مطالعات مدیریت ورزشی

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل تبیین موانع و پیشران های توسعه اجتماعی در برنامه های سازمان های ورزش برای توسعه و صلح (SDP) بود. این تحقیق با روش تحقیق کیفی و با ماهیت اکتشافی-بنیادی انجام شد. از طریق روش نمونه گیری هدفمندِ معیارمحور و براساس مصاحبه های عمیق، داده های تحقیق جمع آوری شد. مشارکت کنندگان (جامعه) در پژوهش، جمعی از خبرگان شامل اساتید دانشگاه در حوزه علوم ورزشی، علوم اجتماعی و رفتاری، اقتصاد و توسعه و کارشناسان خبره کمیسیون ملی یونسکو ایران و کارشناسان خبره کمیته ملی المپیک و مدیران ارشد معاونت تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش و وزارت علوم و مدیران ارشد و کارشناسان خبره وزارت ورزش و جوانانی که آشنایی کامل با مباحث توسعه و به ویژه توسعه اجتماعی از طریق ورزش داشتند، بودند (تعداد نمونه درمجموع 19 نفر). داده ها براساس نظریه داده بنیاد و با رویکرد کلاسیک داده ها (رویکرد گلیزری) و استفاده از نرم افزار مکس کیودا، کدگذاری و تجزیه وتحلیل شدند. مطابق نتایج پژوهش، مدل توسعه اجتماعی مبتنی بر سه مقوله اصلی تعریف شد. مقوله محوری توسعه اجتماعی از طریق ورزش شامل مقوله های فرعی مسئولیت جمعی اجتماعی، صلح پایدار، بهبود کیفیت ارتباطات اجتماعی، تغییرات اجتماعی-ورزشی برنامه ریزی شده، برابری و عدالت، یکپارچگی و انسجام اجتماعی، و بهزیستی فردی و جمعی بود. همچنین تحلیل داده ها نشان داد، موانع یا محدودیت های توسعه اجتماعی از طریق ورزش از ترکیب محدودیت منابع، بدبینی به ورزش، تعارض بین سازمانی، خلأ دانش، اشتباهات برنامه ریزی، مسائل مدیریتی، مسائل قانونی، مسائل اجرایی، تبعیض جنسیتی، مسائل سیاسی، مسائل فرهنگی-اجتماعی و مشکلات اقتصادی ایجاد شده است. درمقابل، پیشران ها تلفیقی از شایسته گزینی، شبکه سازی، برنامه راهبردی، رهبری اشتراکی، جریان سازی، آگاهی بخشی و آموزش، فرهنگ سازی، مهندسی مجدد و حمایت بود. با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می شود، شبکه ای منسجم از سازمان ها و نهادهای مرتبط با توسعه، به ویژه توسعه اجتماعی از طریق ورزش با رویکرد رهبری اشتراکی تشکیل شود تا بتوان مداخلات برنامه ریزی شده ورزشی-اجتماعی را با سیاستی منسجم پیش برد.

هدف پژوهش حاضر، طراحی مدل به کارگیری نیروی انسانی بین المللی در ورزش ایران بود. روش تحقیق، کیفی و از نوع نظریه داده بنیاد با رویکرد استراوس و کوربین بود. نمایندگان مجلس شورای اسلامی، مدیران ارشد دولتی و خصوصی ورزش کشور، رؤسای فدراسیون ها و باشگاه های ورزشی، مدیران ارشد باشگاه های ورزشی کشور اسپانیا، اساتید دانشگاهی مدیریت ورزشی و ورزشکاران نخبه بین المللی کشور، جامعه آماری تحقیق را تشکیل دادند. نمونه گیری با رویکرد گلوله برفی انجام شد و سازه های تحقیق پس از مصاحبه با 23 متخصص به اشباع داده ای رسید. برای گردآوری داده ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته عمیق استفاده شد و به منظور بررسی روایی و پایایی ابزار تحقیق از قابلیت اعتبار، قابلیت انتقال، قابلیت اتکا، قابلیت تأیید و بازبینی مطالب در دو مرحله، استفاده شد. داده ها نیز با استفاده از کدگذاری سه مرحله ای باز، محوری و گزینشی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحقیق نشان داد که تخصص، تعامل و عوامل مالی به عنوان عوامل علّی؛ سالم سازی، عوامل فرهنگی، عوامل جغرافیایی و دانشی به عنوان عوامل زمینه ای؛ مسائل سیاسی، مسائل مدیریتی، مشکلات اقتصادی و مسائل فرهنگی-اعتقادی به عنوان عوامل مداخله گر؛ راهبردهای مدیریتی، ویژگی های فردی، بستری، مالی و حقوقی به عنوان راهبرد و توسعه سازمانی، توسعه مدیریتی، توسعه فرهنگی-اجتماعی و توسعه اقتصادی به عنوان پیامدهای طراحی مدل به کارگیری نیروی انسانی بین المللی در ورزش ایران بودند. مدل طراحی شده در این تحقیق می تواند نقش مهمی در بهبود وضعیت به کارگیری نیروی انسانی بین المللی در ورزش ایران ایفا کند.

هدف این پژوهش تحلیل روابط و راهکارهای مرتبط با موانع حقوقی ورزش زنان بود. روش تحقیق از نوع اکتشافی متوالی با رویکرد تحلیل مضمون استقرایی در بخش کیفی و تحلیل علّی در بخش کمّی بود. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی شامل دو بخش منابع انسانی (خبرگان حقوق و حقوق ورزشی، اساتید مدیریت ورزشی، نایب رئیسان فدراسیون های ورزشی و آشنا به حقوق ورزش) و منابع اطلاعاتی (علمی، کتابخانه ای و رسانه ای مرتبط) بود. مصاحبه شوندگان و منابع اطلاعاتی به تعداد قابل کفایت، به صورت هدفمند و بر مبنای رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند (10 نفر و 23 سند). در بخش کمّی، جامعه آماری خبرگان حقوق ورزشی بودند که به صورت هدفمند و دردسترس 30 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه های اکتشافی نیمه ساختارمند به همراه مطالعه کتابخانه ای نظام مند و پرسشنامه خبرگانی برای تحلیل روابط علّی بود. روایی ابزار بر اساس شایستگی عملی، اعتبار حقوقی و علمی نمونه، نظر خبرگان و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید شد. چارچوب مفهومی نهایی در 24 مؤلفه و 5 بعد شناسایی و طبقه بندی شد. موانع نیز شامل پنج حوزه علمی-آموزشی، نیروی انسانی، قانونی و حقوقی، ساختاری-مدیریتی و فقهی-شرعی بودند. براساس تحلیل کمّی، موانع انسانی و موانع فقهی-شرعی به عنوان عوامل علّی و موانع آموزشی- علمی، موانع قانونی، موانع مدیریتی- ساختاری، عوامل معلول محسوب می شوند؛ بنابراین توجه به برگزاری کلاس های آموزشی در زمینه حقوق ورزشی و ارتقای سطح سواد حقوقی مربیان و ورزشکاران زن و تدوین قوانین حمایتی از حقوق زنان در زمینه ورزش و پخش مسابقات زنان در رشته های مختلف می تواند تأثیر موانع را کاهش دهد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت آمایش سرزمین سه رشته فوتبال، والیبال و بسکتبال بود. روش تحقیق، آمیخته بود که برای شناسایی شاخص های مؤثربدر آمایش سرزمین، از مبانی نظری و مصاحبه های کیفی با نخبگان آگاه تا رسیدن به اشباع نظری استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی، 28 نفر از کارشناسان معاونت ورزش قهرمانی و امور استان های وزارت ورزش، رؤسای فدراسیون های مربوط و اساتید دانشگاهی آشنا به موضوع بودند. در بخش کمّی، به منظور وزن دهی به شاخص های آمایش سرزمین از روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی و از روش تاکسونومی عددی برای شناسایی وضعیت آمایش در ورزش های توپی استفاده شد. با توجه به ضریب توسعه یافتگی، استان های کشور در هریک از رشته های ورزشی اولویت بندی شدند. نتایج نشان داد، 5/21 درصد از مناطق کشور در رشته های ورزشی توپی پرطرفدار توسعه یافته اند و 4/48 درصد نیمه توسعه یافته و 1/30 درصد کمترتوسعه یافته هستند. همچنین رشته فوتبال با 2/32 درصد توسعه یافتگی دارای بهترین وضعیت در بین این سه رشته ورزشی است. تهران نیز در هر سه رشته ورزشی جزو استان های توسعه یافته و استان های سیستان و بلوچستان و کهکیلویه و بویراحمد نیز جزو استان های کمترتوسعه یافته هستند؛ بنابراین برای موفقیت های زود بازده باید بر 5/21 درصد از مناطق توسعه یافته کشور در این سه رشته ورزشی تمرکز بیشتری داشت و برای بهبود وضعیت دیگر مناطق نیمه توسعه یافته یا کمترتوسعه یافته، برنامه ریزی بلندمدت انجام داد.

هدف از این پژوهش بررسی نقش استراتژی برد – برد مدیریت تعارض و هوش سیاسی بر ادراک کارکنان از عدالت سازمانی در فدراسیون های(بسکتبال، وزنه برداری، کشتی، قایق رانی، تیر اندازی) است. پژوهش حاضر از نظر هدف، پژوهشی کاربردی و از نظر روش جمع آوری دادهها، پیمایشی است همچنین از نظر روش، توصیفی-پیمایشی است. با استفاده از ابزار پرسشنامه و به روش میدانی برای جمع آوری داده ها از حجم نمونه که 97 نفر با استفاده از جدول مورگان بدست آمده است داده ها جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS22 و AMOS22 داده ها تجزیه و تحلیل شده است. که یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین هوش سیاسی و عدالت سازمانی با ضریب مسیر (12/0)، هوش سیاسی و استراتژی برد- برد با ضریب مسیر(07/0) و استراتژی برد- برد با عدالت سازمانی با ضریب مسیر (08/0)، در سطح معناداری (01/0) اثر مثبت و معناداری دارند. در نتیجه مدیران آگاه به هوش سیاسی با استفاده از استراتژی برد- برد باعث افزایش ادراک کارکنان از عدالت سازمانی در فدراسیون های منتخب میشود.

هدف تحقیق حاضر شناسایی مقوله های مرتبط با سرمایه گذاری ورزش استان تهران و ارائه الگو بود. تحقیق از نظر هدف کاربردی، از نوع اکتشافی تحلیلی و با ماهیت کیفی بود. جامعه آماری تحقیق، همه مدیران ارشد و روسای ادارات در اداره کل ورزش و جوانان استان تهران، رؤسای هیئت های ورزشی، سرمایه گذاران پروژه های ورزشی، باشگاه داران، تولیدکنندگان و توزیع کنندگان تجهیزات ورزشی و اساتید مدیریت ورزشی بودند. نمونه گیری به شکل غیرتصادفی و هدفمند و درمجموع با 14 نفر از خبرگان مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته انجام شد. تحلیل داده ها از طریق کدگذاری چندمرحله ای با روش تحلیل محتوایی انجام شد. یافته ها نشان داد که سرمایه گذاری ورزش استان تهران در پنج بعد مفروضات سرمایه گذاری، ظرفیت های ویژه، حوزه های سرمایه گذاری، معیارهای سرمایه گذاری و پیامدها مدنظر قرار می گیرد. یافته های تحقیق نشان از آن دارد که با توجه به محدودیت های بخش دولتی در فراهم کردن سرمایه لازم در حوزه ورزش و وجود سرمایه های خصوصی علاقه مند به سرمایه گذاری، ایجاد بستر آشناسازی سرمایه گذاران و شناخت بیشتر منتج به سرمایه گذاری و حضور طولانی تر سرمایه ها به واسطه انتخاب دقیق حوزه ها و معیارهای سرمایه گذاری خواهد شد. استفاده از منابع انسانی متخصص و ایجاد ساختارهای چابک مبتنی بر نیاز روز، از دیگر پیشنهادهای پژوهش است.