احمد عابدی

هدف: این تحقیق با هدف تعیین روایی، پایایی و هنجاریابی آزمون های جور کردن ابزار و جور کردن شکل، از مجموعه آزمون استعداد عمومی (GATB) انجام شده است. روش: جامعه تحقیق را کلیه دانش آموزان پایه اول دبیرستان شهر اصفهان تشکیل می دهند که از میان 32771 دانش آموز، 1200 دانش آموز به صورت خوشه ای تصادفی انتخاب و از 1200 دانش آموز انتخابی، 600 دانش آموز دختر پایه اول دبیرستان و 600 دانش آموز پسر پایه اول دبیرستان به طور تصادفی گزینش شدند. آزمون های جور کردن ابزار و شکل به وسیله دانش آموزان منتخب اجرا شد. نتایج به وسیله روش های آماری آلفای کرونباخ، ضریب همبستگی دو رشته ای، روش تحلیل عاملی و محاسبه نمرات استاندارد Z و IQ انحرافی با میانگین 100 و انحراف معیار 15، نمرهt و نمره های نه بخشی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: همه سوال های آزمون جور کردن شکل از قوه تمیز کافی برخوردار بودند و فقط این ضریب در سوال های 1، 3 و 34 تا 60 کم به نظر آمد که دلیل آن در سوال های 34 تا 60 کم بودن زمان پاسخگویی بود. سوال های 15، 21 و 28 تا 49 آزمون جور کردن ابزار، از قوه تمیز کافی برخوردار بودند و این تمیز در سایر سوال ها کم و یا حتی صفر بود. به منظور برآورد پایایی آزمون های جور کردن ابزار و شکل از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. ضرایب آلفای به دست آمده به ترتیب برابر با 90/0 و 87/0 بودند. جهت بررسی روایی سازه آزمون های جور کردن ابزار و شکل و پاسخ به این پرسش که هر کدام از آزمون ها چند عاملی است، از تحلیل عامل استفاده شد. نتایج نشان داد که آزمون های دو گانه استعداد عمومی (آزمون جور کردن ابزار و جور کردن شکل) از روایی سازه کافی و قابل قبول برخوردار است. نتیجه گیری: با انجام این مطالعه، از دو مجموعه 31 و 28 سوالی این ابزار با هنجارهای به دست آمده می توان برای مشاوره تحصیلی در آموزش و پرورش مورد استفاده کرد.

چکیده : مقاله‏ای که پیش روی دارید، به مقایسه دو مکتب عرفانی «محیی‏الدین‏ابن عربی» و «یاسپرس» از فیلسوفان و عارفان اگزیستانسیالیست پرداخته است. پس از بیان جایگاه عقل و برتری حریم عشق نسبت به آن، ناتوانی علم حصولی از رسیدن به معرفت حقیقی خدای متعال مورد بحث قرار گرفته است و معرفت از راه تسلیم و عبادت تا رسیدن به فناء فی‏الله و شناخت از راه اصول متناقض را از این دو دیدگاه بیان کرده است و به جمع بین تشبیه و تنزیه پرداخته است. در فلسفه و عرفان غرب، غالبا سخن از تنزیه خدا است و برتری عرفان اسلامی که تنزیه را نیز نوعی محدودیت دانسته است و راه درست را در جمع بین تشبیه و تنزیه می‏داند، در این مقاله به بحث گذاشته شده است و با بحث از رابطه خدای متعال با انسان و جهان به وسیله فیض و تجلی دایمی از دیدگاه دو مکتب فوق پایان یافته است.