فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۵٬۰۰۱ تا ۵٬۰۲۰ مورد از کل ۷٬۲۰۸ مورد.
تعامل ایمان و رفتار، از نگاه قرآن و حدیث(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه‌های تخصصی:
سعادت و نحوست ایام
تجسم عمل در قیامت
تفسیر قرآن کریم (20)
منبع:
بینات ۱۳۷۷ شماره ۲۰
حوزه‌های تخصصی:
مقدمه ای بر تفسیر سوره مبارکه «انفال»
حوزه‌های تخصصی:
نظریه و استنباط
رسالة فی تفسیر سورة «هل أتی»
منبع:
سفینه ۱۳۸۲ شماره ۱
حوزه‌های تخصصی:
گفتگوی صمیمانه با استاد عالیقدر قرآن حاج آقا مهدی شکوهنده دامت برکاته
منبع:
کوثر ۱۳۸۰ شماره ۳
حوزه‌های تخصصی:
لطایف قرآنی
منبع:
بشارت ۱۳۸۵ شماره ۵۲
ملاصدرا، تفسیر یا تأویل(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
قرآن (طریق وحی) در کنار استدلالات عقلی و برهان و نیز تهذیب نفس و عرفان، یکی از مؤلفه های اصلی و در حقیقت مهمترین رکن حکمت متعالیه به شمار می آید.. صدرالمتألهین به عنوان فیلسوف، مفسّر و عارف بزرگ جهان اسلام، رسیدن و نایل آمدن به «حقیقت واحد» را از طرق مختلف ممکن دانسته، آن ها را مکمل یکدیگر تلقی می کند. به گونه ای که از سویی می توان تأثیر عمیق فلسفه وجودی ملاصدرایی، آگاهی از اصول و مبانی عرفانی و بهره مندی از شهود و اشراق را در فهم، تفسیر و تأویل آیات قرآنی توسط ملاصدرا به وضوح مشاهده کرد و از سوی دیگر تدبّر و تأمّل او در آیات وحیانی و قرآنی و نیز روایات معصومین (ع) را در کشف و طرح بسیاری از مبانی فلسفی و حکمی نظاره گر بود. حضور آیات قرآنی در نظام فلسفی ملاصدرا گاه به عنوان دلیل، گاه استشهاد و گاه اقتباس است. به نظر می رسد صدرالمتألّهین در به کارگیری کلام وحی، جهت استوار ساختن مبانی فلسفی خود و دستیابی به حقیقت، بیش از آن که از روش «تفسیر» و بسنده نمودن به معانی ظاهری و مفاد استعمالی آیات قرآن استفاده کند، از روش «تأویل» و درک باطن و یا بطن قرآن بهره برده است. وی با ضروری دانستن آن، تأویل صحیح را عروج از لفظ به معنا و تطبیق کتاب تدوین و تکوین تلقی می کند؛ گرچه ایشان در مواردی، متعهد به این مبنا نبوده و تأویلی ناسازگار با ظاهر آیات، سیاق آن ها و نیز اصول عقلائی محاوره ارائه نموده است.
تفسیر مأثور(مقاله ترویجی حوزه)
حوزه‌های تخصصی:
امر یا اماره ؟
منبع:
ترجمان وحی ۱۳۸۷ شماره ۲۴
حوزه‌های تخصصی:
توشه ای از قرآن
منبع:
کوثر ۱۳۸۱ شماره ۶
حوزه‌های تخصصی:
لطایف قرآنی
منبع:
بشارت ۱۳۸۴ شماره ۴۹