رویکردهای نوین در مدیریت ورزشی

استان گلستان یکی از مقاصد توانمند برای توسعه گردشگری ورزشی و جذب گردشگر در سطح ملی و بین المللی در سواحل دریای خزر است. هدف این تحقیق، برنامه ریزی راهبردی توسعه گردشگری ورزشی در استان گلستان با استفاده از مدل SWOT بود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که روایی آن را استادان صاحب نظر تأیید کردند و پایایی آن با استفاده از ضریب همبستگی آلفای کرونباخ (0/86 = آلفا) تأیید شد. نمونه آماری این تحقیق 62 استاد مدیریت ورزشی دانشگاه ها، مدیران و کارشناسان گردشگری و تربیت بدنی بودند. پرسشنامه مشتمل بر 36 سؤال رتبه بندی شده در زمینه بررسی قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهای توسعه گردشگری ورزشی در استان گلستان بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون مقایسه میانگین بهره گرفته شد. تجزیه وتحلیل قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدها نشان داد که نمره نهایی ماتریس ارزیابی عوامل داخلی 2/32 و نمره نهایی ماتریس ارزیابی عوامل خارجی 2/34 است که نشان می دهد که موقعیت گردشگری ورزشی استان گلستان در خانه راهبرد های بازنگری یا تدافعی (WT) قرار دارد.

هدف از اجرای تحقیق حاضر، تعیین ارتباط بین پرخاشگری با مهارت های ارتباطی منجیان غریق مرد شهر تهران بود. به همین منظور از بین 300 نفر از منجیان غریق به صورت خوشه ای و تصادفی ساده و براساس جدول مورگان، 169 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع همبستگی و ازلحاظ هدف جمع آوری داده ها کاربردی، ازنظر زمان، حال نگر و نحوه جمع آوری داده ها به شکل میدانی بوده است. برای اجرای این تحقیق از پرسشنامه های پرخاشگری باس و پری (1992) و مهارت های ارتباطی بارتون جی (1990) و پرسشنامه اطلاعات فردی استفاده شد. به منظور توصیف متغیرهای تحقیق از شاخص های آمار توصیفی استفاده شد. برای تعیین توزیع طبیعی داده ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و برای آزمون فرضیه ها از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد پرخاشگری با مهارت های ارتباطی منجیان غریق مرد شهر تهران ارتباط معناداری ندارد.

اثربخشی رهبری از عوامل موفقیت هر سازمانی محسوب می شود؛ بنابراین شناخت عوامل مرتبط با این عامل، بسیار ارزشمند است. ازاین رو، هدف اصلی این تحقیق، تعیین ارتباط بین هوش سازمانی و اثربخشی رهبری مدیران ورزشی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران وزارتخانه ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و پارالمپیک، آکادمی ملی المپیک و فدراسیون های ورزشی (N=331) بود که با استناد به جدول مورگان، 180 نفر برای اجرای تحقیق انتخاب شدند. در این تحقیق، از پرسشنامه 35 سؤالی هوش سازمانی کارل آلبرشت (2003) و پرسشنامه 36 سؤالی اثربخشی رهبری به منظور جمع آوری داده ها و از روش آماری رگرسیون چندگانه، برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که اثربخشی رهبری با هوش سازمانی رابطه معناداری دارد (p< 0/05). به علاوه، با توجه به ضرایب رگرسیون چندگانه به دست آمده با روش ورود همزمان، ارتباط مثبت و معناداری بین اشتیاق، اتحاد و توافق، و فشار عملکرد با اثربخشی رهبری وجود داشت (0/05 p<). به طور کلی، نتایج این تحقیق نشان داد که هوش سازمانی، عاملی مهم و پیش بینی کننده در اثربخشی رهبری مدیران ورزشی است.

هدف از پژوهش حاضر تحلیل ساختار برنامه ها و نقش های کارکردی شبکه های تلویزیونی منتخب ورزشی بود. روش انجام پژوهش حاضر از نظر راهبرد، توصیفی، از نظر مسیر اجرا، تحلیل محتوا، براساس هدف، کاربردی، از نظر زمانی، حال نگر، از نظر شیوه جمع آوری داده ها، اسنادی و از نظر دوره زمانی، مقطعی بود. ابزار جمع آوری اطلاعات، برگه کدگذاری محقق ساخته بود که به بررسی محتوا و ساختارها در بین شش شبکه ورزشی نامبرده پرداخت و ضریب عینیت برگه کدگذاری از طریق کاپا 89% به دست آمد. جامعه آماری پژوهش شش شبکه ورزشی ESPN، یورو، اسکای، رای، الجزیره و شبکه ورزش ایران بود. مبنای انتخاب شبکه های ورزشی گستردگی پوشش جغرافیایی بود. نمونه آماری پژوهش نیز به صورت خوشه ای–تصادفی از بین سیزده هفته انتخاب شد. برنامه ها به مدت چهارده روز تحلیل شد که در محدوده زمانی 21 مارس تا 4 آوریل 2015 مورد بررسی قرار داشت. از آمار توصیفی همچون درصدها و شکل به منظور توصیف متغیرها در بین شش شبکه استفاده شد. همچنین برای تحلیل از آزمون خی دو داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنا داری در سطح 0/01≥P در متغیرهای جنسیت، نقش های کارکردی، مؤلفه های چهارگانه ورزش، زمینه تولید و محور تولید برنامه های ورزشی در شبکه های مورد نظر وجود داشت.

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سازه نگرشی دلبستگی شغلی از طریق ویژگی های اصلی شغل داوری فوتبال طراحی شده است. 157 داور و کمک داور شاغل در لیگ برتر و دسته اول فوتبال ایران به پرسشنامه های استاندارد ویژگی های شغل (مورگسون و هامفری، 2006) و تعلق شغلی (کانونگو، 1982) پاسخ دادند. با توجه به تعداد داوران، حجم نمونه برابر با حجم جامعه آماری در نظر گرفته شد. روایی صوری پرسشنامه ها را 17 نفر از متخصصان مدیریت ورزشی و داوران فوتبال تأیید کردند. مهم ترین نتایج توصیفی پژوهش حاصل از آن بود که داوران لیگ دسته اول تعلق شغلی بیشتری را نسبت به داوران لیگ برتر گزارش کردند. همچنین نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که مهم ترین ویژگی های شغلی اثرگذار بر تعلق شغل داوران فوتبال، استقلال در کار، هویت وظیفه و بازخورد است. با اینکه مدل های هویت وظیفه و استقلال شاخص های برازش مناسبی داشتند، شاخص های برازش مدل مسیر بازخورد به تعلق شغلی تأیید نشدند. این یافته ها ضرورت واگذاری اختیارات بیشتر به داوران و بازبینی قوانین شغلی را یادآور می شوند. در نهایت، به مدیران داوری فوتبال پیشنهاد می شود که در طراحی مجدد شغل داوری، علاوه بر بازبینی و تغییرات وظایف کمک داوران، فشارها و مسئولیت های کاذب را از داوران بزدایند.

هدف از این پژوهش پیش بینی بی تفاوتی سازمانی کارکنان از طریق هوش راهبردی مدیران در ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق تمامی مدیران و کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان کرمانشاه (228 نفر) بودند. برای تعیین نمونه آماری از روش کل شمار استفاده شد و نمونه آماری تحقیق متناسب با حجم جامعه در نظر گرفته شد. ابزار مورد استفاده در تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته هوش راهبردی و پرسشنامه استاندارد بی تفاوتی سازمانی دانایی فرد و همکاران (1389) بود که پایایی آنها به ترتیب 0/92 و 0/97 تعیین شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی (کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون چند گانه، تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی) با استفاده از نرم افزارهای SPSS22 و LISREL8/70 استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد بین هوش راهبردی و بی تفاوتی سازمانی کارکنان ارتباط منفی معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد هوش راهبردی 0/24 از تغییرات بی تفاوتی سازمانی را تبیین می کند. بنابراین به مدیران ادارات ورزش و جوانان پیشنهاد می شود که از طریق توجه ویژه به متغیر هوش راهبردی شرایط را برای کاهش بی تفاوتی کارکنان در سازمان فراهم کنند.

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین سبک های مدیریت تعارض با اثربخشی کارکنان در ادارات ورزش و جوانان استان همدان است. این پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی – همبستگی و از نظر هدف جزء تحقیقات کاربردی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان همدان تشکیل می دهند (140 N=) که براساس جدول مورگان 103 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه مدیریت تعارض رابینز[1] (1991) و پرسشنامه اثربخشی کارکنان ندایی (1391) استفاده شد (15). پایایی پرسشنامه ها از طریق آزمون آلفای کرونباخ برای پرسشنامه مدیریت تعارض 0/88 و پرسشنامه اثربخشی کارکنان 0/67 محاسبه شد. در آمار استنباطی از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سبک های مدیریت تعارض رقابت و همکاری با اثربخشی کارکنان رابطه معناداری وجود دارد (0/05 P<). ولی بین سبک مدیریت تعارض اجتناب با اثربخشی کارکنان در ادارات ورزش و جوانان استان همدان رابطه معناداری وجود ندارد (0/05<P). همچنین نتایج نشان داد که سبک های مدیریت تعارض پیشگوی مناسبی برای اثربخشی کارکنان است. [1] . Robbins