فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲٬۴۰۱ تا ۲٬۴۲۰ مورد از کل ۸٬۴۳۱ مورد.
شکل گیری سینمای مستند در ایران
حوزههای تخصصی:
تکنیک حرکت
منبع:
خیال ۱۳۸۴ شماره ۱۴
حوزههای تخصصی:
این نوشتار ترجمهای است از بخشهای نظری گزارش لوکوک از تمرینات آموزشی ، که در آن به فن حرکت در تئاتر پرداخته است . پس از تحلیل حرکت ، آمده است که اساس حرکات بدن انسان سه حرکت طبیعی در زندگی روزمره است: موج ، موج معکوس ، جوانهزدن . سپس به «پرداخت» این حرکات ، یعنی مشتقات گوناگون آنها اشاره و اصولِ «پرداخت» آنها ( بسط و تقلیل ، توازن و تنفس ، فقدان توازن و پیشروی ) بررسی شده است . بسط و توضیح حالتها ، یعنی برشهایی از حرکت ، موضوع بعدی است . در نهایت نیز ، ایجاز در کنشهای جسمانی بررسی شده و هفت قانون عمومی از تحلیل حرکت استخراج شده است .
بازیگری شغل شگفت انگیزی است
حوزههای تخصصی:
هرگز از سینما سیر نخواهم شد
حوزههای تخصصی:
تجسم نیرنگ و فریب
حوزههای تخصصی:
معرفی اثر-فن تدوین فیلم
حوزههای تخصصی:
معرفی اثر-کار عملی بازیگر
حوزههای تخصصی:
شریر دانستن این آدم ها استباه است
حوزههای تخصصی:
از آن جا به این جا
حوزههای تخصصی:
مجسمه های رنگی
حوزههای تخصصی:
نشانه شناسی سینما و تئاتر / نشانه شناسی نوشتار
منبع:
خیال ۱۳۸۴ شماره ۱۳
حوزههای تخصصی:
نشانهشناسی، که موضوع آن چگونگی تولید معنا در جامعة انسانی است، به ابزاری برای تحلیل آثار هنری بدل شده است. عدهای هر نوع نشانه و درک آن را جز از طریق نظام نشانهشناختی زبان ممکن نمیدانند و برای این ادعا دو دلیل میآورند: 1) فقط نشانههایی واقعیاند که «نماد» (نشانة قراردادی) باشند؛ 2) این گونه نشانهها «آموختنی» است و نه «فراگرفتنی». اما این سخن به دلایلی باطل است. اول آنکه در حوزة نشانهشناسی هنرهای نمایشی نشانههای شمایلی و نمایهای (شمایل و نمایه) نقشی اساسی دارند و کنار گذاشتن آنها باعث زوال معنایی بسیاری از نشانهها میشود. دیگر آنکه نشانههای شمایلی «فراگرفتنی» است و نه «آموختنی» (نیازمند آموزش). مهمتر آنکه نشانههای سینمایی و تئاتری (تصویری) با نشانههای نوشتار و، بالتبع، نشانهشناسی این دو گونه با هم تفاوت دارد. برخی از ویژگیهای نشانههای سینما و تئاتر که علت این تفاوت است بدین شرح است: 1) پیچیدگی متن نمایشی (متن نمایشی از سه متن اصلی و مکمل و فرعی تشکیل میشود)؛ 2) وفور نشانهها در هر لحظه؛ 3) زمانمندی متغیر نشانهها؛ 4) نبود «واحد مبنا» برای درک معنای نشانهها؛ 5) نبود قطعیت در توجه تماشاگر به هر نشانه؛ 6) دریافت خودآگاه یا ناخودآگاه نشانه؛ 7) مشخص نبودن اهمیت و تقدم و تأخر نشانهها؛ 8) نبود قطعیت در دریافت نیّت؛ 9) تصدیقیبودن نشانههای تصویری؛ 10) خاصبودن نشانههای بصری؛ 11) نبود روابط معیّن در میان نشانهها؛ 12) وجود نشانههای غیرارادیِ مؤثر در معنا؛ 13) مشخصنبودن متن مبنا؛ 14) نقش چارچوب پرده یا صحنه؛ 15) تعدد سطوح تجزیه؛ 16) پیچیدگی رمزگان.
کلئوپاترا، جولانگاه ادیبان بزرگ شرق و غرب.part
منبع:
صحنه ۱۳۸۴ شماره ۴۱
حوزههای تخصصی:
سینمای مردم پسند و سیاست مردم گرا (تعامل سینما و حیات نوین سیاسی در آرژانتین)
منبع:
فارابی ۱۳۸۴ شماره ۵۸
حوزههای تخصصی:
معرفی اثر-برلین، سنفونی شهری بزرگ
حوزههای تخصصی:
دراماتوژی چیست؟ دراماتورژ کیست؟
منبع:
تئاتر ۱۳۸۴ شماره ۳۹
حوزههای تخصصی:
زوال زیبای گل ها در گلدان
حوزههای تخصصی:
معرفی اثر -میداس (پرده نمایش سیاه)
حوزههای تخصصی: