2001) بود. پژوهش، از روش الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و نرم افزار AMOS-23 برای ارزیابی مدل پیشنهادی بررسی شد.یافته هایافته ها نشان داد ضریب مسیر توانمندی شناختی به اشتیاق 38/0 =β بدست آمد که در سطح 05/0=P معنی دار بود. ضریب مسیر خودکارآمدی به اشتیاق 47/0 =β، و توانمندی به خودکارآمدی نیز  67/0 =β بدست آمد که در سطح 05/0≥P معنی دار بود. نتایج نشان داد توانمندی با میانجیگری خودکارآمدی توانست اشتیاق در کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم را پیش بینی می کند (44/0 =β، 05/0>P).نتیجه گیریبر اساس نتایج بدست آمده می توان اظهار داشت بین توانمندی شناختی و اشتیاق با میانجی گری خودکارآمدی کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان قم رابطه وجود دارد و مدل از برازش مطلوبی برخوردار است.

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آزادی بیان بر اثربخشی مدیریت راهبردی در وزارت ورزش و جوانان انجام گرفت.روش شناسی: روش پژوهش کمی-توصیفی بود که به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری شامل همه کارکنان ستادی وزارت ورزش و جوانان بود (800=N). طبق جدول مورگان، حجم نمونه 260 نفر تعیین شد و نمونه گیری به روش طبقه ای تصادفی انجام گرفت. ابزار اندازه گیری شامل دو پرسشنامه اثربخشی مدیریت راهبردی نیک نژاد (2015)، پرسشنامه آزادی بیان امرالهی (2017) بود که بعد از تأیید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف اسمیرنوف، تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با کمک نرم افزارهای آماری SPSS و PLS نسخه 3 استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که اثربخشی مدیریت راهبردی در وزارت ورزش و جوانان به طور معنی داری در وضعیت نامناسب و میانگین آزادی بیان به طور معنی داری پایین تر از حد متوسط قرار دارد. همچنین، رابطه مثبت و معنی داری بین آزادی بیان و اثربخشی مدیریت راهبردی وجود دارد (0/01=Sig). در نهایت، نتیجه مدل معادلات ساختاری نشان داد که اثر آزادی بیان بر اثربخشی مدیریت راهبردی مستقیم و معنی دار است.نتیجه گیری: برای دستیابی به سازمانی اثربخش، توجه به عوامل مرتبط با منابع انسانی مانند آزادی بیان، در سازمان ضروریست. بنابراین افزایش میزان آزادی بیان کارکنان می تواند زمینه ساز ارتقای خلاقیت و نوآوری کارکنان شده و احتمال دستیابی به اهداف سازمانی را افزایش دهد.

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر طراحی و اجرای یک سیستم نظارت بر آسیب های ورزشی در دانش آموزان بود. روش: آسیب های ورزشی دانش آموزان دختر و پسر دبیرستان های استان ایلام با استفاده از روش های آنلاین[1] و فرم کاغذی در طی یک ترم تحصیلی توسط دبیران تربیت بدنی ثبت گردید و در پایان با استفاده از پرسش نامه به نظرسنجی از آنان نسبت به این روش ها پرداخته شد. پژوهش از نوع توصیفی - مقایسه ای بوده و از مجذور کای دو (x 2) در سطح معناداری (P<0/05) برای تجزیه وتحلیل نتایج استفاده شد. یافته ها: در مجموع 151 آسیب گزارش شد که 76 آسیب (4/50 درصد) با روش آنلاین، 70 آسیب (3/46 درصد) با روش آنلاین-کاغذی و 5 آسیب (3/3 درصد) با روش کاغذی ثبت گردید. در مجموع روش ثبت آنلاین (146 آسیب) به طور معناداری بیشتر از ثبت کاغذی (75 آسیب) مورد استفاده قرار گرفته (001/0=p) که دبیران تربیت بدنی دلایل استفاده بیشتر از روش آنلاین را: در دسترس بودن، کارکردن راحت تر با آن و بازیابی آسان تر اطلاعات ثبت شده عنوان کردند. اما در مقابل نیز قطعی و کندی سرعت اینترنت را بعنوان مواردی که می تواند موجب ایجاد اختلال شود بیان کردند. نتیجه گیری نهایی: باتوجه به نتایج به نظر می رسد استفاده از روش های آنلاین در جهت ثبت آسیب های ورزشی در مدارس مؤثرتر باشد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر روانشناسی مثبت و تکنیک های تجسم بر سلامت روان ورزشکاران آسیب دیده بود.روش پژوهشپژوهش حاضر از لحاظ هدف ، جز تحقیقات کاربردی، از نقطه نظر چگونگی جمع آوری اطلاعات، از نوع تحقیقات زمینه یابی و طرح همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل 500 نفر ورزشکار سازمان یافته شهرستان زنجان در سال 1403 در رشته های مختلف ورزشی بود که حداقل دو سال فعالیت داشته اند. در مجموع حدود 200 نفر ورزشکار آسیب دیده شناسایی شد که از این تعداد با توجه به فرمول کوکران 131 نفر نمونه آماری به روش تصادفی خوشه ای و به صورت هدف مند با توجه به ملاک های ورود به تحقیق انتخاب شدند. در این پژوهش جهت آموزش تصویرسازی ذهنی از پکیج پژوهشگر ساخته بر اساس برنامه آموزشی اُشیا و موران (2019) استفاده شد. آموزش روانشناسی مثبت نگر سوزان کوئیلیام (2003) نیز در دوره 12 جلسه ای صورت گرفت. پرسشنامه نیازهای روان شناختی در ورزش واچوپالیس و همکاران (2006) نیز به صورت پیش آزمون و پس آزمون صورت گرفت.یافته هامقادیر متغیر سلامت روان ورزشکاران آسیب دیده گروه های مختلف پژوهش با یکدیگر دارای تفاوت معناداری داشتند (0.01=P).  در گروهی که آموزش روانشناسی مثبت داشتند اختلاف میانگین 20/4 و مقدار t (402/3) در سطح معنی داری 02/0 بود که اختلاف معنی دار مثبت را نشان می داد، در گروه تجسم ذهنی نیز اختلاف میانگین 99/3 در مقدار t (314/2) در سطح معنی داری 03/0 بود که تاثیر مثبت و معنی دار تجسم ذهنی را نشان داد. در گروه ادغامی روانشناسی مثبت و تجسم ذهنی دارای اختلاف میانگین 17/10 مقدار t (724/5) و در سطح معنی داری 01/0 دارای بیشترین افزایش امتیاز سلامت روان در ورزشکاران دارای آسیب داشت. اما در گروه کنترل با توجه به سطح معنی داری 51/0 اختلاف معنی داری مشاهده نشد. 05/0<P.نتیجه گیریورزشکاران پس از آسیب دیدگی با مشکلات روحی و روانی ناشی از دوری از مسابقات و کاهش اعتماد به نفس مواجه می شوند. در این پژوهش، تکنیک های روانشناسی مثبت و تجسم ذهنی تاثیرات مثبتی بر سلامت روانی این ورزشکاران داشتند و می توانند به عنوان رویکردی کاربردی در تیم های ورزشی برای بازیکنان آسیب دیده مورد استفاده قرار گیرند. مداخله آموزشی-روانشناختی شامل آموزش مهارت های مقابله ای و مدیریت استرس است که به ورزشکاران کمک می کند تا با چالش های روانی ناشی از آسیب بهتر کنار بیایند و به شرایط بهتری دست یابند.

هدف این نوشتار تبیین و تحلیل تقلب در ورزش و انواع آن از دیدگاه حقوق کیفری و انضباطی بود که از روش توصیفی و تحلیلی و با ابزار کتابخانه ای به صورت فیش برداری از منابع استفاده شده است. یافته های نظری بیانگر این بود که در پی تحولات اخیر، نظام حقوقی را با چالش هایی در برخورد با تخلفات و جرائم مربوط به تقلب در ورزش روبه رو نموده است. برخی از دولت ها به منظور مقابله با آثار مخرب و زیان بار که تقلب در ورزش چه به عنوان تخلف یا جرم بر روی جامعه داشته است، اقدام به جرم انگاری این رفتار در نظام حقوقی خود کرده اند و نسبت به آن مجازات تعیین کرده اند. با توجه به آنکه ورزش مبتنی بر رقابت عادلانه و برابر و ماهیتی غیرقابل پیش بینی دارد، اتخاذ تدابیر مناسب اعم از سرکوبگرانه و پیشگیرانه به منظور مقابله با تقلب در رقابت های ورزشی می تواند اثربخش جلوه کند. با توجه به اینکه تقلب در ورزش و سایر اشکال آن دیگر یک موضوع داخلی نیست؛ بلکه یک پدیده فراملی و جهانی است و بر تمام جوامع تأثیرگذار می باشد. بنابراین نیازمند همکاری بین المللی، سازمان های ورزشی،کنشگران امور ورزشی در جهت پیشگیری و مبارزه با آن می باشد و با توجه به ابعاد کمی و کیفی نگران کننده این دسته از جرائم و تخلفات، مجریان قانون و سیاست جنایی را به فکر واداشته تا در جهت مقابله و جلوگیری از آن گام بردارند.

هدف: تجمع چربی اضافی در بدن با بیماری های قلبی عروقی، دیابت و پرفشار خونی مرتبط است. هدف مطالعه حاضر تعیین اندازه اثر تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر عوامل مرتبط بر عوامل کاردیومتابولیک در بزرگسالان دارای اضافه وزن و چاق بود. روش ها: جستجو برای مقالات انگلیسی در پایگاه های اطلاعاتی وب آو ساینس، اسکوپوس و پابمد بدون محدودکردن سال انتشار تا فوریه سال 2023 انجام شد. محاسبه اندازه اثر (WMD) با فاصله اطمینان 95 % با استفاده از مدل اثر تصادفی محاسبه شد. همبستگی بین متغیرها با استفاده از فرا رگرسیون مدل اثرات ثابت بررسی شد. یافته ها: 13 مطالعه دربردارنده 466 آزمودنی بزرگسال دارای اضافه وزن و چاق (149 زن و 317 مرد) با دامنه سنی 7/24-57 سال وارد فراتحلیل شدند. نتایج نشان داد که HIIT نسبت به شرایط کنترل، سبب کاهش قابل ملاحظه قند خون ناشتا ]002/0P=،mg/dL 65/8-=[WMD، انسولین ناشتا ]005/0P=،U/L 88/1-= [WMD و کاهش مختصر در فشارخون دیاستولی ]03/0P=،mmHg 33/3-= [WMD می شود. در بررسی های فرا رگرسیونی، در بین مقدار اندازه اثر تمرینات HIIT بر فشارخون دیاستولی به ترتیب با مقدار اندازه اثر بر انسولین ناشتا (019/0=P، 32/0- = r) و سن آزمودنی ها (037/0=P، 29/0- = r) همبستگی های ضعیفی مشاهده شد. نتیجه گیری: تمرین تناوبی شدید سبب کاهش معنادار گلوکز، انسولین ناشتا و فشارخون دیاستولی در بزرگسالان دارای اضافه وزن و چاق می شود. کاهش فشار دیاستولی در سنین بالاتر بیشتر است و همچنین این تغییرات با مقدار انسولین خون مرتبط می باشد. بنابراین تمرینات HIIT به عنوان راهکار غیردارویی موثر برای پیشگیری از بروز عوامل خطر قلبی متابولیکی آینده در این جمعیت پیشنهاد می شود.

هدف این پژوهش، شناسایی و تبیین عوامل کلیدی مدیریت راهبردی منابع انسانی و اخلاق حرفه ای بر عملکرد سازمانی ورزشی بود. روش تحقیق حاضر از نوع اکتشافی متوالی و کمی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی خبرگان اداری و دانشگاهی که در حوزه مدیریت ورزشی استان مازندران دارای تجربه کاری و مشاوره بودند. با توجه به روش نمونه گیری به صورت گلوله برفی انجام گرفت؛ ۲۰ نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند و ابزار تحقیق پرسش نامه بسته (پرسش نامه سلسله مراتبی) که از روایی و پایایی مطلوبی(نرخ ناسازگاری کمتر از1/0 شد) برخوردار بود که بین افراد نمونه به صورت دلفی انجام گرفت. تجزیه وتحلیل فرضیه های تحقیق از تکنیک AHP و از نرم افزار expert choice11 استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که از میان معیارهای متفاوت و گوناگون، چهار مؤلفه اصلی برای عوامل کلیدی مدیریت راهبردی منابع انسانی شامل: تفویض اختیار، مشارکت فعال، تسهیم اطلاعات و اعطای پاداش معین شدند، همچنین مولفه های کلیدی اخلاق حرفه ای مسئولیت پذیری، برتری جویی و رقابت طلبی، احترام به ارزش و هنجارهای اجتماعی معین شدند.

هدف از این پژوهش، طراحی مدل معماری سازمانی مطلوب سازمان های ورزشی درروند توسعه ورزش زنان ایران بود. تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل مضمون انتخاب شد. جامعه آماری تحقیق حاضر، شامل اساتید مدیریت ورزشی فعال در زمینه موضوع پژوهش، اساتید متخصص در زمینه معماری سازمانی، مدیران سازمان های ورزشی متولی در ورزش زنان (وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و پارالمپیک، رؤسای فدراسیون های ورزشی، ورزش کارگری، ورزش دانش آموزی و دانشجویی) که بیش از پنج سال سابقه مدیریتی داشتند می باشد که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند (20 نفر). ابزار پژوهش شامل مصاحبه اکتشافی (نیمه ساختارمند) بود. روایی ابزار بر اساس اعتبار نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش تحلیل مضمون با روش پیشنهادی اترید-استرلینگ (2001) استفاده شد. تحلیل ها با استفاده از برنامه مکس کیودی ای نسخه پرو انجام شد. بر اساس چارچوب مفهومی استخراج شده، 7 مضمون فراگیر ارتباطی، فناوری، زیرساخت ها، منابع انسانی، مدیریتی، ساختاری و معماری داده و 12 مضمون سازمان دهنده از جمله ابعاد تشکیل دهنده مدل معماری سازمانی مطلوب سازمان های ورزشی درروند توسعه ورزش زنان ایران می باشد. بر اساس یافته های پژوهش می توان بیان کرد که؛ با ایجاد برنامه های مؤثر در بهره برداری مطلوب تر از زیرساخت های ورزشی زنان، تمرکز بر توسعه کیفی ظرفیت ها و توزیع عادلانه امکانات در سطح کشور برای ورزش زنان و بهره گیری منطقی هر چه بیشتر از ظرفیت های موجود در ورزش زنان درروند توسعه ورزش زنان ایران کمک کرد.

تحقیق حاضر به صورت ترکیبی، آمیخته کیفی و کمی و باهدف شناسایی عوامل موثر و راهبردهای نظام جبران خدمات پیشکسوتان در ورزش صورت گرفت. جامعه آماری در بخش کیفی شامل 20 نفر از معاونین وزیر، مدیران کل ستادی وزارت متبوع، رؤسای فدراسیون ها و دبیران، رؤسا و اعضاء هیت مدیره فدراسیون ها، اعضاء رسمی کمیته ها نظیر اعضاء کمیته ها ملی المپیک، پارالمپیک، شورای عالی ورزش و رؤسا، مدیران و معاونین ادارات کل ورزش و جوانان و در بخش کمی مربیان، داوران و بازیکنان پیشکسوت مطرح در حوزه ورزش استان های تهران، خراسان رضوی، خراسان شمالی و اصفهان به تعداد 3560 نفربود که از بین آنان 350 نفر با استفاده از نمونه گیری ترکیبی انتخاب شدند. ابزار گردآوری در تحقیق حاضر، شامل پرسشنامه محقق ساخته برگرفته از روش کیفی بود. پایایی تحقیق با استفاده از معیار آلفای کرونباخ در نرم افزار 23SPSS مورد بررسی و تایید شد. جهت برازش مدل مفهومی و تبیین راهبردهای تحقیق از معادلات ساختاری و نرم افزار Lisrel استفاده گردید. یافته های پژوهش نهایتا تعداد 4 عامل: فرهنگی، مالی، مدیریتی و عاطفی و تعداد 41 مقوله درخصوص موضوع پژوهش را مورد شناسایی قرارداد. در نتیجه حل مشکلات مالی، توسعه عوامل فرهنگی و ارتباطات اجتماعی پیشکسوتان در ورزش بهمراه مدیریت بکار گیری مجدد آنها و تکریم و احترام ایشان می تواند بعنوان بخشی ازراهبردهای جبران خدمات این عزیزات تلقی گردد

ویژگی های شخصیتی نقش بسزایی در عملکرد مربیان ورزشی دارند و می توانند بر سبک مربی گری، کیفیت تعامل با ورزشکاران و موفقیت حرفه ای آنان تأثیر بگذارند. با توجه به تفاوت های ماهیتی بین ورزش های گروهی و انفرادی، شناخت ویژگی های شخصیتی مربیان ضروری است. از این رو، هدف پژوهش حاضر مقایسه ویژگی های شخصیتی مربیان حرفه ای ایران بر اساس مدل پنج عاملی شخصیت در دو حوزه ورزش های گروهی و انفرادی بود. این مطالعه با روش علی-مقایسه ای و به صورت مقطعی (شش ماهه) در سال 1403 انجام شد. نمونه پژوهش شامل 28 مربی حرفه ای (14 مربی ورزش های گروهی و 14 مربی ورزش های انفرادی) شهر تهران بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای ارزیابی ویژگی های شخصیتی، از نسخه کوتاه پرسشنامه نئو (NEO-FFI) استفاده شد. داده ها نیز با آزمون تی مستقل در نرم افزار SPSS-21 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مربیان ورزش های گروهی به طور معناداری از سطح بالاتری برون گرایی، تجربه پذیری، سازگاری و وظیفه شناسی برخوردار بودند. این در حالی است که مربیان ورزش های انفرادی سطح پایین تری از روان رنجوری داشتند (0.05 >p). تفاوت های مشاهده شده بین دو گروه، با محاسبه اندازه اثر کوهن و توان آزمون بالا نیز تأیید شد. از یافته ها می توان استنباط کرد که مربیان حرفه ای ورزش های گروهی برای ایفای نقش مؤثر خود از ویژگی های شخصیتی اجتماعی تر و سازگارتر استفاده می کنند، درحالی که مربیان حرفه ای ورزش های انفرادی، پایداری هیجانی بیشتری از خود نشان می دهند. این نتایج می تواند به عنوان مبنای علمی در فرآیند انتخاب، آموزش و توسعه مهارت های مربیان به کار گرفته شود و منجر به بهبود عملکرد ورزشی ورزشکاران شود

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، تدوین مدل مدیریت جامع استعدادیابی فوتبال ایران بود.روش پژوهش: روش پژوهش آمیخته بود. مرحله کیفی در سه مرحله، مرحله اول، تحلیل محتوای پژوهش های انجام شده در حوزه استعدادیابی، مرحله دوم، مصاحبه نیمه ساختاریافته 15 نفر از خبرگان ورزشی فدراسیون فوتبال به روش هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری و مرحله سوم، با 22 نفر از متخصصان فوتبال به روش دلفی انجام گرفت. مرحله کمی پژوهش، با رویکرد پیمایشی انجام گرفت و از آمار توصیفی، برای توصیف متغیرها در جامعه تحقیق استفاده شد. در آمار استنباطی از مدلسازی معادلات ساختاری برای سنجش اثر عوامل مختلف کمک گرفته شد و برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار Smart PLS3 استفاده شد.یافته ها: مدل شش مرحله ای مدیریت جامع استعدادیابی فوتبال در دور سوم دلفی تأیید شد و یافته ها نشان داد کودکان باید از 4-7 سالگی از طریق مربیان پایه واستعدادیاب ها درمهدها، مدارس و والدین شناسایی شوند و وارد عرصه آموزش شوند و تا 17-19 سالگی از طریق باشگاه هاو فدراسیون فوتبال به مرحله تکامل و قهرمانی برسند. یافته های بخش کمی نیز نشان داد، همه مسیرهای مدل معنادار است و برازش مدل ساختاری در سطح قوی تأیید شد.نتیجه گیری: ازاین رو به مدیران و مسئولان فدراسیون فوتبال توصیه می شود با تدوین نظام جامع و مدون برای مدیریت استعدادیابی در کشور، تشکیل کمیته علمی و پایگاه های استعدادیابی کارامد در مدارس و باشگاه ها، پرورش نیروی انسانی متخصص، تصویب قانون حمایت بازیکنان نخبه، فراهم کردن تسهیلات در کمپ های تمرینی، جذب بخش خصوصی فعال و قوی، رعایت اصل شایسته سالاری در انتخاب مربیان و بازیکنان جهت پشتوانه سازی و استعدادپروری به عنوان عوامل حیاتی در پیشرفت فوتبال کشور و پیروی از مدل مذکور توجه کنند.

هدف: هدف کلی پژوهش حاضر بررسی میزان رعایت رفتارهای اخلاقی باشگاه های ورزشی در اجرای قراردادهای مالی با بازیکنان فوتبال بود. روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش جمع آوری داده ها توصیفی و پیمایشی است.جامعه آماری شامل کلیه فوتبالیست های شاغل در لیگ برتر فوتبال ایران در سال 1400 بودند؛ نمونه گیری به روش غیرتصادفی و به صورت قضاوتی انجام شد؛ بدین ترتیب که 126 نفر از 16 تیم حاضر در لیگ برتر به صورت داوطلبانه پرسشنامه پژوهش را تکمیل کردند. با مرور پیشینه و نتایج پژوهش ها و منابع معتبر حقوقی (87 منبع داخلی و 36 منبع خارجی) مرتبط با قراردادهای مالی در حوزه ورزش، 21شاخص در انعقاد قراردادهای ورزشی با بازیکنان فوتبال شناسایی و در شش مولفه (عدم فریب یکدیگر، صداقت، وفای به عهد، برخورد مناسب، فسخ قرارداد و عدم سودجویی) دسته بندی شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد 3 رفتار برخورد مناسب باشگاه ها با بازیکنان، عدم سودجویی و فسخ قرارداد در حد متوسط؛ و  صداقت، وفای به عهد و عدم فریب کمتر از حد متوسط رعایت می شود. نتیجه گیری: به منظور توسعه رفتارهای اخلاقی در باشگاه های فوتبال، شفافیت در قراردادهای مالی، صداقت در رفتارها و عدم فریب یکدیگر باید مورد توجه جدی قرار گیرد و تدوین قوانین به روز، جامع و مناسب با شرایط فوتبال و نظارت بر انجام دقیق مفاد قراردادها و منشور اخلاقی باشگاه ها ضروری است.