آینده پژوهی

هدف:  هدف اصلی این پژوهش، آینده پژوهی ورزش دانشگاهی ایران می باشد.روش شناسی: در این پژوهش با استفاده از دو روش آینده پژوهی شامل تحلیل ساختاری و سناریونگاری ابتدا عدم قطعیت های کلیدی ورزش دانشگاهی ایران شناسایی شد و سپس سناریوهای آتی پیش روی ورزش دانشگاهی ایران تدوین گردید. داده های اولیه تحقیق با استفاده از مصاحبه با خبرگان ورزش دانشگاهی و مرور مبانی و پیشینه تحقیق جمع آوری شد و در قالب پرسشنامه خبره سنجی و با استفاده از نرم افزار میک مک تجزیه و تحلیل شدند. تعداد خبرگان تحقیق در این پژوهش 45 نفر از اساتید و متخصصین ورزشی بودند.یافته ها: از میان هفده عامل موثر، ده عامل با اهمیت شناسایی گردید و با تجزیه و تحلیل نرم افزار میک مک در نهایت دو عامل کلیدی حمایت های مالی و اقتصادی و سبک زندگی مشخص شد. براساس این عوامل و با استفاده از نرم افزار سناریو ویزارد و ماتریس اثرات متقابل چهار سناریو بدست آمد. این سناریوها شامل سناریوی عصر شادی، دنیای بی تفاوتی، دنیای تنبل ها و دنیای افسرده می باشند.نتیجه گیری: در سناریوی عصر شادی که بهترین وضعیت را نشان می دهد حمایت مالی زیاد و سبک زندگی مناسب آینده خوبی را برای ورزش دانشگاهی رقم می زند. سناریوی دنیای افسرده هم بدترین وضعیت را نشان می دهد که در آن حمایت مالی کم، زیرساخت های نامناسب و عدم فرهنگ سازی برای سبک زندگی پویا جوانان و دانشجویان را به سمت ورزش سوق نمی دهد. از طریق شناخت بهترین و مطلوب ترین آینده می توان برنامه های فعلی را به سمت تحقق آن سوق داد. 

هدف: آینده پژوهی مشارکت در ورزش همگانی با رویکرد تحلیل تأثیرات متقابل هدف اصلی این پژوهش است. این رویکرد با تحلیل تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم نیروهای پیشران کلیدی ورزش همگانی کشور برای برنامه ریزی در آینده بکار می رود.روش شناسی: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت، براساس روش های جدید علم آینده پژوهی، تحلیلی و اکتشافی است که با ترکیب مدل های کمی و کیفی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل نخبگان اجرایی و دانشگاهی بود که در باره موضوع مشارکت در ورزش همگانی، تخصص و تجربه کافی را داشتند. روش نمونه گیری هدفمند بود و حجم نمونه برابر با 15 نفر تعیین شد. داده ها از طریق پرسش نامه باز و مصاحبه و بررسی اسناد جمع آوری و از طریق وزن دهی پرسشنامه های دلفی بدست آمد. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار میک مک تحلیل شد و تجزیه و تحلیل نهایی روی 16 ماتریس بازگشتی انجام گرفت.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که نیروهای پیشران کلیدی فرهنگی و ایدئولوژیک، اقتصادی و صنعتی، سرمایه مالی و انسانی، دستاورد مشارکت، سیاسی و اجتماعی بیشترین تأثیرگذاری و تأثیرپذیری را بر آینده مشارکت در ورزش همگانی دارند. در این بین عامل فرهنگی و ایدئولوژی و اقتصادی و صنعتی بیشترین سهم را در اثرپذیری مستقیم و غیرمستقیم داشتند.نتیجه گیری: پیچیدگی ایجاد تغییر در حوزه مشارکت در ورزش همگانی از مهم ترین چالش های آینده پژوهی در این حوزه است. اما درک و شناسایی آینده این حوزه را می توان با تبیین اثرات پیشران های فرهنگی و ایدئولوژی، اقتصادی و صنعتی، سرمایه مالی و انسانی، دستاورد مشارکت، سیاسی و اجتماعی آسان نمود. 

هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی پیشران ها ی موثر بر آینده ورزش همگانی ایران بود.روش شناسی: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت بر اساس روش آینده پژوهی، تحلیلی و اکتشافی بود. جامعه آماری تحقیق شامل چهل و یک نفر از خبرگان (یازده نفر از اعضای هیأت علمی رشته تربیت بدنی با متوسط سنی چهل و شش سال که 9 سال سابقه فعالیت، علمی و عملی در ورزش همگانی داشتند؛ چهارده نفر از مدیران و کارشناسان معاونت ورزش همگانی وزرات ورزش و جوانان و فدراسیون ورزش های همگانی با متوسط سنی چهل و یک سال بودند وشانزده نفر از آن ها  پیشکسوتان ورزش همگانی متوسط سنی پنجاه و شش سال بودند؛ که پانزده سال سابقه فعالیت،  عملی در ورزش همگانی کشور داشتند) ورزش های همگانی بودند که از آن ها  مصاحبه های عمیق به صورت نیمه ساختار یافته انجام شد. در پایان داده ها توسط نرم افزار میک مک تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد عوامل کلیدی موثر بر آینده ورزش قهرمانی در 9 بخش یعنی؛ پیشران های بازاریابی و خلاقیت، پیشران های رویدادها، پیشران های مجریان ورزش همگانی پیشران های آموزشی، پیشران های تسهیلات، پیشران های سازمان های مردم نهاد (NGO)، پیشران های انگیزشی، پیشران های زیرساختی و پیشران های باورپذیری شناسایی شدند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر می توان ادعا نمود فرصت های موجود  در محیط سازمان به حدی موثر هستند که می توانند بسیاری از چالش های پیش رو را برطرف سازند بنابر این شایسته است مدیران و برنامه ریزان ورزش همگانی، به اندازه کافی در صدد بهره جویی از فرصت ها باشند. 

هدف: هدف این پژوهش شناسایی پیشران های آینده باشگاه های حرفه ای ورزشی (مطالعه موردی: باشگاه فولاد مبارکه سپاهان) در ایران بود.روش شناسی: این پژوهش از لحاظ راهبرد هدف گذاری کاربردی و روش آن توصیفی - تحلیلی و براساس روش های آینده پژوهی، تبیینی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را صاحب نظران حوزه دانشگاه و باشگاه فولاد مبارکه سپاهان تشکیل می دادند. انتخاب این افراد به صورت هدفمند بود و تعداد آن ها برابر با 20 نفر بود. جهت شناسایی موضوعات مؤثر بر آینده باشگاه سپاهان از مرور ادبیات تحقیق و همچنین مصاحبه با صاحب نظران استفاده شد و مبتنی بر آن تعداد 25 مؤلفه نهایی در ارتباط با آینده باشگاه فرهنگی ورزشی سپاهان شناسایی گردید.یافته ها: براساس یافته های تحقیق چهار متغیر حامیان مالی باشگاه، حضور هواداران، پوشش رسانه ای و درآمدزایی باشگاه در مجموع از بیشترین تاثیرپذیری و بیشترین تاثیرگذاری و همچنین بالاترین اهمیت و عدم قطعیت برخوردار بودند در نتیجه به عنوان پیشران های آینده باشگاه فرهنگی ورزشی سپاهان مشخص شدند.نتیجه گیری: بررسی عوامل کلیدی مؤثر بر آینده باشگاه سپاهان حاکی از سیطره نسبی حامیان مالی باشگاه، حضور هواداران، پوشش رسانه ای و درآمدزایی باشگاه بر سایر عوامل است که به نظر می رسد بیشترین نقش را در آینده باشگاه سپاهان خواهند داشت و در برنامه ریزی های بلندمدت لازم است مورد

یکی از مهمترین گام های آینده پژوهی، شناسایی و تحلیل روندهای مؤثر بر آن است بر این اساس هدف اصلی پژوهش حاضر، شناسایی کلان روندهای مؤثر بر آینده ی شایستگی مدیران ورزشی با مدیریت کلاس جهانی در صنعت ورزش ایران است. بنابراین پس از انجام مطالعات کتابخانه ای و بررسی اسناد و منابع معتبر و مصاحبه با 23 نفر از خبرگان، فهرس تی از رون دهای کلیدی مؤثر به دست آمد و با استفاده از روش دلفی، کلان روندها از 89 مورد به 37 مورد تقلیل یافتند. سپس با بهره گیری از روش تحلیل ساختاری، ماتریس تأثیر متقابل طراحی شد و با تشکیل پانلی شامل 11 نفر از خبرگان و اجماع نظرات آنان درباره تأثیرگذاری عوامل بر یکدیگر، داده ها وارد ماتریس شد. با تحلیل داده های برآمده از م اتریس ب ا ن رم اف زار می ک م ک، می زان تأثیرگذاری و تأثیرپذیری هرکدام از عوامل ارزیابی شده است.بر این اساس، روندهای راهبردی مؤثر شناخته شدند و مشخص شد که روندهایی نظیر سرمایه گذاری در ورزش های قهرمانی، جهانی شدن ورزش، گسترش اقتدار سازمان های ورزشی در سیاست گذاری، افزایش نقش زنان در ورزش و رشد مدیریت منابع انسانی سبز، بیشترین تأثیرگذاری را بر آینده شایستگی مدیران ورزشی با مدیریت کلاس جهانی در صنعت ورزش دارند.از این رو توجه به ویژگی های مدیران ورزشی که باعث ایجاد توانایی بیشتر در برخورد با محیط متغیر می شود، مدیران ورزشی را در اداره سازمان های ورزشی با مدیریت کلاس جهانی یاری می دهد و زمینه ساز کسب مزیت رقابتی و حضور در بازارهای جهانی می گردد.

اعتماد به عنوان یکی از سرمایه های مهم و اساسی در یک جامعه شناخته می شود که زمینه ساز مشارکت و همکاری میان اعضای جامعه با یک دیگر و دولت و مردم با همدیگر است. اعتماد عمومی به عنوان یکی از جنبه های مهم اعتماد از ملزومات اساسی موفقیت و پیشرفت دولت هاست، تقویت اعتماد عمومی و افزایش آن در جامعه منجر به ایجاد کاهش تعارض ها و افزایش انواع مشارکت در جهت بهبود عملکرد نظام حکمرانی خواهد شد. شناسایی پیشران های کلیدی تأثیرگذار بر اعتماد عمومی در نظام جمهوری اسلامی ایران که هدف اصلی این پژوهش است می تواند زمینه را برای برنامه ریزی و پیش نگری در حوزه اعتماد عمومی برای نظام سیاست گذاری کشور فراهم نماید. درواقع پژوهش به دنبال پاسخ گویی به این سؤال است که پیشران های کلیدی شکل دهنده به آینده اعتماد عمومی در جمهوری اسلامی ایران دربرگیرنده چه پیشران هایی است؟ رویکرد پژوهش اکتشافی است و با بهره گیری از روش آینده پژوهی مبتنی بر پیشران شناسی و استفاده از نرم افزار میک مک به تحلیل داده ها و شناسایی پیشران های کلیدی پرداخته است. یافته های تحقیق ناشی از نرم افزار بیان کننده این است که پیشران های پاسخ گویی و شفافیت، کارآمدی نظام سیاسی، عدالت اجتماعی، شکاف های طبقاتی بیشترین تأثیرگذاری را بر آینده اعتماد عمومی در جمهوری اسلامی ایران دارند.

این پژوهش با هدف شناسایی پیشران های کلیدی مؤثر بر توسعه صنعت گردشگری در شهرستان اردکان و ارائه راهکارهای راهبردی برای توسعه پایدار این صنعت انجام شده است. در این مطالعه، از رویکرد آینده پژوهی اکتشافی و ترکیب روش های مدل سازی ساختاری-تفسیری (ISM) و نرم افزار MICMAC برای تحلیل سیستماتیک پیشران های توسعه گردشگری و تعیین روابط سلسله مراتبی میان آنها در شهرستان اردکان استفاده شده است. پیشران های کلیدی و مستقل با غربالگری براساس میزان تأثیرگذاری و تأثیرپذیری در اثرات مستقیم و غیرمستقیم شناسایی شده اند. بر اساس نتایج به دست آمده ده پیشران کلیدی و مستقل شناسایی شد که شامل: فقدان مدیریت یکپارچه و متولی واحد گردشگری طبیعی و فرهنگی، فقدان برنامه ریزی بلند مدت و نداشتن چشم انداز توسعه درخور، فقدان افراد سیاسی علاقمند به گردشگری در سطوح بالای تصمیم گیری، عدم آشنایی برخی از مدیران، تصمیم گیران و پیمانکاران با خصوصیات اقتصادی- اجتماعی و بوم شناختی منطقه، برنامه ریزی ضعیف در صنعت گردشگری، بی علاقگی و عدم همکاری مردم جهت حفظ محیط طبیعی، مورد مشورت قرار نگرفتن نیروهای دانشگاهی در تصمیم گیری ها و نظارت بر طرح های اجرایی، عدم مشارکت مردم در تصمیم گیری های مرتبط با زندگی و معیشت آنها، عدم تخصیص اعتبارات مصوب و یا تخصیص اعتبارات در زمان نامناسب و عدم استفاده صحیح از بودجه های تخصیص یافته، عدم نیازسنجی و اولویت بندی اقدامات مدیریتی دستگاه ها براساس نظرسنجی مستقیم از مردم است. این یافته ها می تواند به عنوان چارچوبی راهبردی توسط برنامه ریزان و مدیران حوزه گردشگری مورد استفاده قرار گیرد تا با طراحی بسترهای مناسب و ارائه آموزش های تخصصی، زمینه رفع موانع موجود و تحقق توسعه پایدار و همه جانبه گردشگری در منطقه فراهم گردد.

هدف این پژوهش شناسایی پیشران های آینده مدیریت سازمان های ورزشی با رویکرد آینده پژوهی بود. این پژوهش به لحاظ روش شناسی از نوع آمیخته (کیفی و کمی) و طرح آن از نوع همزمان بود. در بخش کیفی راهبرد پژوهش پویش محیطی و در بخش کمی آینده پژوهی روش تحلیل آثار متقابل بود. جامعه آماری این پژوهش خبرگان و مرور منابع بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند و به ترتیب بر مبنای اشباع نظری و منابع ثانویه با 17 نفر از خبرگان سازمان های ورزشی که شامل اساتید دانشگاه، مدیران ستادی وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و روسای فدارسیون های ورزشی بودند مصاحبه انجام شد و به موازات آن 9 سند مرتبط با مدیریت سازمان ها که محتوای آینده نگاری داشتند استفاده شد. ابزار گردآوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختاریافته و چک لیست و در بخش کمی پرسشنامه بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش مرور منابع از روش نظام مند، در بخش تحلیل مصاحبه از روش کدگذاری و در بخش آینده پژوهی از روش تحلیل ساختاری با کمک نرم افزار می ک مک استفاده شد. یافته ها نشان داد آینده مدیریت سازمان های ورزشی متأثر از 36 عامل می باشد و از بین آن ها 7 نیروی پیشران به نام های سازمان های چندوجهی، تیم سازی، تفکر سیستمی، تصمیم گیری سریع،منعطف و پویا، تقسیم کار جدید با الگوی جدید مدیریتی، تغییر چینش سنتی سازمان های ورزشی و مهارت کار گروهی در ابعاد فراسازمانی پیشران های سازنده بدیل های احتمالی آینده مدیریت سازمان های ورزشی می باشند.

هدف این پژوهش، آینده پژوهی پیشران های اصلی توسعه ورزش حرفه ای ایران در افق 1414 بود. پژوهش حاضر از منظر رویکرد، استقرایی؛ از منظر جهت گیری، بنیادی؛ از منظر شیوه، ترکیبی؛ از منظر راهبرد، آینده پژوهی، از منظر پارادایمی، پارادایم «نظریه پیچیدگی» و از نظر زمانی مقطعی بود که در سه گام انجام شد. مشارکت کنندگان در این پژوهش را صاحب نظران تشکیل می دادند. 31 نفر به صورت هدفمند و بر مبنای معیار خبرگی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از ابزار مصاحبه و پرسش نامه استفاده گردید. برای ممیزی پژوهش از شاخص های ارزشیابی لینکلن و گابا (1985)- شامل اعتبار، انتقال، قابلیت اعتماد و تأییدپذیری- بهره گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش تحلیل مصاحبه از روش کدگذاری و در بخش آینده پژوهی از روش تحلیل ساختاری با کمک نرم افزار میک مک استفاده شد.  یافته ها نشان داد آینده توسعه ورزش حرفه ای ایران متأثر از 14 متغیر می باشد، اما چهار متغیر مالکیت دولت در امور باشگاه داری، ماهیت اداره باشگاه ها، ورزش بانوان و سرمایه گذاری خارجی پیشران هایی هستند که آینده ورزش حرفه ای ایران را دستخوش تغییر می کنند. بنابراین می توان از طریق اثرگذاری و سازگاری با متغیرهای یاد شده، نقش فعال تری در هدایت گری و در عین حال کسب آمادگی و انطباق پذیری با تحولات آینده ورزش حرفه ای در افق 1414 پیدا کرد.

آهنگ تغییرات کسب و کارهای ورزشی به قدری سریع است که تعادل برقرار کردن میان چالش های عملیاتی امروزی و برنامه ریزی برای مواجهه با اتفاق بزرگ آینده، خود یک چالش جدی است. بنابراین هدف این پژوهش، شناسایی عوامل کلیدی و راهبردی مؤثر بر آینده کسب و کارهای ورزش های الکترونیکی در ایران می باشد. پژوهش حاضر از نوع آمیخته (کیفی- کمی) و طرح آن از نوع اکتشافی متوالی بود. مشارکت کنندگان این پژوهش را ذینفعان کسب و کارهای ورزش های الکترونیکی تشکیل می دادند. روش انتخاب مشارکت کنندگان هدفمند بود و بر مبنای اشباع نظری 20 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها، از ابزارهای مصاحبه و پرسش نامه و برای ممیزی آن از معیارهای لینکلن و گابا (1985) شامل اعتبار، انتقال، قابلیت اعتماد و تأییدپذیری استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در بخش تحلیل مصاحبه از روش کدگذاری، برای غربال گری شاخص ها از روش دلفی فازی و در بخش آینده پژوهی از روش تحلیل ساختاری با کمک نرم افزار می ک مک بهره گیری شد. با تحلیل مصاحبه ها 156 مفهوم اولیه در 75 مفهوم نهایی و 3 مقوله اصلی با عنوان «محیط عمومی»، «محیط عملیاتی (تخصصی)» و «محیط داخلی» تجمیع شد. سپس با انجام غربال گری از طریق دلفی فازی، 36 عامل مؤثر شناسایی و سرانجام مشخص گردید که رشد فناوری 5G، پذیرش عمومی ورزش های الکترونیکی، افزایش تقاضا برای ورزش های الکترونیکی، مشروعیت ورزش های الکترونیکی و لیگ ورزش الکترونیکی، پنج نیروی پیشران سازنده بدیل های احتمالی آینده کسب و کارهای ورزش های الکترونیکی هستند. در نتیجه لازم است وضعیت آن ها در طراحی برنامه ها و اقدام های آینده کسب و کارهای مذکور به طور ویژه لحاظ گردد، چون طبیعت این عامل ها با ناپایداری آمیخته است و هر عمل و تغییری بر روی آن ها، واکنش و تغییر بر دیگر شاخص ها را به دنبال خواهد داشت.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی سناریوهای پیش روی الگوهای فراغتی جوانان شهری در ایران در افق 1406 انجام شد. امروزه اوقات فراغت از چنان اهمیتی برخوردار است که حتی از آن به مثابه آیینه فرهنگ جامعه یاد می شود؛ به این معنی که چگونگی گذران اوقات فراغت افراد یک جامعه تا حد زیادی معرف ویژگی های فرهنگ آن جامعه است. در این پژوهش الگوهای فراغتی کنونی جوانان انقلاب اسلامی تحلیل و روندهای اصلی بیان می شوند. سپس مهم ترین سناریوهای پیش روی الگوهای فراغتی ارائه می گردد. رویکرد کلان پژوهش، تفسیری و کیفی و روش به کار رفته در آن، سناریونویسی بر مبنای آنالیز شاخه ای می باشد که بر پایه مطالعات کتابخانه ای و آمارهای ناشی از مجموعه پژوهش های کمی و کیفی در سالیان اخیر صورت پذیرفته است. با توجه به یافته های پژوهش سه عدم قطعیت بحرانی میزان تقید به خانواده و گروه دوستان، اعتقادات دینی غیرسکولار و درآمد به هزینه شناسایی و با استفاده از آن ها هشت سناریو نگاشته شد. دو سناریو به عنوان محتمل ترین سناریوها، دو سناریو به عنوان مطلوب ترین سناریوها و یک سناریو به عنوان بدترین سناریو معرفی و در نهایت راهبردهایی به منظور حرکت در جهت سناریوی مطلوب بیان گردید. نتایج پژوهش نشان دهنده آن است که با توجه به روندهای موجود، وقوع بدترین سناریو یکی از دو سناریوی محتمل است و این امر توجه ویژه و برنامه ریزی و اقدام سریع در زمینه موضوع پژوهش را از سوی مسئولان می طلبد.

هدف این مطالعه آینده پژوهی سناریوهای پیشروی ورزش سوارکاری در افق 1410 با رویکرد سناریونویسی بود. این پژوهش از منظر شیوه گردآوری داده ها کیفی- کمی و از منظر استراتژی از نوع آینده پژوهی است. مشارکت کنندگان این پژوهش را صاحب نظران حوزه ورزش اسب سوارکاری تشکیل می دادند. در بخش کیفی روش نمونه گیری هدفمند بود و براساس اشباع نظری 25 مصاحبه انجام شد. در بخش کمی روش نمونه گیری برحسب معیار بود و براساس معیارهایی که گروه تحقیق انتخاب کرد از بین 25 مشارکت کننده مرحله اول 10 شرکت کننده به عنوان شورای راهبردی برای ادامه کار انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته و ماتریس های با ابعاد 38×38 و 9×9 بود که روایی و پایایی آن ها تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده های کیفی از تحلیل مضمون و داده های کمی از تحلیل ساختاری و سناریونویسی استفاده شد. یافته ها نشان داد از مجموع 38 نیروی تأثیرگذار داخلی و خارجی بر ورزش سوارکاری 4 عدم قطعیت «گردشگری اسب»، «سوارکاری زنان»، «افزایش واردات و کاهش صادرات اسب» و «فناوری های نوین» وجود دارد که سازنده 2 سناریو «پرش از انزوا» و «دربند افسار» هستند. آشنایی با روایت هر سناریو و مقایسه مطلوبیت آن ها، می تواند مبنایی برای طراحی اقدامات آینده ورزش سوارکاری باشد تا از طریق آن ورزش سوارکاری در ایران بتواند در جهت حفظ توان رقابتی خود انعطاف پذیر و پاسخگو باشد.

ورزش تربیتی به عنوان یکی از زمینه هایی که در تربیت نسل جوان نقش داردْ مطرح است. هدف این پژوهش شناسایی پیشران های کلیدی ورزش تربیتی عراق در افق 2033 بود. پژوهش حاضر از نظر مبانی، تفسیرگرایی، از لحاظ رهیافت پژوهش، استقرایی و از حیث ماهیت، ترکیبی بود. جامعه آماری پژوهش ذی نفعان ورزش تربیتی کشور عراق (اساتید دانشگاه، معلمان، دانشجویان و دانش آموزان) بودند که از بین آن ها 20 نفر به صورت هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از ابزارهای مصاحبه و پرسشنامه، برای ممیزی آن از معیارهای لینکلن و گابا (1985) و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل-ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد، 71 عامل تأثیرگذار، محیط ورزش تربیتی کشور عراق در افق 2033 را شکل می دهند که از بین آن ها 16 عامل دارای اهمیت و عدم قطعیت بسیار زیاد هستند. همچنین پیشران های کلیدی ورزش تربیتی کشور عراق در افق 2033 پنج پیشران با بیشترین امتیاز در عدم قطعیت و اهمیت است که شامل: 1. نرخ رشد اقتصادی کشور عراق، 2. جهت گیری سیاست داخلی، 3. ضریب نفوذ فناوری، 4. سبک زندگی شهروندان و 5. وضعیت گفتمان زیست محیطی می شود؛ درنتیجه لازم است وضعیت آن ها در طراحی برنامه ها و اقدامات ورزش تربیتی کشور عراق به طور ویژه لحاظ شود. در عراق هیچ بازیگری کنترل کامل روی تمامی این مؤلفه ها و پیشران ها ندارد، اما سیاست گذاران و بازیگران با شناخت این عدم قطعیت های راهبردی، فضا و فرصت بیشتری برای کنشگری مناسب در افزایش انطباق پذیری و تاب آوری ورزش تربیتی با نیروهای کلان محیطی دارند.

کنترل نکردن عدم قطعیت ها می تواند به مشکلات و مخاطرات مختلفی برای برندهای پوشاک ورزشی در افق های پیش رو منجر شود، لذا لازم است از طریق آینده پژوهی مدیریت شوند. از این رو، هدف این مطالعه آینده پژوهی نیروهای تأثیرگذار بر برند پوشاک ورزشی در ایران با تأکید بر عدم قطعیت ها در افق 1414 بود. این پژوهش از منظر شیوه گردآوری داده ها کیفی- کمی و راهبرد آن رویکرد آینده پژوهی است. مشارکت کنندگان این پژوهش را صاحب نظران حوزه برندهای پوشاک ورزشی (تولیدکنندگان، توزیع کنندگان، بازاریابان برند و سازندگان برندهای پوشاک ورزشی) تشکیل می دادند. در بخش کیفی انتخاب مشارکت کنندگان با روش نمونه گیری هدفمند انجام شد و مبتنی بر اشباع نظری با 18 نفر از آن ها مصاحبه شد. در بخش کمی روش نمونه گیری برحسب معیار بود و براساس معیارهایی که گروه تحقیق انتخاب کرد از بین 18 مشارکت کننده مرحله اول 10 شرکت کننده به عنوان شورای راهبردی برای ادامه کار انتخاب شدند. جهت گردآوری داده های کیفی از مصاحبه نیمه ساختاریافته و داده های کمی از ماتریس 51×51 استفاده شد. یافته ها نشان داد از مجموع 51 نیروی تأثیرگذار خارجی و داخلی بر برندهای پوشاک ورزشی در ایران 4 نیرو تحت عناوین توان رقابت پذیری بین المللی، دسترسی به مواد اولیه، ظرفیت تولید و شبکه توزیع عدم قطعیت های پیش روی برندهای پوشاک ورزشی هستند. براین اساس متولیان برندهای پوشاک ورزشی لازم است در برنامه ریزی و هدف گذاری خود به اثرگذاری این نیروها توجه کنند، زیرا بیشترین نقش را شکل دهی به آینده برندهای پوشاک ورزشی در ایران دارند.

پیشینه و اهداف : صنعت بیمه به عنوان یکی از ارکان اصلی نظام مالی هر کشور، نقشی حیاتی در تضمین پایداری اقتصادی، کاهش ریسک های پیش بینی ناپذیر و حمایت از سرمایه گذاری های فردی و جمعی ایفا می کند. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی، تحلیل و اولویت بندی پیشران های کلیدی مؤثر بر آینده صنعت بیمه ایران با تمرکز بر فرصت ها و چالش های بالقوه بوده است تا از این طریق، تصویری مبتنی بر شواهد از روندهای شکل دهنده آینده این صنعت ترسیم شود. روش شناسی : رویکرد پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش شناسی، کمّی و آینده نگرانه است. برای دستیابی به اهداف تحقیق، از ترکیبی از دو روش کمّی شامل دلفی فازی و روش تصمیم گیری چندمعیاره مارکوس استفاده شده است. این پژوهش در سه مرحله متوالی طراحی و اجرا شد. یافته ها : در مرحله نخست، با استفاده از مرور مطالعات پیشین، تحلیل گزارش های صنعت بیمه و انجام مصاحبه های ساختارمند با خبرگان، فهرستی اولیه از پیشران های مؤثر بر آینده صنعت بیمه تهیه شد. در این مرحله، ۳۳ پیشران شناسایی شد که در قالب هفت دسته اصلی شامل پیشران های اقتصادی، اجتماعی –  فرهنگی، فناورانه، زیست محیطی، قانونی، حکمرانی و ساختاری طبقه بندی شدند. در مرحله دوم، برای غربال گری این پیشران ها و شناسایی موارد کلیدی، از روش دلفی فازی استفاده شد. به این منظور، پرسش نامه ای با بهره گیری از منطق فازی طراحی و در اختیار گروهی از خبرگان قرار گرفت. پس از تحلیل داده های فازی حاصل از نظرات خبرگان، از میان ۳۳ پیشران اولیه، ۸ پیشران به عنوان کلیدی ترین عوامل مؤثر بر آینده صنعت بیمه شناسایی شدند که هم از نظر میزان تأثیرگذاری در سطح بالایی قرار داشتند و هم با عدم قطعیت قابل توجهی همراه بودند. در مرحله نهایی، این ۸ پیشران با استفاده از روش مارکوس به طور دقیق تری ارزیابی شدند تا براساس معیارهای چندگانه، رتبه بندی و اولویت بندی شوند. نتایج تحلیل ها نشان داد که چهار پیشران از بالاترین اولویت برخوردارند: نخست، الگوهای همکاری میان شرکت های بیمه و اینشورتک ها که می توانند به واسطه هم افزایی قابلیت های فناورانه و منابع سنتی، نوآوری و بهره وری را در صنعت بیمه افزایش دهند؛ دوم، سطح بهره برداری از کلان داده و تحلیل های داده محور در تصمیم سازی ها و طراحی محصولات بیمه ای؛ سوم، نفوذ فناوری های نوظهور نسل چهارم مانند اینترنت اشیاء در زندگی روزمره و فرایندهای کسب وکار که به تحول در ارزیابی ریسک، قیمت گذاری و خدمات پس از فروش منجر می شود؛ و چهارم، سیاست ها و چهارچوب های رگولاتوری در حوزه فناوری که نقش تعیین کننده ای در تسهیل یا مانع سازی روندهای نوآوری دارند. نتیجه گیری : براساس یافته های پژوهش، پیشنهادهای کاربردی متعددی برای بهره برداری از فرصت های پیش رو و مقابله با چالش های احتمالی ارائه شد. از جمله این پیشنهادها می توان به موارد زیر اشاره کرد: توسعه بسترهای همکاری مشترک بین شرکت های بیمه سنتی و اینشورتک ها به منظور ارتقای نوآوری و چابکی، سرمایه گذاری مؤثر در زیرساخت های فناوری اطلاعات و تحلیل پیشرفته داده ها، تدوین و اجرای سیاست های آموزشی برای ارتقای سواد دیجیتال بیمه گذاران و کارکنان، و بازنگری در قوانین و مقررات به گونه ای که ضمن حمایت از نوآوری های فناورانه، حقوق و منافع بیمه گذاران نیز حفظ شود.

در راستای تحقق رویکرد راهبردی لازم در راستای چشم انداز آتی و دست یابی به مفهومی مشخص از آینده استان فارس، در پژوهش حاضر پیشران های مؤثر بر چشم اندازهای توسعه منطقه ای با رویکرد آینده پژوهی در راستای آمایش سرزمین در استان فارس شناسایی شده اند. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی (از نوع توسعه ای راهبردی)، و از نظر روش، توصیفی-تحلیلی و به لحاظ رویکرد پژوهش، استقرایی است. روش گردآوری اطلاعات مبتنی بر روش مطالعات اسنادی-پیمایشی مبتنی بر تکنیک دلفی است و با استفاده از روش تحلیل تأثیر متقابل، به شناسایی پیشران های پژوهش اقدام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل 37 متخصص و کارشناس در زمینه توسعه منطقه ای و آمایش سرزمین است که بر اساس روش گلوله برفی انتخاب شده اند. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها و تحلیل ساختاری تأثیرگذاری هر یک از شاخص های مؤثر بر توسعه منطقه ای در استان فارس از نرم افزار میک مک استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد از میان 30 عامل بررسی شده، 4 عامل جذب سرمایه، نظام برنامه ریزی آمایش استان، حکمروایی و منابع آب، به عنوان پیشران های کلیدی مؤثر در توسعه منطقه ای استان فارس اثرگذار هستند که باید به صورت یکپارچه در برنامه ریزی چشم اندازها و توسعه منطقه ای استان فارس از طرف ارگان های مربوط در نظر گرفته شوند. همچنین، نتایج پژوهش نشان داد متغیرهای آموزش، فعالیت های فنی و علمی و اقلیم متغیرهای راهبردی و با توان تأثیرگذاری کلان بر توسعه منطقه ای استان فارس هستند.

حجم بالایی از دغدغه های بشر، شامل نگرانی هایی درباره آینده است. آینده محیط زیست به عنوان بخش مهمی از آینده زندگی، مورد توجه بخش بسیار زیادی از افراد، نهادها و دولت هاست. بر همین اساس هدف این پژوهش شناسایی و تحلیل تهدیدات و فرصت های برآمده از پیشران های فرهنگ زیست محیطی در حوزه اجتماعی و فرهنگی است. در این بررسی براساس هدف پژوهش، روش آینده پژوهی با رویکرد تحلیل روند و تحلیل پیشران برای تحلیل این موضوع به کار رفته است. جامعه آماری پژوهش نخبگان، خبرگان علمی و دانشگاهی فعال در حوزه محیط زیست هستند که 28 نفر از آن ها در گروه های کانونی و پنل خبرگانی مشارکت داشته اند و اطلاعات مورد نیاز از گزارش های معتبر پژوهشی و مشارکت کنندگان جمع آوری و تحلیل شده اند. پیشران های شناسایی شده برای تبیین فرهنگ زیست محیطی ایران برآمده از کلان روند حوزه اجتماعی و فرهنگی، برخی مصاحبه ها، جلسات هم اندیشی و گزارش های معتبر پژوهشی هستند که پژوهشگر براساس برخی مستندات این پیشران ها را در دو بعد ملی (10 پیشران) و در بعد فراملی (8 پیشران) شناسایی کرده است. در تحلیل این پیشران ها ازلحاظ تأثیرگذاری «تربیت زیست محیطی کودکان» با میانگین (964/3) و به لحاظ قطعیت «تاب آوری در نظام های اجتماعی بوم شناختی» با میانگین (581/3) در رتبه اول قرار داشته اند. درنتیجه تحلیل ماتریسی پیشران های (جلب مشارکت همگانی برای زباله صفر، افزایش شهرنشینی در جهان، ایجاد چشم انداز سبز، تربیت زیست محیطی کودکان، ایجاد چشم انداز مشترک زیست محیطی) جزو پیشران مهمی هستند که درزمینه تأثیرگذاری و میزان قطعیت، دارای امتیاز بالایی بوده اند که احتمال وقوع آن ها بیشتر از سایر پیشران ها است.

ظرفیت سازی نهادی یک نیاز ضروری برای رسیدگی به چالش های زیست محیطی و یک پیشران مهم برای کاهش اثرات مخرب تحولات اقلیمی و زیست محیطی است. تبیین این که چگونه توسعه ظرفیت نهادی می تواند به وسیله برنامه ریزی استراتژیکِ مبتنی بر تحولات محیط زیست، مدیریت پایدار دریاچه ارومیه را فعال کند، هدف اصلی پژوهش حاضر است. این پژوهش با ترکیب روش های کمی کیفی و نیز رویکرد آینده نگاری، به تدوین معیارهای جدید و مؤثر در برنامه ریزی و توسعه ظرفیت نهادی در محیط پیرامون دریاچه ارومیه پرداخته است. در ابتدا به منظور بررسی وضع موجود و تعیین عدم قطعیت ها و ارائه یک راهکار نوآورانه و هدفمند، عوامل مؤثر بر آینده استراتژیک دریاچه ارومیه در قالب مؤلفه های اثرگذار بر وضعیت آینده دریاچه ارومیه مشخص شد. تحلیل ورودی های نرم افزار حاکی از مطلوبیت سطح برازش و اعتبار متغیرها بود. پس از بررسی وضعیت سیستمی و مشاهده پایداری ظرفیت نهادی دریاچه، عوامل اثرگذار استخراج شدند و در میان سناریوهای مختلف، پنج سناریوی اصلی انتخاب شدند که در میان آن ها سناریوی چهارم (دریاچه ای ناپایدار) با میزان تحقق ۳۳/۶۶ درصد، بیشترین احتمال وقوع را به خود اختصاص داده است. در این سناریو دریاچه ارومیه دارای حیات فصلی در سال های کم آبی و حیات ضعیف در سال های با بارش متوسط است. همچنین دارای محیط زیستی نسبتاً ناسالم و ناپایدار، آشفتگی در نظام فرهنگی اجتماعی حوضه آبریز، مدیریت ضعیف نهادی، بازیگرانی نیمه فعال با تضاد منافع و قدرت رقابتی ضعیف و اکوتوریسم ناپایدار است. در نهایت با بهره مندی از نظر متخصصان و بر اساس سناریوهای محتمل، به تدوین نشانگرهای راهبردی پرداخته شده است.

سیاست گذاری بهینه در صنعت پتروشیمی همواره به عنوان یکی از اولویت های استراتژیک در اسناد فرادستی مطرح بوده است. کشور ایران به دلیل برخورداری از ذخایر غنی نفت و گاز، یکی از تولیدکنندگان مطرح انرژی در جهان به شمار می رود. از این رو در نظر گرفتن سناریوهای مبتنی بر آینده در خصوص صنایع پتروشیمی بویژه ایجاد هاب های درون سرزمینی بسیار ضروری است. در پژوهش حاضر از روش های تحلیل محتوای کیفی ، تبیین سناریو، اولویت بندی گزاره ها، برنامه ریزی پابرجا در شرایط عدم قطعیت و ارزیابی راهبردها بوده و در سه فاز انجام شده است. بر این اساس با 20 خبره مصاحبه انجام شده است. نتایج تحقیق نشان داد سناریوهای خوشبینانه بر کاهش تحریم ها، ثبات اقتصادی و نرخ ارز، تامین مالی خارجی، مشارکت سرمایه گذاران داخلی و دسترسی به تکنولوژی مبتنی است اما مشروط به اینکه دولت مشارکت مستقیم داشته باشد. برقراری این شرایط نیازمند ایجاد یک تغییرات در سیاست خارجی با هدف تحریم زدایی است که در پی آن انتظار می رود سایر شرایط نیز برقرار گردد. در سناریوهای متوسط نیز اهمیت کاهش تحریم ها همچنان برقرار است و بدون آن نمی توان نسبت به توسعه هاب های پتروشیمی امیدوار بود. سایر شرایط سناریوهای خوشبینانه با کمک دولت در انجام این پروژه در این سناریوها برقرار است. از این رو نحوه ی مداخله دولت در انجام این پروژه ها تعیین کننده خواهد بود.

 هدف: با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، موجبات خروج از انزوای چندین ساله شیعیان یمن و گسترش تدریجی قلمروی قدرت و نفوذ آن ها در این کشور فراهم گشت که این امر، ضمن توسعه دایره قدرت ایران در منطقه غرب آسیا، باعث نگرانی عربستان سعودی از افزایش قدرت شیعیان یمن و تأثیرگذاری آن بر مناطق شیعه نشین خود شده است. هدف اصلی پژوهش حاضر، تأثیر نرم انقلاب اسلامی ایران بر تقویت و ارتقای قدرت شیعیان یمن است. روش: این پژوهش، با رویکردی آینده پژوهانه از اسناد و مطالعات کتابخانه ای برای گردآوری داده ها استفاده کرده و روش توصیفی-تحلیلی را برای نیل به نتایج پژوهش به کار گرفته است.  یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که بازتاب نرم و معنوی انقلاب اسلامی ایران بر شیعیان حوثی در یمن باعث رشد روزافزون آن ها و از سویی، باز شدن جای پایی محکم برای ایران در شبه جزیره عربستان شده است که این امر خود سبب نگرانی ریاض و متحدان منطقه ای آن از قدرت یابی شیعیان حوثی و بازتاب آن بر نارضایتی ها و اعتراضات اجتماعی مناطق شیعه نشین عربستان شده است. نتیجه گیری: نتیجه پژوهش این است که پیروزی انقلاب اسلامی ایران و تأثیر آن بر شیعیان یمن، باعث خروج چندین ساله آن ها از انزوا و توسعه نفوذ این جنبش شیعی شده است که این تحولات می تواند به افزایش قدرت منطقه ای جمهوری اسلامی و برهم خوردن موازنه قدرت به نفع تهران و هم پیمانان آن در غرب آسیا کمک کند. ازاین رو، مقامات ریاض با اتخاذ سیاستی تهاجمی، ضمن تلاش برای مهار و حذف جنبش شیعی از صحنه سیاست یمن، در راستای جلوگیری از توسعه روزافزون قلمروی قدرت تهران در منطقه گام بر می دارند.