دانش مدیریت ورزش

تحول هوش مصنوعی (AI) در ورزش به عنوان یک پیشرفت فناورانه، شیوه های تمرین، رقابت و تجربه تماشاگران را دگرگون کرده است. این مقاله به بررسی تأثیرات کلیدی AI بر عملکرد ورزشکاران، تحلیل داده ها و استراتژی های مربیگری می پردازد. هدف اصلی پژوهش، شناسایی و تحلیل روندهای علمی مرتبط با هوش مصنوعی در ورزش از طریق روش های نوین تحلیل ابرکلمات است. با استفاده از داده های جمع آوری شده از پایگاه داده Web of Science، 143 مقاله مرتبط از سال 2020 تا 2024 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دهنده رشد چشمگیر تولید علمی در این حوزه و افزایش توجه به فناوری های مبتنی بر AI، از جمله یادگیری ماشین و تحلیل داده ها است. همچنین، الگوهای رایج در عناوین مقالات، شناسایی کلمات کلیدی و روندهای تحقیقاتی را به تصویر می کشد. این مطالعه همچنین به چالش ها و فرصت های موجود در پذیرش AI در ورزش پرداخته و پیشنهاداتی برای پژوهشگران و سیاست گذاران ارائه می دهد. در نهایت، با توجه به شکاف های پژوهشی در زمینه تأثیرات بلندمدت و چالش های اخلاقی، این تحقیق به دنبال پر کردن این شکاف ها و ارائه راهکارهای بهینه برای بهره برداری از هوش مصنوعی در صنعت ورزش است. نتایج این پژوهش می تواند به ارتقاء کیفیت رقابت ها و بهینه سازی روش های آموزشی در ورزش منجر شود.

وابستگی فزاینده دختران نوجوان به رسانه های اجتماعی، موجب شکل گیری الگوهای فراغتی ناسالم، کاهش فعالیت بدنی و افزایش آسیب های روانی و اجتماعی شده است. این پژوهش با هدف شناسایی راهکارهای کاهش این وابستگی از طریق ورزش، با رویکرد کیفی و بهره گیری از روش نظریه داده بنیاد (رویکرد گلیزر) انجام شد. داده ها از طریق ۲۹ مصاحبه نیمه ساختاریافته با ذی نفعان کلیدی شامل دانش آموزان دختر، والدین، معلمان تربیت بدنی، مدیران مدارس، اعضای هیئت علمی و مسئولان ورزش و جوانان جمع آوری شد. تحلیل داده ها با نرم افزار MaxQDA و از طریق کدگذاری باز، محوری و انتخابی صورت پذیرفت. در نهایت، ۱۲۰ کد نهایی استخراج شد که در قالب چهار مقوله اصلی (ابعاد درونی، محیطی، مدیریتی و اطلاع رسانی) و ۹ زیرمقوله طبقه بندی شدند. یافته ها نشان داد که ترکیبی از مداخلات ساختاری و فرهنگی نظیر: بهبود دسترسی به امکانات ورزشی، توسعه برنامه های ورزشی مدرسه محور، آموزش خانواده ها، بهره گیری هدفمند از رسانه ها برای ترویج ورزش و ارائه مشوق های انگیزشی مانند تخفیف، جوایز یا چالش های گروهی، در کاهش وابستگی رسانه ای نوجوانان مؤثر است. این مداخلات باعث افزایش سواد حرکتی، ارتقای تعاملات اجتماعی، بازتعریف نقش اوقات فراغت و تغییر سبک زندگی دیجیتال محور به سوی سبک زندگی فعال و معنادار می شوند. نتیجه گیری پژوهش نشان می دهد که ورزش، علاوه بر ارتقای سلامت جسمی، به عنوان یک ابزار راهبردی فرهنگی و اجتماعی، نقش مؤثری در بازسازی الگوی زیست فراغتی نوجوانان و مهار آسیب های نوظهور رسانه ای ایفا می کند.

هدف از انجام این تحقیق، تحلیل ساختاری تفسیری مدل مشارکت دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگیان در فعالیت های فوق برنامه ورزشی، بود. روش تحقیق به صورت کیفی و کمی بود. اطلاعات تحقیق به وسیله مصاحبه جمع آوری شد. جامعه آماری تحقیق شامل اعضای هیئت علمی آموزش تربیت بدنی در دانشگاه فرهنگیان بودند که تعداد 18 نفر تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند. روش نمونه گیری به صورت گلوله برفی بود. مطابق فرایند روش شناختی؛ طی سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری انتخابی و کدگذاری نظری، در نهایت 91 مفهوم به دست آمد. در مرحله بعد، هر چند مفهوم در قالب یک مقوله قرار گرفتند تا 16 مقوله برای این پژوهش به دست آمده باشد. در ادامه بر اساس شاخص ها و مقوله های بدست آمده، پرسشنامه ای ماتریسی تدوین گردید و توسط 18 نفر از اعضای نمونه تحقیق به شیوه ویژه ساختاری- تفسیری نمره گذاری شد و براساس آن مدل نهایی تحقیق ترسیم شد. در نهایت بر مبنای داده های گردآوری شده به شیوه ساختاری- تفسیری، روابط درونی مدل پیشنهادی ارائه شده مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان داد؛ مولفه های اماکن و تجهیزات ورزشی، کیفیت و ایجاد ارزش در برنامه ها، شاخص های انگیزشی، عوامل مدیریتی، عوامل اجتماعی به عنوان بانفوذترین و تاثیرگذارترین؛ مولفه های نتایج زیستی و مهارتی، نتایج اجتماعی، برگزاری مرتب مسابقات ورزشی و اعزام تیم های دانشگاه، برگزاری دوره های تفریحی، سیاحتی ورزشی، نتایج روانشناختی، عوامل فردی به عنوان وابسته ترین و تاثیرپذیرترین مولفه های مشارکت دانشجو معلمان در فعالیت های فوق برنامه ورزشی شناسایی شدند.

پژوهش حاضر با تمرکز بر مفهوم حضور اجتماعی در چت روم های استریم ورزش های الکترونیکی، در پی شناسایی سازوکارهای مؤثر بر چسبندگی رسانه ای کاربران و تبیین روابط میان متغیرهای مرتبط با آن است. این پژوهش از نوع کاربردی و همبستگی بوده و به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه آماری شامل تماشاگران ایرانی استریم های زنده ورزش های الکترونیکی بود. نمونه گیری به صورت در دسترس و با استفاده از فرمول کوکران انجام شد (n=212). ابزار گردآوری داده ها، دو پرسشنامه استاندارد ترجمه شده بودند که روایی آن ها با روش ترجمه-بازترجمه و تأیید خبرگان سنجیده شد. پایایی با آلفای کرونباخ تأیید شد (α>0.70). داده ها به صورت الکترونیکی گردآوری و با روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار PLS تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد که متغیرهای حمایت عاطفی و تعاملی بودن، تأثیر مثبت و معناداری بر حضور اجتماعی تماشاگران ایرانی لایو استریم دارند. همچنین حضور اجتماعی روی چسپندگی تماشاگران لایو استریم تأثیر مثبت دارد. بنابراین، سیاست گذاران و مدیران این حوزه لازم است با توجه به نوع کاربری پلتفرم های اجتماعی (اعم از تجارت محور، آموزشی، سرگرمی و بازی محور)، راهکارهایی را برای تقویت حس جامعه طراحی کنند. در نهایت، لازم است ساختارهای تعامل و ارتباط دوسویه در پلتفرم های اجتماعی ایرانی به شکل هدفمند تقویت شوند.

در سال های اخیر، شواهد پژوهشی حاکی از افزایش ارجاع پرونده های حوادث ورزشی به محاکم قضایی است. هدف از این تحقیق تدوین استراتژی های پیشگیری از ارجاع پرونده های حقوقی در حوزه ورزش عمومی با رویکرد مسئولیت مدنی در محاکم قضایی ایران بود. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر داده ها کیفی (از نوع تحلیل مضمون) بود. مشارکت کنندگان در تحقیق شامل8 نفر از کارشناسان رسمی دادگستری در امور ورزشی، 5 نفر از مدیران ورزشی و 3 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و 5 نفر از قضاتی که در حوزه حقوق ورزشی تخصص داشتند، بودند. ابزار گردآوری اطلاعات مصاحبه های نیمه ساختاریافته عمیق بود. تعامل و مشارکت با مشارکت کنندگان، همسوسازی ، بهره مندی از دوستان منتقد و توصیف عمیق فرایند تحقیق مهم ترین راهبردهای اعتباربخشی به فرایند تحقیق بود. این پژوهش نشان داد که پیشگیری از ارجاع پرونده های حقوقی مسئولیت مدنی در حوزه ورزش عمومی به محاکم قضایی نیازمند اتخاذ رویکردی چندوجهی است که شامل 1- تقویت نظام حقوقی و قانونی جهت توسعه ساختارهای نظارتی و انضباطی 2- ارتقای فرهنگ حقوقی و اخلاقی در راستای اشاعه و ترویج آموزه های مرتبط در افراد 3- حمایت های مالی و بیمه ای از ورزشکاران و مدیران، 4- ارائه خدمات حمایتی و مشاوره ای تحت نظارت سازمان های مرتبط، و 5- به کارگیری فناوری و نوآوری جهت فرایندهای نظارتی می باشد.

پژوهش حاضر با هدف مطالعه و ارائه مدل توسعه گردشگری ورزشی در استان گلستان و شناسایی فرصت های کارآفرینانه آن انجام شد. داده های پژوهش از طریق روش نمونه گیری گلوله برفی و بر اساس مصاحبه های عمیق و نیمه ساختاریافته با 12 نفر از مدیران و مربیان خبره و دارای تحصیلات تکمیلی در هیأت های ورزشی و باشگاه های ورزشی استان، اساتید مدیریت ورزشی دانشگاهی و افراد فعال در حوزه گردشگری جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نظریه داده بنیاد و رویکرد کلاسیک در دو مرحله کدگذاری واقعی و کدگذاری نظری تجزیه و تحلیل شدند. در نهایت، مدل زمینه ای بر اساس رویکرد کلاسیک گلیزر با 90 مؤلفه در 16 بُعد و 4 منظر طراحی شد. نتایج نشان داد که فرصت های گردشگری ورزشی استان گلستان شامل: مراکز تفریحی و ورزشی مبتنی بر طبیعت، فعالیت های ورزشی خاص، اقامتگاه های بوم گردی و کمپینگ، و فعالیت های آموزشی است. پیشایندهای توسعه گردشگری ورزشی استان شامل زیرساخت ها، ورزش بومی محلی و همکاری راهبردی می باشد. فرآیندهای توسعه گردشگری ورزشی نیز شامل بازاریابی اثربخش، برنامه ریزی و مدیریت، و مسیر یاددهی است. پیامدهای توسعه گردشگری ورزشی شامل ابعاد اقتصادی، آموزشی، مدیریتی، زیست محیطی، فرهنگی و اجتماعی است. این پژوهش بر ضرورت رویکردی جامع تأکید می کند که ترکیبی از انگیزه های اقتصادی، ابتکارات آموزشی و مشارکت جامعه را برای توسعه مؤثر گردشگری ورزشی در استان گلستان فراهم می آورد. به کارگیری این مدل می تواند در تحقق اهداف توسعه پایدار و ارتقای سطح کیفیت زندگی در منطقه مؤثر واقع شود.

هدف کلی تحقیق حاضر تحلیل کیفی عوامل مؤثر بر پیشرفت بدمینتون در استان کرمان با استفاده از فرایند تحلیل تماتیک بود. روش تحقیق حاضر کیفی و از منظر هدف کاربردی است و به صورت میدانی با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختار یافته به روش میدانی انجام شد. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه بازیکنان، مربیان، مسئولین، پیشکسوتان ورزش بدمینتون استان کرمان به گزارش هیئت بدمینتون استان 120 نفر بودند. روش نمونه گیری نظری بود. از تحلیل مضمون در نرم افزار MAXQDA2020 برای شناسایی و طبقه بندی مضمون های فرعی و اصلی استفاده شد. یافته ها نشان داد که 24 مضمون فرعی زیرمجموعه 7 عامل اصلی: 1-عامل مدیریتی (ساختارهای مدیریتی در سطح کلان و خرد، سیاست های مدیریتی، ارزیابی، هماهنگی، برنامه ریزی)، 2-عامل مالی (حل مشکلات مالی، تخصیص بودجه، جذب اسپانسر، تسهیلات رفاهی)، 3-عامل زیرساخت (تجهیزات و امکانات، ساخت اماکن ورزشی، تعمیر و نگهداری)، 4-عامل آموزشی (آموزش و تربیت مربیان متخصص و با مهارت)، 5-عامل قهرمانی (تجلیل از قهرمانان و پیشکسوتان، برگزاری مسابقات قهرمانی استانی و ملی، نخبه پروری)، 6-عامل رسانه (تبلیغات، پوشش خبری، اطلاع رسانی و معرفی) و 7-عامل فرهنگی و اجتماعی (فرهنگ سازی، آگاهی سازی، ترویج فرهنگ ورزش، ایجاد انگیزه، تشویق خانواده ها)؛ عوامل پیشرفت ورزش بدمینتون استان کرمان می باشند. نتایج پژوهش نشان می دهد توسعه بدمینتون در کرمان نیازمند برنامه ای جامع با مشارکت ذینفعان، بهبود زیرساخت ها، آموزش، فرهنگ سازی و نظارت مستمر است تا از طریق راهکارهای مدیریتی، مالی و رسانه ای به رشد پایدار این رشته منجر شود.

با توجه به نقش فزاینده فناوری های دیجیتال در بهبود کیفیت آموزش و لزوم ارتقای ابعاد روانشناختی معلمان در نظام آموزشی نوین، شناخت نحوه اثرگذاری این فناوری ها بر توانمندسازی دبیران تربیت بدنی به یکی از نیازهای پژوهشی مهم تبدیل شده است. هدف این تحقیق بررسی تأثیر فناوری دیجیتال بر ارتقای مهارت و سطح روانشناختی دبیران تربیت بدنی استان اردبیل بود. این پژوهش کاربردی و توصیفی-پیمایشی انجام شد. جامعه آماری 898 دبیر تربیت بدنی استان اردبیل در سالتحصیلی 1403-1404 بود که نمونه ای 224 نفری با روش در دسترس بر اساس روش کوهن تعیین شد. ابزارها شامل پرسشنامه های فناوری دیجیتال (بورکلین و وینتز، 2020)، مهارت ها (سرلک و کولیوند، 1394) و روانشناختی (ریف، 1989) بودند که روایی و پایایی آن ها تأیید گردید. برای تحلیل فرضیه های تحقیق از مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که فناوری دیجیتال تأثیر مثبت و معناداری بر ارتقای مهارت های دبیران تربیت بدنی (β = 0.21، T = 2.736، p = 0.005) دارد. همچنین، فناوری دیجیتال بر سطح روانشناختی دبیران نیز تأثیر مثبت و معناداری نشان (β = 0.53، T = 5.581، p = 0.001) داد. علاوه بر این، مشخص شد که سطح روانشناختی نیز تأثیر مثبت و معناداری بر ارتقای مهارت های دبیران تربیت بدنی دارد. نتایج نشان (β = 0.49، T = 6.168، p = 0.001) داد. باتوجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که بهره گیری از فناوری دیجیتال همراه با توجه به سلامت روانشناختی دبیران، می تواند در بهبود عملکرد آموزشی، افزایش کیفیت تدریس تربیت بدنی و توسعه حرفه ای معلمان مؤثر باشد. بنابراین، برای ارتقای عملکرد آموزشی معلمان، توجه همزمان به ابزارهای نوین آموزشی و ابعاد روانشناختی آنان ضروری است. نوآوری این پژوهش در تبیین نقش واسطه ای سطح روانشناختی در ارتباط بین فناوری دیجیتال و ارتقای مهارت های حرفه ای است که می تواند مبنای طراحی مداخلات آموزشی آینده نگر و مبتنی بر فناوری برای معلمان تربیت بدنی قرار گیرد.

این پژوهش به بررسی نقش اعتماد و ملاحظات فرهنگی در ارتقای پذیرش مشاوره روان شناسی ورزشی در میان دانشجویان ورزشکار می پردازد. با توجه به اهمیت سلامت روان در بهبود عملکرد ورزشکاران، هدف اصلی این تحقیق شناسایی عوامل مؤثر بر نگرش مثبت یا منفی دانشجویان ورزشکار به خدمات مشاوره روانشناسی است. این مطالعه از نوع توصیفی-همبستگی بوده و شامل 100 دانشجوی ورزشکار از شهر تهران است که با استفاده از پرسشنامه های استاندارد، اطلاعات لازم جمع آوری گردید. نتایج تحلیل های آماری نشان می دهد که اعتماد به روانشناسان ورزشی به طور معناداری بر نگرش دانشجویان ورزشکار تأثیر مثبت دارد و افزایش این اعتماد می تواند منجر به پذیرش بیشتر خدمات مشاوره روانشناسی ورزشی شود. یافته ها همچنین تأکید می کنند که ایجاد یک فضای حمایتی و افزایش آگاهی در مورد اهمیت مشاوره روانشناسی می تواند به بهبود سلامت روان و عملکرد ورزشی کمک کند. این نتایج پیشنهاد می کند که نهادهای ورزشی و آموزشی باید برنامه های آموزشی و اطلاع رسانی مناسبی در زمینه مشاوره روانشناسی ورزشی طراحی و اجرا کنند و ملاحظات فرهنگی را لحاظ نمایند.

هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی اثربخشی ورزش صبحگاهی بر کیفیت خواب و هوش هیجانی مردان سالمند بود.روش شناسی: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و میدانی با هدف کاربردی و جامعه ای متشکل از افراد بالای 60 سال شرکت کننده در ورزش صبحگاهی شهرستان تبریز بودند، با روش غیر تصادفی در دسترس از میان آنها تعداد 54 نفر که به صورت مستمر در ورزش صبحگاهی شرکت داشتند به عنوان گروه تجربی و 52 نفر از افرادی که هیچ گونه فعالیت ورزشی و صبحگاهی شرکت نداشتند به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. روش نمونه برای سنجش هوش هیجانی از پرسشنامه هوش هیجانی شوت و میزان کیفیت خواب از پرسشنامه کیفیت خواب پترزبورگ استفاده شد. گروه تجربی به مدت سه ماه، سه روز در هفته به مدت 60 دقیقه در ورزش صبحگاهی شرکت کردند. از تحلیل واریانس مرکب برای بررسی تفاوت دو گروه در مرحله پیش و پس ازمون متغیر های وابسته در سطح معناداری 05/0 و نرم افزار SPSS18 استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که در گروه تجربی ورزش صبحگاهی اثر مثبت معنی داری بر کیفیت ذهنی خواب، تاخیر به خواب رفتن، مدت زمان خواب، اختلالات خواب، استفاده از داروهای خواب آور، اختلات عملکرد روزانه و هوش هیجانی نسبت به گروه کنترل را نشان می دهد.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان پذیرفت که احتمالا اثربخشی برنامه های ورزشی منظم صبحگاهی، در بهبود کیفیت خواب و هوش هیجانی سالمندان تاثیر گذار است.

هدف این پژوهش شناسایی و اولویت بندی ظرفیت های بازاریابی ورزشی عراق به منظور توسعه رشته های دو و میدانی در سطح قهرمانی بود. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش از نوع توصیفی بود که گردآوری داده های آن به صورت پیمایشی انجام پذیرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل اساتید رشته های مدیریت ورزشی و بازاریابی، مدیران، معاونین و کارشناسان آگاه به حوزه پژوهش در فدراسیون دو و میدانی و هیات های ورزشی این رشته در کشور عراق، و همچنین ورزشکاران و مربیان حرفه ای رشته دو و میدانی بود و نمونه آماری پژوهش به شیوه در دسترس به تعداد 112 نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته بر اساس مقیاس 5 ارزشی لیکرت استفاده، و گویه های آن در قالب 22 سوال تدوین شد. روایی صوری و محتوایی توسط اساتید مدیریت ورزشی تایید، و پرسشنامه آن با ضریب آلفای کرونباخ (82/0) محاسبه شد. نتایج نشان داد که شاخص های ثبات نسبی مدیریتی در سال های اخیر در ورزش کشور عراق، توسعه فناوری اطلاعات در جامعه و همراه بودن با تغییرات سریع تکنولوژی و فناوری، و وجود و استفاده از خیرین ورزشی به ترتیب مهم ترین شاخص های عوامل مدیریتی و قانونی، عوامل تجهیزاتی و تشکیلاتی و عوامل محیطی اثرگذار می باشند و هر یک از عوامل نام برده شده به ترتیب با ضریب استاندارد بتا 443/0، 356/0 و 268/0 توان پیش بینی معناداری برای توسعه رشته های دو و میدانی در سطح قهرمانی دارند.

این پژوهش باهدف شناسایی عوامل مؤثر بر ارتقا برند باشگاه فرهنگی ورزشی سایپا انجام شد. این پژوهش از نوع کاربردی و همبستگی بوده و به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان باشگاه فرهنگی ورزشی سایپا و متخصصین بازاریابی ورزشی بود. نمونه گیری به صورت در دسترس و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته بود در نهایت 201 پرسشنامه جمع آوری شد. پایایی با آلفای کرونباخ تأیید شد (α>0.70). داده ها به صورت الکترونیکی گردآوری و با روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار PLS تحلیل شدند. نتایج به دست آمده نشان می دهد عامل استراتژِ ی های باشگاه (با ضریب 831/0) در اولویت اول در زمینه عوامل موثر ارتقا برند باشگاه فرهنگی ورزشی سایپا قرار دارد و اولویت آخر مربوط به ساختار سازمانی باشگاه (با ضریب 534/0) بوده است. مدیریت کارآمد، با ایجاد و توسعه شبکه های تجاری داخلی و بین المللی پویا و تعامل مستمر و هدفمند با ذی نفعان مختلف، از جمله هواداران، حامیان مالی، رسانه ها و نهادهای رسمی، به عنوان موتور اصلی و پیشران تحول برند شناخته می شود. این نوع مدیریت نه تنها درک عمیقی از محیط متغیر و پیچیده بازار دارد، بلکه توانایی پیش بینی روندهای آتی و واکنش سریع و هوشمندانه به تغییرات اقتصادی، فرهنگی و فناوری را نیز داراست، که این امر موجب حفظ مزیت رقابتی و پایداری برند می شود.