درخت حوزه‌های تخصصی

بررسی و شناسایی عوامل مرتبط با آسیب مغزی در مسیر پیشگیری از آسیب های مغزی حائز اهمیت است و می تواند به ارائه راهکارهایی مانند طراحی کلاه های حفاظتی منجر شود. بنابراین، هدف از انجام این تحقیق، بررسی و تحلیل عوامل خطرزای آسیب مغزی در یک ضربه مشت مستقیم بوکس بود. در این پژوهش، جهت بررسی عوامل خطر زای آسیب مغزی (شتاب خطی و شتاب چرخشی و مولفه های آن، جهت گیری سر وگردن (فلکشن -اکستنشن سر و حرکت به سمت راست و چپ گردن در زوایای 0، 5، 10 و 15 درجه)) در بوکس از روش شبیه سازی کامپیوتری استفاده شد. ابتدا، مدلی مناسب از سر و گردن و ضربه مشت در نرم افزار آدامز شبیه سازی گردید. سپس، برای تعیین جهت گیری سر و گردن از روش سینماتیک معکوس و زوایای اویلر ZXZ استفاده شد. نتایج شتاب خطی و شتاب چرخشی بیشینه در حالت مرجع (وضعیت آناتومیکی گردن) به ترتیب  g 75 و rad/s2 4036 نشان داد. در میان مؤلفه های شتاب، بیشترین افزایش در مولفه شتاب چرخشی حول محورگردن و در صفحه ساجیتال اتفاق افتاد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که شتاب خطی و جهت گیری های سر و گردن هنگام اصابت ضربه، در بروز آسیب مغزی بوکسورها چندان اثرگذار نیست. بلکه شتاب چرخشی و جهت گیری سر و گردن در صفحه ساجیتال است که احتمالاً می تواند از عوامل مهم آسیب مغزی باشد. بنابراین، در طراحی و ساخت کلاه های حفاظتی بهتر است مورد توجه سازندگان آن قرار گیرد.

هدف این پژوهش تحلیل روابط و راهکارهای مرتبط با موانع حقوقی ورزش زنان بود. روش تحقیق از نوع اکتشافی متوالی با رویکرد تحلیل مضمون استقرایی در بخش کیفی و تحلیل علّی در بخش کمّی بود. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی شامل دو بخش منابع انسانی (خبرگان حقوق و حقوق ورزشی، اساتید مدیریت ورزشی، نایب رئیسان فدراسیون های ورزشی و آشنا به حقوق ورزش) و منابع اطلاعاتی (علمی، کتابخانه ای و رسانه ای مرتبط) بود. مصاحبه شوندگان و منابع اطلاعاتی به تعداد قابل کفایت، به صورت هدفمند و بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند (10 نفر و 23 سند). در بخش کمّی، جامعه آماری خبرگان حقوق ورزشی بودند که به صورت هدفمند و دردسترس 30 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه های اکتشافی نیمه ساختارمند به همراه مطالعه کتابخانه ای نظام مند و پرسشنامه خبرگانی برای تحلیل روابط علّی بود. روایی ابزار بر اساس شایستگی عملی، اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید شد. چارچوب مفهومی نهایی در 24 مؤلفه و 5 بعد شناسایی و طبقه بندی شد. موانع نیز شامل پنج حوزه علمی-آموزشی، نیروی انسانی، قانونی و حقوقی، ساختاری-مدیریتی و فقهی-شرعی بودند. براساس تحلیل کمّی، موانع انسانی و موانع فقهی-شرعی به عنوان عوامل علّی و موانع آموزشی- علمی، موانع قانونی، موانع مدیریتی- ساختاری، عوامل معلول محسوب می شوند؛ بنابراین توجه به برگزاری کلاس های آموزشی در زمینه حقوق ورزشی و ارتقای سطح سواد حقوقی مربیان و ورزشکاران زن و تدوین قوانین حمایتی از حقوق زنان در زمینه ورزش و پخش مسابقات زنان در رشته های مختلف می تواند تأثیر موانع را کاهش دهد.

هدف: ورزشکاران اکثر اوقات در معرض آسیب های جسمی قرار می گیرند که این امر لزوم استفاده از خدمات بیمه ورزشی را آشکار می سازد. با توجه به اهمیت بیمه ورزشی در رضایت ورزشکاران آسیب دیده، تحقیق حاضر با هدف بررسی میزان رضایت مندی ورزشکاران رشته های تیمی و انفرادی از خدمات بیمه ورزشی با استفاده از تکنیک داده کاوی انجام شد. روش: جامعه آماری این تحقیق،25000 نفر از ورزشکاران در رشته های مختلف ورزشی شهر اصفهان بودند، که با استفاده از جدول مورگان 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد و نمونه گیری به صورت تصادفی انجام گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن توسط 12 نفر از متخصصان مدیریت ورزشی، کارشناسان فدراسیون پزشکی ورزشی و مدیران بیمه مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن 86/0 α = به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از نرم افزارSpss نسخه 23 انجام گرفت. یافته ها: نتایج مربوط به رضایت مندی ورزشکاران استفاده کننده از خدمات بیمه ورزشی و میزان سهولت از بازپرداخت خسارات به ورزشکاران بیمه شده نشان داد که ورزشکاران رضایت متوسط از خدمات بیمه ورزشی داشتند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که ورزشکاران از خدمات بیمه ورزشی رضایت متوسطی دارند و بیمه گزاران ورزشی باید برای افزایش رضایت ورزشکاران تلاش نمایند

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کنندگی سبک یادگیری و هوش هیجانی دانش آموزان در یادگیری مهارت پنجه به روش مشارکتی انجام شد.روش پژوهش: روش تحقیق از نوع نیمه تجربی است که ۴۸ دانش آموز دختر مقطع متوسطه اول ، بصورت در دسترس انتخاب شدند و در یکی از چهار گروه: سبک یادگیری واگرا با هوش هیجانی پایین /بالا و سبک یادگیری همگرا با هوش هیجانی پایین/بالا قرار گرفتند. آزمودنی ها پس از پیش آزمون و گذراندن دوره در محیط آموزشی با بکارگیری الگوی یادگیری مشارکتی ، در آزمون یادداری فوری ، یادداری و انتقال شرکت کردند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه های سبک های یادگیری کلب، هوش هیجانی گلمن و آزمون والیبال فرنچ – کوپر بود. در تجزیه و تحلیل داده ها در قسمت آمار توصیفی ، میانگین و انحراف استاندارد و در قسمت آمار استنباطی از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و مرکب (4×4) درسطح معناداری 0/05 استفاده شد.یافته ها: یافته ها حاکی از آن است که بین میزان یادداری فوری ، یادداری و انتقال مهارت پنجه والیبال به روش مشارکتی در افراد دارای سبک یادگیری همگرا و واگرا با هوش هیجانی بالا و پایین تفاوت معناداری وجود دارد؛طوری که در مراحل یادداری فوری ، یادداری و انتقال گروه دارای سبک یادگیری واگرا با هوش هیجانی بالا، بالاترین و گروه دارای سبک یادگیری همگرا با هوش هیجانی پایین، پایین ترین امتیاز را کسب کردند.نتیجه گیری: توجه به نقش سبک های یادگیری و هوش هیجانی دانش آموزان در آموزش مهارت پنجه اهمیت دارد. به علاوه بنظر می رسد الگوی یادگیری مشارکتی روش مناسبی برای استفاده در ساعات ورزش محسوب می گردد.

در صنعت ورزش امروزی، بهره گیری درست از شبکه های اجتماعی می تواند به عنوان یک استراتژی به ایجاد تمایز برای برند تیم های ورزشی در یک بازار بسیار رقابتی کمک کند. در این راستا، هدف از مقاله حاضر، تحلیل پاسخ هواداران به ویژگی های برند تیم های ورزشی در شبکه اجتماعی اینستاگرام است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بود. 577 پست در اینستاگرام از دو تیم ورزشی فوتبال تجزیه و تحلیل شد که در آن عکس ها بر اساس ویژگی های مرتبط (موفقیت تیم، بازیکنان ستاره و سرمربی) و غیرمرتبط (نشان برند، مدیریت، تاریخ و سنت باشگاه، ارزش ها و فرهنگ باشگاه، تصویر رویداد، حامی مالی، هواداران و استادیوم) با محصول طبقه بندی شدند. تجزیه و تحلیل آماری شامل تحلیل محتوای پست های اینستاگرامی مربوط به تیم ها و بررسی تعداد لایک و کامنت های مرتبط با پست ها بود. یافته ها نشان داد؛ بیشترین پست به اشتراک گذاشته شده از سوی هر دو تیم مربوط به موفقیت تیم، بازیکنان ستاره و سرمربی تیم بودند. همچنین بیشترین تعداد لایک و کامنت ها مربوط به پست هایی با محتوای موفقیت تیم، بازیکنان ستاره، سرمربی، هواداران برای تیم استقلال و بیشترین تعداد لایک و کامنت ها برای تیم پرسپولیس مربوط به پست هایی با محتوای تصویر رویداد، موفقیت، بازیکن ستاره و سرمربی بودند. این مطالعه اهمیت هر یک از ویژگی های برند تیم های ورزشی را در میان تعامل و درگیری آنلاین هواداران برجسته کرده است. پیشنهاد می شود مدیران بازاریابی و ورزشی تیم ها درک بیشتری از نشانه شناسی تصاویر برای پست های اینستاگرامی جهت افزایش تعداد کامنت و لایک و در نهایت افزایش تعامل با آنان داشته باشند. 

امروزه، لزوم استفاده از فناوری های روز دنیا در کسب وکار یکی از الزامات سازمان ها برای عقب نماندن از عرصه رقابت است. پژوهش حاضر با هدف تدوین الگوی کاربست فناوری دفتر کل توزیع شده (دی. ال. تی) در مدیریت باشگاه های ورزشی حرفه ای ایران صورت گرفت. روش انجام پژوهش، آمیخته با استفاده از دو روش کیفی متوالی گراندد تئوری (با رویکرد گلیزری) و دلفی بود. در مرحله اول گردآوری اطلاعات از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی در ارتباط با موضوع پژوهش و پیشینه تحقیق بود تا گویه ها و ابعاد موردنظر در ارتباط با موضوع استخراج شود و هم راستا با آن به ترتیب مصاحبه های باز و نیمه ساختاریافته با خبرگان انتخاب شده از طریق نمونه گیری به روش گلوله برفی، تا رسیدن به اشباع و اجماع نظری (20 نفر)، صورت پذیرفت. با توجه به رویکرد گلیزری در تحلیل داده ها، کدگذاری در دو مرحله کدگذاری حقیقی (شامل باز و انتخابی) و کدگذاری نظری صورت پذیرفت و سؤالات پژوهش از دل مصاحبه ها استخراج شد. سپس برای تأیید مقوله های یافت شده از روش دلفی استفاده شد. در نهایت، موارد تأثیرگذار در کاربست فناوری دفتر کل توزیع شده در مدیریت باشگاه های حرفه ای ورزشی ایرانی در چهار مقوله اصلی عوامل زمینه ساز، انگیزاننده، بازدارنده و تسهیل کننده شناسایی و با بهره گیری از یافته های پژوهش، الگوی گذار باشگاه ورزشی حرفه ای از وضعیت فعلی به وضعیت مطلوب با به کارگیری دی. ال. تی و هرم نیازها و شبکه ارتباطی باشگاه ورزشی حرفه ای مجهز به دی. ال. تی ترسیم شد.

از آنجا که محیطهای ورزشی به عنوان مراکزی که مستقیماً با مردم در ارتباط اند، به منظور رشد و بقا نیازمند شناسایی و تقویت عوامل مؤثر در جذب مشتری هستند، بررسی و شناخت عواملی که به حضور افراد و جذب آنها به چنین مکانها منجر می شود، امری مهم در مدیریت ورزشی محسوب می شود. از این رو هدف مقاله حاضر شناسایی تماتیک شاخصهای محتوایی در جذب افراد به اماکن ورزشی می باشد. روش مقاله حاضر به لحاظ هدف، توسعه ای؛ و از نظر روش انجام کیفی، که در آن از روش تحلیل مضمون استفاده شد. جامعه آماری پژوهش خبرگان(کتب، مقالات، اسناد و منابع آگاه انسانی مشتمل بر خبرگان مدیران باشگاههای ورزشی و اعضای هیات علمی دانشگاههای علوم ورزشی و تربیت بدنی) هستند. روش نمونه گیری به صورت نظری، و ابزار تحقیق پروتکل مصاحبه با خبرگان تا رسیدن به اشباع نظری بود (16مصاحبه). در مجموع 4عامل محتوایی در 30مؤلفه و 121 بُعد شناسایی شد. که با پیاده سازیی مدل اشتراوس کوربین؛ شرایط علی عبارت شدند از؛ پاسخگویی فردی و حرفه ای، شرایط مداخله گر نیز شامل بافت و ساختار سازمانی است. علاوه بر این مدیریت روابط در شرایط زمینه ای قرار گرفتند. عوامل بصیرت ارتباطی راهبردها شدند. و پیامدهای حاصل، افزایش جذب به اماکن ورزشی گردید. با توجه به یافته های پژوهش، به نظر می رسد توجه به عوامل فوق می تواند، موجب گسترش جذب افراد به اماکن ورزشی گردد.

در قرن حاضر، دارایی هایی نامشهود مانند خودکارآمدی و تعهد سازمانی، در توفیق یا عدم توفیق هر سازمان تأثیر زیادی دارند؛ از این رو، هدف از پژوهش حاضر، طراحی مدل ارتباطی بین خودکارآمدی با تعهد سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. جامعه آماری پژوهش، تمامی 1000 نفر کارکنان وزارت ورزش و جوانان نفر بودند که بر اساس جدول مورگان تعداد 278 نفر به طور تصادفی برای نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای دست یابی به اهداف پژوهش از پرسشنامه های خودکارآمدی شرر و تعهد سازمانی آلن و مایر استفاده شد. روایی هر دو پرسشنامه به تایید 15 نفر از متخصصین رسید و پایایی آنها در یک آزمون مقدماتی با 30 آزمودنی با آلفای کرونباخ 9/0 و 89/0 محاسبه شد.  به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از روش های آماری توصیفی و استنباطی از جمله کلموگروف- اسمیرنوف، t تک نمونه ای، تحلیل عاملی تاییدی، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل مسیر و برای تعیین ارتباط علی بین متغیرها از روش مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSS و  AMOS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که خودکارآمدی با ضریب مسیر 52/0 بر تعهد سازمانی کارکنان وزارت ورزش و جوانان اثر می گذارد. همچنین، در ارتباط بین خودکارآمدی با تعهد سازمانی، تعهد مستمر با ضریب تأثیر 8/0، تعهد هنجاری با ضریب تأثیر 65/0 و تعهد عاطفی با ضریب تأثیر 56/0 بیشترین تأثیر را دارند.  

زمینه و هدف: غلظت بالای نشان گرهای آسیب میوکارد در برابر غلظت نسبتا کم در بافت غیر قلبی، ویژگی قلب را حفظ می کند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین ورزشی در وضعیت هایپوکسی و محدودیت جریان خون بر برخی شاخص های آسیب میوکارد مردان فعال بود. روش تحقیق: تعداد 30 نفر از مردان فعال شهرستان اردبیل  (میانگین سن 3/46 ± 38/56 سال و شاخص توده بدنی 1/77 ± 24/45 کیلوگرم/مترمربع) انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه تمرین هوازی در وضعیت هایپوکسی (10 نفر، A-Hypo)، تمرین مقاومتی با محدودیت جریان خون (10 نفر، R-BFR) و کنترل (10 نفر، Con) قرار گرفتند. دو گروه تمرین در وضعیت هایپوکسی (از 25 تا 40 دقیقه) و تمرین با محدودیت جریان خون (از شدت 50 درصد تا 85 درصد یک تکرار بیشینه) به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته به انجام تمرینات منتخب با شرایط ویژه گروه خود پرداختند. تروپونین T درون سلولی قلب (cTnT)، تروپونین I قلبی (cTnI)، هموسیستئین (HCY) و نسبت LDL/HDL پلاسما با روش های استاندارد اندازه گیری شدند. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از آزمون تحلیل کوواریانس، آزمون تعقیبی بونفرونی، و آزمون t زوجی در سطح 0/05>p استفاده گردید. یافته ها: پس از هشت هفته تمرین در وضعیت هایپوکسی و محدودیت جریان خون، cTnI، cTnT و HCY مردان فعال افزایش معنی دار و نسبت LDL/HDL آنان، کاهش معنی داری داشت (100/0=p).  نتیجه گیری: هر دو مداخله اعمال شده، بهبود عوامل آسیب میوکاردی (cTnI، cTnT) و HCY که در شیوع آسیب های میوکاردی نقش دارند، را در پی داشت؛ لذا می تواند اثرات سازگاری بر میوکارد قلبی داشته باشد. 

هدف از این پژوهش طراحی الگوی ایجاد ظرفیت ها و بسترهای سیاسی در ورزش با استفاده از نظریه داده بنیاد بود. روش تحقیق تحلیلی بوده که بدین منظور از روش شناسی کیفی استفاده شد. استراتژی تحقیق، استفاده از نظریه برخاسته از داده ها بود. مشارکت کنندگان در تحقیق 16 نفر شامل خبرگان مدیریت ورزشی، کارشناسان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بودند. رشته تحصیلی و داشتن تالیفات علمی مرتبط با حوزه سیاست و دیپلماسی ورزش، دارا بودن سمت های مدیریتی و تجارب اجرایی در عرصه ورزش از جمله شاخص های انتخاب لیست اولیه صاحب نظران بود و استراتژی نمونه گیری در بخش کیفی هدفمند و با حداکثر تنوع یا ناهمگونی بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل محتوای مصاحبه ها و کدگذاری استفاده شد. ابزار تحقیق مصاحبه باز بود و نتایج بر مبنای سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی تحلیل شد. یافته ها نشان داد جریان سازی، کرسی های بین المللی، سیاست گذاری و برنامه ریزی معرف های عوامل علّی بودند. پدیده های محوری شامل جایگاه ورزش کشور در جهان،نقش سیاسی ورزش، توسعه اقتصادی ورزش، جامعه پذیری ورزش، توسعه روابط بین الملل بود. عوامل زمینه ای بستر سازی، آموزش و تربیت نیروی انسانی، مدیریت دانش بود. همچنین عوامل مداخله گر شامل رابطه سیاست خارجی با ورزش، رابطه سیاست داخلی با ورزش را تشکیل دادند. راهبردهای پژوهش شامل سرمایه گذاری در جهت ارتقاء قدرت نرم، تربیت نیروی انسانی، تدوین برنامه راهبردی، استفاده از تمام ظرفیت ها بود. در نهایت بهبود روابط بین المللی ورزش از طریق سیاست، ابزار قدرت و تاثیرگذاری ورزش پیامدهای حاصل از پژوهش حاضر را تشکیل دادند.

هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تصویرسازی حرکتی پویا بر تناسب زمانی، یادگیری و عملکرد مهارت شوت فوتبال اجرا شد. مواد و روش ها: روش پژوهش نیمه تجربی و از نوع طرح پیش آزمون پس آزمون و آزمون یادداری با گروه کنترل بود. بدین منظور، 45 پسر دانشجوی دانشگاه ارومیه به روش نمونه دسترس و براساس معیارهای ورود، به صورت هدفمند انتخاب شدند. سپس به تعداد مساوی در سه گروه تمرین جسمانی (کنترل)، تصویرسازی حرکتی ایستا (sMI) و تصویرسازی حرکتی پویا (dMI) قرار گرفتند. مداخله به مدت 12 جلسه (4 جلسه در هفته و هر جلسه 2 ساعت) اجرا شد. گروه تمرین جسمانی بر اساس پروتکل فقط مهارت شوت را بصورت فیزیکی تمرین کرد، گروه تصویرسازی حرکتی ایستا بعد انجام فیزیکی مهارت بعد از آرام سازی بصورت ایستاده به تصویرسازی ذهنی پرداختند و در نهایت گروه تصویرسازی حرکتی پویا بعد انجام مهارت شوت بصورت جسمانی و آرام سازی بصورت ایستاده و در حالی که درجا پاهای خود را تکان می دادند، به تصویرسازی پرداختند، برای ارزیابی مهارت دریبل از آزمون مهارت شوت فوتبال مور-کریستین و برای ارزیابی توانایی تصویرسازی حرکتی از پرسشنامه تجدید نظر شده MIQ-R استفاد شد. یافته ها:  نتایج نشان داد کیفیت شوت و زمانبندی کلی MI  با تمرین فیزیکی متناسب می گردد، افزایش روی عملکرد و یادگیری dMI  نسبت به sMI درسطح معناداری گزارش شد و  همبستگی مثبتی وجود دارد. نتیجه گیری:  . در نهایت با در نظر داشتن یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت استفاده از dMI نسبت به sMI در محیط های آموزشی و ورزشی توصیه می گردد.

هدف از این پژوهش ارائه مدل نقش رسانه ها در سرمایه گذاری و تأمین مالی در صنعت گردشگری ورزشی است. روش پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر رویکرد، کیفی است و از روش تحلیل تم (مضمون) استفاده شده است. برای انجام مصاحبه میدانی، مشارکت کنندگان پژوهش شامل اساتید دانشگاهی و مدیران حوزه گردشگری ورزشی بودند (23 نفر). روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود. برای تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم با استفاده از نرم افزار مکس کیودی ای نسخه پرو انجام گردید. نتایج تحلیل مضمون نشان داد که 4 مضمون سازمان دهنده (انگیزشی، آموزشی، اطلاع رسانی و فرهنگ سازی) و 22 مضمون پایه به عنوان ابعاد نقش رسانه ها در سرمایه گذاری و تأمین مالی در صنعت گردشگری ورزشی وجود دارد. همچنین با بررسی فراوانی های هر یک از مضامین سازمان دهنده مشخص شد که مضمون سازمان دهنده انگیزشی و اطلاع رسانی، از فراوانی بیشتری نسبت به بقیه مضامین برخوردار است. با توجه به نقش پررنگ رسانه های مختلف بر توسعه سرمایه گذاری و تأمین مالی در صنعت گردشگری ورزشی، می بایست رفع چالش های آن، از اهداف اصلی برنامه های توسعه رسانه های ورزشی باشد که توصیه می شود رسانه های مختلف از نتایج پژوهش حاضر بهره گیرند.

هدف از انجام این پژوهش بکارگیری الگوی کرک پاتریک در ارزشیابی کارآمدی کارگاه های آموزش ضمن خدمت معلمان ورزش زن شهر مشهد بود. روش تحقیق از نوع توصیفی و از دسته پژوهش های علی- پس رویدادی بوده که به صورت میدانی اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش را معلمان ورزش زن شهر مشهد در سال تحصیلی 1404-1403 که بر اساس اعلان معاونت تربیت بدنی و سلامت اداره کل آموزش و پرورش خراسان رضوی (540=N) می باشند تشکیل دادند. با استفاده از نرم افزار G-Power تعداد نمونه آماری برابر با 227 نفر برآورد شد که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه ارزشیابی اثربخشی آموزش ساخته هومکلین (2014) مبتنی بر الگوی کرک پاتریک که مشتمل بر 20 سؤال بوده استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و آزمون های آماری چولگی و کشیدگی، ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک طرفه و تحلیل مسیر به روش حداقل مربعات جزئی در نرم افزارهای آماری SPSS و PLS استفاده گردید. نتایج نشان داد بین اثربخشی آموزش ضمن خدمت با سن و سابقه کار رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین تفاوت عملکرد اثربخشی آموزش بین مدرک تحصیلی لیسانس با فوق لیسانس معنادار بود. از طرفی مؤلفه های واکنش، یادگیری، رفتار و نتایج تأثیر مثبت و معناداری بر اثربخشی آموزش دارند. در نهایت اثربخشی کارگاه های آموزشی ضمن خدمت را می توان به افزایش درک و ایجاد دانش و نگرش مثبت معلمان ورزش نسبت به ضرورت و چگونگی اجرای فرآیند آموزش مرتبط دانست.

شناسایی، جذب، انتخاب، حفظ و ارتقاء استعدادهای ورزش در مدارس می تواند به پویایی و موفقیت ورزش در مدارس و افراد مستعد کمک کند، مشروط به اینکه چارچوب مشخصی برای مدیریت آن درنظر گرفته شده باشد. از این رو هدف مطالعه حاضر طراحی مدل مدیریت استعداد ورزشی در مدارس است. این تحقیق از نوع کیفی است و در آن از روش نظریه داده بنیاد استفاده شده است. مشارکت کنندگان در تحقیق صاحب نظران، اساتید دانشگاه و معلمان تربیت بدنی بودند که به صورت هدفمند با 15 نفر از آن ها تا رسیدن به اشباع نظری مصاحبه نیمه ساختار یافته انجام شد. در این تحقیق جهت ارزیابی کیفیت و اعتبار نتایج از معیارهای ارزشیابی لینکلن و گابا (1985) استفاده شد. سرانجام جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش کدگذاری باز، محوری و گزینشی استفاده شد. یافته ها نشان داد توسعه و حمایت از استعدادهای ورزشی دانش آموزان در مدارس تحت تأثیر شرایط علی (ظرفیت سازمانی، موضوعات مالی، مدیریتی، فرایند استعدادیابی)، شرایط زمینه ای (کارکرد معلم، رفتار دانش آموزان، رفتار والدین، انگیزاننده ها) و شرایط مداخله گر (سخت افزار، کیفیت خدمات آموزشی) قرار دارد. راهبردها شامل؛ هدایت استعداد، مدیریت کارآمد، هدف گزینی مناسب، فراهم سازی تجهیزات و امکانات، توسعه سرمایه اطلاعاتی و توانمندسازی می باشند. پرورش و استعدادیابی، بهره وری فرایند استعدادیابی و ارتقاء فرایند استعدادیابی پیامدهای مدل خواهند بود. با توجه به این یافته می توان نتیجه گیری کرد که مدیریت استعداد ورزش مدارس به شرایط مختلفی وابسته است و در مواجهه با این شرایط لازم است راهبردهای شناسایی شده در این تحقیق جهت کسب پیامدهای مطلوب اجراء شود.

در پژوهش نیمه تجربی حاضر، تعداد 30 سر رت نر صحرایی سالمند نژاد ویستار با میانگین سن 22-20 ماه از حیوانکده دانشگاه فردوسی مشهد خریداری شد. رتها به صورت تصادفی، به سه گروه مساوی رژیم غذایی پرچرب، رژیم غذایی پرچرب و تمرین مقاومتی و رژیم غذایی پرچرب و تمرین تناوبی پرشدت تقسیم شدند. تمرین مقاومتی شامل هشت هفته، هفته ای پنج جلسه صعود از نردبان یک متری با 26 پله بود. در هفته اول، میزان وزنه های بسته شده به رت ها 30 درصد وزن بدن بود که به تدریج افزایش یافته و به 200 درصد وزن بدن آن ها در هفته پایانی رسید. تمرینات در سه نوبت با چهار تکرار انجام شد. سه دقیقه استراحت بین نوبت ها و حدود 10 ثانیه استراحت بین تکرارها در نظر گرفته شد. برنامه تمرین تناوبی پرشدت شامل شنا کردن در استخر مخصوص جوندگان به مدت هشت هفته و پنج جلسه در هفته بود. دامنه شدت تمرین شنا از شدت کم (بار بین صفر تا سه درصد توده بدن) تا شدت بالا (بار بین 5 تا 16 درصد توده بدن) در نظر گرفته شد. چهل و هشت ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، خونگیری در ساعت هشت صبح انجام شد. سرم حاصل جهت اندازه گیری سطوح شاخص های خونی مورد استفاده قرار گرفت. برای اطمینان از معنادار بودن تفاوت بین گروه ها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و نرم افزار SPSS ویرایش 22 استفاده شد. نتایج نشان داد که فعالیت های ورزشی در پژوهش حاضر، توانست از طریق تغییر در سطوح سرمی نوروپلین 1 تاثیرات محافظتی خود را اعمال کند. تمرین ورزشی قادر به افزایش سطوح نوروپلین1 نسبت به گروه کنترل است که نشان دهنده سودمند بودن این گونه تمرینات در فرایند پیری و چاقی است. البته، هیچ تفاوت معنی داری در بین دو گروه تمرین یافت نشد. تایید کامل این نتایج نیازمند تحقیقات بیشتر با بررسی سایر مسیرهای سیگنالینگ و اثرگذار و نیز سایر فاکتورهای دخیل در این زمینه می باشد.

فوتسال، ورزشی تناوبی با شدت بالا است که با استفاده از برنامه های تمرینی تخصصی و مصرف مکمل های غذایی مناسب سبب بهبود عملکرد ورزشکار می شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر تمرین تناوبی و مکمل بتاآلانین بر آمادگی جسمانی بازیکنان فوتسال انجام شد. تعداد ۴۰ نفر در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها، به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تمرین تناوبی با شدت بالا و مکمل، و تمرین تناوبی با شدت بالا و دارونما تقسیم شدند. آزمون های چابکی، توان هوازی، توان بی هوازی؛ در پیش آزمون و پس آزمون از بازیکنان فوتسال گرفته شد. برنامه تمرین تناوبی با شدت بالا شامل ۱۰ تکرار دویدن یک دقیقه ای با ۹۰ درصد ضربان قلب بیشینه بود که بین هر وهله دویدن یک دقیقه استراحت فعال (دویدن یا راه رفتن) لحاظ گردید. مکمل بتاآلانین به میزان شش گرم در روز بود که ۳۰ دقیقه قبل از تمرین و بلافاصله بعد از تمرین مصرف شد. از روش تحلیل واریانس یک راهه برای مقایسه بین گروهی در سطح معنی داری ۰۵/۰ استفاده شد. نتایج نشان داد که توان هوازی در گروه تمرین تناوبی با شدت بالا و مکمل بتاآلانین نسبت به گروه تمرین تناوبی و دارونما بهبود یافت. اوج توان بی هوازی در گروه تمرین تناوبی با شدت بالا و مکمل بتاآلانین نسبت به گروه تمرین تناوبی و دارونما بهبود یافت. کاهش سطح معنی داری در سرعت دویدن در گروه تمرین تناوبی با شدت بالا و مکمل بتاآلانین نسبت به گروه تمرین تناوبی و دارونما مشاهده شد. بنابراین، استفاده از برنامه تمرین تناوبی با شدت بالا به دلیل کارآمدی در زمان می تواند به بهبود عملکرد جسمانی و حرکتی منجر گردد. علاوه بر این، ترکیب تمرین تناوبی با مکمل بتاآلانین می تواند در اثر بخشی بر آمادگی جسمانی موثرتر باشد.

مقدمه: افزایش تعداد افراد سالمند به ویژه در گروه زنان و کاهش میزان فعالیت های بدنی و ورزش در این گروه جمعیتی در شهر اهواز، لزوم پرداختن به عوامل مؤثر در ورزش زنان سالمند بر اساس شاخص های مناسب در این شهر را مشخص می کند.روش پژوهش: این پژوهش به لحاظ روش شناسی توصیفی-تحلیلی است. ابتدا فهرست اولیه ای از متغیرهای کلیدی و تبیین کننده ورزش سالمندان از منابع و پیشینه موضوع استخراج شد و سپس از روش دلفی برای تکمیل این متغیرها و اولویت بندی آنها استفاده شد. جامعه آماری پژوهش کارشناسان و متخصصان (شامل استادان رشته تربیت بدنی و مدیریت ورزشی، کارشناسان مدیران اداره کل تربیت بدنی استان خوزستان، مسئولان ورزش بانوان استان، ورزشکاران زن و محققان در حوزه ورزش سالمندان در اهواز ...) بودند که با توجه به نبود چارچوب نظری و شناخت کافی از تعداد و ویژگی های جامعه آماری و همچنین با در نظر گرفتن ماهیت و هدف پژوهش و روش نمونه گیری که اغلب مبتنی بر رویکرد کیفی-اکتشافی و کارشناس محور است، 40 کارشناس به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. به منظور تحلیل و اولویت بندی عوامل اثرگذار در ورزش زنان سالمند شهر اهواز از مدل  FAHPاستفاده شد.یافته ها: بر اساس یافته های پژوهش، در بخش شناسایی شاخص ها از نظر کارشناسان عوامل مؤثر و مختلفی در قالب عوامل اجتماعی، فرهنگی، شخصی، خانوادگی و محیطی و مکانی دسته بندی شدند. تحلیل اولویت های عوامل اثرگذار در ورزش زنان سالمند شهر اهواز از نگاه کارشناسان پژوهش نشان داد که موانع اجتماعی و پس از آن موانع فرهنگی در اولویت اول و دوم قرار گرفته است و موانع اجتماعی و فرهنگی را به عنوان دو مانع اصلی در ورزش زنان سالمند در شهر اهواز انتخاب کرده اند. معیارهای موانع شخصی، موانع خانوادگی و موانع محیطی و مکانی به ترتیب در اولویت سوم تا پنجم از نظر کارشناسان و صاحب نظران قرار گرفتند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش عوامل فرهنگی اجتماعی مهم ترین مانع در توسعه ورزش سالمندان زن در شهر اهواز است.بخش شناسایی شاخص ها از نظر کارشناسان عوامل مؤثر و مختلفی در قالب عوامل اجتماعی، فرهنگی، شخصی، خانوادگی و محیطی و مکانی دسته بندی شدند.عوامل اثرگذار در ورزش زنان سالمند شهر اهواز از نگاه کارشناسان پژوهش نشان داد که موانع اجتماعی و پس از آن موانع فرهنگی در اولویت اول و دوم قرار گرفته است و " موانع اجتماعی و فرهنگی" را به عنوان دو مانع اصلی در ورزش زنان سالمند در شهر اهواز انتخاب کرده اند. معیارهای موانع شخصی، موانع خانوادگی و موانع محیطی و مکانی به ترتیب در اولویت سوم تا پنجم از نظر کارشناسان و صاحب نظران بوده است.

هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی درس تربیت بدنی در مدارس پویا بر توسعه شایستگی جسمانی دانش آموزان 9ساله در مقایسه با رویکرد آموزش تربیت بدنی در مدارس سنتی بودجامعه آماری پژوهش، همه دانش آموزان 9ساله شهرستان زاهدان بودند که به طور تصادفی 65 نفر دانش آموز از دو مدرسه پویا (31 نفر) و مدرسه سنتی (34 نفر) انتخاب شدند. در مرحله اول از همه دانش آموزان شرکت کننده آزمون چابکی و مهارت های حرکتی کانادایی و آزمون استقامت هوازی گرفته شد و سطح فعالیت بدنی آن ها با گام شمار محاسبه و ثبت شد. سپس گروه مدارس پویا در یک دوره مداخله سه ماهه در محیط غنی شده و 24 جلسه ای در ﻓﻌﺎﻟیﺖ ﻫﺎی درس تربیت بدنی (کتاب دست نامه دوره اول ابتدایی و بخش حیطه دانشی و نگرشی کتاب راهنمای تدریس تربیت بدنی) ﺷﺮکﺖ کﺮدند. دانش آموزان گروه کنترل نیز در دوره تربیت بدنی به روش سنتی شرکت کردند. پس از پایان دوره مداخله ای از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون من ویتنی و آنالیز کوواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد که کلاس درس تربیت بدنی مدارس پویا در مقایسه با مدارس سنتی منجر به افزایش سطح فعالیت بدنی روزانه دانش آموزان (آزمون گام شمار) شد، اما تفاوت معناداری در آزمون چابکی مهارت های حرکتی کانادایی (CAMSA) و استقامت هوازی (PACER) مشاهده نشد؛ بنابراین مدارس پویا می توانند به سیاست گذاران و برنامه ریزان کلاس درس تربیت بدنی و ارتقای سطح فعالیت بدنی کودکان در مدارس یاری رسانند.

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر دو روش خودالگودهی (پیشخوراند و مرورگری مثبت) بر یادگیری سرویس تنیس روی میز می باشد. 21 پسر مبتدی با میانگین سنی 10 تا 14 در این پژوهش شرکت کردند که به شکل تصادفی در 3 گروه 7 نفری خودالگودهی پیشخوراند، خودالگودهی مرورگری مثبت و کنترل تقسیم شدند. گروه خودالگودهی پیشخوراند اجرای موفقیت آمیز آینده خود را که تا به حال قادر به انجام آن نبوده را مشاهده می کرد.گروه خودالگودهی مرورگری مثبت، رفتار مطلوب که با حداکثر توانایی انجام داده بود را مشاهده می کرد و گروه سوم گروه کنترل بود که تمرینات را بدون دیدن فیلم انجام می دادند. در ادامه هر کدام از نوآموزان در هر جلسه 50 سرویس پیچ زیر را به مدت 10 جلسه تمرین کردند. در انتهای جلسه دهم آزمون اکتساب گرفته شد و یک هفته پس از آن آزمون انتقال تحت فشار انجام شد. نتایج تحلیل واریانس مختلط در هر دو مرحله اکتساب و انتقال نشان داد که هر سه گروه در عملکرد سرویس تنیس روی میز پیشرفت معنی دار داشتند اما یادگیری گروه های خودالگودهی به شکل معنی داری از گروه کنترل بهتر بود. نتایج به طور کلی بیانگر اثربخشی روش خودالگودهی در بهبود یادگیری می باشد.