درخت حوزه‌های تخصصی

هدف این پژوهش، بررسی تأثیر سطح ناپایدار پای تکیه گاه بر کینماتیک شوت روی پای فوتبال بود 30 بازیکن فوتبال مرد در این مطالعه مشارکت کردند. پس از آزمون های تعادل ایستا و پویا با دستگاه بایودکس، 20 بازیکنی که ازلحاظ تعادل در سطح مطلوبی قرار داشتند، به منزله نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از شش دوربین اپتوالکترونیک سه ب ُعدی تحلیل حرکت با سرعت 200 هرتز استفاده شد. پارامترهای کینماتیکی در سه لحظه بحرانی مهارت شوت (حرکت روبه جلوی ران، تماس با توپ و ادامه حرکت) با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مکرر و تی مستقل در سطح معنی داری 05/0 مقایسه شدند. نتایج تحقیق نشان داد که حداکثر سرعت زاویه ای و جابه جایی زاویه ای مفصل ران و نیز سرعت توپ در شوت روی سطح باثبات به طور معنی داری بیشتر از شوت روی سطح بی ثبات است. نتایج به دست آمده نشان داد که شوت روی سطح بی ثبات باعث کاهش مقادیر پارامترهای کینماتیکی در بیشتر مراحل مهارت شوت درنتیجه باعث کاهش سرعت اولیه حرکت توپ می شود.

هدف این پژوهش عبارت است از بررسی اثر افزایش بسامد بر ثبات نسبی الگوی هماهنگی نا متقارن دو دست. بدین منظور تعداد 20 نفر از دانشجویان پسر راست دست به صورت تصادفی به دو گروه خارج از مرحله و هم مرحله تقسیم شدندو طی پنج نوبت به تدریج با افزایس بسامد مواجه گردیدند...

هدف این پژوهش بررسی تأثیر فعالیت استقامتی بر بیان ژن Hand2 بطن چپ بود. بدین منظور 14 رت (نر نژاد ویستار با 20±113گرم و پنج هفته سن) تحت شرایط کنترل شده (دما، چرخه روشنایی و تاریکی و دسترسی آزاد به آب و غذا) نگهداری و بعد از آشناسازی با پروتکل تمرینی به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه استقامتی (14 هفته ای) را روی تردمیل اجرا کرد و 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرینی بی هوش و تشریح شدند، سپس قلب و بطن چپ آن ها خارج و با استفاده از روش Real time-PCR میزان بیان ژن Hand2 بطن چپ آن ها اندازه گیری شد. در پایان با استفاده از آزمون آماری t تک نمونه ایی اطلاعات به دست آمده ارزیابی شد. نتایج نشان داد میانگین بیان ژن Hand2 بطن چپ گروه تجربی به طور معناداری (P=0.007) بیشتر از گروه کنترل بود. بنابراین به نظر می رسد ژن Hand2 در نوع هایپرتروفی ایجاد شده تأثیرگذار باشد.

توجه کانونی پدیده اصلی مورد  مطالعه تحقیق حاضر است . سئوال اصلی تحقیق این بود که آی پیش از شروع تمرین وجود سطح مشخصی از توجه کانونی برای پیشرفت در مهارت تیراندازی ضروری است؟ به همین جهت داوطلبان یادگیری مهارت تیراندازی با تفنگ بادی(48 نفر سن=22-19 سال) پس از شرکت در یک آزمون توجه کانونی که با استفاده از دستگاه الکترونیکی سنجش توجه انجام شد در یک دوره 15 جلسه ای تمرین تیراندازی شرکت کردند . در پایان از آنان آزمون یادداری تیراندازی به عمل آمد. پردازش آماری نشان داد که همبستگی معنی داری بین نمره توجه کانونی و نمره آزمون یادداری وجود ندارد یعنی برخورداری از سطح بالاتری از توجه کانونی الزاما با پیشرفت در تیراندازی همراه نیست. نظرات مربوط مورد بحث قرار گرفته و ایده های مشخص برخاسته از تحقیق ذکر شده اند.

اجرای فعالیت مقاومتی با افزایش فشار اکسیداتیو همراه است. با وجود این به طور کامل مشخص نیست که چگونه شدت تمرین مقاومتی بر سطوح استراحتی شاخص های فشار اکسیداتیو تأثیر می گذارد. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تمرین مقاومتی با شدت متوسط و زیاد بر فشار اکسیداتیو بود. 20 آزمودنی مرد (7/.±6/20سال، 06/0±74/1 متر و 4±1/71 کیلوگرم) داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و به طور تصادفی در دو گروه مقاومتی با شدت زیاد و متوسط قرار گرفتند. قبل و بعد از برنامه تمرینات مقاومتی نمونه گیری از خون صورت گرفت و فعالیت آنزیم کراتین کیناز (CK)، غلظت مالون دی آلدئید (MDA) و ظرفیت آنتی اکسیدان پلاسما (TAC) اندازه گیری شد. برنامه تمرینی سه جلسه در هفته به مدت هشت هفته انجام گرفت. گروه مقاومتی با شدت زیاد و متوسط تمرینات را به ترتیب با شدت90- 85 و70-65 درصد یک تکرار بیشینه انجام دادند. مشاهده شد در تعامل گروه × زمان اجرای دو نوع تمرین مقاومتی بر کراتین کیناز، ظرفیت آنتی اکسیدان پلاسما و مالون دی آلدئید تفاوت معناداری ایجاد نکرد (05/0≤P ). با وجود این مقدار MDA بعد از دوره تمرینات در هر دو گروه به طور معناداری کاهش یافت (05/0≥P ). هرچند تغییرات معناداری نسبت به پیش آزمون در CKو TAC دیده نشد (05/0≤P ). می توان گفت تمرین مقاومتی با شدت متوسط تا زیاد می تواند موجب کاهش غلظت مالون دی آلدئید شود و فشار اکسیداتیو را کاهش دهد. به نظر می رسد این مسئله مستقل از شدت تمرینات مقاومتی است.

هدف پژوهش حاضر تحلیلی بر عمل کرد طرح سباح در آموزش مهارت های شنا به دانش آموزان و بیان موانع اجر ای این طرح از د یدگاه مربیان و کارشناسان بود. 8,34 و تود ة شاخص بدنی ± پژوهش در دو بخش به صورت نیمه تجربی و توصیفی- پیمایشی صورت پذیرفت. در بخش نیمه تجرب ی 30 نفر با م یانگین سن ی 5,98 23,98 از میان فراگیران به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب و با ارزیابی مربیان و داوران در پیش آزمون و پس آزمون مورد سنجش قرار گرفتند. در بخش ±2,05 ابزار این بخش پرسش نامه محق ق .(N= توصیفی، جامعة آماری شامل کلیة مربیان طرح و کارشناسان ادارات و نواحی آموزش وپرورش شهرستان ارومیه بودن د( 43 ساخته ای بود که مشکلات و موانع اجرای طرح را در 4 بعد: امکانات و فضاها، مدیریت و برنامه ریزی، مشکلات مربوط به مربیان و مشکلات وابسته به دانش آموزان df= و 43 AGFI= بررسی می کرد. روایی صوری و محتوایی پرسش نامه توسط اساتید مجرب تربیت بدنی و روایی ساز ة آن از طریق تحلیل عامل ی تأیید ی ( 0,91 به دست آمد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها α= مورد تأیید قرار گرفت و ضریب پایایی آن در یک مطالعة مقدماتی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 85 (P= و 0,00 از آزمون رتبه ای فریدمن، یومان – ویتنی و ویلکاکسون استفاده شد. یافته ها نشان داد که در تمامی مهارت های شنا ب ین پ یش آزمون و پس آزمون تفاوت معنادار ی وجود دارد. در بخش بررسی موانع اجرای بهینة طرح، مشخص شد که بیشترین مشکلات به ترتیب مربوط به کمبود امکانات و تجهیزات، مشکلات مربوط به مرب یان، مدیریت و برنامه ریزی و درنهایت مشکلات دانش آموزان است. آنچه در این تحقیق به دست آمده حاکی از تأثیرگذار بودن طرح دارد. ولی تا نتیجه مطلوب و موردنظر فاصله دارد که باید با مهیا نمودن شرایط، امکانات و برنامه ریزی و مدیریت مناسب زمینة را برای آموزش و یادگیری بهتر فراهم نمود.

هدف این پژوهش عبارت است از مطالعه تاثیر یک دوره مسابقه شبه رسمی کاراته و یک دوره زمانی ۲٤ ساعته بازیافت بر پاسخ سلول های دستگاه ایمنی (4CD، 8CD و 8CD/4CD). بدین منظور ١۲ کاراته کار تیم ملی به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و در دو جدول منهای ٧٠ کیلوگرم با قد معادل 2/5 ± 175 سانتی متر و BMI معادل 68/1 ± 7/21 کیلوگرم بر مجذور قد، به علاوه ٧٠ کیلوگرم با قد معادل 9/2 ± 8/181 سانتی متر و BMI معادل 3/2 ± 4/25 کیلوگرم بر مجذور قد، به صورت دوره ای به رقابت پرداختند و هر کدام در یک روز ٥ مسابقه را به روش مسابقات رسمی برگزار کردند. نمونه های خونی قبل از مسابقه اول، بعد از مسابقه اول، سوم، پنجم، و بازیافت (۲٤ ساعت پس از اتمام مسابقات) گرفته شد و در آزمایشگاه تخصصی و با روش های ویژه مورد سنجش قرار گرفت. آزمون آماری آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون t وابسته برای مقایسه بین مراحل مسابقه و بازیافت استفاده شد. در این پژوهش سلول های 4CD پس از یک دوره مسابقه، در مقایسه با مرحله پیش آزمون، ٤٦ درصد افزایش و ۲٤ ساعت پس از اتمام مسابقات، ٤٤ درصد کاهش نشان دادند. سلول های 8CD نیز پس از مسابقات، در مقایسه با مرحله پیش آزمون، ١۲ درصد کاهش و ۲٤ ساعت پس از آن ٤ درصد افزایش نشان دادند. نسبت سلول های 8CD/4CD در پایان مسابقات، ٨٩ درصد افزایش و ۲٤ ساعت پس از آن ۲١ درصد کاهش داشت. با وجود این، هیچ کدام از این تغییرات معنادار نبود. به طور کلی، نتایج این پژوهش نشان داد مقادیر استراحتی سلول های 4CD، 8CD و نسبت 8CD/4CD پس از یک دوره مسابقه شبه رسمی کاراته و یک دوره بازیافت ۲٤ ساعته تغییر معناداری نداشتند.

هدف این پژوهش، تعیین ارتباط بین سبک رهبری تحول گرا و عمل گرای مربیان با انگیزش موفقیت بازیکنان لیگ برتر بسکتبال ایران است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه بازیکنان لیگ برتر بسکتبال مرد ایران به تعداد 182 نفر بوده است. برای اندازه گیری سبک رهبری مربیان از پرسشنامه نیمرخ رهبری مارشال ساشکین (TLP 1996)، برای انگیزش موفقیت بازیکنان از پرسشنامه نگرشی ورزشی ویلیسSAI1982) )، برای پیش بینی سهم و نقش متغیر پیش بین بر متغیر ملاک، از رگرسیون چند متغیره و در راستای تحلیل های تکمیلی و ارائه مدل، از معادلات ساختاری (SEM) برای مدل سازی روابط علّی با تأکید بر نرم افزار لیزرل2/9 استفاده گردیده است. یافته های تحقیق نشان میدهند که از بین دو سبک رهبری تحول گرا و عمل گرا، سبک رهبری تحول گرای مربیان با انگیزش موفقیت بازیکنان دارای رابطه مثبت و معنیداری است، همچنین خصوصیات و رفتارهای رهبری تحول گرا در ایجاد انگیزش موفقیت بازیکنان از سهم تقریباً یکسانی برخوردار بوده، به علاوه بین سبک رهبری عمل گرای مربیان با انگیزش موفقیت بازیکنان رابطه معنیداری مشاهده نشده است.

روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی و مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بود. ﺟﺎﻣﻌه آﻣﺎری ﭘﮋوﻫﺶ را دانشجویان و فارغ التحصیلان تربیت بدنی کل کشور ﺗﺸﮑﯿﻞ داد ﮐﻪ 805 ﻧﻔﺮ ﺑﺮ اﺳﺎس روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮی غیر ﺗﺼﺎدﻓﯽ و هدفمند با استفاده از پرسشنامه حضوری و اینترنتی از کل کشور جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. نتایج تحلیل معادلات ساختاری بر روی مدل پیشنهادی پژوهش نشان داد که مدل از برازش خوب و قابل قبولی برخوردار است (NFI ، CFI و GFI بزرگتر از 9/0 و RMSEA و RMR کوچک تر از 08/0). همچنین یافته ها نشان داد که ارزش برند به ترتیب از وفاداری به برند، آگاهی و تداعی برند، رضایتمندی و کیفیت ادراک شده اثر می پذیرد. همچنین مشخص شد تاثیر این ابعاد بر ارزش ویژه برند به ترتیب از طریق عناصر قیمت، تصویر فروشگاه، تبلیغات، حامی گری(اسپانسر)، توزیع و پیشبرد فروش بود. از این رو به منظور تقویت ارزش ویژه برند در صنعت پوشاک و تجهیزات ورزشی، ضروری است تولیدکنندگان داخلی بر روی عوامل مذکور به ترتیب اولویت، برنامه ریزی و سرمایه گذاری لازم را اعمال نمایند.

هدف این تحقیق مقایسه نیروهای برشی و فشاری مفصل مچ پا در افراد دارای کف پای صاف و گود بود. 30 دانشجوی دختر (10نفر کف پای صاف،10 نفرکف پای گود، 10 نفر کف پای نرمال) با میانگین سن 7/1±23سال، قد 5/2±165سانتی متر و وزن 5/2±53کیلوگرم در این پژوهش شرکت کردند. نیروهای برشی و فشاری مفصل مچ پا با روش دینامیک معکوس محاسبه شد. برای سنجش میزان قوس کف پا از آزمون شاخص افتادگی ناوی استفاده شد. برای آزمون فرضیه ها از تحلیل واریانس (آنوا) یک عامله با اندازه گیری مکرر استفاده شد (0.05≥P). نتایج آماری نشان داد که بین پای گود و پای نرمال، پای گود و پای صاف، همچنین بین پای نرمال و پای صاف در نیروی فشاری مفصل مچ پا اختلاف معنا داری وجود دارد (0.001P<). همچنین، یافته ها نشان داد که بین پای گود و پای صاف (0.029P=) و پای نرمال و پای صاف در نیروی برشی مفصل مچ پا اختلاف معنا داری وجود دارد (0.001P=). اختلاف معنا داری بین پای نرمال و پای گود در نیروی برشی مفصل مچ پا یافت نشد (0.163P= ). بر این اساس افزایش نیروی فشاری مفصل مچ پا می تواند عامل مستعد بودن به اسپرین مچ پا و آسیب های استخوانی در کف پای گود باشد.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر یک دوره تمرین با محرک های بینایی بر زمان واکنش انتخابی تکواندوکاران مرد می باشد. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بود و جامعه آماری آن را تکواندوکاران مرد 10 تا 16 سال که در نیمه اول سال (1392) به سه باشگاه در شهر اصفهان مراجعه کرده و دارای کمربند قرمز بودند تشکیل دادند که از این تعداد، 30 نفر (16/2 ± 2/13) به صورت در دسترس انتخاب شدند و به شکل تصادفی به دو گروه تجربی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) تقسیم گردیدند. گروه تجربی، تمرین با محرک های بینایی و گروه کنترل، تمرینات رایج تکواندو را به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه 45 دقیقه انجام دادند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش ، دستگاه دوره بی پاسخی روان شناختی و زمان واکنش مدل 9010 بود که به منظور سنجش زمان واکنش انتخابی در مراحل پیش آزمون و پس آزمون استفاده گردید. همچنین، پس از جمع آوری داده ها از روش آماری تحلیل کوواریانس (0.05 =α) استفاده شد. یافته ها نشان می دهد که هشت هفته تمرین با محرک های بینایی، تأثیر معناداری بر کاهش زمان واکنش انتخابی پای راست و چپ در ضربات دولیوچاگی، آپ دولیوچاگی و باندال چاگی گروه تجربی (P=0.001) دارد؛ بنابراین، این احتمال وجود دارد که تمرین با محرک های بینایی، روش تمرینی سودمندی برای بهبود زمان واکنش انتخابی در تکواندوکاران باشد.

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین هوش هیجانی و مهارت های ارتباطی با تحلیل رفتگی شغلی مربیان بین المللی تنیس روی میز ایران بود. نمونه آماری تحقیق مربیان با مدرک مربیگری درجه بین المللی در رشته تنیس روی میز ایران به تعداد ۱۵٠ نفر بود. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شرینگ (۱٩٨٦)، مهارت های ارتباطی بارتون جی (1990) و تحلیل رفتگی مسلش (۱٩٩٦) استفاده شد. نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی با فراوانی تحلیل رفتگی در مربیان زن و مرد همبستگی منفی و معنادار وجود دارد. بین مهارت های ارتباطی با شدت تحلیل رفتگی در مربیان زن همبستگی معنادار منفی مشاهده شد. از بین هوش هیجانی و مهارت های ارتباطی، بهترین متغیر پیش بین برای تحلیل رفتگی، هوش هیجانی است. بنابراین پیشنهاد می شود که دوره های آموزشی به منظور افزایش سطح مهارت های ارتباطی و ارتقای هوش هیجانی مربیان برگزار شود تا مربیان کمتر در معرض تحلیل رفتگی قرار گیرند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی کارکردهای رسانه ها در ترویج ورزش همگانی شهر کرمانشاه است. روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعة آماری پژوهش کلیه کارشناسان رسانه ای، اساتید تربیت بدنی و شرکت کنندگان در ورزش همگانی شهر کرمانشاه بود که از روش نمونه گیری غیر تصادفی استفاده و 174 نفر به پرسشنامه پژوهش پاسخ دادند. از پرسشنامة بازبینی شده مرادی و همکاران (1390) استفاده شد که روایی آن توسط خبرگان و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ ( 79/0=α) تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی، آزمون کروسکال والیس و آزمون فریدمن استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که از دیدگاه هر سه گروه فرهنگ سازی بالاترین میانگین و آموزش پایین ترین میانگین را در توسعه ورزش همگانی داشت. نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد که تفاوت معناداری بین دیدگاه سه گروه درمورد کارکردهای رسانه های جمعی در توسعه ورزش همگانی وجود نداشت. نتیجه گیری می شود که تمرکز هیات ورزش همگانی، اداره ورزش و جوانان بر فرهنگ سازی ورزش همگانی، آموزش، اطلاع رسانی و مشارکت اجتماعی به مثابه مهم ترین کارکردهای رسانه های جمعی در توسعه ورزش همگانی شهر کرمانشاه باشند.

هدف از این پژوهش، ارائة یک مدل غیرورزشی پیشگوی VO2max با استفاده از متغیر فعالیت بدنی اندازه گیری شده به-وسیلة دستگاه گام شمار در مردان 65-40 ساله، سالم با سبک زندگی فعال است. به این منظور از 69 آزمودنی برای توسعه و اعتبارسنجی مدل پیشگو استفاده شد. ظرفیت عملی با استفاده از از تست یک مایل پیاده روی راکپورت اندازه گیری شد. شاخص های ترکیب بدن اندازه گیری شدند. فعالیت بدنی به وسیلة گام شمار (Hj-113 Omron) در طول روز به مدت2 هفتة متوالی اندازه گیری شد. همبستگی معناداری بین VO2max با متغیرهای مستقل ترکیب بدن و گام های روزانه مشاهده شد (05 /0>p) . همچنین گام های روزانه به طور معناداری با VO2max ارتباط داشت (70 /0=R) . آنالیز رگرسیون چندمتغیره نشان داد که VO2max با بهره گیری از متغیرهای سن، وزن، نسبت کمر به لگن و تعداد گام روزانه قابل پیشگویی است (001 /0p<، ml/kg/min4 /1=SEE، 92 /0=R) . هنگام استفاده از مدل پیشگو برای برآورد ظرفیت عملی آزمودنی ها، VO2max پیشگویی شده و اندازه گیری شده همبستگی معناداری با یکدیگر داشتند (005 /0>p، 86 /0=R) . به نظر میرسد که گام های روزانه متغیر مفیدی برای مدل های غیرورزشی ظرفیت عملی در مردان میانسال است. احتمالاً این مدل دقت مدل های رگرسیون را برای پیشگویی دقیق تر VO2max در مطالعات گسترده مرتبط با سلامت افزایش خواهد داد

یکی از راه هایی که سلول ها می توانند در قبال آسیب یا مرگ سلولی ناشی از هر گونه استرس از جمله ورزش مقاومت کنند سنتز پروتئین های شوک گرمایی(HSP) است. در حالی که مطالعات قبلی افزایش این پروتئین ها را به دنبال تمرین های استقامتی گزارش کرده اند این مطالعه به بررسی تاثیر دمای محیط بر پاسخ HSP72 دختران فعال به دنبال تمرین برونگرایی با وزنه میپردازد. پس از انجام مقدمات پژوهش 27 دانشجوی دختر رشته تربیت بدنی (سن 63/2±44/20 سال وزن 21/11±1/59 کیلوگرم حداکثر اکسیژن مصرفی21/5±84/36 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن در دقیقه) انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تمرین برونگرا با وزنه در محیط با گرمای ملایم (WHG) تمرین برونگرا در محیط طبیعی(WNG) و قرارگرفتن در معرض محیط با گرمای ملایم (HG) تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل چهار نوبت تمرین برونگرایی جلو بازو بود که دو نوبت آن با 25 تکرار با 50 درصد و دو نوبت نیز با 20-15 تکرار با 60 درصد یک تکرار بیشینه اجرا شد. خون گیری در شرایط مشابه در سه مرحله (پیش آزمون میان آزمون و 30 دقیقه پس از پایان آزمون) و به دنبال 14-12 ساعت ناشتایی شبانه از ورید پیش بازویی دست غیر برتر انجام شد. نمونه های خونی در چند نوبت به آزمایشگاه منتقل شدند و مقادیر HSP72 سرمی با استفاده از روش ساندویچ الایزا و مقادیر کراتین کیناز و کورتیزول نیز به ترتیب به روش آنزیماتیک و الایزا سنجیده شد. داده ها با استفاده از روش آماری مناسب شامل آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر t مستقل و آزمون های تعقیبی LSD و شفه در سطح 05/0 P≤ تحلیل شد. نتایج نشان داد افزایش مقادیر HSP72 در مرحله میانی در هر دو گروه تمرین برونگرا معنی دار و این افزایش در مرحله پسآزمون تنها در گروه WNG معنی دار بوده است. به علاوه تغییرات بین گروهی مقادیر این شاخص معنی دار نبوده است. بر اساس این یافته ها می توان گفت اعمال گرمای ملایم تاثیر قابل توجهی بر تغییرات ناشی از تمرین برونگرایی مقادیر پروتئین شوک گرمایی نداشته است.