موانع

این پژوهش با هدف شناسایی موانع و محدودیت های توسعه والیبال استان اصفهان انجام شد. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی است که به شیوه پیمایشی اجرا شد. جامعه آماری پژوهش شش گروه از اهالی والیبال استان اصفهان از جمله بازیکنان، مربیان و داوران دارای سابقه در لیگ-های استانی به بالا، پیشکسوتان والیبال استان اصفهان، اصحاب رسانه های والیبالی و مدیران آگاه والیبال و ورزش استان اصفهان بودند که تعداد آن 600 نفر برآورد شد. بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد نمونه 234 نفر بود که به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند که از این تعداد 229 پرسشنامه تکمیل شد. از روش کتابخانه ای و نظرخواهی از 5 نفر از صاحب نظران دانشگاهی و والیبال استان اصفهان برای جمع آوری اطلاعات و تهیه پرسشنامه استفاده شد. پرسشنامه شامل 32 سئوال بسته پاسخ بر حسب طیف پنج درجه ای لیکرت از خیلی زیاد = 5 تا خیلی کم = 1 بود. برای تعیین پایایی ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که 77/0 محاسبه شد و قابل قبول است. نتایج نشان داد مقدار t مشاهده شده از مقدار بحرانی t در سطح خطای 05/0 بزرگ تر و همچنین میزان موانع و محدودیت های توسعه والیبال در استان اصفهان با توجه به میانگین به دست آمده، از سطح متوسط بالاتر می باشد؛ بنابراین موانع و محدودیت ها بر توسعه والیبال در استان اصفهان تأثیرگذار هستند. همچنین مشخص شد به ترتیب موانع و محدودیت های مدیریتی و اجرایی، اقتصادی، امکاناتی و تجهیزاتی، نگرشی و حمایتی مسئولان، و انسانی بر توسعه والیبال استان اصفهان اثرگذار می باشند.

 تصمیم ایران در خصوص عضویت در دیوان کیفری بین المللی به عنوان یکی از راه کارهای تحقق عدالت کیفری، مستلزم شناخت سیستم حقوقی فعلی این کشور و رویکرد آن نسبت به جایگاه و عملکرد دیوان به عنوان مرجع تعقیب مهم ترین جنایات بین المللی، می باشد. ظاهراً دلیل تأخیر در تصمیم گیری نسبت به این اقدام مهم بین المللی، مواردی می باشد که به عنوان یک مانع در سیستم حقوقی این کشور، باعث عدم عضویت در دیوان شده است و در نهایت مقابله با این موانع نیازمند ظرفیت سازی داخلی جهت هموار نمودن مسیر عضویت ایران در دیوان می باشد. هدف این پژوهش با رویکرد توصیفی تحلیلی، شناخت موانع و ظرفیت های موجود در سیستم حقوقی ایران و میزان تأثیرگذاری هر کدام از این موانع و ظرفیت ها در الحاق به دیوان می باشد. سرانجام درمی یابیم که هیچ کدام از این موارد برشمرده شده به عنوان مانع، موانعی اصیل و تأثیرگذار نمی باشند و اغلب آن ها را می توان با بکارگیری ظرفیت های سیستم حقوقی داخلی یا جرم انگاری جنایات مشمول صلاحیت دیوان در قانون داخلی، آن هم نه به عنوان مانع بلکه به عنوان شرط لازم برای عضویت در دیوان، برطرف نمود. بنابراین احتمالاً علت تأخیر در این اقدام مهم بین المللی نه وجود موانع مؤثر در سیستم حقوقی ایران، بلکه عدم تمایل این کشور برای عضویت در دیوان می باشد که منشأ آن را می توان در شیوه تعامل کشورهای غربی با کشور ایران و کشمکش موجود بین آن ها بر سر مسائل مختلف سیاسی که باعث به وجود آمدن یک نوع بدبینی و تردید در تصمیم ایران نسبت به عضویت در دیوان شده است؛ جست وجو کرد.

هدف این پژوهش، بررسی موانع و ارائه راهکارهای مناسب به منظور استقرار نظام مدیریت کیفیت جامع در هیأت های ورزشی استان بوشهر است. جامعه آماری پژوهش متشکل از تمامی رؤسا، دبیران و نایب رئیسان هیأت های ورزشی فعال در استان بود (شهرستان های بوشهر، جم، دشتستان، گناوه و دیر) که به صورت نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند، 120 نفر انتخاب شدند. همچنین پایایی مقیاس اصلی ابزار پرسشنامه استفاده شده برای اجرای پژوهش از طریق آلفای کرونباخ به مقدار 0/81 به تأیید رسید و روایی پرسشنامه نیز با توجه به نظر استادان و متخصصان مربوط تأیید شد. نتایج تجزیه وتحلیل عامل اکتشافی که به کمک نرم افزار spss18 انجام گرفت، حاکی از آن است که مؤلفه های تحت بررسی در مجموع 66 درصد واریانس را تبیین می کنند. در نهایت براساس نتایج تحلیل عاملی موانع استقرار مدیریت کیفیت جامع به ترتیب اولویت شامل نداشتن فرهنگ پذیرش، عدم تربیت و آموزش مستمر و نبود مدیریت مؤثر است. نداشتن فرهنگ پذیرش به عنوان مهم ترین مانع شناسایی شد.