روان سنجی پرسش نامه سواد ارتباطی در دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه پیام نور کشور(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
هدف پژوهش حاضر روان سنجی پرسش نامه سواد ارتباطی در دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه پیام نور کشور بود. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی، از نظر هدف، توسعه ای و به صورت میدانی انجام شد. دانشجویان مقطع کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه پیام نور کشور (99-1398) جامعه آماری را تشکیل دادند و 250 نفر به عنوان نمونه و به صورت غیرتصادفی دردسترس، ابزار پژوهش را تکمیل کردند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه محقق ساخته درباره مؤلفه ها و شاخص های سواد ارتباطی استفاده شد. روایی سازه پرسش نامه از طریق تحلیل عامل تأییدی مراحل اول و دوم و بررسی روایی همگرا و واگرا و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ بررسی شد. انواع شاخص های برازندگی (مطلق، تطبیقی، مقتصد) نیز برازش مدل را تأیید کردند. یافته ها نشان داد که سواد ارتباطی از طریق سه سازه «حسی، تخصصی و سطح ارتباطی» قابل اندازه گیری است. سازه حسی با پنج شاخص مهارت های «نگاه کردن، گوش کردن، شامه، ذائقه سنجی و لمس کردن» قابل سنجش است. سازه تخصصی با مهارت های پانزده گانه «سخن گفتن، نوشتن، زبان تنی، خواندن، کار با فناوری های ارتباطی، سواد بین فرهنگی، سواد تبلیغات، سواد حقوق شهروندی، ارتباط سازمانی، روابط عمومی، روابط بین الملل، هوش هیجانی، مالی، تجاری و پژوهش ارتباطی» قابل ارزیابی است. سازه سطح ارتباطی نیز با پنج شاخص مهارت های ارتباطی «درون فردی، بین فردی، گروهی، جمعی و فرافردی» قابل اندازه گیری است. براساس نتایج می توان گفت که پرس شنامه سواد ارتباطی ابزاری کارآمد برای بررسی سطوح ارتباطی دانشجویان کارشناسی تربیت بدنی با توجه به ماهیت گروهی رشته تربیت بدنی است که می توان با آموزش های لازم موجب بهبود و توسعه درک و فهم شیوه های مختلف ارتباطی در جامعه مدنظر شد.