محمد زارع آبندانسری

زمینه و هدف: پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر بهبود عملکرد نیروی انتظامی در برقراری امنیت مسابقات است. روش پژوهش: بر اساس هدف از نوع کاربردی؛ روش پژوهش به صورت کیفی و کمی؛ نمونه گیری در بخش کیفی به صورت گلوله برفی بود. جامعه آماری پژوهش شامل مسئولین باشگاه، بازیکنان، هواداران، پیشکسوت ها و نیروی انتظامی می باشد. در بخش کیفی از جامعه آماری منتخب که شامل 23 نفر بودند مصاحبه به صورت نیمه هدایت شده انجام شد و تا رسیدن به اشباع نظری مصاحبه ادامه یافت. در این مرحله 5 عامل و 32 گویه شناسایی شدند. مرحله بعد به روش دلفی در دو دور انجام گرفت که مرحله اول و دوم دلفی گویه های به دست آمده در قالب پرسشنامه تهیه و به صورت بلی/خیر در اختیار مصاحبه شوندگان قرار گرفت؛ بعد از تائید مرحله بعدی پرسشنامه به صورت 5 گزینه ای لیکرت، با استفاده از روش تصادفی ساده در اختیار 180 نمونه آماری قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد به ترتیب ابعاد عوامل فرهنگی و اجتماعی با بار عاملی 75/0، بعد مدیریت با بار عاملی 64/0، بعد امنیتی با بار عاملی 43/0، عوامل مرتبط با مسابقه با بار عاملی 27/0 و بخش آموزشی با بار عاملی 13/0، دارای بیشترین اهمیت بودند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت، نیروی انتظامی و مدیریت قوی باشگاه با فرهنگ سازی مناسب نقش بسزایی در کاهش خشونت تماشاگران دارند.

دانش آموزان تراجنسیتی به دلیل برخی مشکلات نظیر: نبود یادگیری مناسب و فقدان انگیزه مشارکت در حین درس تربیت بدنی، به نسبت دیگر دانش آموزان امکان حضور فعال در فعالیت های ورزشی را ندارند. هدف پژوهش حاضر شناسایی مشکلات و ارائه راهکارهای کاربردی در زمینه بهبود یادگیری و افزایش انگیزه دانش آموزان تراجنسیتی بود تا شرایط مشارکت فعال دانش آموزان تراجنسیتی در ورزش مدارس فراهم شود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و با رویکرد پدیدارشناسی در شیوه کلایزی بود. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان تراجنسیتی، معلمان تربیت بدنی، مدیران مدارس، اعضای هیئت علمی دانشگاه ها در گروه روانشناسی و مدیریت ورزشی در استان مازندران و در سال 1400 تشکیل دادند؛ که 19 نفر از این افراد به عنوان نمونه آماری به صورت هدفمند انتخاب شدند. ابزار سنجش مصاحبه نیمه ساختاریافته با پرسش های باز بود و مصاحبه ها تا زمانی که امکان استخراج مفاهیم کاملا غیرتکراری وجود داشت؛ یعنی مصاحبه شماره 19 ادامه یافت. در راستای معتبرسازی نهایی پژوهش از ملاک های اعتبار و قابلیت اعتماد استفاده شد. یافته های عوامل موثر در ناتوانی های یادگیری و کاهش انگیزه مشارکت ورزشی دانش آموزان تراجنسیت را 48 مضمون فرعی در قالب 9 مضمون اصلی؛ روانی، اجتماعی، حمایتی، جسمانی، محیطی، فردی، مقبولیت، وضعیت پوششی و ناهنجاری ها تشکیل می دهند. در بخش ارائه راهکارهای کاربردی نیز 32 مضمون فرعی در قالب 5 مضمون اصلی؛ روانی، حمایتی، فرهنگ سازی، پیشگیرانه و محیطی شناسایی شدند. برخی از راهکارهای پیشنهادی شامل: ایجاد انگیزه در دانش آموزان تراجنسیت به مشارکت در فعالیت های ورزشی با استفاده از ابزارهای تشویقی، آموزش روش های مواجهه با استرس، کمک به شناخت هویت جنسی آنان با استفاده از ابزارهایی نظیر؛ مشاوره و یا عمل تغییر جنسیت، ایجاد فضای رشد و یادگیری مناسب همسان با دیگر دانش آموزان، ایجاد برنامه آموزش عمومی به تمامی دانش آموزان در زمینه آشنایی و نحوه ارتباط با افراد تراجنسیت، شناسایی تراجنسیتی ها از 6-5 سالگی با بررسی های تخصصی توسط خانواده و روانشناسان و ایجاد محیطی ایمن و بهداشتی به منظور انگیزه مشارکت دانش آموزان تراجنسیت در فعالیت های ورزشی می باشد.

زمینه وهدف: با توجه به اهمیت ورزش در جامعه و نقش آن در کاهش احتمال ارتکاب جرم توسط افراد مختلف؛ هدف پژوهش حاضر؛ شناسایی پیامدهای مثبت فعالیت های ورزشی در پیشگیری از جرم بود. روش: پژوهش حاضر به روش کیفی و با رویکرد داده بنیاد در سال 1400 انجام شد. روش نمونه گیری به صورت هدفمند و مصاحبه ها به صورت نیمه ساختاریافته تا اشباع نظری (مصاحبه شماره 18) ادامه یافت. جامعه آماری پژوهش، اعضای هیئت علمی بودند. در راستای معتبرسازی نهایی پژوهش از ملاک های اعتبار و قابلیت اعتماد استفاده شد و پایایی آن با روش توافق بین دو کدگذار 80% تعیین شد. یافته ها: بعد از طبقه بندی یافته های پژوهش تعداد 57 مفهوم در قالب 5 مقوله فرعی: توانمندسازی فردی، بهبود ظرفیت روانی، بروز رفتارهای مطلوب، توسعه تعاملات و توسعه هویت فرهنگی قرار گرفتند. در نهایت تمامی مقوله ها در قالب 2 مقوله اصلی توسعه فردی و توسعه اجتماعی بخش بندی شدند. نتیجه گیری : برخی از مزایای حضور دائم افراد جامعه در فعالیت های ورزشی؛ کاهش مصرف دخانیات، تخلیه انرژی و هیجانات، کاهش افسردگی، ارتقای روابط اجتماعی افراد جامعه، بالا رفتن احترام متقابل افراد به یکدیگر، احساس با ارزش بودن در فرد، بهبود فرایندهای شکل گیری شخصیت افراد، کاهش درگیری های خانوادگی و شکل گیری فرهنگ مقابله با فعالیت های ناسالم می باشد؛ که این عوامل نقش مهمی در پیشگیری از جرم دارند. بنابراین ضروری است تا با فرهن گ سازی و فراهم کردن بستر مناسب، زمینه مشارکت آحاد جامعه در فعالیت های ورزشی فراهم شود.

هدف: پاندمی کرونا سبب مختل شدن بسیاری از فعالیت های ورزشی روزمره افراد شده است؛ و اثرات مخربی را بر ورزشکاران به خصوص دختران ورزشکار کودک و نوجوان پدید آورد. شناسایی پیامدهای منفی این معضل و ارائه راهکارهای کاربردی با استفاده از تجربیات زیسته افراد مرتبط با موضوع هدف پژوهش حاضر بود. روش: این پژوهش کیفی، کاربردی است و با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی به شیوه کلایزی در سال 1400 انجام شد. جامعه آماری شامل افراد مرتبط با موضوع؛ والدین (مربیان ورزشی و اعضای هیئت علمی دانشگاه) و دختران ورزشکار کودک و نوجوان بودند که با موضوع پژوهش ارتباط مستقیمی داشتند. روش نمونه گیری هدفمند و تا زمانی که از مصاحبه ها امکان استخراج مفاهیم کاملا غیرتکراری وجود داشت؛ 18 مصاحبه به صورت نیمه ساختاریافته در محیط طبیعی و در استان مازندران انجام شد. یافته: با تحلیل اطلاعات پژوهش؛ پیامدهای منفی کرونا بر دختران ورزشکار را 61 مفهوم اولیه و 4 مضمون فرعی؛ تاثیرات روانی، اجتماعی و ارتباطی، جسمانی و فراغتی و تفریحی تشکیل می دهد. نتیجه گیری: با درنظر گرفتن پیامدهای منفی حاصل از پژوهش ضروری است با راهکارهای مقابله با آن نظیر؛ برقراری رابطه عاطفی و عمیق تر بین والدین و دختران ورزشکار، ایجاد محیط آرام و به دور از خشونت در منزل، افزایش حمایت اجتماعی توسط بزرگترها، ارزیابی مستمر از وضعیت روانی و جسمانی دختران ورزشکار، ایجاد فضایی شاد در منزل، توجه والدین به ساعت خواب دختران ورزشکار، توجه به تغییرات رفتارهای فردی، تقویت مهارت های ارتباطی، نظارت والدین بر استفاده از شبکه های اجتماعی توسط ورزشکاران دختر و انجام بازی های ذهنی و حرکتی در منزل با پیامدهای منفی کرونا بر دختران ورزشکار مقابله شود.

این پژوهش با هدف کیفی سازی اوقات فراغت زنان و دختران در خانواده با رویکرد مبتنی بر فعالیت های جسمانی و ورزشی انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ فلسفی تفسیری، از لحاظ ماهیت اکتشافی تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی است. روش پژوهش کیفی بود که با روش داده بنیاد با رویکرد گلیزر انجام شد. جامعه مشارکت کننده متشکل از کلیه خبرگان مرتبط با اوقات فراغت با رویکرد ورزشی در کشور که شامل اساتید رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی، بانوان نخبه ورزشی، کارشناسان ورزش بانوان در وزارت ورزش و اداره کل ورزش و جوانان بودند. روش نمونه گیری، نظری (نمونه گیری هدفمند) بود و اشخاص آگاهانه انتخاب و با مراجعه به آن ها مهم ترین و عمیق ترین اطلاعات توسط ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته جمع آوری شدند و معیار هم تحقق اشباع نظری بود. میانگین مدت زمان مصاحبه ها 30 دقیقه بود. از تحلیل تفسیری با استفاده از کدگذاری واقعی و کدگذاری نظری برای تحلیل محتوای مصاحبه ها استفاده شد. اعتمادپذیری مصاحبه ها از طریق مرور و اصلاح یافته ها و تأیید کدگذاری هر مصاحبه به دست مصاحبه شونده محقق شد. پایایی مصاحبه ها نیز با استفاده از حسابرسی فرایند و توافق درون موضوعی 67 درصد تأیید شد. نتایج حاصل از کدگذاری مصاحبه ها که 90 مفهوم در قالب 11 مقوله فرعی و 3 مقوله اصلی «عوامل تأثیرگذار بر انتخاب فعالیت بدنی و ورزش برای فراغت زنان و دختران»، «اقدامات لازم»، «پیامدهای انجام فعالیت بدنی و ورزش در اوقات فراغت زنان و دختران» دسته بندی شد. مطابق نتایج پژوهش به متصدیان حوزه ورزش و فراغت زنان و دختران پیشنهاد می شود که با سیاست گذاری های درست، تبعیض جنسیتی را به حداقل رسانند و سرانه ورزشی و تفریحی بانوان را افزایش دهند. به موضوعاتی همچون ارتقای سواد حرکتی بانوان در جامعه، الگوسازی و بهبود نگرش عمومی به فعالیت جسمانی و ورزشی بانوان، تنوع دادن به فعالیت های تفریحی ورزشی برای بانوان، ارائه تخفیف های مالیاتی و بیمه برای فعالان عرصه ورزش و سایر مواردی که در پژوهش اشاره شد توجه ویژه ای داشته باشند.

زمینه و هدف: استفاده روزافزون از فضای مجازی و محدودیت در برنامه های فراغتی سبب شده است تا برخی افراد در زمان های آزاد خود علی رغم آگاهی از مجرمانه بودن حضور در سایت های شرط بندی، به مشارکت در آن بپردازند و چنانچه این موضوع استمرار یابد، اعتیاد به فعالیت مستمر در سایت های شرط بندی شکل می گیرد که پیامدهای منفی بسیاری به خصوص در گروه دانش آموزی به دنبال دارد. بنابراین هدف پژوهش حاضر؛ راهکارهای پیشگیری از جرم مبتنی بر فعالیت دانش آموزان مقطع متوسطه در سایت های شرط بندی است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی می باشد و به روش کیفی با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. افراد مشارکت کننده در پژوهش حاضر را اعضای هیات علمی دانشگاه در گروه روانشناسی، مشاوره و مدیریت ورزشی، دانش آموزان مقطع متوسطه درگیر در فرایند شرط بندی و والدین دانش آموزان، در سال 1402 تشکیل می دادند؛ که نمونه ی 16 نفری از افراد ذکرشده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختار یافته با پرسش های باز بود. برای دستیابی عمیق تر به محتوای پژوهش، مصاحبه ها به صورت نیمه ساختاریافته انجام شد. به منظور معتبرسازی نهایی پژوهش از ملاک های اعتبار و قابلیت اعتماد استفاده شد. یافته ها: با تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از مشارکت کنندگان در پژوهش، راهکارهای پیشگیری از جرم مبتنی بر فعالیت دانش آموزان مقطع متوسطه در سایت های شرط بندی را 48 مضمون فرعی در قالب 6مضمون اصلی: نقش نیروی انتظامی، نقش خانواده، نقش فرد، نقش گروه همسالان، نقش برنامه های فراغتی و نقش مشاوران تشکیل می دادند. نتیجه گیری: مفاهیم شناسایی شده در این پژوهش، به کاهش فعالیت دانش آموزان در سایت های شرط بندی کمک شایانی می کند و درنهایت سبب پیشگیری از جرایم سایبری متنتج از فضای مجازی می گردد.

هدف پژوهش حاضر؛ ارائه راهبردهای کاربردی جدید به منظور سودآوری باشگاه های فوتبال استقلال و پرسپولیس با بکارگیری از ظرفیت های درآمدهای رسانه ای و تبلیغاتی، درآمدهای تجاری و درآمدهای مدیریتی بود. روش پژوهش به صورت کیفی و بر اساس نظریه داده بنیاد می باشد. جامعه آماری پژوهش اعضای هیات علمی دانشگاه ها در گروه مدیریت ورزشی و مدیریت بازرگانی، متخصصین بازاریابی ورزشی، کارشناسان حقوق و اقتصاد، بودند. نمونه آماری به صورت هدفمند برای مصاحبه انتخاب گردید و مصاحبه ها تا حد اشباع نظری ادامه یافت. درنهایت 12 مصاحبه انجام پذیرفت پس از اجرای مصاحبه ها، مطالب گردآوری شده به دقت مطالعه شد و داده های حاصل از اجرای آن در سه گام اصلی کدگذاری باز، محوری و انتخابی قرار گرفت. بعد از کدگذاری مرحله به مرحله با توجه به روش گلیزر، تعداد 74 کد نهایی به دست آمد که در 9 مقوله فرعی و 3 مقوله اصلی درآمدهای رسانه ای و تبلیغاتی، درآمدهای تجاری و درآمدهای مدیریتی به عنوان راهبردهای درآمدزایی مؤثر بر باشگاه های فوتبال استقلال و پرسپولیس قرار گرفتند. با به کارگیری از مفاهیم به دست آمده در این پژوهش می توان کمبودهای مالی ناشی از مشکلات حق پخش رسانه ای، بلیط فروشی و تبلیغات محیطی در کشور را با دیگر ابزارهای ارتباط رسانه ای، درآمدهای تجاری و درآمدهای مدیریتی جبران کرد و به درآمدزایی در باشگاه رسید.

در طراحی و ساخت ورزشگاه های فوتبال، شناسایی و اجرای راهکارهای توسعه پایدار و مدیریت سبز موضوعی بسیار مهم است. این راهکارها در نهایت سبب کاهش تأثیرات منفی بر محیط زیست، بهره وری انرژی و منابع، بهبود کیفیت هوا و بهبود تجربه برای هواداران و ذی نفعان فوتبال می گردد. در همین راستا پژوهش حاضر با رویکرد شناسایی راهکارهای توسعه پایدار و مدیریت سبز در طراحی ورزشگاه های فوتبال، انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است و به روش کیفی با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. جامعه مشارکت کننده در پژوهش، خبرگان مرتبط با موضوع بودند که 17 نفر از آن ها به عنوان نمونه های پژوهش در سال 1402 انتخاب شدند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند بود. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختار یافته با پرسش های باز بود. به منظور بررسی و دسته بندی اطلاعات، از نرم افزار مکس کیودا نسخه 20 استفاده گردید. جهت تعیین روایی و پایایی از معیارهای اعتبار، انتقال پذیری، قابلیت اعتماد و تاییدپذیری استفاده شد. با تجزیه وتحلیل یافته های حاصل از اطلاعات مشارکت کنندگان در پژوهش، راهکارهای توسعه پایدار و مدیریت سبز در طراحی ورزشگاه های فوتبال شامل 54 مضمون فرعی در قالب 7 مضمون اصلی بهینه سازی مصرف انرژی، توسعه بازیافت، حمل و نقل، نظارت و ارزیابی، آموزش و فرهنگ سازی، توسعه زیرساخت و مصالح سبز شناسایی شد. درنهایت به تمامی مسئولان ذیربط در زمینه ساخت، توسعه و تجهیز اماکن ورزشی پیشنهاد می شود از مفاهیم بیان شده در این پژوهش به منظور رعایت اصول توسعه پایدار در اماکن ورزشی و به خصوص ورزشگاه های فوتبال استفاده نمایند.

مقدمه: مدیریت روابط شرکا در فدراسیون فوتبال شامل برقراری و حفظ رابطه مثبت با ذی نفعان است. همچنین فدراسیون فوتبال می بایست با شرکای اصلی خود ارتباط مؤثرتری داشته باشد تا بتواند به توسعه برند سازمانی، افزایش اعتماد و همکاری با ذی نفعان، کاهش تعارضات فوتبالی و درنهایت توسعه فوتبال دست یابد. در همین زمینه هدف پژوهش حاضر بیان پیامدهای کاربرد مدیریت روابط شرکا در فدراسیون فوتبال بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است و به روش کیفی با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی توصیفی انجام گرفت. مشارکت کنندگان در پژوهش 23 نفر از خبرگان مرتبط با موضوع بودند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند و گلوله برفی بود. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و در نرم افزار مکس کیودا نسخه 20 مراحل کدگذاری انجام شد. برای تعیین روایی و پایایی از معیارهای اعتبار، انتقال پذیری، قابلیت اعتماد و تأییدپذیری استفاده شد.یافته ها: پیامدهای کاربرد مدیریت روابط شرکا در فدراسیون فوتبال، شامل 87 مضمون فرعی در قالب 8 مضمون اصلی توسعه نظارت و ارزیابی، توسعه ارتباطات، توسعه مالی، توسعه ارائه کالا و خدمات، توسعه اهداف مشترک، توسعه اطلاعات ذی نفعان، توسعه عملکرد سازمانی و توسعه برند ذی نفعان است. نتیجه گیری: با برقراری روابط مؤثر با شرکای اصلی، فدراسیون فوتبال می تواند به توسعه برند، افزایش اعتماد و همکاری با ذی نفعان کمک کند و در نتیجه سبب پیشرفت فدراسیون فوتبال در سطح بین المللی شود.

بروز رفتارهای نابه هنجار و دعاوی مربیان، به بدنه فوتبال آسیب بسیاری زیادی وارد می سازد و این موضوع منجر به درگیری بازیکنان، کادرفنی با یکدیگر و داوران، درگیری های هواداران در ورزشگاه ها، خارج از آن و حتی ایجاد حواشی بسیار زیاد در فضای مجازی می گردد. درنهایت حواشی فوتبال به کاهش کیفی سطح رقابت ها ختم می شود و مسیر رشدوتوسعه فوتبال را مختل می سازد. بنابراین ضروریست تا به منظور مقابله با رفتارهای پرخاشگرانه مربیان در لیگ برتر خلیج فارس، راهکارهای مناسبی اندیشیده شود که این مسئله هدف پژوهش حاضر است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و به روش کیفی با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. جامعه شرکت کننده در پژوهش، خبرگان مرتبط با موضوع بودند. روش نمونه گیری به صورت هدفمند و گلوله برفی بود و نمونه گیری ها تا زمانی که امکان استخراج مفاهیم غیرتکراری از مصاحبه ها وجود داشت؛ ادامه یافت. ابزار گردآوری داده ها مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و به منظور بررسی و دسته بندی اطلاعات، از نرم افزار مکس کیودا نسخه20 استفاده گردید. جهت تعیین روایی و پایایی از معیارهای اعتبار، انتقال پذیری، قابلیت اعتماد و تایید پذیری استفاده شد. عوامل موثر بر کاهش رفتارهای پرخاشگرانه مربیان فوتبال لیگ برتر ایران، شامل: 82 مضمون فرعی در قالب 10 مضمون اصلی توسعه ابعاد فردی، توسعه ابعاد روانی، توسعه ابعاد میان فردی، توسعه ابعاد محیطی، توسعه ابعاد مالی، توسعه ابعاد مربیگری، بهبود مدیریت تعارض و استرس، توسعه آموزش و آگاهی توسعه عملکرد باشگاه ها، توسعه عملکرد فدراسیون می باشد. درنهایت ضروریست به منظور کاهش رفتارهای پرخاشگرانه مربیان فوتبال، به مضامین بیان شده در این پژوهش توجه شود.

خصوصی سازی را می توان مشارکت عموم مردم در تمامی سطوح اقتصادی کشور و نظارت غیرمستقیم دولت در کارها دانست. در پژوهش حاضر چالش ها و فرصت های خصوصی سازی باشگاه استقلال و پرسپولیس بررسی شد. روش پژوهش آمیخته کیفی و رتبه بندی مؤلفه ها روش کمی بود. برای جمع آوری داده ها، از روش مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران، داوران، بازیکنان، حقوقدانان، مربیان، استادان دانشگاه، مسئولان اداره ورزش و جوانان، مسئولان وزارت اقتصاد و دارایی، اهالی رسانه، پیشکسوتان، هواداران که در عرصه فوتبال و بخش خصوصی به نوعی فعالیت می کنند، انتخاب شدند و مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام گرفت. بعد از رسیدن به اشباع نظری مصاحبه متوقف و در بخش کمی به تعداد 384 نفر پرسشنامه ارسال شد. روایی صوری این پژوهش توسط 8 نفر از استادان مدیریت ورزشی تأیید شد و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 86% به دست آمد. برای محاسبه آماری از آمار توصیفی و برای رتبه بندی مؤلفه ها از آزمون فریدمن استفاده شد. در قسمت چالش ها مدیریت با 04/4 درصد مهم ترین بخش و در قسمت فرصت ها بخش مدیریت و اقتصادی با 3 درصد تأثیرگذارترین موارد برای واگذاری این دو باشگاه به بخش خصوصی تعیین شدند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که با تأمین منابع مالی لازم، توجه مدیران به بخش خصوصی برای ورود به بورس و رقابت تجاری مثبت بین باشگاه ها برای جذب بخش های خصوصی کارامد باید گامی مؤثر در جهت خارج شدن این دو باشگاه از انحصار دولت برداشت.

توجه ناکافی به اصول اکولوژی انسانی، سبب تخریب منابع طبیعی، نادیده گرفتن ظرفیت های انسانی و در نهایت، فقدان تطابق زیرساخت های ورزشی با نیازهای واقعی جامعه می گردد. لذا، تحلیل نقش اکولوژی انسانی در برنامه ریزی و اجرای زیرساخت های ورزشی کشور ایران، از جمله مسائل کلیدی در راستای تحقق توسعه پایدار محسوب می شود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی می باشد و به روش کیفی با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی توصیفی انجام شد. جامعه شرکت کننده در پژوهش شامل: خبرگان مرتبط با موضوع بودند؛ که 15 نفر به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، مصاحبه نیمه ساختار یافته بود و مراحل تجزیه وتحلیل اطلاعات در نرم افزار مکس کیو دی ای نسخه 2020 انجام شد. درنهایت، 96 مضمون فرعی شناسایی شد که در قالب 7 مضمون اصلی : طراحی و مدیریت اماکن ورزشی پایدار، برنامه ریزی رویدادهای ورزشی سبز، سیاست گذاری و برنامه ریزی ورزشی سبز، مدیریت منابع انسانی، آموزش و ترویج فرهنگ زیست محیطی، نوآوری و فناوری در ورزش های سازگار با اکولوژی انسانی، توسعه ورزش های طبیعت محور، قرار گرفتند. درک عمیق تعاملات میان منابع طبیعی، اجتماعی و فناوری، کلید دستیابی به زیرساخت های ورزشی پایدار است. در حوزه طراحی و مدیریت اماکن ورزشی، استفاده از فناوری های سبز مانند سیستم های مدیریت انرژی هوشمند و طراحی مبتنی بر اقلیم، به عنوان راهکاری برای کاهش هزینه های عملیاتی و اثرات زیست محیطی، محسوب می شود. رویدادهای ورزشی به عنوان مولد تأثیرات محیطی و اجتماعی، نیازمند رویکردهای جامع تری در زمینه مدیریت پسماند، حمل ونقل و مصرف انرژی هستند. همچنین، توسعه ورزش های طبیعت محور و ترویج اکوتوریسم ورزشی با رعایت دستورالعمل های زیست محیطی، منجر به ارتقای تعامل انسان با طبیعت و بازسازی زیستگاه های آسیب دیده می شود.

وابستگی فزاینده دختران نوجوان به رسانه های اجتماعی، موجب شکل گیری الگوهای فراغتی ناسالم، کاهش فعالیت بدنی و افزایش آسیب های روانی و اجتماعی شده است. این پژوهش با هدف شناسایی راهکارهای کاهش این وابستگی از طریق ورزش، با رویکرد کیفی و بهره گیری از روش نظریه داده بنیاد (رویکرد گلیزر) انجام شد. داده ها از طریق ۲۹ مصاحبه نیمه ساختاریافته با ذی نفعان کلیدی شامل دانش آموزان دختر، والدین، معلمان تربیت بدنی، مدیران مدارس، اعضای هیئت علمی و مسئولان ورزش و جوانان جمع آوری شد. تحلیل داده ها با نرم افزار MaxQDA و از طریق کدگذاری باز، محوری و انتخابی صورت پذیرفت. در نهایت، ۱۲۰ کد نهایی استخراج شد که در قالب چهار مقوله اصلی (ابعاد درونی، محیطی، مدیریتی و اطلاع رسانی) و ۹ زیرمقوله طبقه بندی شدند. یافته ها نشان داد که ترکیبی از مداخلات ساختاری و فرهنگی نظیر: بهبود دسترسی به امکانات ورزشی، توسعه برنامه های ورزشی مدرسه محور، آموزش خانواده ها، بهره گیری هدفمند از رسانه ها برای ترویج ورزش و ارائه مشوق های انگیزشی مانند تخفیف، جوایز یا چالش های گروهی، در کاهش وابستگی رسانه ای نوجوانان مؤثر است. این مداخلات باعث افزایش سواد حرکتی، ارتقای تعاملات اجتماعی، بازتعریف نقش اوقات فراغت و تغییر سبک زندگی دیجیتال محور به سوی سبک زندگی فعال و معنادار می شوند. نتیجه گیری پژوهش نشان می دهد که ورزش، علاوه بر ارتقای سلامت جسمی، به عنوان یک ابزار راهبردی فرهنگی و اجتماعی، نقش مؤثری در بازسازی الگوی زیست فراغتی نوجوانان و مهار آسیب های نوظهور رسانه ای ایفا می کند.

 بازی های المپیک مهم ترین رویداد ورزشی در سطح دنیا است، و لازمه ی موفقیت در این رقابت ها توجه کافی به ورزش های پایه می باشد. به همین جهت هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل موثر بر گرایش دانش آموزان مقطع ابتدایی به شروع فعالیت حرفه ای در ورزش های پرمدال المپیکی بود. این پژوهش کیفی، کاربردی است و با استفاده از رویکرد پدیدارشناسی به شیوه کلایزی در سال 1400 انجام شد. جامعه آماری از بین افراد مرتبط با موضوع شامل اعضای هیئت علمی دانشگاه در گروه مدیریت ورزشی و روانشناسی ورزش، اعضای هیئت رئیسه فدراسیون شنا، دوومیدانی و تیراندازی و مربیان تیم های ملی شنا، دوومیدانی، تیراندازی و ژیمناستیک انتخاب شدند. روش نمونه گیری هدفمند و تا زمانی که از مصاحبه ها امکان استخراج مفاهیم کاملا غیرتکراری وجود داشت. 15 مصاحبه به صورت عمیق و نیمه ساختارمند انجام شد. عوامل موثر بر گرایش دانش آموزان مقطع ابتدایی به شروع فعالیت حرفه ای در ورزش های پرمدال المپیکی را 61 مضمون فرعی در قالب 10 مضمون اصلی خانواده، مدارس، مربیان، همسالان، رسانه ها، زیرساخت ها، ابعاد مالی، ابعاد انگیزشی، ابعاد مدیریتی و استعدادیابی تشکیل می دهند. در نهایت می توان گفت تعامل سازمان ها و فدراسیون های ذیربط در زمینه ورزش دانش آموزی با یکدیگر و ایجاد یک چشم انداز مشترک در زمینه مشارکت دانش آموزان در ورزش های پرمدال المپیکی، با مدنظر قراردادن مشکلات و معضلات موجود و استفاده از راهکارهایی مانند کاهش هزینه مشارکت دانش آموزان در ورزش های المپیکی، فراهم کردن تسهیلات و امکانات مناسب تمرینی و استفاده از مدیران و مربیان ورزشی خبره در ورزش های سنین پایه گامی موثر در راستای افزایش گرایش دانش آموزان به مشارکت فعال در ورزش های پرمدال المپیکی می باشد.