درخت حوزه‌های تخصصی

بررسی خاستگاه انحرافات اجتماعی از دیرباز مورد توجه اندیشمندان علوم مختلف بوده و نظریه های متفاوتی در مورد نقش و تأثیرگذاری شرایط زیستی، روانی و اجتماعی افراد ارائه شده است. شهید مطهری با تکیه بر اندیشه اسلامی، در عین اینکه تأثیر هیچ یک از عوامل فوق را نادیده نمی گیرند، ولی خود فرد را با داشتن آگاهی، اراده و اختیار و مسئول بودن در برابر افعال خود و نیز توان بر خویشتن داری در ارتکاب هر عملی، مورد توجه قرار می دهند و بر دو عامل اساسی رواج اندیشه های انحرافی و نیز رونق نفاق و دورویی در دوران معاصر بر زمینه سازی برای ارتکاب رفتارهای انحرافی تأکید می کنند. دیدگاه ایشان با دیدگاه کلاسیک ها و نظریه گزینش عاقلانه رفتار انحرافی قرابت دارد.

هر جامعه ای دارای باورهایی است که با توجه به آن رفتارهای خاصی مقبول شناخته می شود. دین نیز به عنوان نظامی که از سوی خداوند نازل گردیده است، معیار رفتار های بهنجار را در جامعه معرفی می کند. امروزه با قرار گرفتن در عرصه جهانی و ورود عناصر مدرنیته در جامعه، شاهد کم رنگ شدن باور های دینی و بروز رفتارهای انحرافی در میان جوانان هستیم.هدف اصلی در این پژوهش بررسی نقش باورهای دینی در پیشگیری از رفتارهای پر خطر جوانان است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع پیمایش است و داده ها از طریق پرسش نامه در میان 448 نفر از جوانان18-30 در شهرستان های استان فارس (استهبان وفسا) گردآوری شده است. بر اساس یافته های این پژوهش بین متغیر های مستقل جنس، تحصیلات، تاهل، سطح تحصیلات، میزان ارتباط با افراد متمایل به رفتارهای پرخطر، گرایش دوستان به رفتارهای پر خطر، میزان گرایش به باور های دینی و میزان انجام اعمال وفرایض دینی با متغیر وابسته که گرایش به رفتارهای پر خطر است، رابطه معنی دار وجود دارد.

امروزه یکی از مسایل اجتماعی که ذهن بسیاری از محققین علوم اجتماعی را به خود مشغول نموده، مساله افزایش ناامنی در شهرها است. افزایش ناامنی های اجتماعی، سرقت ها، رفتارهای غیر مسوولانه و ضد اجتماعی که امروزه در بسیاری از جوامع به شکل حاد در آمده و از حالت یک پدیده اجتماعی خارج و به صورت یک مساله اجتماعی نمودار گشته است که نه تنها سلامتی و امنیت جامعه را به مخاطره می اندازد، بلکه هزینه های مالی گزاف را تحمیل مالیات دهندگان و ساکنین این شهرها می کند. هدف اصلی این مقاله بررسی تاثیر مشارکت های مردمی در کاهش ناامنی های شهری در کرمانشاه است. روش تحقیق در این مقاله پیمایش بوده و از طریق ابزار پرسش نامه انجام شده است. تعداد 384 شهروند به عنوان نمونه معروف به شیوه تصادفی سیستماتیک برای مطالعه انتخاب شدند. از اعتبار صوری و ملاک برای روایی و آلفاکرونباخ برای پایایی ابزار تحقیق استفاده به عمل آمد. بر اساس یافته های تحقیق عواملی چون میزان ارتقای فرهنگی(r=0.17) ، میزان اصالت شهری(r=0.74) ، میزان مشارکت در بعد ذهنی(r=0.34) و میزان مشارکت در بعد عینی (r=0.39) با میزان کاهش ناامنی ها رابطه معنادار و مثبتی داشته و در کاهش ناامنی های شهری موثر بوده اند. نتایج ضریب رگرسیونی نشان می دهد که متغیرهای اصالت شهری بودن(Beta=0.47) ، میزان مشارکت اجتماعی در بعد عینی(Beta=0.37) ، میزان مشارکت اجتماعی در بعد ذهنی(Beta=0.23) ، جنسیت افراد (Beta=0.18) و میزان ارتقای فرهنگی(Beta=0.21) به ترتیب میزان اهمیتی در تعیین نسبت واریانس متغیر وابسته داشته اند، وارد معادله رگرسیونی شده و در مجموع %55از واریانس متغیر وابسته را به حساب آورند(R2=0.55) .

" اثر زندان بر زندانى معمولاً با بررسى تکرار جرم پس از آزادى انجام مى گیرد. در این بررسى اثر زندان بر زندانى از طریق سه متغیر مهم مورد تاکید جامعه شناسان مکتب کنترل مانند گاتفردسون (Gottfredson) و هرشى (Hirshe) ارزیابى مى شود. این سه متغیر که موجب همنوایى زندانى با جامعه مى شوند، عبارتند از: میزان پیوستگى زندانى با خانواده، با جامعه و تصویر از خود زندانى. متغیرهاى مستقل در این بررسى به سه بخش تقسیم شده اند: خصوصیات فردى زندانى، وضعیت جرم و شرایط زندان. جمعیت مورد مطالعه، کلیه زندانیانى هستند که در طول یک هفته، یک روزدرمیان به دو زندان قصر و اوین وارد شده اند. این زندانیان در دو نوبت، یک بار بعد از ورود و یک بار بعد از دو و چهار ماه اقامت در زندان مورد مطالعه قرار گرفته اند. یافته ها حاکى از آنند که بین داشتن ملاقات کننده، فقدان پرونده محکومیت، متولد خارج از تهران بودن، و داشتن جرایم غیرمالى، با پیوستگى به خانواده همبستگى وجود دارد. توقف کم تر در زندان و عدم دریافت حکم محکومیت، با پیوستگى به جامعه همبستگى دارد. نوع زندان (زندان اوین)، داشتن ملاقات کننده و فقدان محکومیت قبلى، با تصویر از خود زندانى همبستگى نشان مى دهد. غیر از همبستگى هاى پیش گفته، این بررسى نشان مى دهد که زندان به مثابه یک سازمان بسته اجتماعى نمى تواند به هدف اصلاح زندانى و همنوایى او با جامعه و خانواده و ایجاد یک تصویر از خود مطلوب توفیق یابد. تغییر شکل زندان از بسته به نیمه باز و باز و استفاده از شیوه هاى مدیریت اصلاحى در پایان توصیه شده است. "

سالمندی فرایندی طبیعی در زندگی انسان و حاصل فرسایش تدریجی ارگان‏های حیاتی است. عوامل فردی مانند جنس، سن و نژاد، ویژگی‏های اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی در زمان و میزان آن مؤثرند. هزینه‏های آن در ابعاد مختلف بر جامعه انکارناپذیر است. شیوه‏های زندگی فردی، روابط اجتماعی، توانمندی‏های اقتصادی و فرهنگی تفاوت‏هایی را ایجاد می‏کند. در حالی که کشورهای پیشرفته صنعتی، به منابع مالی، جهت تأمین نیازهای سالمندان دسترسی دارند، با این‏حال از این پدیده در جایگاه یک پدیده به عنوان یک «بن‏بست» «بار اقتصادی بی‏سابقه» و «مسأله‏ای فراگیر» که مستلزم رویکردی جدی است، یاد کرده‏اند. تجربه پاره‏ای از کشورها نشان می‏دهد، که با به کارگیری روش‏ها و راهبردهای علمی، ایجاد فرصت برای ادامه فعالیت اقتصادی ـ اجتماعی سالمندان، مانعی چندان جدی برای ایفای نقش جوانان ایجاد نمی‏کند، در حالی‏که احساس فایده‏مند بودن سالمندان را به‏طور نسبی قوت می‏بخشد. در کشورهای در حال توسعه، متناسب با شرایط هر کشوری، می‏توان چنین شرایطی را به‏وجود آورد، اما هنوز فاصله زیادی تا رسیدن به فرصت‏های مطلوب، در اغلب این کشورها وجود دارد.

تحقیق حاضر، با هدف تعیین تفاوت میان استفاده­کنندگان موتورسیکلت قانون­گریز و استفاده­کنندگان موتورسیکلت قانونمند، از نظر هنجار تقابل اجتماعی و مؤلفه­های آن؛ یعنی تقابل اجتماعی منفی، باور به تقابل اجتماعی و تقابل اجتماعی مثبت انجام شد. این پژوهش، در قالب یک طرح مورد ـ شاهدی و به ورت مقطعی انجام شد. 192 نفر از استفاده­کنندگان موتورسیکلت که با توجه به شاخص­ها و معیارهای کارشناسان پلیس راهنمایی و رانندگی، قانون­گریز شناخته شده بودند (گروه مورد) و 192 نفر از استفاده­کنندگان موتورسیکلت که از نظر کارشناسان پلیس راهور، قانونمند (گروه شاهد) تشخیص داده شده بودند، با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. این دو گروه، سپس از نظر مؤلفه­های هنجار تقابل اجتماعی، با یکدیگر مقایسه شدند. ابزار جمع­آوری داده­ها، عبارت بود از: مقیاس هنجار تقابل (NRS) . تفاوت معناداری میان استفاده­کنندگان موتورسیکلت قانون­گریز و استفاده­کنندگان موتورسیکلت قانونمند از نظر هنجار تقابل اجتماعی به طور کلی (01/0 < p ) و مؤلفه­های آن؛ یعنی تقابل منفی (01/0 < p )؛ باور به تقابل (01/0 < p )؛ و تقابل مثبت (01/0 < p ) وجود داشت. تحلیل رگرسیون لوجستیک چندگانه با روش سلسله­ مراتبی نشان داد که متغیرهای اجتماعی ـ جمعیت­شناختی (مرحله اول) 3/9 الی 4/12 درصد، و مؤلفه­های هنجار تقابل اجتماعی (مرحله دوم)، بین 7/13 تا 2/18 درصد از واریانس متغیر ملاک قانون­گریزی یا قانونمندی در استفاده از موتورسیکلت را تبیین نمایند. هنجار تقابل اجتماعی و مؤلفه­های آن، نقش مهمی در کاهش و پیشگیری از تمایل استفاده­کنندگان از موتورسیکلت در شهر یزد در ارتکاب قانون­گریزی دارند. بنابراین، به­منظور کاهش نرخ قانون­گریزی در میان استفاده­کنندگان از موتورسیکلت، بهتر است در کنار اجرای استراتژی­های بازدارنده بیرونی، مانند جریمه کردن، مداخله­های اجتماعی و رفتاری، به اقدام­های مداخله­ای اجتماعی و رفتاری به صورت تقویت هنجار تقابل اجتماعی پرداخته شود.

مقاله با استناد به یافته های پژوهشی به منظور شناسایی احساس آنومی فردی جوانان و برخی عوامل تأثیرگذار بر آن تدوین شده است. پس از بررسی منابع و نظریه ها و تدوین چهارچوب نظری با شیوه پیمایش و استفاده از پرسشنامه و مصاحبه، اطلاعات مورد نیاز گردآوری شد. حجم نمونه 700 نفر از جوانان دختر و پسر تهران بوده که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و به صورت تصادفی انتخاب شدند. نتایج نشان میدهد نسبت قابل توجهی از دختران و پسران در وضعیت آنومیک قرار داشته اما این احساس به لحاظ جنسیت معنادار نیست. در بررسی روابط نتایج نشان می دهد احساس آنومی فردی دختران متأثر از عوامل فردی و اجتماعی است که حالتی از گسستگی میان فرد و جامعه را بازتاب میدهد.

هدف از این پژوهش حاضر مقایسه ی بهداشت روانی و کارایی خانواده، بین خانواده های معتادان شرکت کننده و غیر شرکت کننده در جلسات گروه های خانواده ی معتادان گمنام (نارانان) شهر کرمانشاه بوده است. روش: در این طرح علی-مقایسه ای تعداد30 نفر از بین اعضای خانواده های معتادان شرکت کننده در جلسات خانواده ی نارانان که به مدت یکسال یا بیشتر در این جلسات شرکت داشتند به روش تصادفی ساده انتخاب شد و تعداد 30 نفر دیگر از میان خانواده های دارای معتاد، که در این جلسات شرکت نکرده بودند و با بیمارشان به مراکز ترک اعتیاد مراجعه می کردند انتخاب شدند. پرسشنامه های سلامت عمومی و سنجش خانواده در هر دو گروه اجرا شد. یافته ها: بین خانواده های دارای معتاد شرکت کننده و غیر شرکت کننده در جلسات نارانان تفاوت معناداری در هر دو متغیر مشاهده شد. نتیجه گیری: شرکت در جلسات گروه های خانواده ی نارانان می تواند به ارتقاء بهداشت روانی و کارایی خانواده، در خانواده های معتادان کمک کند.