ترجمه فرانسوی دیوان حافظ توسط شارل هانری دوفوشه کور
حوزه‌های تخصصی:
فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴۰۱ تا ۴۲۰ مورد از کل ۱٬۲۷۸ مورد.
جمع پریشان معانی در غزل های حافظ
حوزه‌های تخصصی:
خون شقایق
حوزه‌های تخصصی:
پژوهش های زبان شناختی انجام شده در زمینه ی حافظ و سعدی با رویکردی به پایان نامه های تحصیلی
حوزه‌های تخصصی:
بازخوانی پرونده ی مرگ یک کودک شیرازی در شش صد سال پیش
حوزه‌های تخصصی:
حافظ و نام مهین خداوند(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
تفاسیر قرآن و کتاب های صوفیه، در بردارنده مفاهیم بسیاری در ارتباط با ادبیات و الهیات اسلامی است که مطالعه روشمند و دقیق این مفاهیم می تواند به نتایج درخشانی منجر شود. اسم عظم یانام مهین یکی ازعمده و اساسی ترین این مفاهیم است که در طول تاریخ تفکر اسلامی، محل تامل و مداقه بخش عمده ای از اندیشمندان بوده است.شگفت انگیزی و جاذبه این مقوله به گونه ای بوده است که بسیاری از عرفا و صوفیه درباره آن به گمان زنی پرداخته اند و هرکدام نامی از نام های خداوند-عز و جل – را نام مهین قلمداد کرده اند.
شرح ابیات بحث انگیز حافظ
منبع:
حافظ تیر ۱۳۸۶ شماره ۴۲
حوزه‌های تخصصی:
زبان و ادبیات: شرح غزلی از حافظ
حوزه‌های تخصصی:
حافظ شناسی - آیافظ از ابن عربی متأثر است؟
حوزه‌های تخصصی:
فرزاد، عاشق ترین عاشقان حافظ
حوزه‌های تخصصی:
رقص حافظ
حوزه‌های تخصصی:
حافظ شناسی: دیباچه ی سوم دیوان حافظ
حوزه‌های تخصصی:
ادب در شعر حافظ
حوزه‌های تخصصی:
بزم شاعرانه شیراز و حافظ شیرازی(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه‌های تخصصی:
عبوس زهد ..."" بابی همچنان مفتوح
حوزه‌های تخصصی:
عبوس زهد
هستی از دیدگاه حافظ(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
این مقاله به تمایز سه نوع رویکرد قابل تشخیص در ابیات حافظ نسبت به مسئله وجود می پردازد که عبارتند از: 1- رویکرد معرفت شناختی(اپیستمولوژیک )2- رویکرد وجودشناختی (انتولوژیک)3- رویکرد وجودی بشری(اگزیستنسیل). از آنجا که حافظ، وارث دو نوع عرفان برآمده از فرهنگ اسلامی (عرفان عراق و خراسان)یکی ازمشرق و دیگری از ساحت غرب جهان اسلام(عرفان ابن عربی)می باشد مدعای مقاله برآن است که در عین وحدت زیربنایی دو فرهنگ مذبور، رویکرد او به مسئله وجود، هم واجد عناصر شناخته شده وحدت وجودی و تجلی محور ابن عربی است و هم واجد دغدغه های انسانی و عاطفی عرفان خراسان(به نمایندگی ابوسعید ابوالخیر، ابوالحسن خرقانی و ...)این نکته درجریان تفسیر بیتی مشهور از حافظ تبیین می گردد.