درخت حوزه‌های تخصصی

فوتبال، ورزشی تیمی و پیچیده ای است که در آن عملکرد به قابلیت های فیزیولوژیکی وابسته است. شناسایی و بررسی عوامل ژنتیکی تأثیرگذار می تواند گامی مهم در فرایند انتخاب مناسب و هدایت ورزشکاران با استعداد و فردی سازی تمرینات ورزشکاران باشد. هدف از این تحقیق ارزیابی و بررسی اهمیت احتمالی پلی مورفیسم ژن های ACTN3، PPARGC1A در بازیکنان حرفه ای فوتبال لیگ برتر ایران بود. برای انجام این تحقیق 30 نفر از بازیکنان حرفه ای یک تیم فوتبال که در حال حاضر در لیگ برتر حضور دارند، بررسی شدند.. همچنین گروه کنترل پژوهش حاضر متشکل از 100 مرد سالم غیرورزشکار بود. DNA ژنومیک هر دو گروه از بزاق استخراج شد. تعیین ژنوتیپ با روش PCR-RFLP برای شناسایی پلی مورفیسم ژن های ACTN3، PPARGC1A انجام گرفت. فراوانی این دو پلی مورفیسم بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل به وسیله آزمون آماری خی دو[1] ارزیابی شد. آنالیز آماری پژوهش حاضر تفاوت معناداری را در فراوانی ژنوتیپی XX در پلی مورفیسم ژن ACTN3 بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل نشان داد (022/0P=). اما در فراوانی ژنوتیپی RR بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل تفاوت معنا داری دیده نشد (022/0P=). همچنین نشان داده شد که فراوانی ژنوتیپی GG در پلی مورفیسم ژن PPARGC1A از لحاظ آماری معنادار بود (023/0P=) (در همه ژنوتیپ ها 05/0P<). نتایج نشان داد که احتمالاً پلی مورفیسم rs8192678 ژن PPARGC1A نشانگر ژنتیکی برای ورزش فوتبال و شناسایی افراد مستعد در این رشته در جمعیت ایرانی محسوب می شود. همچنین چندشکلیACTN3 ، می تواند با توجه به پیشینه پژوهش به عنوان ژن منتخب در فوتبال انتخاب شود. فوتبال، ورزشی تیمی و پیچیده ای است که در آن عملکرد به قابلیت های فیزیولوژیکی وابسته است. شناسایی و بررسی عوامل ژنتیکی تأثیرگذار می تواند گامی مهم در فرایند انتخاب مناسب و هدایت ورزشکاران با استعداد و فردی سازی تمرینات ورزشکاران باشد. هدف از این تحقیق ارزیابی و بررسی اهمیت احتمالی پلی مورفیسم ژن های ACTN3، PPARGC1A در بازیکنان حرفه ای فوتبال لیگ برتر ایران بود. برای انجام این تحقیق 30 نفر از بازیکنان حرفه ای یک تیم فوتبال که در حال حاضر در لیگ برتر حضور دارند، بررسی شدند.. همچنین گروه کنترل پژوهش حاضر متشکل از 100 مرد سالم غیرورزشکار بود. DNA ژنومیک هر دو گروه از بزاق استخراج شد. تعیین ژنوتیپ با روش PCR-RFLP برای شناسایی پلی مورفیسم ژن های ACTN3، PPARGC1A انجام گرفت. فراوانی این دو پلی مورفیسم بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل به وسیله آزمون آماری خی دو[1] ارزیابی شد. آنالیز آماری پژوهش حاضر تفاوت معناداری را در فراوانی ژنوتیپی XX در پلی مورفیسم ژن ACTN3 بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل نشان داد (022/0P=). اما در فراوانی ژنوتیپی RR بین بازیکنان فوتبال و گروه کنترل تفاوت معنا داری دیده نشد (022/0P=). همچنین نشان داده شد که فراوانی ژنوتیپی GG در پلی مورفیسم ژن PPARGC1A از لحاظ آماری معنادار بود (023/0P=) (در همه ژنوتیپ ها 05/0P<). نتایج نشان داد که احتمالاً پلی مورفیسم rs8192678 ژن PPARGC1A نشانگر ژنتیکی برای ورزش فوتبال و شناسایی افراد مستعد در این رشته در جمعیت ایرانی محسوب می شود. همچنین چندشکلیACTN3 ، می تواند با توجه به پیشینه پژوهش به عنوان ژن منتخب در فوتبال انتخاب شود.

موفقیت یا شکست پروژه های ورزشی به عنوان یکی از مهمترین کاربری های عمومی شهری، اثرات مختلفی بر محیط و جامعه دارد که متاسفانه این مقوله در کشور ما در موارد متعددی با شکست مواجه شده و موجب هدر رفت بودجه های عظیم شده است. هدف از انجام این تحقیق تحلیل عوامل کلیدی موفقیت ساخت پروژه های اماکن ورزشی بود. ﺟﺎﻣﻌه آﻣﺎری ﺗﺤﻘیﻖ شامل کﻠیه کارفرمایان، مشاوران و پیمانکارانی بود که در طراحی، ساخت، نظارت و بهره برداری فاز دوم ورزشگاه نقش جهان اصفهان همکاری داشتند که از بین آنها تعداد 200 نفر به عنوان نمونه آماری به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری تحقیق شامل پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی صوری و محتوایی آن ضمن بررسی دقیق متون و ادبیات تحقیق، پس از نظرخواهی از متخصصین تایید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (873/0) محاسبه شد. جهت تحلیل داده ها علاوه بر روش های آمار توصیفی، از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد مهمترین عوامل کلیدی موفقیت پروژه های ورزشی به ترتیب عوامل مدیریتی (95/0)، عوامل محیطی (83/0)، ویژگی-های پروژه (81/0) و عوامل سازمانی (78/0) بودند. در مجموع می توان اذعان نمود که موفقیت پروژه های ورزشی مرهون عوامل متعددی است که هماهنگی بین آنها بسیار حائز اهمیت بوده و مدیریت پروژه با درایت و توانایی های خود باید بین این عوامل ارتباط برقرار کرده، به گونه ای که تیم های کاری به وظایف خود اعتقاد و باور لازم را داشته و موفقیت کلی پروژه را موفقیت خود بدانند.

همزمان با ورود به قرن 21، ورزش به بخش مهمی از جعبه ابزار دیپلماسی کشورها تبدیل شده است. هدف مطالعه حاضر طراحی مدل اعمال قدرت نرم از طریق دیپلماسی ورزشی است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های بنیادی، که به صورت کیفی و به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری شامل خبرگان بین المللی در حوزه های دیپلماسی و دیپلماسی ورزشی بود. با مرور ادبیات تحقیق، 200 خبره شناسایی و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند،30 خبره به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه محقق ساخت به صورت نیمه باز طراحی شد. روایی و پایایی پرسشنامه از طریق یک مطالعه پایلوت کسب شد. همچنین، از روش دلفی فازی برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل دو راند دلفی فازی منجر به تایید مدل اعمال قدرت نرم از طریق دیپلماسی ورزش شد. از این رو، منابع دیپلماسی ورزشی در سه گروه شامل رویدادهای ورزشی، سرمایه های انسانی ورزشی، و تولیدکنندگان ورزشی طبقه بندی شد. استراتژی های ماهرانه تبدیل شامل انسجام بین دیپلماسی رسمی و ورزشی، سفیران فرهنگی شایسته، عملکرد بالا و پوشش گسترده رسانه ای شناسایی شد و برآمدهای دیپلماسی ورزشی به دو گروه برآمدهای صریح/ویژه و برآمدهای ضمنی/عمومی طبقه بندی شد. اصلی ترین برآمد مورد انتظار اجرای ابتکارات دیپلماسی ورزشی، ایجاد صلح از طریق کاهش/رفع تنش بین دولت ها/ملت های متخاصم و توسعه صلح بین دولت ها/ملت های دوست می باشد.

هدف از انجام تحقیق حاضر طراحی الگویی به منظور شناخت عوامل موثر بر مشارکت صنایع استان خوزستان در عرصه ورزش قهرمانی بود. جامعه آماری تحقیق را صاحبنظران و متخصصان آگاه به موضوع اعم از مدیران و کارشناسان اقتصادی و ورزشی، اساتید دانشگاه تشکیل می دادند. برای جمع آوری داده ها از نمونه گیری نظری و مصاحبه های نیمه سازمان یافته به تعداد 23 نفر و برای تحلیل داده ها از نظریه داده بنیاد استفاده گردید. جهت تحلیل و کدگذاری داده ها از روش کدگذاری سه مرحله ای باز، محوری و انتخابی به وسیله نرم افزار مکس کیودا استفاده شد. نتایج نشان داد در فرایند کدگذاری باز در مجموع تعداد 368 کد اولیه غیرتکراری ایجاد شد. این کدها بر اساس مشابهت موضوعی در قالب 35 مفهوم قرار گرفتند. این مفاهیم عبارت بود از مشتری گرایی، بازارمحوری، هویت، آمار و اطلاعات، مستندات، هوادارگرایی، محیط، حضور رقبا، تصویر نامطلوب ورزش قهرمانی، کیفیت ورزش قهرمانی، فرهنگ ورزش، عوامل سیاسی، ساختار، امکانات و فضاها، رسانه و ارتباطات، سیستم بازاریابی، نیروی انسانی، توسعه اهداف، راهبردهای تجاری ورزشی، بازخورد حمایت های گذشته، مسائل مالی و اقتصادی، نگرش، عملکرد ورزشی، حقوقی-قانونی، مدیریت، تناسب، ارتباطات، شفافیت، پاسخگویی و تعهد، استراتژی و برنامه، نظارت و کنترل، عوامل انگیزشی برای صنایع، تبلیغات و حق پخش، آموزش، برندسازی، انگیزش. در نهایت مدل تحقیق در قالب مقوله های اصلی شرایط علی، عوامل مداخله گر، عوامل زمینه ای، پدیده محوری، راهبردها و پیامدها ترسیم و به تاٌیید 5 نفر از نمونه های تحقیق در قالب یک گروه کانونی قرار گرفت.

هدف از این پژوهش شناسایی شاخص های توسعه مدل بومی مدیریت الکترونیک منابع انسانی می باشد. این پژوهش دارای رویکردی کیفی بوده و از روش نظریه داده بنیاد (گراندد تئوری) به عنوان روش پژوهش استفاده شده است. روش گردآوری داده ها، مطالعه مبانی نظری و مصاحبه های عمیق و باز با 16 نفر از اساتید برجستهه حوزه مدیریت متخصص در حوزه مدیریت الکترونیک منابع انسانی است. روش نمونه گیری به صورت هدفمند از نوع معیاری و تا حد اشباع نظری ادامه یافت. روایی این پژوهش توسط مصاحبه شوندگان و سپس اساتید متخصص مورد بررسی قرار گرفت و تأیید شد. برای تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که عامل رشدگرایی(خدمات نوین، ارتقاء، آمادگی برای آینده،) و تحول (ایجاد، همسویی، هماهنگی) به عنوان پیامدها و شبکه محور (شبکه سازی فردی، شبکه سازی سازمانی، به روزرسانی، کاربست فناوری) و باز آفرینی (کاربرد، ارتباط، اتوماسیون) به عنوان راهبردها و بافت سازمانی (ویژگی سازمان، جذب و تأمین منابع انسانی، حمایت و تعهد) و بافت فراسازمانی (محیط-داخلی سازمان، محیط ملی، شبکه های نوین ارتباطی) به عنوان مقوله محوری شناسایی شدند.

افزایش فرصت های فعالیت بدنی در مدارس به عنوان یک اولویت جهانی در بین کودکان و نوجوانان در سنین مدرسه شناخته شده است. از آنجا که وضعیت فعالیت بدنی در برخی از کشورها هنوز به میزان توصیه های سازمان بهداشت جهانی نرسیده است، هدف این پژوهش توجه به نقش مدرسه در ایجاد فرصت های فعالیت بدنی و ترسیم چارچوبی تطبیقی از موضوعات مرتبط با ورزش مدارس از جمله بررسی کیفیت درس تربیت بدنی (زمان، محتوی و تخصص معلمان)، استراتژی های ملی کشورها و فوق برنامه ها با توجه به چارچوب برنامه جامع فعالیت بدنی مدرسه می باشد. این پژوهش از نوع مطالعات تطبیقی است و با استفاده از روش بردی انجام شده است. کاوش در شیوه های اجرایی بهترین سیستم های آموزشی دنیا (فنلاند، دانمارک، آلمان، بریتانیا، ایالات متحده) که دارای برنامه جامع در زمینه ی فعالیت بدنی در مدرسه بوده اند، نشان می دهد که بسیاری از کشورها ابتکار فعالیت های بدنی را طراحی و اجرا نموده اند که درصدد افزایش فرصت های فعالیت بدنی در دسترس کودکان قبل، حین و بعد از مدرسه می باشد و می تواند کمبود ساعات فعالیت بدنی در درس تربیت بدنی مدارس را نیز جبران نماید.

هدف: پژوهش حاضر به مقایسه کمالگرایی، سرسختی ذهنی و پرخاشگری رزمی کاران و تکاورانِ ارتش پرداخت. روش شناسی: شرکت کنندگان شامل 74 نفر از ورزشکاران مرد باشگاه های شهر تهران (منطقه 5، 9، 22) با بیش از 7 سال سابقه ورزشی در ده رشته رزمی (کاراته، تکواندو، ووشو، کیگ بوکسینگ، بوکس، جودو، کشتی، کیوکشین، هاپکیدو، کنگ فو) و 78 نفر از تکاورانِ نیروهای ویژه تیپ 65 ارتش ایران با بیش از 7 سال سابقه بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسش نامه های استاندارد سرسختی ذهنی ورزشی (گلبی و شیرد)، کمالگرایی چندبعدی ورزشی ۲ (کالاتوس و همکاران) و خشم و پرخاشگری رقابتی (ماکسول و موریس) استفاده شدند. یافته ها: نتایج آزمون تی گروه های مستقل نشان داد دو گروه از لحاظ میانگین سنی و تجربه ورزشی تفاوت نداشتند. همچنین متغیرهای خشم، پرخاشگری و خشم کلی؛ و متغیرهای معیار شخصی، اهمیت به اشتباه، فشار مربی و کمالگرایی کلیِ گروه تکاوران بطور معناداری از گروه ورزشکاران رزمی بالاتر بود. اما سرسختی ذهنی ورزشی و خرده مقیاس های آن در دو گروه تفاوت معناداری نداشت. نتیجه گیری: یافته ها تأکید می کنند که احتمالا متغیرهای روانشناختی تحت تأثیر رشته های ورزشی رزمی قرار نگرفته اند، بلکه شاید محیط، نوع و شدت تمرینات یا ویژگیهای شخصیتی تکاوران موجب بالاتر بودن میزان پرخاشگری و کمالگرایی آنان شده است.

پژوهش حاضر با هدف مدلسازی جذب حامیان مالی در ورزش قهرمانی هندبال کشور انجام گرفت. تحقیق از نوع توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل صاحب نظران (کارشناسان فدراسیون هندبال، رؤسای هیأت های هندبال و ورزشکاران باسابقه هندبال)، متخصصان بازاریابی ورزشی، مدیران لیگ های برتر هندبال آقایان و بانوان و مدیران و کارشناسان فروش و بازاریابی شرکت های حامی مالی موجود لیگ و مسابقات هندبال در سطح کشور به تعداد  206 نفر بود و براساس تعداد گویه ها، به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آنها با استفاده از نظر متخصصان و پایایی آن نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ (96/0α=) تأیید شد. برای چگونگی توزیع داده ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف(K-S) استفاده شد. یافته های تحقیق حکایت از آن دارد که 5 عامل اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، محیطی، رسانه ها و ارتباطات و مدیریتی-ساختاری به ترتیب شاخص جذب حامیان مالی در ورزش قهرمانی هندبال را به صورت معنا دار و مثبت پیش بینی کردند، بدین ترتیب و با توجه به ضرایب به دست آمده مدل نهایی پژوهش تأیید شد. همچنین نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی، از نکویی برازش برخوردار است و موجب جذب حامیان مالی می شود. بر این اساس مدیریت فدراسیون هندبال کشور لازم است که به این 5 مؤلفه توجه ویژه کرده و زیرساخت های لازم در این فدراسیون را به ویژه با توجه به شرایط و نظام اقتصادی کشور فراهم سازد و در پی ایجاد فضای رقابتی بر آن باشد.

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و وزن دهی متغیرهای عملکردی مؤثر بر قیمت گذاری مهاجمان فوتبال ایران بود. روش تحقیق از نوع تحقیقات ترکیبی (کیفی-کمی) بود. در بخش کیفی برای شناسایی متغیرهای عملکردی از روش تحلیل مضمون و در بخش کمی برای وزن دهی متغیرها از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل افراد دارای مدرک حرفه ای مربیگری کنفدراسیون فوتبال آسیا، مربیان لیگ برتر و مدرسان فدراسیون فوتبال ایران بود. در این تحقیق برای نمونه گیری از روش نمونه گیری به صورت هدفمند استفاده شد و در نهایت ابتدا با 11 متخصص مصاحبه صورت گرفت، سپس از آنها خواسته شد که پرسشنامه طراحی شده را تکمیل کنند. برای تجزیه وتحلیل داده های بخش کیفی از نرم افزار ان ویوو و برای تحلیل داده های کمی از نرم افزار اکسپرت چویز استفاده شد. نتایج نشان داد که متغیرهای گل زنی، پاس گل و ایجاد موقعیت گل به ترتیب با وزن های 231/.، 160/. و 146/. مهم ترین متغیرها و متغیرهای تکل زنی، نبرد هوایی دفاعی و دفع توپ به ترتیب با وزن های 010/.، 010/. و 009/. متغیرهای با پایین ترین وزن بودند. توصیه می شود در طراحی مدل قیمت گذاری بازیکن پست مهاجم، در بخش ارزیابی عملکرد به متغیرهای این تحقیق و وزن هریک از آنها توجه شود.

همراه با تغییرات هورمونی طی فرآیند یائسگی، نشان داده شده است که هورمون ریلکیسن در ارتباط با هورمون استروژن می تواند تغییراتی را در عملکرد سیستم های بدنی دارا باشد. لذا، هدف از تحقیق حاضر ارتباط سنجی بین سطوح ریلکسین و آسیب های عضلانی-اسکلتی در زنان تمرین کرده یائسه و جوان بود. این مطالعه از نوع تحقیقات تحلیلی - توصیفی بود که به صورت گذشته نگر انجام پذیرفت. این پژوهش شامل دو گروه متشکل از زنان تمرین کرده یائسه (تعداد 13 نفر زن یائسه با دامنه سنی60 – 45 سال) و جوان (تعداد 8 نفر زن جوان با دامنه سنی 30 – 18 سال) بود که پس از فراخوان عمومی طبق معیارهای ورود و خروج تحقیق انتخاب شدند. سپس، اندازه گیری های مربوط به سطح و سابقه فعالیت ورزشی، یائسگی، آسیب ها و اختلالات عضلانی-اسکلتی و نمونه گیری خونی انجام پذیرفت. پس از جمع آوری داده ها، از نرم افزاری آماری Stata نسخه 12 جهت تجزیه و تحلیل داده ها سطح معناداری 05/0 p< استفاده شد. نتایج بیانگر آن بود که سطح ریلکسین زنان تمرین کرده یائسه نسبت به زنان جوان به طور معناداری پایین تر بود(46/3= 19t و 003/0=P). همچنین، نتایج نشان داد که ارتباط بین ریلکسین و آسیب های عضلانی اسکلتی به لحاظ آماری معنادار نبود (05/0<p). مطالعه حاضر نشان داد که سطوح ریلکیسن زنان یائسه تمرین کرده نسبت به زنان جوان تمرین کرده پایینتر است و احتمالا تغییرات سن، بروز یائسگی و تغییرات هورمونی وابسته به آن و نه لزوما سابقه ورزشی عامل کاهش ریلکسین است.

مقدمه و هدف : باشگاه ها و مؤسسات ورزشی به عنوان اشخاص حقوقی دارای حقوق و تکالیفی هستند که عدم انجام آن ها ممکن است موجب مسئولیت مدنی یا انتظامی آن ها شود. مسئولیت مدنی باشگاه ها و مؤسسات ورزشی در قبال خسارات وارده به ورزشکاران و تماشاگران از جمله مسائل حقوقی مهم و پیچیده در زمینه ورزش است. هدف از این مقاله بررسی ماهیت حقوقی این نوع مسئولیت و عوامل مؤثر بر آن است. روش شناسی : روش تحقیق این مقاله توصیفی-تحلیلی بوده و از منابع کتابخانه ای و اسناد رسمی استفاده شده است. برای تحلیل موضوع، از نظریه ها و مبانی حقوقی داخلی و بین المللی استفاده شده است. نتایج : نتایج نشان می دهند که مبنای مسئولیت مدنی باشگاه ها و مؤسسات ورزشی در نظام حقوقی ایران مبتنی بر فرض تقصیر می باشد و مهم ترین وظیفه آن ها رعایت تعهدات ایمنی باشگاه است. این تعهدات شامل ایجاد شرایط ایمن برای فعالیت های ورزشی، انتخاب ورزشکاران و مربیان صلاحیت دار، تهیه بیمه ورزشی، رعایت قوانین و آیین نامه های ورزشی و اخلاقی و غیره می شوند. در صورت عدم رعایت این تعهدات، باشگاه ها و مؤسسات ورزشی مسئول خسارات وارده به ورزشکاران و تماشاگران خواهند بود. نتیجه گیری : این مقاله با توجه به اهمیت موضوع و کمبود پژوهش های قبلی در این زمینه، می تواند راهنمایی برای حل اختلافات حقوقی در زمینه ورزش باشد. همچنین می تواند پیشنهاداتی برای بهبود قوانین و مقررات مربوط به مسئولیت مدنی باشگاه ها و مؤسسات ورزشی ارائه دهد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر 12 هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن های DRP1, MFN2 و OPA1 در عضله قلبی رت های نر ویستار دیابتی نوع 2 بود. بدین منظور 20 سر رت 10 هفته ای (با میانگین وزن 20±220 گرم) به صورت تصادفی به 2 گروه 10 تایی کنترل دیابتی و دیابتی با تمرین تناوبی شدید تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت 12 هفته و هفته ای 5 جلسه با مدت و سرعت مشخص اجرا شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، عضله بطن قلب حیوانات از بطن جهت آزمایش های ژنتیک جدا شد. نتایج پژوهش با استفاده از آزمون T مستقل (05/0P≤) تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در بیان ژن MFN2 میان گروه های کنترل دیابتی و دیابتی تمرینی وجود نداشت (337/0=P)، اما 12 هفته تمرین به افزایش معنادار بیان ژن پروتئین های DRP1 (001/0=P) و OPA1 (001/0=P) در رت های دیابتی منجر شد. به طور کلی می توان گفت که تمرین ورزشی تناوبی شدید ممکن است بیان ژن های مربوط به پویایی میتوکندریایی را در بیماری دیابت به طور مثبتی تنظیم کند.

چاقی از مهم ترین چالش های بهداشت عمومی قرن حاضر است که سبب افزایش سطوح پلاسمایی سایتوکین های التهابی و کاهش عوامل ضدالتهابی و آنتی آتروژنیک می شود. احتمالاً تمرینات تناوبی با شدت بالا بتوانند این تأثیرات مخرب را متوقف یا معکوس کنند. ازاین رو هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر 8 هفته تمرینات تناوبی بر عوامل التهابی پسران نوجوان دارای اضافه وزن است. در یک طرح تحقیقی نیمه تجربی از میان پسران نوجوان دارای اضافه وزن (18-13 سال، میانگین قد 33/154 سانتی متر، میانگین شاخص توده بدنی 05/27 کیلوگرم بر متر مربع)، 30 نفر به صورت داوطلبانه در 3 گروه 10 نفره شامل گروه تمرین تناوبی کوتاه مدت (9 وهله 30 ثانیه ای، 100تا 110 درصد حداکثر سرعت با 150 ثانیه استراحت)، طولانی مدت (4 وهله 150 ثانیه ای، 90 تا 95 درصد حداکثر سرعت با 240 ثانیه استراحت) و گروه کنترل قرار گرفتند. 48 ساعت قبل از شروع و بعد از اتمام پروتکل ورزشی، وزن، قد، شاخص توده بدنی و درصد چربی به وسیله دستگاه تعیین ترکیب بدنی اندازه گیری و نمونه های خونی برای تعیین شاخص های اینترلوکین-6، اینترلوکین 10 و پروتئین واکنشی C اخذ شد. نتایج نشان داد 8 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا موجب افزایش اینترلوکین 10 و کاهش پروتئین واکنشی C می شود. اما بر اینترلوکین-6 تأثیر معناداری ندارد. همچنین مشخص شد بین دو نوع تمرین کوتاه مدت و بلندمدت HIIT هیچ تفاوتی در تأثیرگذاری بر شاخص های مدنظر وجود ندارد. براساس یافته ها می توان گفت نوجوانان دارای اضافه وزن یا چاق احتمالاً بتوانند با استفاده از تمرینات HIIT سیستم ضدالتهابی خویش را با افزایش اینترلوکین-6 و کاهش پروتئین واکنشی C تقویت کنند. اما برای تعیین اثر این تمرینات بر اینترلوکین 6 به مطالعات بیشتری نیاز است.

هدف از این تحقیق بررسی شاخص های روان سنجی پرسشنامه اجرای ارتباطات بازاریابی یکپارچه در باشگاه های لیگ حرفه ای فوتبال کشور بود. پرسشنامه بین مدیران عامل و کمیته بازاریابی باشگاه های لیگ حرفه ای فوتبال کشور توزیع شد که در نهایت 61 پرسشنامه دریافت شد. شاخص های روان سنجی با روش آماری متناسب با آن تعیین شد. به منظور بررسی ویژگی های روان سنجی پرسشنامه ابتدا تحلیل عاملی اکتشافی و سپس بررسی مدل اندازه گیری (بررسی روایی و پایایی) انجام گرفت. نتایج به دست آمده از روش تحلیل عاملی و چرخش واریمکس سه عامل ارتباطات بازاریابی یکپارچه را نشان داد. بعد از چرخش 4 شاخص با عامل اول دارای همبستگی بالاتر از 525/0 بودند. در مجموع 13 سؤال روی عامل دوم دارای بار عاملی بیش از 576/0 و در عین حال 3 شاخص روی عامل سوم دارای بار عاملی بالاتر از 637/0 بودند. همچنین ساختار پرسشنامه برازش قابل قبولی با داده ها داشت و تمامی شاخص های نیکویی برازش، مدل را تأیید کردند. ضریب پایایی در حد رضایت بخش بو؛د به ترتیب 76/0 برای تعامل سازمانی و 88/0 برای بازاریابی مأموریت گرا و 88/0 برای برنامه ریزی استراتژیک میان وظیفه ای گزارش شد که مقدار مطلوب پایایی را نشان می دهد. با توجه به شاخص های روان سنجی محاسبه شده، این پرسشنامه می تواند برای ارزیابی ارتباطات بازاریابی یکپارچه در باشگاه های لیگ حرفه ای فوتبال کشور مناسب باشد و به بهبود عملکرد آنها کمک کند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه اثرات خودگفتاری اخباری و پرسشی بر ادراک تلاش، انگیزه و عملکرد توان بی هوازی انجام پذیرفت. بدین منظور 15 دانش آموز دختر در یک طرح درون گروهی شامل مراحل کنترل، خود گفتاری اخباری و خودگفتاری پرسشی مشارکت داشتند. به منظور سنجش توان بی هوازی، شرکت کنندگان پرش عمودی را در هر سه مرحله اجرا کردند و بعد از هر مرحله چک لیست خود گفتاری، فرم ادراک تلاش و فرم انگیزه را تکمیل نمودند. نتایج آزمون تحلیل واریانس اندازه های تکراری یک طرفه، برتری عملکرد توان بی هوازی و انگیزه را در مراحل خود گفتاری اخباری و پرسشی نسبت به مرحله کنترل نشان داد. به طور کلی این یافته ها از مزیت خودگفتاری اخباری و پرسشی در عملکرد ورزشی حمایت می کند که با مبانی نظری خودگفتاری مبنی بر سودمندی خودگفتاری بر عملکرد حرکتی و انگیزه همسو است.

هدف تحقیق حاضر ارایه الگوی کیفی برای توسعه عدالت آموزشی در رشته علوم ورزشی بود که بصورت موردی در مورد رشته علوم ورزشی دانشگاه جهرم ارایه گردید. پژوهش حاضر یک پژوهش کیفی است که از نظر روش اجرای تحقیق، از رهیافت سیستماتیک گرندد تئوری در تحلیل داده ها بهره گرفته شد. با مرور پیشینه و مبانی نظری، فهرست مقدماتی به عنوان سؤالات مصاحبه و ابزار اولیه جمع آوری داده ها مدنظر و راهنمای مصاحبه تدوین گردید. سپس سه جلسه با 21 نفر از دانشجویان کارشناسی و تحصیلات تکمیلی رشته علوم ورزشی به عنوان گروه های کانونی دانشگاه برگزار گردید. سعی شد که در انتخاب نمونه رعایت سهم مساوی (حدود7 نفر) دانشجویان خوب، متوسط و ضعیف مد نظر قرار گیرد. همچنین 12 مصاحبه با اساتید گروه و نخبگان عدالت آموزشی در دانشگاه جهرم صورت گرفت تا اینکه داده ها به اشباع نظری رسید و به عبارتی داده ها، تکرار داده های قبلی بودند. در تحلیل داده ها پس از فرآیند کدگذاری باز و محوری و با استناد به تحلیل عوامل به دست آمده، فرآیند کدگذاری انتخابی انجام شد. نتایج در دو بعد کلی بسترهای بی عدالتی آموزشی و راهبردهای عدالت آموزشی، الگوی نهایی تحقیق را شکل داد. مفاهیم کلی بدست آمده در بستر های بی عدالتی شامل امکانات، منابع آموزشی، تبعیض تحصیلی، قوانین، ویژگیهای فردی، اساتید، محتوای درسی و مکان جفرافیایی است و راهبردهای عدالت آموزشی شامل شفافیت، توسعه ارزیابی ها، آموزش، توسعه محلی و تعامل است.

مقدمه و هدف: هدف از این پژوهش تأثیر مدت زمان ریکاوری فعال بر تغییرات کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز در پاسخ به یک جلسه فعالیت تناوبی شدید در شناگران زن بود. مواد و روش ها: در این مطالعه شبه تجربی، ۱۰ شناگر زن با دامنه سنی ۲۰ تا ۲۶ سال، با طرح متقاطع در دو گروه تجربی ۱ (۱۰ نفر) و تجربی ۲ (۱۰ نفر) قرار گرفتند. آزمودنی ها مسافت های ۲۵ متر را با حداکثر سرعت شنا کردند، مدت ریکاوری فعال در گروه تجربی ۱، سه برابر مدت شنا و در گروه تجربی ۲، چهار برابر مدت شنا بود. شدت فعالیت هنگام بازیافت فعال ۵۰ تا ۶۰ درصد حداکثر ضربان قلب آزمودنی ها در نظر گرفته شد، آزمودنی ها مسافت های ۲۵ متر را تا زمان واماندگی شنا کردند. نمونه های خونی قبل از شروع جلسه تمرین و بعد از مرحله ی بازیافت جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون آنوا با اندازه گیری های مکرر در سطح معناداری 0.05>P  استفاده شد.  یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد بین دو زمان بازیافت (۱ به ۳ و ۱ به ۴) از لحاظ اثرگذاری برکراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز تفاوت معنی داری وجود ندارد (P≥0.05). بحث و نتیجه گیری: بین ریکاوری سه برابر و چهار برابر بدنبال یک وهله فعالیت شنای تناوبی شدید بر تغییرات کاهشی شاخص های آسیب عضلانی (کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز) تفاوتی مشاهده نشد؛ بنابراین بنظر می رسد ورزشکاران این رشته بتوانند با توجه به شرایط مسابقات از هر دو نوع ریکاوری بهره مند شوند.

زمینه و هدف: توانایی ابراز وجود باعث بهبود مهارت های روانی-اجتماعی افراد و همچنین افزایش عزت نفس و موفقیت تحصیلی می شود. از طرفی دیگر، خودگردانی هیجانی باعث می شود که افراد هیجان هارا به خوبی بشناسند و در زمینه های گوناگون تعاملاجتماعی و تحصیلی موفق عمل نمایند. ارتباط معلم با دانش آموز ممکن است در تنظیم هیجان و بهبود توانایی ابراز خود نقش میانجی داشته باشد و همچنین باعث بهبود تعامل اجتماعی و موفقیت تحصیلی شود. بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی نقش میانجیگری کیفیت ارتباط معلم ورزش با دانش آموز در رابطه بین خودگردانی هیجانی و ابراز وجود دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر کرمان انجام شد. روش: این مطالعه توصیفی-همبستگی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. این مطالعه در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ در میان دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر کرمان (۹۰۰ نفر) انجام شد. نمونه گیری به صورت خوشه ای تصادفی دومرحله ای انجام شد. در این مطالعه ۵ مدرسه دخترانه و ۵ مدرسه پسرانه به صورت تصادفی انتخاب شدند و در هر مدرسه یک کلاس از دوره دوم متوسطه انتخاب شد و در مجموع ۲۷۰ نفر برای مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه براساس سنجش سازه ها از پرسش نامه ارتباط کیفیت معلم-دانش آموز (موری و زوواک، ۲۰۱۱)، پرسش نامه خودگردانی هیجانی (هافمن و کاشدان، ۲۰۱۰) و پرسشنامه ابراز وجود (گمبریل و ریجی، ۱۹۷۵) استفاده شد. از نسخه ۲۳ نرم افزار SPSS برای محاسبه شاخص های توصیفی و همبستگی و از نسخه ۲۳ نرم افزار AMOS برای مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که خودگردانی هیجانی به طور مستقیم ۴۷ درصد از واریانس ابراز وجود و به طور غیر مستقیم ۲۲ درصد از واریانس ابراز وجود و در مجموع ۶۹ درصد از واریانس ابراز وجود را پیش بینی کرد. کیفیت ارتباط معلم نیز ۴۳ درصد از واریانس ابراز وجود را به طور مستقیم پیش بینی کرد. نتایج آزمون بوت-استراپ تأییدکننده نقش میانجی کیفیت ارتباط معلم-دانش آموز در تأثیر خودگردانی هیجانی بر ابراز وجود بود. شاخص های به دست آمده برای برازش مدل شامل مجذور خی نسبی ۴۷/۱، ارزش معنی داری ۰/۰۷۱، مقدار RMSEA برابر با ۰/۰۴۲، مقدار شاخص RMR برابر با ۰/۰۸۸ و مقادیر CFI، NFI و GFI بزرگتر از ۰/۹۰ همگی تأییدکننده برازش مدل بودند. در مجموع خودگردانی هیجانی تأثیر مثبت و قابل توجهی بر ابراز وجود دانش آموزان با نقش میانجی گری کیفیت ارتباط معلم ورزش با دانش آموز در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر کرمان داشت. نتیجه گیری: بنابراین پیشنهاد می شود برای بهبود ابراز وجود دانش آموزان، خودگردانی هیجانی و ارتباط کیفیت معلم ورزش با دانش آموز، مورد توجه قرار گیرد.