حکایت آن چوپان و درد « بودن »
حوزه‌های تخصصی:
فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۸۱ تا ۳۰۰ مورد از کل ۸۵۹ مورد.
لباس حرف دریدم ، سخن رها کردم ، کهن الگوها در حکایت طوطی و بازرگان
حوزه‌های تخصصی:
ترجمه ، تکلمه و بررسی احادیث مثنوی ، تالیف دکتر احمد خاتمی
حوزه‌های تخصصی:
مولانا و تصوف
حوزه‌های تخصصی:
زرین کوب و مولانا
حوزه‌های تخصصی:
بررسی تطبیقی دیدگاه مولانا و پنج شاعر عارف جهان
حوزه‌های تخصصی:
آینه ام ، آینه ام ، مرد مقالات نی ام ؛ نگاهی به آراء و اندیشه های شمس در مقالات
حوزه‌های تخصصی:
خوانشی دیگرگون در راه اصلاح عنوانی از مثنوی و یکی از رباعی های مولانا جلال الدین
حوزه‌های تخصصی:
مولانا الگو و نظریه
حوزه‌های تخصصی:
نماد پرندگان در مثنوی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
این مقاله به منظور بررسی نمادهای پرندگان در مثنوی مولانا با روش کتابخانه ای نوشته شده است. نگارنده پس از استخراج تمام کاربردهای پرندگان با استفاده از روش تحلیل محتوا به طبقه بندی، توصیف و بیان معانی نمادین آنها پرداخته است. بر اساس یافته های این گفتار در مثنوی از 30 پرنده با نام و صدها پرنده بی نام سخن به میان آمده که گوشه ای از نمادپردازی مولانا را تشکیل داده است. یکی از نتایج مهم این بررسی این است که پرندگان در تحلیل نهایی خود، نمادی از سر گذشت روح انسان در قفس تن و دنیای مادی را بازگو می کنند.
معانی و مفاهیم نمادین پرندگن با ویژگیهای طبیعی آنها پیوندی ناگسستنی دارد. افزون بر آن، آموزه های دینی، فرهنگی و نیز اساطیری که در طول زمان در اطراف هر یک از آنها شکل گرفته است در مفاهیم ویژه ای که مولانا از آنها ارایه می کند، نقش و تاثیر فوق العاده ای دارد. در مجموع می توان گفت پاره ای از برداشتهای مولانا از پرندگان کاملا ابداعی و بی سابقه است و برخی دیگر در سنتهای فرهنگی ریشه دارد. شکل گیری مفاهیم نمادین پرندگان در مثنوی از یک سو از جهان بینی خاص مولانا سرچشمه گرفته و از سوی دیگر، ناشی از برداشتهای شخصی و قریحه توانای اوست.
خورشید و خفاش در مثنوی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
مولانا در مثنوی از واژگانی بهره برگرفته که از ارزش های معنایی چندگانه ای برخوردارند. از جملهی آنها، دو واژگان خورشید و خفاش هستند. در این پژوهش با ذکر نمونه هایی نشان داده میشود که خورشید و خفاش در مثنوی با توجه به ویژگیها یا فضایی که واژگان هم نشین آنها در زنجیرهی کلام فرآهم آورده اند میتوانند نماد شخصیّت هایی قرار بگیرند که با آنها سنخیّت دارند. باید توجه داشت مولانا این دو واژه را چنان طبیعی در بافت کلام جای داده که ارزش نمادین آن ها در نگاه نخست بر خواننده نمایان نمیشود، سپس تأمّل و درنگ در نشانه ها میتواند مفهوم نمادین آنها را توجیه نماید.
اهل کتاب در مثنوی معنوی
حوزه‌های تخصصی: