پیشگیری

زمینه و هدف: مطابق دیدگاه بسیاری از متخصصان و مدیران، دیگر نمی توان تنها بر پایه یک سازمان رسمی همانند پلیس، در جهت پیشگیری از تخلفات رانندگی اقدام کرد. در همین راستا پ ژوهش حاضر باهدف دستیابی به الگوی سیاست جنایی مشارکتی در پیشگیری از تخلفات رانندگی انجام شده است.روش: این پژوهش ازنظر هدف کاربردی است و با رویکرد کیفی انجام شده است. جامع ه آم اری پژوهش خبرگان حوزه های پلیس راهنمایی و رانندگی، اساتید دانشگاهی گروه های آموزشی عملیات ترافیک، حقوق و پیشگیری انتظامی هستند که از طریق نمونه گیری هدفمن د انتخاب شدند. شیوه گردآوری داده ها با مصاحبه های نیمه ساختاریافته و مطالعه اسنادی و کتابخانه ای هست. پس از مصاحبه با 15 نفر، اشباع نظری حاصل شد، به منظور کدگذاری مصاحبه های انجام شده از روش تحلیل مضمون و از نرم افزار مکس کیودا استفاده شد.یافته ها: مطابق یافته های پژوهش، 5 بعد (تم فراگیر)،17 مؤلفه (تم سازنده) و 157 شاخص (تم پایه) به دست آمد. بعد تصمیم گیری شامل مؤلفه های سازنده مشاوره، اطلاع رسانی، تعامل و اعتمادسازی، توانمندسازی؛ بعد نظارت و ارزیابی شامل مؤلفه های، نظارت همگانی، ارزیابی و اثربخشی، مطالبه گری؛ بعد حمایت و پشتیبانی شامل مؤلفه های تأمین منابع، اجرایی، قانونی، فناوری و هوشمندسازی؛ بعد آموزش شامل مؤلفه های تولید محتوا، آموزش همگانی، آموزش خاص؛ بعد فرهنگ سازی شامل مؤلفه های آگاهی بخشی، تبلیغات، الگوپذیری هست.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد استفاده از ابعاد، مؤلفه های و شاخص های این سیاست جنایی مشارکتی (ظرفیت نهادهای رسمی و غیررسمی، اجتماعی و مردمی) می تواند به عنوان یکی از بهترین و سودمندترین راهکارها و ابزارهای ارزشمند ب رای کنت رل و پیشگیری از تخلفات رانندگی مورد توجه مسئولان، برنامه ریزان و مجریان مربوط قرار گیرد.

هدف: هدف از انجام این پژوهش شناسایی و تحلیل عواقب سوءاستفاده در ورزش ایران بود. روش شناسی: روش پژوهش کیفی می باشد و داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری شدند. 14 مشارکت کننده در این پژوهش حضور داشت که شامل اساتید، متخصصین، کارشناسان و صاحب نظران در زمینه سوءاستفاده در ورزش بودند. به منظور تحلیل داده ها از روش تحلیل مضامین استفاده شد. یافته ها: با توجه به یافته های پژوهش حاضر، هشت عامل از عواقب سوءاستفاده در ورزش است که عبارت هستند از: 1) پریشان حالی، 2) انزوا و تنهایی، 3) خودآزاری ورزشکار، 4) سرزنش و سرخوردگی، 5) اختلال در زندگی عادی، 6) انگشت نما شدن، 7) خدشه دار شدن آبروی خانوادگی و 8) وجهه ناخوشایند ورزش. نتیجه گیری: طبق یافته ها می توان بیان کرد تأثیرات سوءاستفاده بر ورزشکاران می تواند شدید باشد و تا مدت ها پس از سوءاستفاده ادامه یابد. به همین منظور آگاه شدن از عواقب وقوع سوءاستفاده در ورزش باعث می شود این مسئله راحت تر درک شود و عواقب سوءاستفاده از ورزش کاهش یابد.