ورزش همگانی

هدف: این تحقیق با هدف بررسی تأثیر نقش های رسانه های جمعی (فرهنگ سازی، آموزشی، اطلاع رسانی و ایجاد مشارکت اجتماعی) در توسعه فرهنگی ورزش همگانی و حرفه ای کشور در سال 1392 انجام شده است.روش شناسی: این تحقیق از حیث روش در زمره تحقیقات توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش با توجه به متغیرهای تحقیق، شامل صاحب نظران (متخصصان، مدیران و کارشناسان) حوزه ورزش و رسانه بود که تعداد این افراد 360 نفر بود. در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شده و با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه محاسبه گردید که برابر 186 نفر شد. برای جمع آوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای(اسناد و مدارک، مطالعات قبلی) و میدانی(پرسشنامه و مصاحبه ) استفاده شد. از آمار توصیفی برای توصیف داده ها و از آزمون های آماریt، همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی تأییدی و نرم افزارهایLisrel  و SPSS استفاده گردید. به منظور سنجش روایی پرسشنامه از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. پایایی پرسشنامه از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تعیین شد که میزان آن 898/0 بود.یافته ها: فرضیه های تحقیق در سطح معنی داری 05/0 تأیید شدند و بین نقش های چهارگانه رسانه های جمعی (فرهنگ سازی، آموزشی، اطلاع رسانی و ایجاد مشارکت اجتماعی )و توسعه فرهنگی ورزش همگانی و حرفه ای کشور رابطه مثبت و معنی داری مشاهده شد. بر اساس میانگین های به دست آمده، عوامل مؤثر بر توسعه فرهنگی ورزش همگانی و حرفه ای کشور رتبه بندی گردید. نقش فرهنگ سازی رسانه های جمعی، رتبه اول و نقش های آموزشی، اطلاع رسانی و ایجاد مشارکت اجتماعی به ترتیب،رتبه های بعدی را به دست آوردند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق و اظهارات آزمودنی ها، باوجود تأثیر رسانه های جمعی بر توسعه فرهنگی ورزش کشور، رسانه های جمعی توجه مناسب و مطلوبی به این مسئله نداشته اند،در ضمن بیشتر برنامه های ورزشی رسانه ها در ارتباط با ورزش قهرمانی و حرفه ای می باشد و ورزش همگانی و تفریحی کمتر موردتوجه قرار می گیرد.ازاین رو، می توان برنامه ریزی عملیاتی مناسبی در جهت تعامل با رسانه ها و استفاده از ظرفیت های آن ها برای توسعه فرهنگی ورزش کشور در ابعاد مختلف انجام داد.

هدف: هدف از این پژوهش نیازسنجی ورزشی و ارزیابی کیفی آن جهت غنی سازی شغلی در حوزه فوریت های پزشکی استان گیلان بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان فوریت های پزشکی (370≈N) و صاحب نظران در زمینه ورزش نظام بهداشت و پزشکی در استان گیلان بود. نمونه آماری به صورت تصادفی از پرسنل (201n= در فرمول کوکران) و به صورت هدفمند و در دسترس از صاحب نظران (13n=) انتخاب شد. ابزار پژوهش محقق ساخته و شامل یک پرسشنامه (6 بخش و 33 گویه) و یک رونوشت مصاحبه (ارزیابی کیفی مؤلفه ها) با مقیاس بندی مرتبط هر بخش (لیکرت، موردی یا بازپاسخ) بود. روایی نظری (۸۹/0= سیگمای شمارشی/ 10 نفر متخصص) و پایایی (۸8/0= بازآزمایی) مطلوب ارزیابی شد. تحلیل یافته های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (K-S و خی دو) در نرم افزار Excel و SPSS20 صورت گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که امکانات ورزشی بسیار کم، فشار کاری متوسط به بالا اما فعالیت بدنی مناسب متوسط به پایین، عوارض جسمانی متنوع، رضایت بسیار کم از خدمات سازمان و فعالیت ورزشی خود و تفاوت قابل ملاحظه بین فعالیت فعلی و موردعلاقه در فعالیت های ورزشی پرسنل وجود دارد. همچنین تفاوت معنی داری بین اهمیت شاخص های نیازستجی از دیدگاه پرسنل مشاهده شد (000/0P=).در مدل کیفی ارائه شده بر اساس ضریب تأکید متخصصان، مؤلفه مدیریت و عملیات دارای بیشترین اثر در غنی سازی ورزشی حرفه فوریت پزشکی شناخته شدند. علاوه بر این الگوی ساختاری مطلوبی جهت توسعه و غنی سازی فعالیت ورزشی در محیط سازمانی فوریت های پزشکی ارائه شدنتیجه گیری: به نظر می رسد با توجه وضعیت نامطلوب ارزیابی شده از نیازسنجی پرسنل، مدیریت بخش مربوط باید مداخله مناسب و متناسب اساسی در این زمینه انجام دهد. 

هدف: هدف از پژوهش حاضر، تحلیل وضعیت توسعه ورزش دانشگاهی کشور در برنامه های کلان توسعه بود.روش شناسی: روش تحقیق توصیفی و از نوع مطالعات تحلیل  اسنادی است. جامعه آماری شامل تمامی اسناد و گزارش های موجود و مرتبط با برنامه ها، رویدادها و اقدامات اداره کل تربیت بدنی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بود. مولفه ها و شاخص های مورد نظر به صورت توصیفی بررسی، و به صورت کیفی با برنامه ها و اهداف توسعه ورزش دانشگاهی تطبیق داده شد. همچنین روند تغییرات برنامه های کلان توسعه ورزش دانشگاهی، بررسی و بر اساس چشم انداز 1404 تحلیل و تفسیر گردید.یافته ها: . نتایج نشان داد تغییرات ساختاری و رشد برنامه های توسعه ورزش دانشگاهی با وجود تأکید در برنامه دوم و سوم توسعه، فقط در برنامه چهارم صورت گرفته است. همچنین نوع و سطح رویدادها و برنامه ها در برنامه های توسعه، رشد کمی نسبتاً مطلوبی داشت، ولی ثبات و کیفیت پایین و تغییرات پیش بینی نشده زیادی داشته است. البته سطح پوشش دانشجویان در ورزش قهرمانی و همگانی، سرانه برنامه ها، امکانات و بودجه تا حد زیادی به اهداف تعیین شده دست یافته است. ضمناً تاسیس فدارسیون ملی ورزش دانشگاهی، دبیرخانه مناطق ورزشی، تغییر رویکرد از ورزش قهرمانی به همگانی و برگزاری المپیادهای سطح ملی، مهم ترین ابعاد اثر گذار بر روند توسعه ورزش دانشگاهی بود. به طور کلی، شاخص های توسعه ورزش دانشگاهی کشور تناسب مطلوبی با چشم انداز 1404 و برنامه های پنج ساله توسعه کشور ندارد.نتیجه گیری: لذا پیشنهاد می شود برنامه ها، ساختار و تشکیلات ورزش دانشگاهی کشور در حوزه های آموزشی، تفریحی، همگانی و قهرمانی دانشگاهی کشور، براساس معیارها و واقعیت های جامعه دانشگاهی مورد بازبینی اساسی و طراحی نوین قرار گیرد.

هدف: هدف این پژوهش مدلسازی عوامل و رویه های توسعه ورزش همگانی در استان هرمزگان بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع تحلیلی - پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد صاحب نظر در زمینه توسعه ورزش همگانی (مدرسان، مدیران، کارشناسان و مربیان) در استان هرمزگان می باشد. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت جهت مدلسازی (241 نفر) انتخاب و نظرخواهی شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته براساس مطالعه نظری (کتابخانه ای) و تجربی (مصاحبه) شامل ایعاد اصلی محیطی، مدیریتی، منابع و رفتاری (66 گویه) بود. روایی صوری و محتوایی توسط متخصصان (15 نفر)، پایایی توسط آلفای کرونباخ (94/0) و روایی سازه توسط تحلیل عامل تأییدی (برازش مطلوب) تأیید شد. جهت تحلیل یافته ها از روش مدلسازی معادلات ساختاری (Amos20) استفاده شد.یافته ها: تحلیل عاملی الگوی پژوهش نشان داد که ساخت نظری تحقیق از برازش مطلوبی برخوردار است. تحلیل مسیر ابعاد توسعه ورزش همگانی استان نشان داد عامل محیطی بر عوامل مدیریت، منابع و رفتاری به ترتیب با ضرایب 90/0، 56/0 و 45/0 تأثیر گذار است. همچنین عامل مدیریت بر عامل های رفتاری و منابع به ترتیب با ضرایب 97/0 و 91/0 و  عامل منابع با ضریب 66/0 بر سطح رفتاری اثرگذارند.نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش می توان گفت که همگانی شدن ورزش در استان هرمزگان براساس چارچوب حمایت عوامل محیطی، مداخله مثبت عوامل مدیریتی، بسترسازی منابع و نهایتا از طریق عوامل رفتاری صورت می پذیرد. بنابراین ضرورت دارد خط مشی های توسعه ورزش همگانی در این استان مبتنی بر الگو شناسایی و تحلیل شده باشد.

هدف: ورزش پدیده ای سازمان یافته است که از جنبه های گوناگون قابل بررسی است. یکی از مهم ترین جنبه های آن همگانی بودن آن و به تعبیری ورزش همگانی است. هدف از تحقیق حاضر مطالعه جامعه شناختی نهادینه کردن ورزش همگانی در کشور و ارائه مدل مطلوب می باشد.روش شناسی: روش تحقیق در این پژوهش کیفی و از نوع گراندد تئوری است. جامعه آماری این پژوهش 18 نفر از متخصصان و اساتید (مدیریت ورزشی و جامعه شناسی) می باشند که از طریق مصاحبه عمیق به جمع آوری اطلاعات از آن ها پرداخته شد. سپس داده های حاصل از 18 مصاحبه به روش تئوری سازی داده بنیاد، کدگذاری و تجزیه تحلیل گردید. همچنین نمونه ها از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند.یافته ها: بر اساس نتایج تحقیق و مدل به دست آمده می توان عنوان کرد که خانواده، رسانه جمعی، سیاست گذاری کلان و انسجام ساختارها و تجربه زیسته در نهادینه کردن ورزش همگانی در ایران مؤثر هستند.نتیجه گیری: راهکار پیشنهادی این پژوهش ارائه مدل جامع برای همگانی شدن ورزش در کل کشور و همچنین وجود برنامه سیستماتیک بین همه نهادهای اجتماعی می باشد تا نهادینه کردن ورزش همگانی در زندگی روزمره مردم حیات یافته و به اجرا درآید.

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل مؤثر بر فرایند سیاست گذاری نظام ورزش همگانی ایران بود.روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف در شمار پژوهش های کاربردی و از منظر ماهیت داده های پژوهشی جزو پژوهش های کیفی بود. برای این منظور 16 نفر از خبرگان آشنا با حوزه ورزش همگانی به صورت هدفمند و گلوله برفی برای مصاحبه های عمیق ساختارنیافته انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه گردآوری شدند و به روش استرابرت و کارپنتر کدگذاری و تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که عوامل مؤثر بر فرایند سیاست گذاری نظام ورزش همگانی ایران شامل سیاست های جاری، توصیه بزرگان، ادارات و سازمان های ذیربط و مسئول، فرهنگ عمومی و رسانه ها و مسائل مالی می باشد. همچنین آسیب های موجود در این فرآیند شامل عواملی از جمله ضعف نظارت و کنترل، ساختار ضعیف، ضعف در برنامه ریزی و اجرا، عملکرد ضعیف رسانه ها، منابع مالی محدود، عملکرد ضعیف نیروی انسانی، قوانین، مشارکت محدود مراکز علمی و پژوهشی نیز شناسایی گردید.نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می شود که توجه و تحلیل این عوامل، از اولین گام ها در فرایند و  تصمیم گیری های سیاست گذاری ورزش همگانی در ایران بشمار آید.

هدف:  هدف از این پژوهش طراحی مدل آمیخته بازاریابی اجتماعی جهت توسعه ورزش همگانی بود.روش شناسی: روش پژوهش ترکیبی از روش کمی و کیفی بود که با توجه به شیوه کیفی جمع آوری داده ها در مرحله اول؛ و اعتبار سنجی آن در مرحله بعد از نوع آمیخته اکتشافی بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه خبرگان سطح اجرایی و دانشگاهی بودند. روش نمونه گیری در بخش کیفی ابتدا به شکل هدفمند و قضاوتی بود و در ادامه به منظور جمع آوری اطلاعات از روش نمونه گیری گلوله برفی استفاده شد. در این پژوهش با مصاحبه از 13 نفر از نمونه های مورد نظر به اشباع نظری رسیده شد.  ابزار گردآوری داده ها در مرحله اول مصاحبه بود و بعد از کدگذاری و شناسایی مضمون ها و شاخص ها، پرسش نامه تدوین و برای طراحی و اعتبار بخشی مدل استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده در قسمت کیفی با استفاده از تحلیل مضمون و در قسمت کمی با استفاده از نرم افزار های  SPSSو LISREL انجام شد.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل مضمون نشان داد که آمیخته بازاریابی اجتماعی شامل 6 پی (محصول، مکان، قیمت، ترفیع، افراد و شواهد فیزیکی) بودند. نتایج حاصل از تحلیل عاملی تاییدی نیز برازش مناسب مدل پژوهش نشان داد. همچنین نتایج کمی حاصل از پژوهش نشان داد که عوامل شناسایی شده از دیدگاه کارشناسان برای توسعه ورزش همگانی دارای وضعیت مطلوبی نیستند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، داشتن نگاه بازاریابی و مشتری مداری به منظور توسعه ورزش همگانی، لازم و ضرروی است. یکی از عوامل موثر در این امر توجه به عناصر آمیخته بازاریابی است که مسئولان و متصدیان امر توسعه ورزش همگانی و ارتقاء سلامت در کشور جهت افزایش مشارکت مردم در ورزش و فعالیت بدنی می توانند از آن استفاده کنند.

هدف: هدف از پژوهش حاضر ارائه الگویی برای تحلیل و مدیریت توسعه ورزش کارگری در ایران بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع تحقیقات کیفی با رویکرد اکتشافی و سیستماتیک انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش منابع انسانی (مدیران، اساتید، مربیان، و ...) و منابع اطلاعاتی (کتاب ها، مقالات، اسناد، رسانه ها، و ...) بود. نمونه گیری به تعداد قابل کفایت بر مبنای رسیدن به اشباع نظری به صورت قضاوتی انجام شد (18 نفر و 53 نسخه). ابزار پژوهش شامل مطالعه اسنادی و مصاحبه های اکتشافی نظام مند بود. روایی ابزار براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه آماری، نظر خبرگان و ضریب توافق بین مصححان کدگذار ارزیابی و تایید گردید. جهت تحلیل داده ها از روش کدگذاری چندمرحله ای و رویکرد تحلیل سیستمی استفاده شد.یافته ها: مدل مفهومی شامل شش سطح متوالی بود: سطح زمینه (حامیان اجتماعی و ظرفیت های محیطی)، سطح ساختار (نهادهای متولی، قابلیت راهبردی اجرایی و تقسیم کار میان بخشی و فرابخشی)، سطح قابلیت (نوآوری و تنوع بخشی ، سیستم دانش و فناوری، تأمین و مدیریت منابع انسانی، تأمین و مدیریت منابع فیزیکی و تأمین و مدیریت منابع مالی در ورزش کارگری)، سطح فرایند (رویدادهای ورزشی، نیازسنجی ورزشی، فرهنگ سازی ورزش، آموزش همگانی ورزش و خدمات ورزشی به کارگران)، سطح عملکرد (قابلیت ورزشی، دستاورد ورزشی و مشارکت ورزشی کارگران) و سطح پیامد (توسعه پایدار ورزش کارگری).نتیجه گیری: بر اساس مدل مفهومی می توان گفت که سیستم توسعه ورزش کارگری کشور توسط زنجیره ای از عوامل زمینه ای، ساختاری، قابلیتی، فرایندی، عملکردی و پیامدی هدایت می شود و برآیند روابط بین این عوامل، خروجی سیستم و سطج توسعه را تعیین می کند.

هدف: هدف از پژوهش حاضر شناسایی پیشران ها ی موثر بر آینده ورزش همگانی ایران بود.روش شناسی: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر ماهیت بر اساس روش آینده پژوهی، تحلیلی و اکتشافی بود. جامعه آماری تحقیق شامل چهل و یک نفر از خبرگان (یازده نفر از اعضای هیأت علمی رشته تربیت بدنی با متوسط سنی چهل و شش سال که 9 سال سابقه فعالیت، علمی و عملی در ورزش همگانی داشتند؛ چهارده نفر از مدیران و کارشناسان معاونت ورزش همگانی وزرات ورزش و جوانان و فدراسیون ورزش های همگانی با متوسط سنی چهل و یک سال بودند وشانزده نفر از آن ها  پیشکسوتان ورزش همگانی متوسط سنی پنجاه و شش سال بودند؛ که پانزده سال سابقه فعالیت،  عملی در ورزش همگانی کشور داشتند) ورزش های همگانی بودند که از آن ها  مصاحبه های عمیق به صورت نیمه ساختار یافته انجام شد. در پایان داده ها توسط نرم افزار میک مک تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد عوامل کلیدی موثر بر آینده ورزش قهرمانی در 9 بخش یعنی؛ پیشران های بازاریابی و خلاقیت، پیشران های رویدادها، پیشران های مجریان ورزش همگانی پیشران های آموزشی، پیشران های تسهیلات، پیشران های سازمان های مردم نهاد (NGO)، پیشران های انگیزشی، پیشران های زیرساختی و پیشران های باورپذیری شناسایی شدند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از پژوهش حاضر می توان ادعا نمود فرصت های موجود  در محیط سازمان به حدی موثر هستند که می توانند بسیاری از چالش های پیش رو را برطرف سازند بنابر این شایسته است مدیران و برنامه ریزان ورزش همگانی، به اندازه کافی در صدد بهره جویی از فرصت ها باشند. 

هدف: با گسترش فناوری اطلاعات و ورود آن به زندگی مردم، نیازهای جدیدی از جمله توسعه ورزش در جامعه پدید آمده است؛ بنابراین هدف تحقیق، مدل رسانه های اجتماعی در توسعه ورزش همگانی است.روش شناسی: این تحقیق به روش کیفی با رویکرد داده بنیاد (اشتراوس و کوربین) انجام گرفت. اطلاعات از طریق مطالعات اسنادی و مصاحبه های نیمه ساختاریافته با جامعه آماری شامل 15 نفر از اساتید و صاحب نظران آگاه به موضوع تحقیق تا رسیدن به اشباع نظری به دست آمد. روش نمونه گیری غیرتصادفی و هدفمند است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد.یافته ها: در نتیجه تجزیه و تحلیل داده ها، 5 مقوله اصلی، 20 مقوله فرعی و 162 مفهوم یا کد باز شناسایی شد. عوامل علّی: (نیروی انسانی، کاربران، ورزشکاران و تعامل افراد)؛ عوامل زمینه ای: (پیشرفت فناوری، سهولت دسترسی، کثرت اطلاعات، پویایی، آزادی بیان و قیمت بهینه)؛ عوامل تأثیرگذار: (بازدارنده ها، فیلترینگ)، راهبردها: (مدیریت رسانه، معرفی ورزش های نوین، بهره گیری از فرصت ها، سرمایه گذاری، اقدامات فرهنگی - اجتماعی) و پیامدها (توسعه ورزش همگانی، مقبولیت رسانه های اجتماعی، مشارکت مردمی) معرفی شدند.نتیجه گیری: با توجه به طراحی مدل این تحقیق، به نظر می رسد با اجرای الگوی تحقیق و بهره مندی از دستاوردهای آن می توان در توسعه ورزش همگانی از طریق رسانه های اجتماعی بهره برد.

هدف: هدف از این تحقیق شناسایی و تحلیل مهم ترین شاخص های برانگیزاننده هزینه کرد ورزشی(زمان و پول) در بین شهروندان ارومیه بود.روش شناسی: روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی و با ترکیبی از روش های کمی با پرسشنامه و کیفی به شکل مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام گرفته است و به لحاظ هدف، کاربردی بوده است. جامعه آماری تحقیق 156 نفر از اساتید هیئت علمی رشته علوم ورزشی در دانشگاه های دولتی، آزاد و پیام نور، مدیران، معاونین، کارشناسان و متخصصان صاحب نظر در زمینه تحقیق در اداره کل ورزش و جوانان و نیز اداره کل آموزش و پرورش، کارشناسان مطلع در اداره ورزش و جوانان شهرستان ارومیه و نهایتاً معلمان تربیت بدنی متخصص و مجرب در خصوص موضوع پژوهش بودند. نمونه آماری نیز براساس روش تمام شمار و غیرتصادفی هدفمند برآورد شد. روایی پرسشنامه محقق ساخته حاضر، توسط 10 نفر از اساتید کانون مرکزی تحقیق تأیید شد. ضریب پایایی پرسشنامه نیز مقداری قابل قبول 84/. بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کالموگروف اسمیرنوف، تحلیل عاملی تائیدی، تی تک نمونه ای، فریدمن و خی دو استفاده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که مهم ترین شاخص های اثرگذار در هزینه کرد ورزشی، عوامل درون فردی ( عوامل ذهنی-نگرشی، بهداشتی-سلامتی، شناختی-دانشی و برنامه ریز-هدفگذاری) و عوامل برون فردی (عوامل فرهنگی-اجتماعی، حمایت اقتصادی، امکانات و تجهیزات، حقوقی-قانونی و نهایتاً رسانه و تبلیغات) است.نتیجه گیری: پیامد توجه و اهتمام به عوامل درون فردی و برون فردی، دربرگیرنده: گسترش سلامتی، ایجاد سبک زندگی فعال و سالم، بازگشت سرمایه و کاهش هزینه درمان و نهایتاً ارتقای مشارکت ورزشی شهروندان خواهد بود.

هدف: هدف از این پژوهش تحلیل اثر نقش های رسانه اجتماعی بر مشارکت ورزشی با میانجی انواع قابلیت های مشارکتی است.روش شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را شهروندان تهرانی شرکت کننده در رویدادهای ورزش همگانی سال 1396 شامل می شد. نمونه آماری براساس جدول مورگان 384 نفر برآورد گردید که به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته در مقیاس طیف لیکرت بود. روایی و پایایی ابزار ها بر اساس نظر متخصصان (15 نفر)، آلفای کرونباخ (89/0) و شاخص های برازش مدل مطلوب ارزیابی شد. از نرم افزار مدلسازی SmartPLS برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها استفاده شد.یافته ها: در بخش روابط مستقیم مشخص شد که نقش رسانه های اجتماعی به صورت مستقیم اثر مثبت و معنی داری بر نگرش ورزشی، تعاملات ورزشی، مصرف رسانه ای ورزشی و مشارکت ورزشی دارند. همچنین نگرش ورزشی، تعاملات ورزشی و مصرف رسانه ای ورزشی به صورت مستقیم اثر مثبت و معنی داری بر مشارکت ورزشی دارند. در بخش روابط غیرمستقیم آزمون سوبل نشان داد که نقش های رسانه اجتماعی با نقش میانجی نگرش ورزشی، تعاملات ورزشی و مصرف رسانه ای ورزشی اثر مثبت و معنی داری بر مشارکت ورزشی دارند.نتیجه گیری: براساس یافته های به دست آمده، می توان گفت که اثر غیر مستقیم رسانه (با میانجی نگرش، تعامل و مصرف) بسیار بیشتر از اثر مستقیم آن بر مشارکت ورزشی می باشد. از این رو رسانه ها بدون قابلیت تغییر نگرشی، تعاملی و مصرفی در محتوای خود نمی توانند اثرگذاری قابل توجهی داشته باشند.