ارائه چارچوب مفهومی ظرفیت سازی توسعه ورزش همگانی ایران(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مدیریت و توسعه ورزش دوره ۱۴ زمستان ۱۴۰۴ شماره ۴
69 - 86
حوزههای تخصصی:
هدف : هدف از این پژوهش، شناسایی مضامین کلیدی و ارائه چارچوب مفهومی ظرفیت سازی توسعه ورزش همگانی در ایران بود. روش شناسی : روش پژوهش از نوع کیفی با رویکرد تماتیک بود. مشارکت کنندگان پژوهش شامل صاحب نظران علمی (اساتید و پژوهشگران دانشگاهی) و صاحب نظران اجرایی (مدیران و کارشناسان سازمان ها) موضوع پژوهش بودند. تعداد نمونه بر حسب رسیدن به اشباع نظری 15 نفر و به روش نظری (قضاوتی) انتخاب شد. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه اکتشافی (نیمه هدایت شده) به همراه مطالعه کتابخانه ای و اسنادی بود. روایی ابزار و نتایج پژوهش براساس مطلوب بودن شایستگی علمی و اجرایی مصاحبه شوندگان، تایید روایی محتوای چارچوب مصاحبه توسط پژوهشگران خبره و میزان توافق بین دو مصحح کدگذاری ارزیابی و تایید شد. جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری مفهومی چندمرحله ای استفاده شد. یافته ها : چارچوب مستخرج از یافته های کیفی شامل 4 تم اصلی، 9 تم فرعی، 30 مضامین کلیدی و 88 مفهوم محوری بود. چهار تم مفهومی به توالی اثرگذاری-اثرپذیری کلی مضامین زیرمجموعه آن ها در مدل شامل بستر محیطی ظرفیت سازی (پیشران ها و بازدارنده ها)، قابلیت سیستم فرابخشی ظرفیت سازی (راهبردها، فرایند و سطوح)، ظرفیت سازی محورهای توسعه (محورهای منابع و سازوکارها) و کارکردهای ظرفیت سازی ورزش همگانی (توسعه ظرفیت ها و ظرفیت های توسعه پایدار) می باشد. نتیجه گیری : ظرفیت سازی توسعه ورزش همگانی به استفاده از ظرفیت های پایدار کشور وابسته است و قابلیت های محیطی و محدودیت های ادارک شده بر یکپارچه سازی سیستم راهبردی و چندسطحی مدیریت ورزش همگانی اثرگذار است. از این رو، به مدیران حوزه ورزش همگانی پیشنهاد می شود برای برنامه ریزی و تحقق ظرفیت سازی این حوزه از چارچوب و مولفه های این پژوهش به عنوان راهنمای توسعه ورزش همگانی استفاده نمایند.