درخت حوزه‌های تخصصی

بنا بر گزارش ادیان ابراهیمی، خداوند با پیامبران خود سخن گفته است و نیز پیامبران با او سخن گفته اند. در برخی کتب مقدس این ادیان، گفتگوهای خداوند و انبیا آمده است. از جملة این کتب، قرآنو عهد عتیقمی باشند. سخنان و گفتگوهایی که بین خداوند و پیامبران در دو کتاب قرآن کریمو عهد عتیقنقل شده است، چه شباهت ها وتفاوت هایی دارد؟ بررسی وجوه اشتراک و اختلاف آن ها حاصل تلاشی است که در این مقاله بدان پرداخته ایم. پرداختن به مباحث مقایسه ای بین دو متن مقدس می تواند به شناخت بهتر دو دین و ایجاد راة برای گفتگوی ادیان و تقریب بین آن ها منجر گردد. مکالماتی از خداوند و انبیا (آدم، نوح، ابراهیم ، لوط و موسی (ع)) در این کتب آمده است که در برخی وجوه مشابه و در برخی وجوه غیرمشابه می باشند. مکالمات خداوند و این پیامبران در قرآنو عهد عتیقبسیار متفاوت است؛ زیرا هر یک از مکالمات که بررسی می گردد، در سیاق آیات همان کتاب بررسی خواهد شد. حتی اگر آیه ای در قرآنو یا عهد عتیقوجود داشته باشد که محتوای آن شبیه یکدیگر باشند، با توجه به سیاق آیاتی که در آن واقع شده است، معنای متفاوتی پیدا خواهد کرد. در بسیاری از آیات قرآنو عهد عتیقکه مکالمات خداوند و پیامبران در آن ها وجود دارد، اهداف قرآنو کتاب مقدس در آن ها دیده می شود. قرآنکتابی است که ادعا دارد برای هدایت تمام بشر نازل شده است، در مکالمات پیامبران نیز چنین چیزی دیده می شود. عهد عتیقنیز تاریخ قوم بنی اسرائیل را بیان می دارد و کتابی است مخصوص قوم بنی اسرائیل و مکالمات بیشتر پیامبران نیز در این زمینه دیده می شود.از این رو، اسلام دینی است که ادعای جهانی شدن دارد و یهودیت، دینی قومی محور می باشد.

هنر و از میان آهنگ گوش نواز- موسیقی – از اولین ابزارهای مشترک بشری برای ارضای حس زیبائی خواهی بوده که مورد استفاده عموم ملتها و نژادها و پیروان ادیان مختلف واقع می شده است . بشر با آواز خوش خود را تسلی می داده و اعصاب خودرا آرام می کرده است.فطری بودن آن را میتوان با آزمایش بر روی کودکان تمام نقاط کره زمین آزمایش کرد. این خواست فطری بشر موردتأیید همه ادیان- اعم از الهی وغیر الهی – قرار گرفته است. میان هر قوم و ملتی که برویم آوازهای مذهبی و مقدس رامشاهده می کنیم . بیشتر این آوازها به صورت مناجات و ابراز احساسات و عواطف بشری نسبت به قدرت مافوق طبیعت و دانا به همه نیازها و توانا به برآوردن همه آنها میباشد. در این مقاله نقش آهنگ را در تلاوت کتابهای مذهبی ادیان و از جمله دین اسلام به بررسی گذاشته ایم.

این نوشتار با بررسی دیدگاه اسلام نسبت به غرایز جنسی انسانها و با تکیه بر مستندات کتاب و سنت در پی اثبات این مدعاست که اسلام به عنوان دین فطرت، بهره مندی از غریزه ای که خداوند در وجود انسان به ودیعت نهاده است را در چارچوب قوانین الهی، به رسمیت می شناسد و در عین حال، از انسان به عنوان اشرف مخلوقات خواسته است تا تلاش خود را بیشتر از دنیا به آخرت معطوف بدارد و علی رغم آنکه سهم خود را از دنیا به دست فراموشی نمی سپارد، عمده همت خود را در طلب لقای خداوند مصروف بدارد.

ساده ترین راه برای یافتن رد پای قرائت حفص از عاصم در ترجمه های کهن پارسی، بررسی ترجمه انفرادات حفص می باشد . یعنی بررسی ترجمه آیاتی که کلمه یا کلماتی از آن را، حفص به تنهایی به قرائت خاصی خوانده است و سایر قراء به قرائت دیگری خوانده اند. بدین ترتیب مشخص می شود که آیا مترجم مورد نظر قرائت حفص را مبنای کارش در ترجمه قرار داده یا خیر. با بررسی ترجمه انفرادات حفص در ترجمه های مشهور قرون چهارم تا دهم (طبری، کمبریج، تاج التراجم، نسفی، روض الجنان، کشف الاسرار، جلاء الاذهان، مواهب علیه، منهج الصادقین و ترجمه آستان قدس متعلق به مترجمی ناشناس در قرن دهم)، اثبات می گردد که مبنای کار مترجمان -که قطعاً بر اساس قرائت رایج آن روزگار در بلاد پارسی زبان بوده است- در قرون یادشده، قرائت حفص از عاصم نبوده است . چراکه از بین 163 مورد ترجمه بررسی شده، ترجمه 144 آیه به روشنی بر مبنای قرائت حفص نبوده و بر اساس قرائت دیگری غیر از حفص است و تنها در 19 مورد ترجمه ها بر اساس قرائت حفص است که در این 19 مورد نیز تغییر ترجمه به قرائت حفص توسط مصحّحینِ ترجمه های کهن دور از ذهن نیست. از سوی دیگر این تحقیق روشن می نماید که بر خلاف تصور برخی از علمای معاصر - که حفص را در قرائتش تابع جمهور مسلمانان می پندارند- وی در موارد متعددی از قرائت جمهور تبعیت نکرده است.