خداوند براى هدایت بشر کتابى به نام قرآن را نازل فرمود. در این کتاب، اصول کلى اعتقادات اسلامى آمده است اما جزئیات بسیارى از مسائل ذکر نشده است. خداوند آن جزئیات را به صورت مفضل براى پیامبر (ص) شرح فرمود و پیامبر هم به على (ع) دستور دادند تا همه را بنویسند. در این مقاله اثبات شده است که قرآن کریم بدون آن جزئیات نمى تواند مورد استفادهء کامل قرار گیرد زمانى مى توان قرآن را فهمیدکه آن شرح ها و جزئیات هم که حدیث نامیده مى شوند مورد استفاده واقع شوند.
این مقاله نقدی است بر مقاله «نجات بخشی ادیان در پرتو قرآن» که دیدگاه کثرت گرایی در نجات بخشی ادیان را باور داشت و در شماره 31 این فصلنامه منتشر شده است. منتقد با ارزیابی دلایل سه گانه انحصارگرایی و دلایل شش گانه کثرت گرایی که در آن مقاله آمده است از ادله انحصارگرایان دفاع کرده و اشکالات نویسنده مقاله را پاسخ داده است. در مقابل، دلایل کثرت گرایان را برای اثبات مدعای شان ناکافی دانسته و ایرادهایی بر آن وارد کرده است. و در پایان نگاه قرآن را در این زمینه انحصار گرایانه می داند.