اعتماد آغاز هر نوع رابطه دوطرفه و از عناصر اصلی مورد نیاز در انجام دادوستد است. ارتباط بین خریدار و فروشنده الکترونیکی که از طریق اینترنت به انجام مبادلاتمیپردازند، جدا از این مسئله نبوده و اعتمادسازی در بخش گردشگری الکترونیک میتواند نقش بسزایی در جذب گردشگران ایجاد کرده و بهعنوان استراتژی مناسبی در ایجاد مزیت رقابتی مورد استفاده قرار گیرد. از این رو، پژوهش حاضر بر آن است تا به بررسی عوامل تأثیرگذار بر اعتماد الکترونیک در بخش گردشگری بپردازد. پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر، کاربرانی است که حداقل یکبار از سایتهای گردشگری خدمات دریافت نمودند. تعداد نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 384 نمونه محاسبه شد که در مجموع 388 پرسشنامه جمعآوری گردید. ابزار گردآوری و SPSS اطلاعات پرسشنامه میباشد و برای تجزیه و تحلیل دادههای جمعآوری شده از نرمافزارهای 16 استفاده شده است. نتایج نشاندهنده رابطه مثبت و معنادار تجربه خرید، آشنایی با سایت، AMOS18 قدرت برند، حریم خصوصی، امنیت، سفارشیسازی با اعتماد الکترونیکمیباشد.از این رو، با شناسایی این عوامل میتوان راهکارهایی برای افزایش اعتماد کاربران به آژانسهای مسافرتی ارائه داد.
بهطور مرسوم اثرات گردشگری را تحت عناوین اثرات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و زیستمحیطی میتوان مورد بررسی قرار داد. هدف از پژوهش حاضر شناسایی، بررسی و تبیین اثرات جشنواره گلابگیری در شهرستان کاشان از دیدگاه ساکنان محلی است. تحقیق حاضر از نوع کاربردی میباشد و روش بررسی در آن توصیفی - تحلیلی و پیمایشی است. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 200 نفر محاسبه شده است. جهت تجزیه و تحلیل نتایج حاصل از پرسشنامه استفاده شده است. نتایج مؤید آن AMOS و SPSS از روشهای مختلفآماری با استفاده از نرمافزار است، برگزاری جشنواره گلابگیری اثرات محیطی، کالبدی، اقتصادی و اجتماعی در منطقه ایجاد نموده است. عامل اقتصادی بیشترین نقش را در تبیین اثرات جشنواره گلابگیری به خود اختصاص داده است. عامل محیطی دیگر عامل مهمی است که تحت تأثیر جشنواره گلابگیری و توسعه گردشگری میباشد. این عامل بیشترین تعداد متغیر را به خود اختصاص داده است. دیگر عامل مهم که تحت تأثیر جشنواره گلابگیری و توسعه گردشگری میباشد عامل کالبدی است. آخرین عامل، عامل اجتماعی است. وجود کمترین بار عاملی نسبت به سایر عوامل گویای این واقعیت است که بافت اجتماعی کاشان در برابر تغییرات مقاومت زیادی از خود نشان میدهد و این منطقه هویت محلی خود را همچنان حفظ کرده است.
تحلیل جامعه شناختی گردشگری ازدواج در بین زوج های جوان ایرانی هدف پژوهش حاضر است. نبود شناخت کافی از علل، فرایندها و پیامدهای این نوع گردشگری مسئله ای است که در این پژوهش دنبال می شود. رویکرد پژوهش حاضر کیفی و روش گردآوری و تحلیل داده ها نیز تحلیل مضمون است. یافته ها نشان می دهد، مهم ترین نوع گردشگری ازدواج در ایران، سفر ماه عسل است. این سفر به مقاصد طبیعی و مذهبی صورت می گیرد و کیفیت خدمات مناسب، متنوع و در دسترس، حمایت خانواده و انگیزه های فردی همچون نشاط، توانمندی، گریز از محدودیت ها و تبلیغات عمده علت گرایش به این نوع گردشگری است. ازدواج به عنوان یک رویداد فرهنگی امروزه به یکی از محورهای گردشگری تبدیل شده و شهرهای مهم ایران از جمله مشهد، کیش و اصفهان از یک سو و کشورهای خارجی از سوی دیگر مقصد گردشگری ازدواج هستند. سفر خانوادگی، بدون حضور اطرافیان و با هزینه های قابل توجه بخش فرایند این نوع گردشگری را شکل می دهد. عمده پیامدهای آن نیز دریافت بازخوردهای روانی، اجتماعی و خانوادگی از یک سو و گرایش هرچه بیشتر به سفر از سوی دیگر است. پژوهش حاضر تلاش کرده است مسئله گردشگری ازدواج را از جوانب مختلف تحلیل و بررسی نماید
پژوهش حاضر با هدف بررسی موانع توسعه گردشگری آبی در استان خوزستان تدوین شده است. این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی- نظری و به لحاظ روش، توصیفی- تحلیلی است. بر اساس تحلیل پیرسون بین متغیرهای مستقل پژوهش و متغیر وابسته (توسعه نیافتگی گردشگری آبی) رابطه مستقیم و در حد متوسط به بالا وجود دارد. نتایج آزمون فریدمن حاکی از این است که متغیر «تمایل ضعیف و مشارکت کمرنگ بخش خصوصی برای سرمایه گذاری» با میانگین رتبه ای 55/4، بالاترین امتیاز و متغیر «برنامه ریزی و مدیریت ضعیف» با میانگین رتبه 18/3، پایین ترین امتیاز را دارا می باشد. همچنین بر اساس نتایج مدل معادلات ساختاری PLS، با توجه به مثبت بودن شاخص اشتراک و شاخص افزونگی و سه مقدار 01/0، 25/0، 36/0 که به عنوان مقادیر ضعیف، متوسط و قوی برای GOF معرفی شده است و حصول مقدار 50/0 برای GOF، برازش مناسب مدل تأیید و نشان دهنده اثرگذاری متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته پژوهش می باشد.