درخت حوزه‌های تخصصی

در این مقاله سعی شد تا به طور خاص رابطه توجه مدیران صنعت بیمه به خرده محیط های عمومی و تخصصی با عملکرد سازمان بررسی شود. جامعه آماری این تحقیق مدیران عالی و میانی شرکت های بیمه دولتی و خصوصی اند. براساس یافته های تحقیق، محیط صنعت بیمه، عدم اطمینان زیادی دارد و غیر از خرده محیط تکنولوژیک، توجه به باقی خرده محیط ها بر عملکرد سازمان تاثیر دارد. همچنین دریافتیم که شرکت هایی که عملکردهای متفاوتی دارند، مقدار توجه شان به محیط یا به اصطلاح جستجوگری محیطی متفاوت است و این شرکت ها از اطلاعات حاصل از محیط، در تصمیم سازی ها و تصمیم گیری های خود بهره بیشتری نسبت به شرکت های با عملکرد پایین تر می برند. به علاوه اهمیت خرده محیط ها بین شرکت های دولتی و خصوصی متفاوت است؛ ولی به طورکلی در مقدار جستجوگری آنها تفاوت معناداری وجود ندارد.

تحقیقات اخیر نشان میدهد که کاهش وزن ناشی از تغییرات عمده در سبک زندگی، مزایای زیادی به دنبال داشته است. از موانع اصلی استفاده از این روش، عدم حمایت شرکت های بیمه ای از فعالیت های مشاوره ای متخصصان در این زمینه است. ازاین رو برآن شدیم تا مقدار کمّی پوشش بیمه ای را برای بیماری چاقی معین کنیم که شرکت های بیمه گر در ایالت پنسیلوانیا ارائه کرده بودند. پرسش نامه ای در سه صفحه تدوین شد و به شرکت های واجد شرایط که هم زمان اقدام به برگزاری برنامه های سلامت نیز کرده بودند، ارسال شد. پاسخ دهندگان از بین کارمندان فعال در بخش پزشکی و همچنین مدیرانی از سایر بخش های آنها نظیر روابط عمومی، اداره بیماریها، اصلاح چگونگی مصرف و تأمین کننده دارو انتخاب شدند. سؤالات پرسش نامه در مورد چگونگی و کیفیت روش های درمانی استفاده شده مربوط به بیماری چاقی و شامل جزئیاتی از روند پوشش بیمه ای بود که در نهایت ۱۶ شرکت از میان ۱۹ شرکت منتخب (84 درصد) به آن پاسخ دادند. تمام شرکت های پاسخ دهنده اعمال جراحی کاهش وزن را نیز تا حدودی تحت پوشش بیمه ای خود قرار میدادند. 9 شرکت از 16 شرکت (56درصد) بیان داشتند که پوشش بیمه ای آن ها شامل مشاوره های فردی در زمینه رژیم غذایی هم بوده، اما تنها 5 شرکت از مشاوره های متمرکز دراین زمینه حمایت میکردند. کمتر از 50درصد این شرکت ها بیمه نامه هایی را برای بازپرداخت هزینه های ناشی از انواع دیگر درمان های مرتبط با کاهش وزن و تغییر در سبک زندگی در پیش گرفته بودند. عمل جراحی بیشتر از بقیه روش های درمانی توسط این شرکت ها تحت پوشش قرار داده میشود (P<0/02 برای تمام مقایسه ها). هیچ گونه تفاوتی در بازپرداخت براساس نوع برنامه ها یا تعداد ثبت نام کنندگان مشاهده نشد. بازپرداخت بیمه ای مرتبط با بیماری چاقی در پنسیلوانیا به طورکامل منعکس کننده شواهد یافته های اخیر در زمینه مزایای ناشی از تغییرات سبک زندگی نبوده است. بیمه نامه های حمایتی مرتبط با کاهش وزن، باتوجه به افزایش بهره گیری از روش های بالینی و اثربخشی هزینه ای روش های غیرجراحی، در حال تغییرند.

بیمه اتومبیل در بازار بیمه ایران بالاترین حجم صدور و خسارت را دارد. بنابراین نیاز به تصمیم گیری های مالی و پیش بینی رفتار این بازار برای بیمه گران امری ضروری است. سری زمانی از روش های توانمند آماری است که با استفاده از روش های مبتنی بر فرآیندهای تصادفی به مدل سازی و پیش بینی رفتار متغیرهایی می پردازد که به گونه ای به زمان وابسته اند. مقاله حاضر میزان خسارت وارد شده در رشته بیمه بدنه اتومبیل (شرکت بیمه پارسیان از فروردین ماه سال 1385 الی تیرماه 1389) را به صورت یک متغیر زمانی درنظرگرفته است، سپس با استفاده از دو مدل سری زمانی باکس-جنکینز و وینترز به مدل بندی رفتار این متغیر زمانی می پردازد. باتوجه به اینکه مشاهدات، روند فصلی دارند از مدل های آریمای فصلی ضربی باکس و جنکینز و وینترز فصلی ضربی استفاده شد. ابزار شاخص خطای MAPE نشان می دهد مدل وینترز فصلی ضربی برازش دقیق تر به داده ها ارائه می کند. درنهایت با استفاده از مدل منتخب، میزان خسارت برای یک دوره شش ماهه پیش بینی می شود.

طرفین قرارداد، باید در تمام اظهارات خود، کمال حسن نیت را رعایت کنند و سکوتی نکنند که موجب فریب طرف مقابل شود. اظهارات بیمه گذار، باید در میزان حق بیمه و نسبت به موضوع بیمه موثر باشد. اطلاع رسانی به بیمه گر با پاسخ کامل و صحیح به سوالات مندرج در پرسش نامه صورت می گیرد. بیمه گذار قادر به بیمه کردن تمام خطرات احتمالی که موضوع قرارداد را تهدید می کند، نیست. دراین باره نیز، استثنائاتی از قبیل ورود خسارت به عمد وجود دارد. بیمه گر نیز باید در تنظیم پرسش نامه و شروط ضمن قرارداد، حسن نیت داشته باشد و با عدم پرسش، پرسش نامه محدود و مبهم، بیمه گذار را فریب ندهد. در مواردی که بیمه گر به سوء نیت بیمه گذار و عدم صحت اظهارات وی عالم است، نمی تواند بعداً به عدم حسن نیت بیمه گذار متوسل و به صحت و اعتبار قرارداد، خلل وارد سازد؛ در هنگام انعقاد قرارداد نیز ممکن است بیمه گذار مال را به نحو عامدانه یا غیر عامدانه، بیش از ارزش واقعی بیمه کند، که در صورت عمدی بودن، سبب بطلان عقد و در فرض عمد نداشتن، قرارداد معتبر است. در صورت تشدید خطر یا تغییر وضعیت موضوع بیمه توسط بیمه گذار، وی مکلف است، فوراً به بیمه گر اطلاع دهد. اما در قانون به اعلام تخفیف خطر به بیمه گر که عملاً متضمن منفعت بیمه گذار است، هیچ اشاره ای نشده است.

براساس نظر برخی از کارشناسان در صنعت بیمه کشور، به دلیل عدم وجود شرایط رقابتی، استراتژی قیمت گذاری به درستی صورت نمی پذیرد. این نظر، نقطه آغازی شد برای اینکه عوامل تعیین کننده استراتژی قیمت گذاری در این صنعت بررسی شود. لذا برای تصمیم گیری صحیح در مورد قیمت گذاری خدمات بیمه ای، رابطه نرخ بازدهی بیمه مسئولیت با میزان مخاطره (ریسک) آن در سال های گذشته ارزیابی شد. سپس این نرخ بازدهی با نرخ بهره بانکی در کشور مقایسه شد تا تحلیل شود که آیا قیمت گذاری توسط شرکت های بیمه، مطابق با نوسانات بازار پولی است؟ برای دست یابی به پاسخ مناسب به این سؤال، دو هدف عمده در این تحقیق دنبال می شود: - تعیین رابطه بین بازدهی بیمه مسئولیت و میزان مخاطره آن در کشور؛ - مقایسه نرخ بازدهی بیمه مسئولیت با نرخ بهره بانکی. براساس این اهداف، یک فرضیه اصلی در خصوص رابطه بین بازده و ریسک و سه فرضیه فرعی مطرح شد که به مقایسه نرخ بهره بانکی برای سپرده های کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت می پردازد. یافته ها حاکی از آن است که قیمت گذاری در این شاخه از صنعت بیمه در کشور به صورت منطقی انجام نمی شود و متناسب با میزان مخاطره نیست. به نظرمی رسد که تعیین حق بیمه مسئولیت به صورت تأخیری، یک سال پس از مشخص شدن ریسک سرمایه گذاری انجام می گیرد و ازاین رو، مخاطره و بازدهی با هم رابطه ای ندارند. عدم اتخاذ سیاست های درست قیمت گذاری می تواند بر استقبال مشتریان و سرمایه گذاران این صنعت تأثیر بگذارد. این مسئله ازنظر اینکه در آینده بخوا هیم به سمت خصوصی سازی صنعت بیمه حرکت کنیم مخاطراتی را ایجاد خواهد کرد و خصوصی سازی ممکن است با استقبال سرما یه گذاران روبه رو نشود.

رتبه بندی مؤسسات بیمه-که اغلب یک ارزیابی مالی از مؤسسات بیمه است-به شفاف سازی، افزایش کارایی و ایجاد رقابت غیرقیمتی در بازار منجر می شود. اطلاعات رتبه بندی، مورد استفاده ذی نفع های بسیاری از جمله، مصرف کنندگان، نهاد ناظر بر مؤسسات بیمه، سرمایه گذاران و بانک ها قرار می گیرد. هدف اساسی از رتبه بندی، ارزیابی قابلیت اعتماد شرکت بیمه است. مؤسسات رتبه بندی که مؤسساتی مستقل اند، مؤسسات بیمه را ارزیابی و آزمایش میکنند تا وضعیت و ثبات مالی، ارزش اعتباری و آسیب پذیری آنها در قبال شرایط نامساعد را بررسی و تعیین کنند. شاخص های مختلف مورد استفاده در رتبه بندی، ابزار اصلی فرآیند رتبه بندی اند. روش رتبه بندی مبتنی بر همکاری، شکلی از رتبه بندی بدون درخواست است که مؤسسه بیمه، با مؤسسه رتبه بندی در تهیه منابع اضافی اطلاعاتی غیرعمومی همکاری می کند. این همکاری در تهیه اطلاعات اضافی، کمک می کند تا اعتبار رتبه بندی افزایش یافته و بنابراین قابلیت پذیرش رتبه بندی برای مؤسسات بیمه ارتقا یابد. رتبه بندی مبتنی بر همکاری، یک متدولوژی قابل قبول تری است؛ زیرا این روش از تضاد بالقوه منافع مبراست و درعین حال از درجه بالایی از قابلیت اعتماد در منابع اطلاعاتی خود برخوردار است. متدولوژی رتبه بندی مبتنی بر همکاری ازلحاظ تئوریک و تجربی در مجموع، مقبولیت بیشتری داشته و متداول تر است. در تهیه شاخص های رتبه بندی، متدولوژی FSR-که اغلب توان و سلامت مالی مؤسسات بیمه را در کانون توجه قرار می دهد- از ارزش اعتباری بالاتری برخوردار است.

استاندارد مدیریت ریسک بنگاه های اقتصادی ای.ام.بست تأیید می کند که ERM به عنوان یک ابزار اصلی باعث می شود بیمه گران ریسک، سرمایه و تصمیمات استراتژیکی شان را به طور مؤثر مدیریت کنند. پس از دوره تکوین، ERM بخشی از مدیریت شرکت های بیمه شده است. روش های سنتی مدیریت ریسک، پایه اصلی ERM محسوب می شوند؛ اما درحال حاضر نگرش و اقدامات وسیع تری، مورد نیاز است. ای.ام.بست (بست) در گزارش اخیر نظر خود را در رابطه با اقدامات ERM بیمه گران اعلام کرد. بست خاطرنشان کرد که تغییرات مدیریت ریسک باتوجه به همگرایی مؤسسه قانون گذاری، رده بندی و دیدگاه های اقتصادی در مورد کفایت سرمایه رو به افزایش است. براین اساس، بست موضع خود را در مورد شرایط لازم ERM بیمه گران محکم تر و در گزارش پیشین خود تجدیدنظر کرده است تا این دیدگاه جهانی را که پیشرفت های توانگریII در اروپا میزان رقابت همه بیمه گران مستقر در آمریکا را افزایش می دهد، منعکس نماید. در حقیقت، قانون گذاران در همه جا به سوی رژیم هایی قانونمندتر و پویاتر پیش میروند که تأکید بیشتری بر مدیریت ریسک، کنترل و نظارت کامل، مدل سازی و شفافیت سرمایه داخلی دارد.

ما باید یک سیستم مدیریت دانش -که با سطح ملی، بین المللی و اتحادیه اروپا سازگار است- را به عنوان زبانی مشترک به منظور تقسیم و به اشتراکگذاشتن بهترین روش ها و تجارب مفید و شیوه های جدید در سیستم مدیریت بحران توسعه دهیم. گرایش های دانش مدیریت ریسک، مکانیزم ها و تکنیک های انتقال ریسک میتواند با استفاده از تکنولوژی های آموزش مجازی در دسترس قرار گیرد. مراحل این عملیات عبارت اند از: انتخاب ساختارهای دانشی مناسب، توسعه مفاد درست و استفاده از همکاری شرکا، مؤسسات و متخصصان برای شرکت در کار. این مقاله تجربیات مجارستانی ها را در مدیریت ریسک و تحصیلات بیمه ارائه می دهد. آنها از طریق یک سیستم جامع مدیریت ریسک بحران و با ابزار آموزشی، داده ها و اطلاعات بیمه گر را به اطلاعات مورد نیاز دولت های محلی متصل میسازند.