درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر دو کشش متفاوت ایستا و پویا بر عملکرد دو سرعت 20 متر بود. بدین منظور 97 بازیکن مرد فوتبال باشگاه های تبریز به صورت تصادفی در 4 گروه کشش ایستای غیر فعال (PSS) (28 = n) ، کشش پویای فعال (ADS) (22 = n) ، کشش ایستای فعال (ASS) (24 = n) و کشش ایستای پویا (SDS) (23 = n) قرار گرفتند. هر چهار گروه پس از گرم کردن با دو استاندارد 10 دقیقه ای جاگینگ، 2 بار دو سرعت 20 متر را اجرا کردند. پس از اجرای آزمودنی ها پروتکل های کششی متفاوت ، دو سرعت 20 متر را دوباره اجرا کردند. پس از تجزیه و تحلیل آماری براساس تحلیل واریانس افزایش معنی داری در زمان دو سرعت در گروه های ASS و PSS (P?0.05) و کاهش معنی داری در زمان دو سرعت در گروه های ADS و (P?0.05) SDSمشاهده شد. بنابراین محقق نتیجه گرفت که کشش ایستا به عنوان بخشی ازبرنامه گرم کردن، عملکرد دو سرعت 20 متر را کاهش می دهد در حالی که کشش پویای فعال عملکرد دو سرعت 20 متر را افزایش می دهد.

هدف: این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین اجرای برنامه خصوصی­سازی و توسعه ورزش­های همگانی از دیدگاه کارشناسان انجام گرفت. مواد و روش­ها: روش تحقیق از نظر هدف کاربردی، از نظر استراتژی توصیفی و از نظر مسیر اجرا همبستگی بود که به روش میدانی انجام گرفت. ابزار اندازه­گیری، پرسشنامه محقق ساخته بود که با توجه به تحقیقات مختلف و اهداف خصوصی­سازی و توسعه ورزش همگانی تهیه شد. روایی پرسشنامه به­وسیله تعدادی از اساتید مجرب تایید شد و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ 89/. گزارش شد. جامعه آماری تحقیق را تمامی اساتید دانشگاه­های سطح شهر تهران در رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی با گرایش مدیریت و برنامه­ریزی تشکیل دادند(N=42 ) که پرسشنامه بین همه به شکل حضوری توزیع شد و از این بین 33 نفر پرسشنامه را برگشت دادند. در این پژوهش از آمار توصیفی به منظور طبقه بندی نمرات، بررسی فراوانی و شاخص­های گرایش به مرکز و از آمار استنباطی برای محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره به­منظور آزمون فرضیه­ها استفاده گردید. نتایج : نتایج تحقیق نشان داد که بین اجرای برنامه خصوصی­سازی و توسعه ورزش­های همگانی رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که بین مولفه­های خصوصی­سازی و میزان مشارکت عمومی، اصلاح ساختار ورزش­های همگانی، بهینه سازی و کارایی واحدهای مدیریتی رابطه معنی­داری وجود دارد ولی بین مولفه­های خصوصی­سازی و کیفیت خدمات و بهبود وضعیت اشتغال رابطه معنی­داری وجود ندارد

آدیپونکتین به عنوان آدیپوکاین در تنظیم عملکرد انسولین نقش دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسیتأثیر تمرین استقامتی همراه با روزه داری و یک دوره بی تمرینی بر سطوح پلاسمایی آدیپونکتین و شاخص مقاومت به انسولین است. 26 آزمودنی مرد (میانگین ± انحراف معیار: سن 7/3±2/25 سال، وزن 7/12± 3/78 کیلوگرم،شاخص توده بدنی 7/3±1/26) به طور داوطلبانه در دو گروه روزه داری (F) و تمرین استقامتی و روزه داری (F+ET) در این تحقیق شرکت کردند. گروه F+ETدر طول ماه رمضان سه جلسه در هفته به تمرین استقامتی روی تردمیل پرداختند. طول و شدت فعالیت بر اساس انرژی مصرفی تعیین شده بود و مقدار کالری مصرفی هر جلسه تمرین استقامتی در هفته اول ماه رمضان 500 کیلو کالری بود که تا هفته آخر ماه رمضان به 800 کیلو کالری در جلسه افزایش یافت. پس از پایان ماه رمضان،آزمودنی های گروه F+ETفعالیت و روزه داری خود را متوقف و دو هفته بی تمرینی داشتند وآزمودنی های گروه Fنیز روزه داری را متوقف و به رژیم غذایی عادی خود برگشتند. شاخص های آنتروپومتریکی و نمونه های خونی در سه مرحله قبل،پایان ماه رمضان و دو هفته پس از ماه رمضان اندازه گیری و ثبت شدند. برای تحلیل آماری داده ها از تحلیل واریانس مکرر با عامل بین گروهی استفاده شد. مقایسه بین گروهی داده ها نشان داد تمرین استقامتی در ماه رمضان بر غلظت آدیپونکتین، شاخص مقاومت انسولین، گلوکز و انسولین تأثیر معنی داری ندارد (05/0p>). با وجود این، غلظت آدیپونکتین در هر دو گروه F+ETو Fدر دو هفته پس از ماه رمضان افزایش معنی داری پیدا کرد (05/0p<) و این افزایش در هر دو گروه مشابه بود.در مقابل، مقادیر گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در هیچ یک از گروه ها در دو هفته پس از ماه رمضان تغییر معنی داری نداشت(05/0p>). بر اساس یافته های تحقیق حاضرمی توان نتیجه گیری کرد کهترکیب تمرین هوازی و روزه داری اثری فراتر از روزه داری تنها ایجاد نمی کند و افزایش آدیپونکتین در دو هفته پس از ماه رمضان احتمالاًبه دلیل تغییر رژیم غذایی از روزه داری به رژیم عادی است و ارتباطی با بی تمرینی ندارد.

هدف از این تحقیق بررسی عوامل موثر در مدیریت ایمنی ورزشگاههای فوتبال کشور از دیدگاه تماشاگران بازیکنان و مدیران اجرایی ورزشگاهها است. مدیریت ایمنی به مفهوم کنترل و بهینه سازی کلیه عوامل ساختاری و مدیریتی است تا امکان ایجاد خطر برای کاربران کارکنان و کلیه افراد مرتبط با سیستم را به حداقل برساند. این تحقیق از نوع توصیفی است که به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری تحقیق را کلیه تماشاگران بازیکنان و مدیران اجرایی و مسئولان ورزشگاههای فوتبال لیگ برتر در سال 1379 تشکیل داده است که حدود 2000 نفر (2%) حجم نمونه تماشاگران 150 نفر (حدود 5 (%حجم نمونه بازیکنان و 26 نفر (برابر با حجم جامعه) حجم نمونه مسئولان را تشکیل داده است. ابزار اندازه گیری 3 پرسشنامه مجزا برای هر یک از گروههای تحت بررسی بود که از سوی محقق هنجاریابی گردید. بعضی از یافته های تحقیق عبارتند از: اکثر تماشاگران فوتبال در کشور ما را گروههای سنی زیر 25 سال تشکیل می دهند اکثر طرفدارانی که به رفتارهای نابهنجار اقدام می کنند در طبقه سنی 15 تا 20 سال قرار دارند. ساختار ورزشگاههای فوتبال در کشور و امکانات مربوط به آن ضعیف و نامناسب توصیف شده است. ساختار نامناسب ورزشگاه مهم ترین عاملی است که باعث نارضایتی تماشاگران می شود. مدیریت مجموعه که ترکیبی از عوامل : نظم جلوگیری از اتلاف وقت هنگام ورود و خروج برخورد نامناسب مامورین کنترل و نیروهای انتظامی و... است تا حدودی مناسب ارزیابی شده است. در جلوگیری از امکان بروز آشوب یا واکنش های رفتاری نامناسب توجه به داوری عادلانه نظم در انجام مراحل یک مسابقه برخورد با بازیکنان خاطی دارای بیشترین اولویت است. از دیدگاه بازیکنان حساسیت های کاذب و خبرسازی جراید و صدا و سیما در متشنج ساختن جو ورزشگاه و تاثیر سوء در رفتار تماشاگران قبل از شروع مسابقه بسیار موثر است. در نهایت الگوی استانداردهای پایه برای مدیریت ایمنی ورزشگاهها ارائه شده است

پژوهش حاضر با هدف تحلیل کیفی توسعه پایدار از طریق ورزش و شناسایی موانع و راهبردهای آن انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ نوع راهبرد، کیفی بود که از رویکرد گراندد تئوری (نظریه برخاسته از داده ها) برای ارائه نتایج بهره گرفته شد. مشارکت کنندگان در پژوهش 21 نفر از نخبگان (شامل اعضای هیئت علمی، مدیران ارشد در وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون های ورزشی، کارشناسان خبره، مربیان ورزشی و بازیکنان گذشته تیم ملی) بودند. داده های پژوهش از طریق مصاحبه اکتشافی گردآوری شدند. ملاک اتمام گردآوری داده ها رسیدن به اشباع نظری بوده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از رهیافت ظاهرشونده مربوط به اثر گلیزر (1992) بهره گرفته شد که از طریق اجرای سه فرایند کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. در بررسی موانع توسعه پایدار از طریق ورزش، 47 کد مستقل و 11 مفهوم که شکل دهنده سه مقوله کلی (موانع شناختی-دانشی، ساختاری و قانونی-مدیریتی) بودند، شناسایی و طبقه-بندی شدند. همچنین، در بخش راهبردها 35 کد و 10 مفهوم استخراج شدند و در سه مقوله کلی (راهبردهای ادراکی-ارتباطی، اقتصادی-ساختاری و عملکردی) دسته بندی شدند. نت ایج این پژوهش می-تواند در برنامه ریزی های کلان توسعه کشور و همچنین برنامه های توسعه بخش ورزش موردتوجه قرار گیرد و با تأکید بر رفع موانع و اتخاذ راهبردهای مستخرج از این پژوهش، می توان مسیر دستیابی به اهداف توسعه پایدار کشور را هموار کرد.

در سال های اخیر سنگ نوردی در کشورمان به یکی از ورزش های جذاب و پرطرفدار بویژه در بین جوانان تبدیل شده که شرایط جغرافیایی کشور (اغلب کوهستانی) و پیشرفت های فنی بویژه ساخت دیوارهای مصنوعی در آن بی تاثیر نبوده است. ولی همزمان با پیشرفت و افزایش علاقه مندی به این ورزش به صورت غیررسمی گزارش شده که آمار آسیب های ویژ? این رشته در بین ورزشکاران افزایش یافته است. هدف از تحقیق حاضر بررسی شیوع صدمات اسکلتی – عضلانی اندام های است. به این منظور در فاصله زمانی 3 ماهه، وضعیت آسیب دیدگی 50 سنگ نورد از شهرهای اردبیل، ارومیه، کرمانشاه، نهاوند و همدان با معاینه بالینی در نواحی انگشتان، کف دست، مچ، ساعد، آرنج، بازو و کمربند شانه ای ارزیابی شد. پس از جمع آوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل آنها، مشخص شد نیمی از آسیب ها به انگشتان دست وارد شده و نیم دیگر در سایر نواحی مورد مطالعه تقریباً به طور مساوی توزیع شده بود. از نظر نوع آسیب، کشیدگی لیگامنت جانبی بین بندی فوقانی (PIP) در انگشتان دست، و کشیدگی عضلات خم کننده عمقی (FDP) و سطحی (FDS) انگشتان دست، کشیدگی قرقره حلقوی A2 و کشیدگی عضلات چرخاننده کتف بیشترین میزان آسیب ها را شامل می شوند. همچنین تفاوت معنی داری در آسیب ها بین دو گروه از سنگ نوردان باتوجه به درجه صعود آنان به دست آمد. همچنین ارتباط معنی داری بین حداکثر درجه صعود و شدت صدمات قرقره حلقوی A2 مشاهده شد

دیابت، اختلال متابولیکی است که به وسیله هیپرگلیسمی به دنبال نقص در ترشح انسولین، مقاومت به انسولین یا هر دو مشخص می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر سطوح آدیپونکتین سرمی و مقاومت به انسولین زنان دیابتی نوع دو بود. به همین منظور 35 نفر از زنان دیابتی نوع دو دارای اضافه وزن (BMI بین 30-25 کیلوگرم بر متر مربع) با دامنه سنی 45 تا 60 سال داوطلبانه در تحقیق حاضر شدند و در دو گروه تمرین HIIT (17n=) و کنترل (18n=) قرار گرفتند. گروه HIIT به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته، 6-4 تکرار 30 ثانیه ای با حداکثر تلاش با شدت 250 درصد و استراحت 4 دقیقه ای بین تکرارها) تمرینات چرخ کارسنج را انجام دادند. نتایج تی وابسته نشان داد بین میانگین داده های پیش آزمون و پس آزمون مقاومت به انسولین و درصد چربی بدن گروه HIIT کاهش معنا دار و بین میانگین سطوح آدیپونکتین سرمی و حداکثر اکسیژن مصرفی افزایش معناداری مشاهده شد (05/0P<). همچنین نتایج تحلیل کوواریانس تفاوت معنا داری را بین گروه های تمرینی در میزان آدیپونکتین (026/0P= و 21/3F=)، مقاومت به انسولین (007/0P= و 28/5F=) و درصد چربی (041/0P= و 60/2F=) نسبت به گروه کنترل نشان داد. از طرفی میزان وزن و شاخص توده بدنی آزمودنی ها تغییر معناداری نداشت (05/0< P). احتمالاً می توان گفت که انجام هشت هفته تمرینات سرعتی شدید (HIIT) بدون تغییر در مقدار وزن و شاخص توده بدنی می تواند تأثیرات مثبتی بر مقاومت به انسولین، درصد چربی و سطوح آدیپونکتین زنان مبتلا به دیابت نوع دو داشته باشد.

مربیگری فرایندی است که در آن مربی بر ورزشکاران تأثیر می گذارد تا واکنش مورد نظر آنان انجام گیرد. هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین ابعاد رفتار رهبری مربیان با انگیزش موفقیت و انگیزش اجتناب از شکست بازیکنان زن تیم های والیبال استان خوزستان است. این تحقیق از نوع توصیفی همبستگی و به روش میدانی انجام شد. جامعه آماری تحقیق 122 نفر بازیکنان زن تیم های والیبال استان خوزستان در سال 1391 که با استفاده از روش سرشماری به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. . ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش چلادورای (1980) با روایی و پایایی 75/0 و 87/0 و پرسشنامه نگرش ورزشی ویلیس (1989) با روایی و پایایی57/0 و 73/0 بود . برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و استنباطی ( ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند گانه) در سطح 05/0 p≤ استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد، رفتار حمایت اجتماعی بیشترین و رفتار آمرانه کمترین رفتار مورد استفاده مربیان بود؛ همچنین بین رفتارهای آموزش و تمرین، حمایت اجتماعی و بازخورد مثبت با انگیزش موفقیت بازیکنان رابطه مثبت معنی دار و با انگیزش اجتناب از شکست ارتباط منفی معنی دار وجود دارد. نتایج آزمون رگرسیون چندگانه نشان داد که رفتار حمایت اجتماعی توانایی پیش بینی انگیزش موفقیت و اجتناب از شکست را دارد. با توجه به یافته های تحقیق به مربیان توصیه می شود با استفاده بیشتر از رفتار حمایت اجتماعی موجبات ایجاد انگیزش مناسب و عملکرد بهتر را در بازیکنان خود فراهم نمایند.

هدف از انجام این پژوهش ، بررسی ضرورت گرایشی شدن آموزش رشتة تربیت بدنی در سطح دانشگاه های کشور بود. بدین منظور پرسشنامه ای در مقیاس لیکرت تنظیم و بین 80 نفر از جامعة دانشگاهیان کشور (20 نفر هیأت علمی، 20 نفر فارغ التحصیل ، 20 نفر دانشجو و 20 مربی برجسته ) به عنوان نمونة آماری توزیع گردید. اطلاعات مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت، نتایج کلی حاکی از توافق قوی گرایشی شدن آموزش تربیت بدنی است . بدین شرح که 88 درصد وضع کنونی رشتة تربیت بدنی را مناسب ارزیابی نکردند، 83 درصد موافق گرایشی شدن بودند، 92 درصد موافق گرایشی شدن در مقطع کارشناسی بودند و بیش از 80 درصد هم موافق گرایشی شدن در مقطع کارشناسی ارشد بودند، حدود 80 درصد با ایجاد گرایش های جدید مثل تغذیه، علم تمرین ، طراحی تمرین، معلولین و بازپروری و حرکات درمانی موافق اند و پیشنهاد داده اند که این رشته ها باید در برنامة آموزشی تحصیلات تکمیلی رشتة تربیت بدنی و علوم ورزشی گنجانیده شود.

مطالعة حاضر با هدف بررسی تأثیر محدودیت کالری همراه با تمرین اینتروال شدید و تمرین مقاومتی بر غلظت پلاسمایی ادیپونکتین، TNF-α و انسولین ناشتا انجام شد. در یک کارآزمایی نیمه تجربی 28 مرد چاق سالم با میانگین سنی 2/7 ± 6/31 سال داوطلب به طور تصادفی به 3 گروه محدودیت کالری (CR; n=8)، ترکیب محدودیت کالریک و تمرین اینتروال شدید (CRHIT; n=10) و ترکیب محدودیت کالریک و تمرین مقاومتی (CRRT; n=10) تقسیم شدند. تمرین اینتروال شدید با شدت 90 – 85 درصد ضربان قلب بیشینه و تمرین مقاومتی با شدت 80 – 70 درصد یک تکرار بیشینه و سه جلسه در هفته اجرا شد. سه روز قبل از شروع 12 هفته مداخله و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی نمونه های خونی جمع آوری شدند. وزن بدن، تودة چربی و درصد چربی بدن آزمودنی ها در هر سه گروه به طور معناداری کاهش یافت. غلظت ادیپونکتین پلاسما در گروه های ترکیبی به طور معناداری افزایش یافت (گروه تمرین اینتروال: از 65/2 به 6/4 و در گروه مقاومتی: از 0/3 به 5/3 میکروگرم بر میلی لیتر). غلظت TNF-α نیز در گروه های ترکیبی کاهش معناداری را نشان داد (گروه اینتروال: از 4/2 به 4/1 و در گروه مقاومتی: از 7/2 به 5/2 پیکوگرم بر میلی لیتر). افزایش ادیپونکتین و کاهش TNF-αدر گروه CRHIT بیشتر از گروه CRRT بود (0. 01≥P). غلظت انسولین پلاسما در هر سه گروه به طور معناداری کاهش یافت (CRRT: -18. 4%؛ CRHIT: -33. 3%؛ CR: -23. 3%)، اما هیچ تفاوت معناداری بین گروه ها وجود نداشت. نتایج حاصل نشان داد ترکیب تمرین اینتروال شدید و محدودیت کالری برای بهبود ترکیب بدن و کاهش انسولین ناشتا، TNF-α و افزایش ادیپونکتین پلاسما روش مناسب تری است.

هدف از انجام این تحقیق بررسی وضعیت ایمنی سالن های ورزشی آموزش و پرورش استان کرمانشاه از دیدگاه مدیران بود. این تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی بود و به شکل میدانی انجام شد. جامعه و نمونه آماری این تحقیق شامل کلیه سالن های ورزشی آموزش و پرورش استان کرمانشاه و همچنین مدیران اداره کننده این سالن ها بودند. ابزار مورد استفاده عبارت بود از چک لیست های ارزیابی ایمنی سالن های ورزشی که پایایی آنها در مطالعه مقدماتی به روش آلفای کرونباخ 86/0 محاسبه شد. اطلاعات مورد نیاز به صورت حضوری و با تکمیل چک لیست ها توسط مدیران گردآوری شد و برای تجزیه و تحلیل داده ها و توصیف نتایج از آمار توصیفی استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش و پرورش استان کرمانشاه دارای 42 سالن ورزشی و 6 مکان ورزشی روباز است که وضعیت ایمنی تأسیسات و ساختمان سالن های ورزشی استان با میانگین امتیاز 3/138 در حد متوسطی بود، ایمنی زمین های بازی موجود در سالن های ورزشی استان با میانگین امتیاز 82/304 وضعیت خوبی داشت و در نهایت ایمنی تجهیزات مورد استفاده در سالن های ورزشی با میانگین امتیاز 92/180 دارای وضعیت متوسطی بود.

سلول های توموری به منظور تامین اکسیژن و مواد غذایی و همچنین توسعة شبکة عروقی جدید به آنژیوژنز وابسته اند. در این میان VEGF به عنوان محرک مهم آنژیوژنز و اندوستاتین به عنوان بازدارنده، نقش اساسی در این فرایند ایفا می کنند. بنابراین هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر شش هفته تمرین مقاومتی بر مقدار VEGF و اندوستاتین بافت توموری در موش­های مبتلا به سرطان سینه بود. به این منظور 20 سر موش بالب ­سی ماده (5 تا 7 هفته ای) از طریق جراحی زیر جلدی تومور آدنوکارسینومای موشی سرطانی شدند. بعد از یک هفته استراحت به دو گروه تمرین و کنترل تقسیم شدند و سپس دورة تمرین مقاومتی شش هفته ای (سه جلسه در هفته با شدت 50 تا بیش از 100 درصد حداکثر قدرت جلسة قبل) اجرا شد. هر جلسه نیز شامل 6 تا 8 تکرار بالا رفتن از نردبان بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسة تمرینی موش ها بیهوش شده و بافت توموری آنها به سرعت فریز شد. پروتئین­های اندوستاتین و VEGF بافت توموری از طریق وسترن بلات اندازه گیری شدند. آزمون t مستقل نشان داد که تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر مقادیر اندوستاتین، VEGF و نسبت افزایش حجم تومور وجود ندارد(05/0P≥). از آنجا که افزایش VEGF و کاهش اندوستاتین بعد از تمرینات ورزشی در عضله اسکلتی احتمالا موجب آنژیوژنز می شود، عدم تغییر این دو پروتئین در بافت توموری در تحقیق حاضر، می تواند نشان دهندة بی تاثیر بودن تمرین مقاومتی بر روند آنژیوژنز بافت تومور و رشد آن باشد. بنابراین این نوع تمرینات را احتمالا می توان به عنوان مداخله بی خطر برای افراد مبتلا به سرطان سینه تجویز کرد.

هدف از این پژوهش تأثیر تمرینات توأم مقاومتی و هوازی بر میزان فیلتراسیون گلومرولی و سطوح خونی فاکتورهای بیوشیمیایی مرتبط با عملکرد کلیوی در بیماران دیابت نوع دو بود. تعداد 20 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو (میانگین سن 73/52 سال، میانگین وزن 82 کیلوگرم، میانگین نمایه توده بدن 51/30 کیلوگرم بر مجذور متر، میانگین قند ناشتا 92/155 میلی گرم در دسی لیتر) به طور تصادفی در دو گروه تجربی (N=10) و گروه کنترل (N=10) تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینات هوازی و مقاومتی را سه بار در هفته و برای مدت 10 هفته انجام دادند و گروه کنترل فعالیت های معمول خودشان را انجام دادند. نمونه های خونی برای اندازه گیری سطوح سرمی فاکتورهای اوره، کراتینین و اسید اوریک و میزان فیلتراسیون گلومرولی در ابتدا و پایان پروتکل تمرینی از آزمودنی ها گرفته شد. از آزمون های t وابسته و t مستقل برای ارزیابی تفاوت معناداری در قبل و بعد از دوره تمرینی بین گروه کنترل و گروه تجربی استفاده شد. سطح معناداری P≤0.05 در نظر گرفته شد. میزان فاکتورهای اوره و کراتینین و میزان فیلتراسیون گلومرولی در گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون کاهش معناداری پیدا کرده بود (0.05≥P) درحالی که در گروه کنترل تغییر معناداری نداشت. سطح فاکتور بیوشیمیایی اسید اوریک در هیچ کدام از گروه ها تغییر معناداری پیدا نکرد. نتایج این پژوهش ها نشان می دهد که تمرینات توأم هوازی و مقاومتی می تواند میزان فیلتراسیون کلیوی و سطوح سرمی اوره و کراتینین را در بیماران دیابتی نوع دو بهبود دهد.

هدف از این پژوهش، بررسی عوامل بازدارنده موثر بر میزان شرکت معلمان زن مقطع سه گانه تحصیلی در فعالیت های ورزشی شهر مرند به منظور ارائه راهکارهای مناسب می باشد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی- توصیفی بوده و به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان زن مقاطع سه گانه تحصیلی شهر مرند در سال 1391 به تعداد 491 نفر می باشد. 215 نفر با استفاده از جدول مورگان به صورت نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه استاندارد عوامل بازدارنده فعالیت های ورزشی با پایایی 87/0=α و پرسشنامه مربوط به مشخصات فردی پاسخگویان می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی اسپیرمن، کروسکال والیس و خی دو استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین عوامل بازدارنده و خرده مقیاس های روانشناختی(192/0- =r ،01/0≥p)، اجتماعی و فرهنگی(240/0- =r ، 01/0≥p )، مدیریتی(177/0- =r ، 05/0≥p) و اماکن و تجهیزات(169/0- =r ، 01/0≥p) با میزان مشارکت ورزشی بانوان معلم ارتباط منفی و معناداری وجود دارد. بین خرده مقیاس شخصی(065/0- =r، 01/0≤ p) و اقتصادی و مالی(075/0 =r ، 05/0≤ p) با میزان مشارکت ورزشی بانوان معلم ارتباط معناداری وجود ندارد. همچنین بین نظرات معلمان زن مقاطع سه گانه تحصیلی (ابتدایی، راهنمایی و متوسطه) در میزان مشارکت در فعالیت های ورزشی و عوامل بازدارانده مشارکت تفاوت معناداری وجود ندارد. بین میزان مشارکت ورزشی و سابقه ورزشی با سن، رشته تحصیلی و مدرک تحصیلی ارتباط معناداری وجود ندارد. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که با افزایش تنوع عوامل بازدارنده، میزان مشارکت در فعالیت های ورزشی کاهش می یابد و از شرکت بانوان معلم در ورزش جلوگیری می کند، لذا توجه مسئولین امر نسبت به کاهش این عوامل با استفاده از برنامه های هدفمند و سیاست گزاری اصولی می تواند مشارکت زنان را در فعالیت ورزشی هموار نموده و موجبات توسعه و رشد جامعه را فراهم آورد.