درخت حوزه‌های تخصصی

تحقیق حاضر تاثیر شرکت در کلاس های آمادگی جسمانی و شنا در نیم سال اول را بر روی آمادگی جسمانی و حرکتی دانشجویان سال اول دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تربیت معلم مورد بررسی قرار داد. دانشجویان دختر نیمسال اول دانشکده تربیت بدنی که تعداد آنان 59 نفر بود و در نیمسال اول واحدهای عملی شنا و آمادگی جسمانی را انتخاب نموده بودند، جامعه آماری این تحقیق را تشکیل دادند. 25 آزمودنی از این جامعه به طور تصادفی انتخاب شدند و قابلیت های جسمانی حرکتی آنان شامل استقامت قلبی تنفسی، توان انفجاری دست برتر، استقامت عضلات شکم، انعطاف پذیری تنه (آزمون بازشدن تنه) تعادل، توان غیر هوازی، سرعت و چابکی در ابتدا و انتهای نیمسال مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق جهت بررسی تفاوت معنی دار میانگین نمرات آزمودنی ها در هر یک از آزمونها در پیش آزمون و پس آزمون از آزمون tوابسته در سطح α=0.05 استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان داد که شرکت در کلاس های آمادگی جسمانی و شنا در نیمسال اول باعث افزایش معناداری در استقامت قلبی و تنفسی و بهبود (p=0.000) و استقامت عضلانی در عضلات شکم (p=0.002) و کاهش توان بی هوازی (p=0.025) شده است اما در قابلیت انعطاف پذیری تنه (p=0.941) و تعادل (p=0.656) تفاوت معنی داری مشاهده نشد.همچنین در رابطه با قابلیت های چابکی، و توان انفجاری دست برتر تفاوت معناداری مشاهده نگردید (p=0.111 و p=0.074).

اعتقاد بر این است که برنامه ریزی راهبردی نوعی برنامه ریزی است که از طریق دوراندیشی انجام می گیرد. هدف از پژوهش حاضر، طراحی و تدوین برنامه راهبردی ورزش قهرمانی بانوان کشور ایران بود. روش تحقیق برحسب نحوه گردآوری اطلاعات، روش تحقیق آمیخته (کیفی - کمی) و بر مبنای هدف، از نوع تحقیقات کاربردی است. برای گردآوری داده ها، به بررسی اسناد و مدارک، مطالعه پیشینه و نظرهای اعضای شورای راهبردی (شامل تیم تحقیق و افراد خبره در زمینه ورزش قهرمانی بانوان) پرداخته شد و از پرسشنامه محقق ساخته که روایی آن توسط اعضای شورای راهبردی و پایایی آن توسط آلفای کرونباخ (93/0 a=) تأیید شد استفاده و بین نمونه تحقیق منتشر شد. نمونه تحقیق براساس جدول برآورد حجم نمونه مورگان (118) از بین جامعه آماری (شامل 172 نفر) انتخاب شد. با استفاده از آزمون دوجمله ای (به منظور تعیین معناداری اهمیت هر یک از گویه های SWOT) و روش دلفی، برگزاری جلسات و چندین مرحله تحلیل راهبردی چهار قوت، نه ضعف، هفت فرصت و یازده تهدید تأیید و براساس آزمون آماری فریدمن رتبه بندی شدند. نتایج تحقیق بعد از تجزیه وتحلیل قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدها و مشخص شدن امتیاز وزنی عوامل نشان داد که ورزش قهرمانی بانوان کشور باید از راهبردهای تدافعی استفاده کند و تدوین برنامه راهبردی و انتخاب راهبردهایی مناسب همچونالگوپردازی، طراحی و ساخت اماکن ورزشی ویژه بانوان با توجه به مقتضیات فرهنگی، اجتماعی و اقلیمی و ایجاد شرایط لازم اخذ و میزبانی رویدادهای ورزشی مؤثر بین المللی بانوان در داخل کشور به منظور به حداقل رساندن ضعف ها و دوری از تهدیدها پیشنهاد شد.

هدف از اجرای این پژوهش، بررسی محیط آموزش فراگیر بر رشد حرکتی، اجتماعی و عاطفی دانش آموزان ابتدایی مبتلا به کم توانی ذهنی در مدارس عادی و استثنائی بود. در این پژوهش، اعضای گروه نمونه 80 کودک با کم توانی ذهنی با میانگین سنی607/1± 725/10 سال و در دامنه سنی هشت تا 14 سال بودند. این دانش آموزان در دسته کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بودند و در مدارس عادی یا مدارس کودکان استثنائی مشغول به تحصیل بودند.در این پژوهش علی مقایسه ای، برای سنجش رشد مهارت های حرکتی از آزمون تبحر حرکتی برونینکس اوزرتسکی، برای اندازه گیری میزان رشد اجتماعی از مقیاس رشد اجتماعی وایلند و برای سنجش بلوغ عاطفی از مقیاس بلوغ عاطفی بهارگاوا (1991) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رشد حرکتی، اجتماعی و عاطفی در دانش آموزان کم توان ذهنی مدارس ابتدایی عادی به صورت معناداری بهتر از همتایان این دانش آموزان در مدارس استثنائی است (P < 0.05). تحلیل بیشتر نتایج نشان داد که رشد حرکتی درشت خیلی بیشتر از رشد ظریف تحت تأثیر این محیط آموزشی قرار دارد و تأثیر این محیط آموزشی بر خرده مقیاس های رشد حرکتی به ترتیب بر هماهنگی دوسویه، تعادل، هماهنگی اندام فوقانی، قدرت، سرعت دویدن و چابکی و سرعت چالاکی اندام فوقانی است. در رشد اجتماعی، خرده مقیاس های خودیاری عمومی، اجتماعی بودن، خودیاری در خوردن، ارتباط و جابه جایی و حرکت، به ترتیب بیشترین تأثیر را پذیرفته اند و در رشد عاطفی نیز فروپاشی شخصیت، فقدان استقلال، ناسازگاری اجتماعی، بازگشت عاطفی و نبود ثبات عاطفی بیشترین تغییر را دارند. این نتایج به خوبی نشان داد اگر دانش آموزان کم توان ذهنی در مدارس عادی آموزش ببینند، جنبه های مختلف رشد بهتری را تجربه می کنند و از این فواید بهره مند خواهند شد.

برای بررسی اثر فعالیت مقاومتی با دو حجم مختلف بر غلظت پلاسمایی پپتید YY (PYY)، نوروپپتید YY (NPY) و انسولین در مردان چاق، 9 دانشجوی مرد چاق غیرورزشکار (سن: 52/2±88/20 سال، وزن: 46/14±53/99 کیلوگرم، شاخص تودة بدن: 74/2±7/29 کیلوگرم بر مترمربع، درصد چربی بدن: 45/5±77/24) به صورت تصادفی انتخاب شدند و در دو جلسه، به فاصلة یک هفته دو پروتکل فعالیت مقاومتی را با حجم زیاد (5 نوبت×12 تکرار با وزنه 75 درصد 12 تکرار بیشینه) و کم (3 نوبت ×12 تکرار با وزنه 75 درصد 12 تکرار بیشینه) انجام دادند. نمونه گیری خون قبل، بلافاصله، یک، سه و شش ساعت بعد از فعالیت مقاومتی انجام شد. نتایج نشان می دهد غلظت هورمون PYY پس از هر دو پروتکل به طور معنی داری افزایش یافته است (05/0P<). در غلظت هورمون NPY نیز در هر دو پروتکل، بلافاصله، سه و شش ساعت بعد از فعالیت، در مقایسه با قبل از فعالیت، افزایش معنی داری مشاهده می شد (05/0P<). همچنین، غلظت هورمون انسولین در هر دو پروتکل، یک ساعت بعد از فعالیت، در مقایسه با قبل، سه و شش ساعت بعد از فعالیت افزایشی معنی دار یافت (05/0P<). سرکوب اشتها بلافاصله پس از فعالیت مقاومتی با حجم زیاد بیشتر از فعالیت مقاومتی با حجم کم بود (05/0P<). میزان اشتها بلافاصله بعد از فعالیت در هر دو پروتکل به طور معنی داری کمتر از یک، سه و شش ساعت بعد از فعالیت بود (05/0P<). به طور کلی نتایج تحقیق نشان داد حجم فعالیت مقاومتی تأثیری معنی دار بر غلظت هورمون های PYY، NPY و انسولین ندارد. با وجود این، کاهش اشتها در فعالیت مقاومتی با حجم زیاد بیشتر از فعالیت مقاومتی با حجم کم است.

هدف از تحقیق حاضر توصیف هوش عاطفی و راهبردهای مدیریت تعارض در مدیران آموزشی و اجرایی دانشکده و گروه های تربیت بدنی دانشگاه های کشور، تعیین رابطه بین آنها و مقایسه این متغیرها در بین آزمودنی ها و ارائه الگو بود. اطلاعات لازم به وسیله پرسشنامه های هوش عاطفی شرینگ، پرسشنامه راهبردهای مدیریت تعارض رابینز و پرسشنامه محقق ساخته مشخصات فردی مدیران گردآوری شد. نتایج پژوهش نشان داد بین هوش عاطفی و انتخاب راهبرد کنترل همبستگی معنی دار منفی وجود دارد (4439/0 - = r، 0001/0P<). بین هوش عاطفی و انتخاب راهبرد راه حل گرایی همبستگی معنی دار مثبت مشاهده شد (4258/0=r،0001/0P<). بین هوش عاطفی و راهبرد عدم مقابله هیچ گونه همبستگی مشاهده نشد. بین مدیران با مدرک تحصیلی کارشناسی و کارشناسی ارشد با دکترا و مدیران آموزشی با اجرایی از نظر میزان هوش عاطفی و انتخاب راهبردهای مدیریت تعارض تفاوت معنی داری مشاهده نشد

مطالعه پرخاشگری در محیط های ورزشی و در بین ورزشکاران موضوعی است که تحقیقات زیادی را در زمینه مدیریت ورزشی، در طی دهه های اخیر به خود اختصاص داده است. هدف از این پژوهش بررسی نقش ترتیب تولد بر میزان پرخاشگری ورزشکاران رشته های تیمی و انفرادی بود. تحقیق از نوع توصیفی بوده و جامعه آماری آن شامل تمامی دانش آموزان شرکت کننده در مسابقات قهرمانی آموزشگاههای کشور در سال1389 (535 نفر) است که از میان آنها تعداد 327 نفر، به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده و به چهار گروه (فرزندان اول خانواده، فرزندان دوم، سوم، چهارم و به بعد) تقسیم شدند. از پرسشنامه استاندارد باس و پری (1992) استفاده شد که روائی صوری(نظرمتخصصین) و پایایی آن به تأئید رسید( آلفای کرونباخ 89/0r= ). برای آزمون فرضیه ها از روش آماری ANOVA استفاده شد. یافته ها نشان داد، در میزان پرخاشگری کلامی بین ترتیب تولد های مختلف در ورزشکاران رشته های انفرادی تفاوت معنی داری وجود دارد(017/0 p ). به طور کلی می توان گفت ترتیب تولد رابطه معنی داری با میزان پرخاشگری رشته های انفرادی دارد.

مراکز خدمات دهی در حوزه ورزش زمانی می توانند بهره وری بالایی داشته باشند که ارائه خدمات آنان ضمن انطباق با نیازهای مشتریان، از بهره وری سازمانی مناسبی نیز برخوردار باشد. هدف از انجام این تحقیق بخش بندی بازار خدمات مجموعه های ورزشی بخش خصوصی، مبتنی بر کیفیت ادراک شده مشتریان بوده است. تحقیق حاضر به روش توصیفی- پیمایشی انجام شد. جامعه آماری تحقیق، مشتریان مجموعههای ورزشی شرکت ملی گاز بودند که دستکم 6 ماه از خدمات آن استفاده میکردند. نمونه آماری تحقیق نیز شامل 156 نفر بود. ابزار تحقیق، پرسشنامه استاندارد اسپورت سرو تئودراکیس و همکاران (2001) است که روایی آن توسط 5 تن از اساتید مدیریت ورزشی تأیید شد. همچنین در تحقیق حاضر پایایی آن روش آلفای کرونباخ معادل 95/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون های کولموگروف اسمیرنف، t مستقل و 2T هتلینگ استفاده شد. برای تعیین و دسته بندی عوامل پرسشنامه از تحلیل عاملی اکتشافی با شاخص های KMO و از آزمون بارتلت برای بررسی برازش مناسب مدل استفاده شد. از درصد واریانس بیان شده توسط هر عامل و نیز کل عامل ها به عنوان شاخص پیشگویی مدل استفاده شد(05/0p<). نتایج نشان داد این مجموعه می تواند با استفاده از ویژگی های جمعیت شناختی افراد شامل سن، جنس، وضعیت تأهل و تعداد سال های عضویت، بازار مشتریان خود را به چند بخش تقسیم نماید و بدین وسیله از مزایای آن در کسب و کار خود بهرمند گردد. لیکن بخش بندی بر اساس متغیرهای تعداد مراجعه در ماه و درآمد معنی دار نبودند.

تحقیق حاضر با هدف مقایسه برخی مهارتهای روانی بین والیبالیست های نخبه و غیرنخبه مرد انجام گردیده است. مهارتهای روانی مورد نظر در این تحقیق شامل: انگیزش, تمرکز, اعتماد به نفس, تمظیم سطح انرژی روانی, تصویر سازی ذهنی و هدف بینی بوده است بدین منظور 50 نفر از اعضای تیم ملی والیبال جوانان کشور و بازیکنان جوانان تیمهای والیبال لیگ برتر کشور (ورزشکاران نخبه) و 50 نفر از بازیکنان والیبال تیمهای آموزشگاهی استان خراسان (ورزشکاران غیرنخبه) با استفاده از پرسشنامه SASI (انستیتو ورزشی استرالیای جنوبی) تحت آزمون قرار گرفتند. یافته ها مشخص نمود که بین کلیه مهارتهای روانی مورد نظر در این تحقیق تفاوت معنی دار در سطح معنی داری (P<0.05) وجود دارد. نتایج در جهت تأکید بر نقش موثر آمادگی روانی در نخبگی و یا غیر نخبگی ورزشکاران در رسیدن به اوج آمادگی مورد بحث قرار می گیرد.

پژوهش حاضر با هدف تحلیل اجتماعی تفاوت های جنسیتی در فعالیت های ورزشی دانشجویان دانشگاه مازندران انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر شاغل به تحصیل در دانشگاه مازندران در سال تحصیلی 1389- 90 است که با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و فرمول کوکران، 368 نفر از آن ها به روش نمونه گیری سهمیه ای متناسب و به طور تصادفی انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های خود اجراء در کلاس درس گردآوری شد. نتایج نشان میدهد فعالیت ورزشیِ 8/3 درصد افراد زیاد و خیلی زیاد و فعالیت ورزشیِ 3/92 درصد افراد کم و خیلی کم است. میانگین مشارکت ورزشی، 24/1 از 5 است که در سطح خیلی پایینی قرار دارد. سطوح معنی داری مشاهده شده آزمونt نشان میدهد تفاوت میانگین مشارکت ورزشی افراد متأهل و مجرد معنی دار نیست، اما تفاوت میانگین مشارکت مردان و زنان در فعالیت های ورزشی معنی دار است. همچنین، تفاوت میانگین مشارکت دانشجویان لیسانس و فوق لیسانس در زمینه فعالیت های ورزشی معنی دار نیست. تفاوت میانگین مشارکت در فعالیت های ورزشی دانشجویان شاغل و غیرشاغل نیز معنی دار نیست.

هدف این پژوهش بررسی اثر یک دوره برنامه تمرینی ثبات مرکزی بر تعادل دانش آموزان معلول شنوایی بود. 27 نفر از دانش آموزان ناشنوای پسر (میانگین س 03 /1 ± 47 /17 سال، قد 05 /5 ± 5 /170 سانتی متر و وزن 21 /6 ± 25 /60 کیلوگرم) به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی (14 نفر) و کنترل (13 نفر) تقسیم شدند. تعادل ایستا با استفاده از آزمون ارزیابی خطاهای تعادل (BESS) و تعادل پویا با استفاده از آزمون تعادلی ستاره ای (SEBT) اندازه گیری شد. گروه تجربی یک دوره برنامه تمرینی ثبات مرکزی را به مدت 8 هفته و 3 بار در هفته انجام دادند. از آزمون های آماری مستقل و همبسته به منظور تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که افزایش معناداری در تعادل ایستا و پویا به دنبال 8 هفته تمرین در گروه تجربی وجود داشت (05 /0 ≥ P) . همچنین نشان داد که در چهار جهت داخلی، خلفی، خلفی داخلی و خلفی خارجی در گروه تجربی تفاوت معنی دار وجود دارد (05 /0 ≥P) . باتوجه به یافته های این تحقیق می توان چنین جمع بندی نمود که به طور کلی تمرینات ثبات مرکزی می تواند تعادل ایستا و پویا را در معلولین شنوایی بهبود بخشد و می توان از آن در کنار برنامه های تمرینی دیگر استفاده کرد.

هدف از پژوهش حاضر شناسایی و مقایسه عوامل موثر بر استقرار مدیریت دانش در معاونت تربیت بدنی و سلامت آموزش و پرورش استان های کشور از دیدگاه مدیران و کارشناسان بود. روش تحقیق از نوع پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش معاونان، روسا و کارشناسان معاونت تربیت بدنی و سلامت آموزش و پرورش (288N=) بود. نمونه آماری بصورت تمام شمار و برابر با جامعه آماری بود. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شدند. روایی صوری پرسشنامه با استفاده از نظر 10 نفر از استادان مدیریت ورزشی تأیید گردید و روایی محتوایی (89/0= CVI) محاسبه گردید. به منظور شناسایی عوامل و بررسی روایی سازه از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. پایایی درونی کلی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ (85/0=α) بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون پارامتریک تی تک نمونه ای و تی مستقل در سطح معناداری 05/0>P استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد، 02/48 از کل واریانس ها مربوط به هفت عامل بود. نتایج آزمون تی تک نمونه ای نشان داد همه عوامل (فرهنگ سازمانی، تعهد مدیران ارشد، مشارکت کارکنان، آموزش کارکنان، کار تیمی، ساختار دانشی و زیرساخت های سیستم های اطلاعاتی) تأثیر معناداری بر استقرار مدیریت دانش داشتند. مقایسه عوامل موثر بر استقرار مدیریت دانش از دیدگاه مدیران و کارشناسان نشان داد تنها بین عامل فرهنگ تفاوت معنی داری وجود داشت.

هدف از پژوهش حاضر ، تعیین رویکردهای محوری توسعه فوتبال جمهوری اسلامی ایران و مقایسه آن با رویکردهای چند کشور منتخب و ارائه رویکردهای مناسب برخاسته از ارزش های حاکم بر جامعه است. این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی _ پیمایشی بوده و روش گردآوری اطلاعات از نوع ترکیبی است که در آن مدارک و منابع بررسی و از پرسشنامه محقق ساخته برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. نمونه آماری 92 نفر از مدیران فدراسیون فوتبال ، کارشناسان و خبرگان مدیریت فوتبال کشور بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری فریدمن در سطح معناداری 05/0a> نشان داد که مناسب ترین رویکرد های حاکم بر توسعه فوتبال کشور، رویکرد تربیتی- اخلاقی و جامعه گرا ست که این رویکرد در توسعه فوتبال کشورهایی چون سوئد، ژاپن، آمریکا، نیوزیلند ، کانادا ، انگلیس ، استرالیا و ایرلند نقش اساسی داشته و در جهت دهی برنامه های توسعه ای فوتبال کشورهای مذکور نقش مهمی داشته است .

هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر دست کاری حس بینایی حین تمرین راه رفتن بر تعادل کارکردی و پارامترهای کینماتیکی منتخب گام برداری زنان سالمند بود. به این منظور، 16 زن سالمند در دسترس و واجد شرایط با دامنه ی سنی 65-75 سال (23/4±06/70 سال) انتخاب و به روش تصادفی ساده به 2 گروه 8 نفره تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی تمرین راه رفتن معمولی را به مدت 12 هفته و هفته ای 3 جلسه انجام دادند که شامل راه رفتن در شرایط محدود شده ی قسمت پایین میدان بینایی بود. برای سنجش تعادل کارکردی از آزمون برگ و از دستگاه تجزیه و تحلیل گام برداری زبریس برای اندازه گیری اطلاعات کینماتیکی گام برداری آزمودنی ها استفاده شد.برای مقایسه ی درون گروهی، نمرات پیش آزمون و پس آزمون از آزمون آماری t همبسته و برای مقایسه ی بین گروهی از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که تمرین راه رفتن معمولی در شرایط دست کاری شده ی حس بینایی بر برخی پارامترهای کینماتیکی راه رفتن سالمندان، یعنی طول گام، سرعت گام برداری و درصد تغییر پذیری سرعت گام برداری تأثیر معنی داری داشت (05/0 P).مقایسه ی بین گروهی در پس آزمون نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات گروه تجربی و کنترل در طول گام و سرعت گام برداری به نفع گروه تجربی وجود داشت (05/0 P). اما تفاوت های بین گروهی و درون گروهی در نتایج آزمون تعادل کارکردی دیده نشد (05/0 P). نتیجه اینکه محدود سازی قسمت پایین میدان بینایی حین تمرین راه رفتن سالمندان زن می تواند موجب بهبود برخی پارامترهای مرتبط با تعادل گام برداری آنان شود. کاهش وابستگی به اطلاعات بینایی، بهبود توانایی استفاده از حواس جایگزین مانند حس پیکری و دهلیزی می تواند از دلایل احتمالی بهبود پارامترهای گام برداری باشد.

هدف این پژوهش ، بررسی اثر برد و باخـت با توجه به جهت گیری هدفی (وظیفه مدار و خودمدار) بر میزان احساس خودکارامدی در فوتبالیست های لیگ کشور (دسته اول و برتر) است . بدین منظور 60 آزمودنی به طور تصادفی تحت عنوان حجم نمونه در جامعه آماری تیم های شرکت کننده در لیگ دسته اول و برتر کشور شرکت کردند. آزمودنی ها قبل و بعد از مسابقه به پرسشنامه احساس خودکارامدی بندورا و پرسشنامه های وظیفه مداری و خودمداری در ورزش پاسخ دادند. پس از استخراج یافته ها و تنظیم جداول توزیع فراوانی ، به بررسی و مقایسه داده های حاصله بانورم مندرج پرسشنامه ، به ارزیابی میزان احساس خودکارامدی آزمودنی ها پرداخته شد. نتایج حاصل نشان داد میزان احساس خودکارامدی وظیفه مداران بعد از برد به صورت معنی داری افزایش یافته است (00/0=P)، همچنین بعد از باخت کاهش معنی داری مشاهده شد (00/0=P). در همین مورد احساس خودکارامدی در خودمداران پس از باخت کاهش معنی دار (00/0 =P) و پس از برد افزایش معنی داری (00/0 =P) را نشان داد. بین میانگین های مقادیر احساس خودکارامدی در دو گروه وظیفه مدار بعد از برد (14/0 =P) و نیز بعد از باخت (77/0 = P) تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

هدف از این مطالعه شناخت ارتباط بین هوش هیجانی و استراتژی مدیریت بحران بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان یزد که بر اساس اطلاعات کارگزینی اداره کل مذکور در سال 1391، تعداد آنها 144 نفر( 107 نفر مرد و 37 نفر زن ) بوده است. با توجه به جدول کرجسی و مورگان (1970) حجم نمونه برابر 104 نفر برآورد گردید. محقق پس از پخش پرسش نامه ها تعداد 100 پرسش نامه را دریافت نمود و همین تعداد را مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار داد. این پژوهش از نوع همبستگی و به شیوه پیمایشی اجرا گردید. جهت اندازه گیری هوش هیجانی آزمودنی ها از پرسشنامه هوش هیجانی سیبریا شرینگ و برای اندازه گیری استراتژی مدیریت بحران از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که پایایی این دو پرسش نامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 91/0 و 96/0 و اعتبار آنها با استفاده از ضریب کندال به ترتیب 93/0 و 73/0 توسط محقق برآورد گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بین هوش هیجانی و استراتژی مدیریت بحران رابطه معنا داری وجود دارد. همچنین بین مولفه های هوش هیجانی یعنی خودآگاهی، همدلی، مهارت های اجتماعی، خودانگیزی و خود کنترلی با استراتژی مدیریت بحران رابطه معناداری وجود دارد و در نهایت بین میزان هوش هیجانی و زیر مجموعه های آن بر اساس جنیست، سمت، تحصیلات و سابقه کاری آزمودنی ها تفاوت معنا داری مشاهده نگردید.