درخت حوزه‌های تخصصی

در فضای رقابتی امروز، برند سازوکاری استکه کسب وکارها رادررسیدنبهمزیترقابتییاریمی کند.داراییبرندکهبه عنوان مفهوم و متغیرمهمدربازاریابی ورزشیمطرح است،به واسطهکیفیت خدمات درک شده، تصویر شرکت و اعتماد مشتری برایکسب وکارهاایجاد می شود. هدفاینتحقیقبررسیرابطه بین کیفیت خدمات درک شده و وفاداری مشتریان با تأکید بر نقش میانجی گری تصویر شرکت و اعتماد مشتری در کسب وکارهای ورزشی است.روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی و جامعه آماری تحقیق شامل کسب وکارهای فعال صنعت ورزشی استان تهران است. حجم نمونه از بین 270 نفر از کارآفرینان صنعت ورزش مطابق فرمول کوکران 160 نفر برآورد شد. گردآوریداده هایکمیپژوهشازطریقتوزیعپرسشنامهبا روش نمونه گیری طبقه بندی صورتگرفت. برایتجزیه وتحلیلداده هاوبررسیفرضیه هاازروشمدلسازی معادلاتساختاریوروشحداقلمربعاتجزئیاستفادهشدکهبهاینمنظور ازنرم افزارآماری 8.5 Lisrel استفاده شد. یافته هایتحقیق نشان داد بین کیفیت خدمات درک شده و وفاداری مشتری رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد و تصویر شرکت و اعتماد مشتری رابطه بین کیفیت خدمات درک شده و وفاداری مشتری را میانجی گری می کنند.

هدف تحقیق حاضر، تحلیل رفتارهای ضد اجتماعی ورزشکاران حرفه ای رشته های انفرادی و تیمی در اوقات فراغت بود. تحقیق حاضر توص یفی، از نظر مس یر اجرا از نوع تحقیقات پیمایشی به شمار می آید که به شکل میدانی انجام گرفت. جامعة آماری پژوهش شامل ورزشکاران ت یم های مل ی بو ده که تعداد آن ها در 23 رشته ورزشی تیمی و انفرادی، 340 نفر می باشند. نمونة آماری شامل 181 نفر طبق جدول مورگان به صورت تصادف ی ساده انتخاب گرد ید . ابزار اندازه گ یری پژوهش، پرسشنامة محقق ساخت بود که بر اساس شاخص های نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران تنظیم گردید. روایی محتوا با استفاده از مدل لاوشی( 1975 )، توسط گروه 0 به دست / 0 و 87 / 0، گزارش شد. جهت محاسبه پایایی پرسش نامه از دو روش آزمون – بازآزمون و پایایی درونی به ترتیب مقا دیر 91 / متخصصان و کارشناسان 84 آمد. جهت توصیف داده ها از میانگین و انحراف استاندارد استفاده شد. در تحلیل استنباطی داده ها از آزمون های کلوموگروف اسمیرنف، تست لوین، تحلیل واریانس مستقل استفاده گردید. مهمترین نتا یج این پژوهش این بود که ب ین نوع t و آزمون Fisher's Exact آزمون ،Bonferroni آزمون تعقیبی ،ANOVA یک طرفه ورزش و رفتارهای ضد اجتماعی در اوقات فراغت ورزشکاران رشته های تیمی و بین ورزشکاران انفرادی و تیمی در فعالیت های ضداجتماعی تفاوت معنی داری وجود داشت.

هدف از این مطالعه ، مقایسه تأثیر دو روش ریکاوری فعال و شناوری در آب متضاد بر تغییرات سطوح درک کوفتگی عضلانی و عملکردهای بی هوازی پس از یک جلسه فعالیت وامانده ساز است. بدین منظور تعداد 16 نفر از بازیکنان فوتسال تیم های لیگ استان اصفهان با میانگین سنی 45/2 ±4/26 سال ، قد63/4 ±1/177 سانتی متر ، وزن 82/9 ±5/73 کیلو گرم به صورت هدفمند انتخاب شدند. بعد از اطلاع از روند پژوهش و تکمیل فرم رضایت نامه توسط هر آزمودنی ، اندازه گیری های متغیرهای پژوهش در حالت استراحت ، جمع آوری شد. آزمودنی ها در دو روز جداگانه با فاصله یک هفته در محل اجرای آزمون حضور یافتند. در هر جلسه آزمودنی ها پس از اجرای پروتکل تمرین شبیه سازی شده تیمی ، در یکی از روش های ریکاوری به مدت 20 دقیقه (شناوری متناوب در آب های گرم / سرد: 2 دقیقه شناوری در آب گرم °C 38 و سپس2 دقیقه شناوری در آب سرد 15 درجه ، ریکاوری فعال: 8 دقیقه دوی آرام ، 8 دقیقه راه رفتن و دویدن رفت و برگشتی و 4دقیقه حرکات کششی) ، به طور تصادفی شرکت کردند. درک کوفتگی بازیکنان یک و24 ساعت پس از فعالیت از طریق پرسش نامه درک کوفتگی ارزیابی گردید. هم چنین جهت ارزیابی تأثیر روش های ریکاوری بر عملکردهای بی هوازی (دوی سرعت 20متر ، پرش عمودی و توان بی هوازی) 24 ساعت پس از تمرین، شاخص ها اندازه گیری شدند. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها در مقاطع زمانی مختلف از روش تحلیل واریانس (برای اندازه های تکرار شونده) استفاده شد(P<0.05). تحلیل داده ها حاکی از عدم تغییر معنادار بین میانگین عملکردهای بی هوازی بازیکنان پس از دو روش ریکاوری بود (P>0.05). میزان درک کوفتگی بازیکنان در یک و 24 ساعت پس از تمرین در روش شناوری در آب متضاد در مقایسه با ریکاوری فعال به طور معناداری کاهش یافت (P<0.001).بر اساس نتایج این مطالعه مشخص شد روش شناوری در آب متضاد نسبت به ریکاوری فعال پس از تمرین می تواند باعث کاهش درک کوفتگی عضلانی شود.

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مصرف مکمل گلوتامین و تمرینات آمادگی جودو بر پروتئین های مثبت و منفی فاز حاد در جودوکاران جوان بود. بدین منظور در یک مطالعه نیمه تجربی- دوسویه کور، 48 نفر جودوکار با میانگین سنی 13/5±34/26 سال، قد 7/3±54/173 سانتی متر و وزن 14/4±56/70 کیلوگرم به صورت غیر تصادفی و آماده در دسترس، انتخابوبهطورتصادفیدر4 گروه12نفریورزش- دارونما، ورزش- مکمل، مکمل و دارونماقرار گرفتند. مصرف مکمل گلوتامین به این صورت بود که قبل و بعد از هر جلسه تمرین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن آزمودنی 1/0 گرم گلوتامین یا دارونما (مالتودکسترین) در ترکیب با 300 میلی لیتر آب به آزمودنی داده می شد. برنامه تمرینی شامل تمرینات آمادگی جودو به مدت 14روز و 5 جلسه در هفته بود. نتایج پژوهش نشان داد که نه تنها اثرات جداگانه مکمل و تمرین باعث کاهش هاپتوگلوبین سرم گردید بلکه مداخله توامان ورزش و مکمل اثر هم افزایی بر کاهش غلظت این پروتئین فاز حاد داشت(05/0>P). به علاوه آلبومین سرم در گروه تمرین- مکمل و گروه تمرین- دارونما به طور معنی داری در پس آزمون نسبت به وضعیت پایه افزایش یافت (05/0>P). مقدار CRP سرم در طول دوره تمرین در گروهای پژوهش بدون تغییر باقی ماند. به طور خلاصه نتایج پژوهش نشان می دهد که دو هفته تمرینات آمادگی جودو همراه با مصرف گلوتامین باعث کاهش سطوح هاپتوگلوبین و افزایش سطوح آلبومین پلاسما می شود و این امر ممکن است به ترتیب به دلیل همولیز ناشی از شدت و سختی تمرینات، افزایش بازگشت لنفاتیک آلبومین بینابینی و افزایش سنتز آلبومین باشد.

افراد با انگیزه های متنوعی نیز در ورزش شرکت می کنند. یکی از عوامل اثرگذار بر رویکردهای مشارکت ورزشی، تفاوت های فرهنگی است. به این منظور، دیدگاه ها و انگیزه های 279 دانشجوی ورزشکار ایرانی و 310 دانشجوی ورزشکار روسی بررسی شد. این دانشجویان از دانشگاه های گیلان، مازندران، گرگان و دانشگاه های روسی شرکت کننده در سومین المپیاد ورزشی دانشگاه های حاشیه دریای خزر (تابستان 83، دانشگاه گیلان) شرکت کرده بودند. دیدگاه این افراد با پرسشنامه محقق ساخته ای و انگیزه آنان با پرسشنامه استاندارد شامل 14 سؤال 5 ارزشی لیکرت اندازه گیری شد. ثبات درونی پرسشنامه ها در دامنه 86/0 – 79/0 متغیر بود و داده های تحقیق با آزمون خی دو ویو من ویتنی در سطح 05/0 P≤ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج تحقیق نشان داد که دیدگاه دانشجویان ایرانی و روسی در مورد تدثیر رشد شناختی و آگاهی های عمومی ورزشی بسیار به هم نزدیک بود، ولی در مورد تاثیر عاطفی – اجتماعی مشارکت ورزشی، دانشجویان ایرانی بر نقش اجتماعی ورزش و دانشجویان روسی بر نقش عاطفی ورزشی تاکید داشتند. در دانشجویان روسی انگیزه های رقابت، چالش و تعامل اجتماعی و در دانشجویان ایرانی انگیزه های سلامتی، لذت، وضعیت ظاهری و آسودگی و آرامش از دلایل مهم شرکت در فعالیت های ورزشی منظم بود.

هدف از مطالعه حاضر بررسی پایایی و روایی آزمون های بالینی عملکرد تعادلی در کم شنوایان با سطح شنوایی متوسط است. در این تحقیق توصیفی - پیماشی با اندازه گیری تکراری ، 220 فرد کم شنوا با هوش طبیعی و با سطح شنوایی متوسط به عنوان نمونه آماری از کلیه کم شنوایان و ناشنوایانی که در مسابقات کشوری در شهر اراک شرکت کرده بودند، انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه هوش ناوابسته به فرهنگ کتل فرم 3 و آزمون های بالینی عملکرد حرکتی بود. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها، از آزمون های ضریب همبستگی درون طبقه ای و بین طبقه ای و تحلیل عاملی برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها پایایی آزمون های رساندن انگشت اشاره دست برتر (79/0=ICC) و غیربرتر (81/0=ICC) به بینی، بلند شدن از صندلی و راه رفتن (76/0=ICC) و آزمون راه رفتن پاشنه- پنجه (87/0=ICC) را نشان داد. ولی آزمون های ایستادن روی پای برتر و غیربرتر با چشم باز و بسته (75/0>ICC) پایا نبودند. روایی آزمون های بالینی عملکرد تعادلی با استفاده از تحلیل عاملی تأیید شد. به طور کلی آزمون رساندن انگشت اشاره دست برتر و غیربرتر به بینی، آزمون بلند شدن از روی صندلی و راه رفتن و آزمون راه رفتن پاشنه- پنجه به عنوان باثبات ترین آزمون موجود در ارزیابی تعادل و هماهنگی در کم شنوایان در نظر گرفته می شود.

هدف از اجرای این تحقیق بررسی تاثیر اسپانسرینگ ورزشی بر ارتباطات بازاریابی شرکت های غیر دولتی شهرستان تبریز بود. روش پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بود و جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه شرکت های غیر دولتی(خصوصی) شهرستان تبریز می باشد. برای نمونه تحقیق هم از روش سرشماری استفاده گردید، یعنی کل جامعه به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه ابتکاری (1393) استفاده گردید. برای تحلیل دادهها نیز از آزمون های تی استیودنت، فریدمن و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد: اسپانسرینگ ورزشی بر ارتباطات بازاریابی شرکت های غیر دولتی شهرستان تبریز تاثیر دارد. بین اولویت بندی مولفه های ارتباطات بازاریابی شرکت های غیر دولتی شهرستان تبریز تفاوت وجود دارد که در این بین اهداف رسانه ای در رتبه نخست و اهداف شخصی در رتبه آخر قرار داشت. همچنین بین مولفه های ارتباطات بازاریابی شرکت های غیر دولتی شهرستان تبریز ارتباط مستقیم و معناداری وجود دارد. نتیجه گیری کلی اینکه از اسپانسرینگ ورزشی می توان به عنوان یک ابزار قدرتمند جهت بازاریابی شرکت های غیر دولتی استفاده کرد.

امروزه، پیچیدگی و محیط متغیر، لزوم به روز بودن و آشنایی مدیران با فرایندها و رویه های نوین مدیریت در سازمان ها را بیش از پیش نمایان می سازد؛ ازاین رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نگرش فرانوگرایی در مدیریت و اثر آن در توسعه ورزش انجام گرفت. روش پژوهش، هم بستگی بوده وبه شکل میدانی صورت گرفته است. جامعه این پژوهش را متخصصان و صاحب نظران حوزه مدیریت و ورزش تشکیل دادند. محقق از روش نمونه گیری نظری در این تحقیق با توجه به جامعه تحقیق استفاده نمود (160= N) که در نهایت 112 پرسش نامه دریافت گردید. برای گردآوری اطلاعات از پرسش نامه های محقق ساخته برگرفته از ابزار مدیریت فرانوگرای شعبانی (1392) و توسعه ورزش پورکیانی (1393) استفاده گردید. از آزمون های کالموگروف اسمیرنف و همبستگی اسپیرمن در نرم افزار اس.پی.اس.اس نسخه 22 و روایی سازه و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار لیزرل نسخه 8.8 استفاده شد. نتایج نشان می دهد که بین مدیریت فرانوگرا و توسعه ورزشی و مؤلفه های آن رابطه وجود دارد. همچنین، ضرایب رگرسیونی و مقادیر تی، مدل ارتباطی را تأیید می کند. براساس یافته ها مشخص می شود که لزوم توجه ویژه به تعاملات سازمانی مناسب تر و نیز رویه های کاری و مناسبات در سازمان، به ویژه در سازمان های ورزشی، بیش از پیش به توسعه ورزش در سطح قهرمانی، همگانی و تعلیم و تربیتی کمک خواهد نمود.

هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی اثر کانون توجه مربوط و نامربوط و سطح مهارت بر دقت سرویس تنیسی والیبال تحت شرایط فشار روانی بود. این پژوهش، از نوع نیمه تجربی بوده که به صورت میدانی اجرا شد. 60 دانشجوی زن دانشگاه آزاد نجف آباد با دامنه سنی 18 تا 30سال شرکت کننده در درس تربیت بدنی2 که همگی راست دست و با تکنیک سرویس تنیسی والیبال آشنا بودند، به روش نمونه گیری در دسترس، به عنوان شرکت کننده در این پژوهش مشارکت کردند. شرکت کننده ها بعد از مشخص شدن اضطراب صفتی با سیاهه SCAT و حذف افراد دارای اضطراب صفتی بالا و پایین به منظور متجانس کردن افراد شرکت کننده با توجه به سطح مهارت بر مبنای پیش آزمون، به دو گروه 30 نفری سطح مهارت بالا و پایین و هر گروه به صورت تصادفی به دو زیر گروه 15 نفره کانون توجه مربوط و نامربوط تقسیم شدند. دقت سرویس آزمودنی ها با استفاده از آزمون ایفرد، اندازه گیری و برای ایجاد شرایط فشار روانی از روش مقایسه مجازی استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس عاملی نشان داد اثر سطح مهارت (P<0.0001،1.07=F) و تعامل کانون توجه و سطح مهارت بر دقت سرویس تنیسی والیبال تحت شرایط فشار روانی، معنادار بود (P=0.0001، 92.52=F). نتایج نشان داد افراد با سطح مهارت پایین در شرایط توجه نامربوط به تکلیف و افراد با سطح مهارت بالا در شرایط توجه مربوط به تکلیف، دچار انسداد شدند. این امر احتمالا بیانگر این مطلب است که اجرا در فشار روانی، بر دقت سرویس والیبال اثر گذار بوده است.

پژوهش حاضر با هدف تدوین الگوی توسعة مدیریت دانش در وزارت ورزش و جوانان انجام شد. روش پژوهش حاضر، کیفی و مبتنی بر نظریة داده بنیاد با رویکرد سیستماتیک است. جامعة آماری این پژوهش شامل تمام مدیران، مشاوران و کارشناسان خبرة وزارت ورزش و جوانان و اعضای هیئت علمی مطلع از حوزة مدیریتِ دانش در این وزارتخانه بود. در این تحقیق از روش نمونه گیری هدفمند مبتنی بر رویکرد نظری استفاده شد، جمع آوری اطلاعات تا اشباع نظری داده ها ادامه یافت و تعداد 19 مصاحبة فردی نیمه ساختاریافته انجام گرفت. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از روش کدگذاری سه مرحله ای باز، محوری و انتخابیِ استراس و کوربین با استفاده از نرم افزار مکس کیودا (MAXQDA 10) استفاده شد. با کمک نرم افزار در مرحلة کدگذاری باز تعداد 172 کد مستقل باز اولیه (مفاهیم)، 32 کد باز ثانویه (مقوله های فرعی) و در نهایت بر اساس کدهای باز ثانویه، 12 مقولة اصلی ایجاد شد. نتایج این پژوهش نشان داد به منظور توسعة مدیریت دانش در وزارت ورزش و جوانان، باید 12 عامل یادشده به عنوان مؤلفه های کلیدی مد نظر قرار گیرند که ارتباط بین آنها در قالب الگوی نهایی پژوهش ارائه شده است. در این الگو، توسعة مدیریت دانش با مقولات فرعیِ سطح مشارکت کارکنان در برنامه های دانشی و فرهنگ سازمانیِ دانش مدار، به عنوان مقولة اصلی یا پدیدة محوری انتخاب شد که به عنوان یک متغیر وابسته تحت تأثیر شرایط گوناگونی مانند ارادة سازمانی، تدوین برنامة استراتژیک مدیریت دانش، تشویق و انگیزش کارکنان، عوامل فردی، عوامل سازمانی، بسترهای اجرایی و بسترهای نرم افزاری قرار دارد.

هدف از انجام پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی شاخص های استعدادیابی ورزش جودو در ایران بود. روش انجام پژوهش، آمیخته (در بخش کیفی، روش دلفی کلاسیک تعدیل شده و در بخش کمی، توصیفی- تحلیلی) بود. جامعه آماری در بخش کیفی مسئولان و اعضای کمیته های فدراسیون، مربیان تیم های ملی و تعدادی از اساتید استعدادیابی ورزشی (تعداد = 30) و در بخش کمی، اعضای فدراسیون، مربیان و ورزشکاران تیم ملی، مسئولان هیئت ها، کارشناسان و اساتید دانشگاه (تعداد = 105) بودند. نمونه گیری به صورت هدفمند و دردسترس انجام شد. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی، مصاحبه و در بخش کمی، پرسش نامه پژوهشگرساخته بود. روایی پرسش نامه با نظر 12 نفر از اساتید مدیریت ورزشی تأیید شد. پایایی پرسش نامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (79/0 = α ) به دست آمد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی ها و رسم جداول) و استنباطی (تحلیل عامل اکتشافی و آزمون فریدمن) به کمک نرم افزار اس.پی.اس.اس. نسخه 20 انجام شد و نیز تحلیل عامل تأییدی به کمک نرم افزار لیزرل نسخه 5/8 انجا م گرفت. براساس نتایج، شاخص های استعدادیابی جودو به ترتیب اولویت عبارت بودند از: ویژگی های مهارتی، جسمانی و فیزیولوژیک، پیکرسنجی و روان شناختی. با توجه به یافته های پژوهش، مسئولان فدراسیون باید به شاخص های استعدادیابی مختص به ورزش جودو توجه ویژه کنند. بدون تردید، نگاه علمی به فرایند استعدادیابی می تواند در راه اعتلای ورزش جودو ایران ازطریق کسب موفقیت ورزشکاران در مسابقات و رویدادهای ورزشی جودو مفید واقع شود.

نیروهای متخصص و فرهیخته کشور نقش و اهمیت ویژه ای در توسعه جامعه دارند که بر هیچ کس پوشیده نیست. زیرا از این طریق بر ابعاد توسعه از جمله معرفی و استفاده از دانش و فن آوری، فرهنگ و هویت افراد جامعه، اقتصاد و گسترش روابط ملی و فراملی تاثیر عمیق می گذارند. فرهنگ حاکم بر زندگی شهری عصر حاضر بر سبک های زندگی انسانها از جمله اعضای هیات علمی دانشگاه ها تاثیر گذاشته و در کنار نوع و ماهیت حرفه آنان، زمینه انجام کار یکنواخت و کم تحرک و دور شدن از زندگی طبیعی و پر تحرک، شرایط خاصی را فراهم آورده است که این امر می تواند همانند آحاد مختلف جامعه، این قشر تحصیل کرده و آگاه را نیز در معرض نارسایی های جسمی و روحی و در نتیجه کاهش کمیت و کیفیت کاری و بهره وری لازم قرار دهد. در این پژوهش سعی شده سلامت عمومی اعضای هیات علمی فعال و غیر فعال حرکتی دانشگاه های ایران مورد مطالعه و مقایسه قرار گیرد. نمونه های آماری این پژوهش را 250 نفر عضو هیات علمی دانشگاه های کشور تشکیل می دهند که با روش تصادفی انتخاب و در دو گروه فعال و غیر فعال حرکت مقایسه شدند. پرسش نامه سلامت عمومی (GHQ28) بعنوان ابزار تحقیق استفاده گردید. آزمون فرضیه های تحقیق نشان داد که بین سلامت عمومی اعضای هیات علمی فعال و غیر فعال حرکتی دانشگاه ها تفاوت معناداری وجود نداشت (p<0.05). مقایسه و تجزیه و تحلیل سلامت عمومی و ویژگی های فردی آزمودنی ها نیز حاکی از آن بود که بین نمونه های تحقیق از نظر جنسیت، تاهل، میزان تحصیلات و مرتبه علمی تفاوت معنی دار وجود داشت. نمونه های زن در این تحقیق وضعیت سلامت عمومی بهتری نسبت به مردها داشتند و هم چنین آزمودنی های متاهل نسبت به مجردها از وضعیت سلامت عمومی مناسب تری برخوردار بودند. در مقایسه بین سلامت عمومی دارندگان مدارک تحصیلی مختلف و مرتبه های علمی آزمودنی ها نیز مشخص گردید که دارندگان مدرک تحصیلی کارشناسی و مرتبه علمی مربی آموزشیار نسبت به دیگر نمونه های تحقیق دارای سلامت عمومی بهتری بودند. همچنین بررسی وضعیت فعالیت های حرکتی آزمودنی ها در یک سال گذشته نشان داد که تعداد 193 نفر از آنان فعال و 51 نفر دیگر غیر فعال بودند (p<0.05).

هدف پژوهش حاضر ارزیابی اثر تمرین راه رفتن به عقب بر اوج تنش عضلات مفاصل زانو و مچ پا هنگام راه رفتن به جلو بود. 30 نفر دانشجوی پسر داوطلب به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی در برنامه چهارهفته ای تمرین راه رفتن به عقب شرکت کردند. سینماتیک حرکت مفاصل زانو و مچ پای اندام برتر به همراه فعالیت الکتریکی عضلات آن ها هنگام راه رفتن به جلو در پیش آزمون و پس آزمون ضبط شد. حداکثر اوج تنش عضلانی مفاصل زانو و مچ پا در فازهای تاشدن و بازشدن تعیین شد. نتایج نشان داد که تمرین راه رفتن به عقب موجب کاهش اوج تنش برخی عضلات بازکننده و تاکننده زانو هنگام راه رفتن به جلو می شود. این کاهش که نشان دهنده تکامل سازوکارهای کنترلی سیستم اعصاب مرکزی برای حفظ تعادل مفصلی است، باعث کاهش هزینه انرژی و درنهایت تأخیر خستگی عضلانی هنگام راه رفتن به جلو می شود.

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات تداومی و تناوبی بر شاخص های التهابی CRP و فیبرینوژن زنان جوان چاق است. 36 آزمودنی چاق غیرفعال با شاخص توده بدنی بالای 30 انتخاب و به طور تصادفی به 3 گروه 12 نفری تمرینات تناوبی با میانگین و انحراف استانداردهای قد، وزن و سن 8/5 ± 2/163 سانتی متر٬ 8/11 ± 8/86 کیلو گرم و 3/1 ± 7/20 سال و گروه تمرین تداومی 4/6 ± 2/160 سانتی متر ٬ 5/9 ± 8/83 کیلوگرم و 2/2± 1/22 سال و گروه کنترل 1/7 ± 2/166 سانتی متر ٬ 5/10 ± 6/86 کیلو گرم و 4/2 ± 22 سال تقسیم شدند. گروه تمرین تناوبی مسافت 800 متر را به صورت 4 دوی 200 متری با شدت 80 تا 90 درصد ضربان قلب ذخیره و زمان استراحت 1 به 3 آغاز کردند و هر هفته 400 متر به صورت 2 دوی 200 متری به مسافت اولیه افزودند. گروه تمرین تداومی نیز مسافت 800 متر را با شدت 60 تا 70 درصد ضربان قلب ذخیره شروع کردند و هر هفته 400 متر به مسافت اولیه افزودند. گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. پیش و پس از برنامه تمرین مقادیر CRP و فیبرینوژن اندازه گیری شد. به منظور تعیین تأثیر نوع فعالیت بدنی از روش های آماری t زوجی، تحلیل واریانس یکطرفه و پس آزمون LSD در سطح معنا داری 05/0=α استفاده شد. یافته های درون گروهی نشان داد در گروه تمرین تداومی فیبرینوژن کاهش معنا دار داشته است (005/0=p). بررسی های بین گروهی نیز حاکی از تغییرات معنی دار CRP بین گروه های تداومی و تناوبی (04/0=P) و گروه های تناوبی و کنترل است (001/0=P). همچنین سطوح فیبرینوژن بین گروه های تمرینی تناوبی و کنترل تغییر معنا داری یافته است (006/0=P). به نظر می رسد فعالیت ورزشی به صورت تداومی و تناوبی آثار سودمندی بر سطوح CRP و فیبرینوژن دارد.