تصوف و عرفان اسلامی

تاثیر عرفان نظری در پی ریزی قاعده ی بسیط الحقیقه(مقاله علمی وزارت علوم)

تصوف در ایران

پرسمان آقا محمد بیدآبادی و ملامحمد قزوینی

تحلیلی از تصوف با تأکید بر فرق ذهبیه

آثار شیخیه

۱۸۶۶.

منشأ کثرت اسماء الهی در تفسیر عارفان مسلمان(مقاله پژوهشی حوزه)

نویسنده: سید قوام الدین حسینی سیاهکلرودی

منبع: آیین حکمت سال هفتم بهار ۱۳۹۴ شماره ۲۳

کلیدواژه‌ها: واحدیت احدیت عینیت صفات با ذات وحدت مطلقه حقیقت غیبیه کثرت اسماء الهی کثرت سلوکی کثرت شهودی

حوزه‌های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۳۸۷ تعداد دانلود : ۹۸۸

همه اسماء نیکو از آنِ خدای تعالی است. اسماء الهی وسایط فیض حق و منشأ همه کثراتی اند که در زوایای هستی راه یافته است. چگونگی ظهور کثرات اسمائی از هستیِ صرف و محض وجود و تبیین عینیّت صفات با ذات حق از ژرف ترین مسائل عرفانی است. در این نوشتار، پس از اشاره به گونه شناسی اسماء و صفات و تأخّر اسماء الهی از مقام ذات، تفسیری از عینیّت صفات با ذات ارائه شده و راه هایی که عارفان در تحلیل کثرت اسمائی پیموده اند، بیان شده است. تحلیل عقلی از کثرت اسماء، بازگشت کثرت اسماء به علم ذاتی حق، بازگرداندن کثرت اسمائی به متعلقات و آثار اسماء، و تحلیل کثرت اسمائی به کثرت شهودی و سلوکی چهار راهی هستند که عارفان برای تحلیل منشأ کثرت اسماء پیموده اند. در نگاه نویسنده، هر یک از این راه ها در جای خود پاسخی درست به آن پرسش است.

تفسیر کنز العرفان