درخت حوزه‌های تخصصی

از جمله علل کلیدی که سازمان ها و به ویژه مراکز آموزش عالی را به سمت ناکارآمدی سوق می دهد، عدم ارزیابی فرآیندها و نتایج حاصل از آنها می باشد. چنانچه مراکز آموزش عالی جایگاه خود را شناخته و از نقاط ضعف خود آگاهی یابند، بی تردید درصدد رفع آن نواقص اقدام خواهند نمود. هدف از این پژوهش، که دامنه انجام آن یکی از مجتمع های فنی - مهندسی است، ارایه یک روش در ارزیابی عملکرد مدیریت مراکز آموزش مهندسی بر اساس مدل تعالی EFQM است. از آنجا که فضای تصمیم گیری حاکم بر مراکز آموزش عالی، همچون بسیاری از سازمان ها، عموما فازی است، لذا به منظور تطابق بیشتر این روش با شرایط حاکم بر فضای تصمیم گیری، الگوی پیشنهادی در محیط فازی طراحی شده است تا بتوان به ارزیابی دقیق تری از عملکرد مدیریت مراکز آموزش مهندسی دست یافت.

چکیده هدف ازاین پژوهش بررسی میزان کارآمدی اساتید در چهار محور برقراری ارتباط مؤثر با فراگیران،افزایش توان تدریس،علاقه مندی به تدریس و اهمیت به درگیر نمودن فراگیران در یادگیری بود.روش پژوهش زمینه یابی (پیمایشی) بود. جامعه ی آماری پژوهش شامل دانشجویان چهار رشته ی تحصیلی فنی مهندسی،علوم انسانی،علوم پایه و علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری با تعداد 4392 نفر بود. حجم نمونه مطابق با جدول مورگان 556 نفر برآورد گردید و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته با 47 سؤال در مقیاس لیکرت بود. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ به میزان 97/0 محاسبه شد.داده های پژوهش با استفاده از آزمونT و تحلیل واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته های پژوهش بیانگر آن است که دانشجویان دانشگاه آزاد،اساتید خود را در توان تدریس،برقراری ارتباط،علاقه مندی به تدریس و اهمیت به درگیر نمودن فراگیران در یادگیری کارآمد ارزیابی کرده اند.، در چهار گروه تحصیلی مورد مطالعه، در رشته ی تحصیلی فنی- مهندسی اساتید مرد در مدیریت کلاس نسبت به اساتید زن کارآمدتر ارزیابی شده اند.در رشته تحصیلی علوم انسانی اساتید زن نسبت به اساتید مرد کارآمدتر هستند.در رشته علوم پایه اساتید مرد کارآمدتر از اساتید زن ارزیابی شده اند و در گروه علوم پزشکی اساتید زن نسبت به اساتید مرد کارآمدتر هستند. از پیشنهاد های مهم این پژوهش دقت درنحوه ی جذب اعضای هیئت علمی دانشگاه و بر گزاری دوره های مهارت آموزی و کارگاه های آموزشی در زمینه ی تخصصی،یادگیری و روانشناسی تربیتی است.

بسیاری از دانشگاه های دنیا رسالت خود را از آموزش محوری به سوی پژوهش محوری تغییر دادند. مقاله حاضر بر آن است تا با تاکید بر ماهیت و کاربست های دانشگاه پژوهشی ساختار این نوع دانشگاه را در چارچوب پرسش های زیر تبیین نماید. -1 مولفه های اصلی دانشگاه پژوهشی کدامها هستند؟ -2 مدل مناسب دانشگاه پژوهشی در کشور ایران کدام است؟ -3 درجه تناسب مدل پیشنهادی از نظر متخصصان آموزش عالی چگونه است؟ بر اساس منطق مدل های تحلیل عاملی، یک نمونه 500 نفری از روسا، معاونین، مدیران گروه ها و اعضای هیات علمی دکترا و مربیان با تجربه دانشگاه های شمال کشور به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. با فرا تحلیل دانشگاه های پژوهشی موجود و مبانی نظری موضوع، یازده بعد یک دانشگاه پژوهشی شناسایی شد و براین اساس پرسشنامه ای 66 سوالی طراحی و در معرض قضاوت مشارکت کنندگان پژوهش قرار گرفت. در گام بعدی جهت یافتن ساختار معنی داری از ترکیب مولفه ها و پاسخ ها، از روش تحلیل عاملی از نوع تحلیل مولفه های اصلی و ضرایب همبستگی مربوط به ماتریس مولفه ها استفاده شد. نتایج این تحلیل ها نشان داد که فرایند مدلسازی دانشگاه پژوهشی باید دارای 7 عامل اصلی باشد. پس از نام گذاری این عوامل، برآوردها نشان می دهند که صلاحیت ها و ارتباطات بین المللی و بین فرهنگی، آزادی و مسوولیت علمی اجتماعی، توان خلق منابع و ثروت، تمرکز بر بازتاب های ملی و فراملی، به روزسازی زیرساخت های علمی پژوهشی، تعهد به بهگزینی و آموزش و پژوهش بین رشته ای جمعا حدود %50 از واریانس مشترک در ساخت دهی مدل یک دانشگاه پژوهشی را تبیین می نمایند. درجه تناسب و هماهنگی این مدل نیز با استفاده از نظرات 40 تن از متخصصان آموزش عالی کشور و بر اساس ضریب هماهنگی کندال برابر با 0.74 تعیین گردید و بر این اساس مدل نهایی دانشگاه پژوهشی طراحی گردید.

تعالی قابلیت و توانمندی های کارکنان نیازمند چهارچوب ادراکی است تا براساس آن بتوان کل فرایند بالندگی را از شروع تا پایان تحت مدیریت قرار داد و از طریق مشخص کردن حوزه های بهبود، کیفیت را به صورت مداوم ایجاد و دنبال نمود. نظام های آموزشی سازمان ها در حد معمول و مرسوم کمتر به تعالی کارکنان منجر می شود، همانطوری که در سازمان ها برای نظام های کیفیت و تعالی سازمانی الگوهایی ...

اینکه گفته شود اجرای هر آموزشی به نفع سازمان است، به نوعی نشانگر ضعف ارزیابی قلمداد می گردد. برنامه ها و فعالیت های آموزشی سازمان نه تنها می بایست بطور مستمر ارزیابی شوند و میزان اثربخشی آنها تعیین گردد بلکه این مهم باید بر مبنای رویکردها و روشهای علمی انجام پذیرد...

هدف این تحقیق، شناسایی موانع ارتباط صنعت و دانشگاه در مراکز آموزش عالی و صنایع مستقر در شهرستان سمنان بود. در این راستا عوامل مختلفی شناسایی شده و در5گروه اصلی1- قوانین و مقررات،2- فرهنگ،3- کارآموزی،4- رشته های دانشگاهی و5- پروژه های دانشگاهی(طرح ها- پایان نامه ها و تحقیقات)طبقه بندی گردیدند. به منظور حصول اطمینان از تاثیرگذاری عوامل مذکور پرسشنامه ای محقق ساخته مشتمل بر28سوال تدوین و بین313 نفر از اساتید دانشگاه ها و مدیران صنایع مستقر در شهرستان سمنان که به طور تصادفی انتخاب شده بودند توزیع و جمع آوری گردید. از آزمون دوجمله ای و نرم افزارspss برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. پس از نهایی سازی عوامل یاد شده و به منظور اولویت بندی آن پرسشنامه دیگری طراحی و توسط25نفر از افراد خبره تکمیل گردید و در نهایت موانع ارتباط صنعت و دانشگاه، با تکنیک AHPو با استفاده از نرم افزار Expert Choiceبه ترتیب زیر اولویت بندی گردید.1- موانع قانونی، 2-موانع فرهنگی،3- تقاضا محور نبودن پروژه های دانشگاهی، 4- عدم کارایی دوره کارآموزی، 5-عدم تناسب رشته های دانشگاهی با نیازصنایع.

برنامه های درسی آموزش عالی که در زمان حاضر در دانشگاه های ایران وجود دارند واجرا می گردند محصول فعالیت عمده نهاد شورای عالی برنامه ریزی است که از اواخر سال 1363 فعالیت خود را آغاز نمود و اهدافی همچون ایجاد وحدت و یکپارچگی در نظام آموزش عالی، رعایت کلیه قواعد و اصول برنامه ریزی آموزشی و پژوهشی، ایجاد هماهنگی در برنامه های درسی و تحولات آموزشی و تربیت نیروی انسانی، ایجاد ارتباط بین نهاد تصمیم گیری و دستگاه های اجرایی و به روز نمودن برنامه ها و انطباق آن با نیازهای اجتماعی و اقتصادی کشور را دنبال کرده است...

این پژوهش با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل مؤثر بر بالندگی اعضای هیأت علمی در دانشگاه تهران طراحی و اجرا شده است. روش تحقیق از نوع آمیخته اکتشافی است که در دو بخش کیفی و کمی صورت پذیرفته است. در بخش کیفی از طریق روش مصاحبه نیمه ساختاریافته با 15 نفر از متخصصان و صاحب نظران که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند، عوامل مؤثر بر بالندگی اعضای هیأت علمی شناسایی و دسته بندی شدند. در بخش کمی در قالب روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و از طریق ابزار پرسشنامه محقق ساخته نظرات و دیدگاه های 282 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه تهران که به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب شده بودند گردآوری شد. در نتیجه تحلیل داده های بخش کیفی پژوهش که به روش کدگذاری باز و محوری انجام شد، دو دسته کلی از عوامل شناسایی گردید که شامل عوامل شخصی و عوامل سازمانی می باشد. سپس در مرحله کمی داده های به دست آمده با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) به روش میانگین هندسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و عوامل مؤثر بر بالندگی اعضای هیأت علمی اولویت بندی گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که از میان عوامل شخصی ویژگی های شخصیتی اعضای هیأت علمی با وزن نسبی 302/0 دارای بیشترین اهمیت بوده و بعد از آن عوامل عوامل انگیزه، پیشینه علمی، تعهدحرفه ای، و مسئولیت پذیری به ترتیب با وزن نسبی 251/0، 194/0، 135/0، و 118/0 قرار دارد. از میان عوامل سازمانی نیز فرهنگ و جو سازمانی با وزن نسبی 277/0 دارای بیشترین اولویت بوده و بعد از آن به ترتیب عوامل نظام ارتقای شغلی، عوامل مدیریتی، فرصت بالندگی، عوامل ساختاری، و عوامل معیشتی با ضرایب نسبی 216/0، 18/0، 138/0، 104/0، و 085/0 قرار دارد.

چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه جوّ سازمانی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در دبیرستانهای شهر سمیرم بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری تحقیق 22 N= دبیرستان موجود در شهر سمیرم بودکه به دلیل محدودیت حجم ، نمونه گیری انجام نشد .ابتدا جوّ سازمانی دبیرستانها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با استفاده از معدل تحصیلی آنان تعیین شد . بدین صورت که دبیران هر دبیرستان به پرسشنامه توصیفی جوّ سازمانی پاسخ دادند و میانگین معدل تحصیلی کلیه دانش آموزان هر دبیرستان نیز جداگانه محاسبه شد. بطوری که 22 نمره جوّ سازمانی و 22 نمره پیشرفت تحصیلی بدست آمد. برای آزمودن فرضیه های تحقیق از آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که بین جوّ سازمانی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری((a=0.0001 وجود دارد. همچنین بین هرکدام از ابعاد جوّ سازمانی و پیشرفت تحصیلی نیز رابطه مثبت و معنی داری(0.0001) وجود دارد.

هدف از این تحقیق، بررسی عوامل آموزشی اثرگذار بر مدیریت کلاسهای تربیت بدنی در مدارس محروم و برخوردار از امکانات ورزشی بود. تحقیق به شیوه توصیفی انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه مک کورماک(1997) با اعتبار 87% بود. جامعه آماری شامل 141 نفر معلم تربیت بدنی مدارس راهنمایی و دبیرستان شهر رشت بودند .. برای نمونه گیری از روش سرشماری استفاده شد.. داده ها ی گرد آوری شده با استفاده از آزمون های t مستقل، F و آزمون تعقیبی شفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که امکانات،وضعیت همکاری، دانش آموزان، عوامل اجتماعی و معلم بر مدیریت کلاسهای تربیت بدنی تاثیر گذار است وبین مدارس برخوردار و محروم از حیث تاثیر گذاری عوامل تفاوت وجود ندارد.

هدف اصلی پژوهش بررسی تاثیر برنامه درسی ویژه ارتقاء در سطح خواندن دانش آموزان نارساخوان پایه سوم ابتدایی بوده است. طرح پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل بوده است .جامعه آماری پژوهش را کلیه دانش آموزان نارساخوان پایه سوم ابتدایی شهر یاسوج تشکیل داده اند. نمونه مورد مطالعه این پژوهش 30 نفر از دانش آموزان نارساخوان پایه سوم ابتدایی بوده است و آزمودنیها بطور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفته اند، تعداد آزمودنیها در هر گروه برابر 15 نفربوده است. برای تشخیص نارساخوانی آزمودنیها، از آزمون هوشی ریون، آزمون بندرگشتالت، چک لیست نارساخوانی و همچنین از آزمون تشخیصی سطح اصفهان بعنوان ابزاری جهت مقایسه نمرات خواندن دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون استفاده گردیده است. بطور کلی نتایج پژوهش نشان داده است که برنامه درسی ارتقاء سطح خواندن توانسته با آموزش مهارتهای مربوط به خواندن در کلیه این مهارتها موثر بوده و باعث کاهش معنیدار نمرات خطای دانش آموزان نارساخوان در کلیه مهارتهای خواندن مورد بررسی و افزایش مهارت خواندن آنها گردد. نتیجه کلی این که آموزش خرده مهارت های خواندن به روش تعاملی باعث تسهیل یادگیری خواندن می شود. زیرا خرده مهارت هایی که رشد نکرده اند مانع رشد مهارت های دیگر می شوند

آموزش الکترونیکی در کشور به صورت بیشینه در دانشگاه و گاه نهادهای دولتی مورد استفاده قرار می گیرد ، لیکن تاثیر و کارایی دوره های آموزشی الکترونیکی همواره، مورد سؤال مدیران، دانشجویان و اقشار مختلف درگیر با موضوع بوده است. تحقیقات گذشته حاکی از آن است که یکی از مهمترین عوامل مؤثر در موفقیت این گونه دوره های آموزشی، ایجاد رضایت در دانشجویان به عنوان مخاطبان اصلی این دوره های آموزشی می باشد. به بیان دیگر یکی از معیارهای سنجش کارایی نظام های اطلاعاتی مشخص کردن میزان رضایت کاربران از عناصر و ویژگی های تشکیل دهنده رابط و در حقیقت میزان رضایت از چگونگی تعامل با نظام می باشد. در این تحقیق، پس از بررسی مستندات، شش عامل اصلی مؤثر در میزان رضایت دانشجویان از دروه آموزش الکترونیکی، شناسایی شده اند که به به ترتیب استاد، دانشجو، مدیریت سیستم آموزشی، محتوی آموزشی، خدمات و شبکه اجتماعی می باشند. یافته پژوهش حاکی از آن است که بر اساس نظر محققان، عامل استاد و ویژگی های رفتاری وی در رتبه نخست نسبت به سایر عوامل قرار داشته و پس از آن ویژگی های دانشجوی مورد بررسی و اعمال و رفتار وی در سطح رضایت ایجاد شده مؤثر خواهد بود. باتوجه به توالی به دست آمده می توان برنامه ها و تغییرات آتی را در سیستم آموزشی و ارکان آن در راستای ارتقای رضایت مخاطبان، تنظیم و اجرا کرد. و البته عواملی که رتبه پایین تری را کسب کرده اند، این معنا را منتقل خواهند کرد که از نظر کمی، تعداد تحقیقات کمتری به آنها اختصاص یافته که خود می تواند به عنوان برنامه راه برای تحقیقات آتی محققین این حوزه مد نظر قرار داشته باشد.