فرزاد غفوری

هدف: هدف از این پژوهش تعیین عوامل موثر بر جذب و توسعه گردشگری ورزش های آبی در شهرهای ساحلی مازندران است.روش شناسی: برای این منظور پرسشنامه محقق ساخته ای بر اساس مقیاس پنج ارزشی لیکرت، شامل 23 سوال برای دو گروه کارشناسان و گردشگران تهیه شد و پس از تایید روایی و پایایی آن (آلفای کرونباخ 91/0 درصد)، نظر گردشگران و کارشناسان (استادان مدیریت ورزشی، رئیس و نائب رئیس ورزش های آبی، رئیس ادارات تربیت بدنی شهرهای ساحلی مازندران) بررسی شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل عاملی تاییدی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد تبلیغات و بازاریابی با ضریب کوواریانس 86/0 درصد مهم ترین عامل در توسعه و جذب گردشگر ورزش های آبی در شهرهای ساحلی مازندران است. مدیریت با ضریب کوواریانس 85/0 درصد، امکانات و تاسیسات با ضریب کوواریانس 71/0 درصد و زیرساخت ها با ضریب کوواریانس 59/0 درصد در اولویت های بعدی توسعه و جذب گردشگر ورزش های آبی قرار دارد.نتیجه گیری: بنابراین، در میان عامل های مورد بررسی مهم ترین عامل تبلیغات و بازاریابی است و بعد از آن عامل مدیریت قرار دارد که به نظر می رسد موثرترین عوامل در جذب گردشگر و توسعه گردشگری ورزش های آبی باشد.

هدف این تحقیق، مقایسه لذت درک شده از فعالیت های بدنی اوقات فراغت در طبقات مختلف اجتماعی- اقتصادی جوانان شهر تهران بود. جامعه آماری پژوهش، جوانان 15 تا 24 ساله شهر تهران بودند. تعداد نمونه براساس فرمول حجم نمونه کوکران 384 نفر به دست آمد و نمونه گیری به روش ترکیبی انجام گرفت. به منظور جمع آوری اطلاعات لازم، پرسشنامه تعیین لذت درک شده از فعالیت های بدنی اوقات فراغت کندزیرسکی و کارلو (1991) و پرسشنامه وضعیت اجتماعی اقتصادی (SES) استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون های لوین، تحلیل واریانس و توکی) در نرم افزار spss استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که تفاوت معناداری بین لذت درک شده از فعالیت بدنی اوقات فراغت در طبقات مختلف اقتصادی خانواده افراد و همچنین بین لذت درک شده از فعالیت بدنی اوقات فراغت افراد با سطح تحصیلات مختلف، وجود داشت. با توجه به نتایج تحقیق، به نظر می رسید افرادی که وضعیت اقتصادی مناسب تری داشتند، می توانستند در کلاس های ورزشی بیشتری حضور داشته باشند، زمان بیشتری را برای انجام دادن فعالیت های بدنی صرف کنند و لذت بیشتری ببرند.

هدف: هدف پژوهش حاضر، شناسایی عوامل اثرگذار بر توسعه کارآفرینی نظام آموزشی علوم ورزشی کشور بود.روش شناسی: روش پژوهش کیفی و از نوع زمینه یابی بود که گردآوری داده ها با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و همچنین مصاحبه عمیق و نیمه ساختارمند با خبرگان انجام پذیرفت.جامعه آماری پژوهش را کلیه صاحب نظران سه حوزه علمی، اجرایی و ورزشی تشکیل دادند که این افراد شامل، کارشناسان و صاحب نظران حوزه کارآفرینی (شامل کارآفرینان برتر ورزشی و اساتید این حوزه) اعضای هیأت علمی نخبه و صاحب نظر دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی و روسا و مدیران سازمان های ورزشی (وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون ها و کمیته ملی المپیک) تشکیل می دادند.روش نمونه گیری هدفمند و به صورت گلوله برفی بود و مصاحبه با خبرگان تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت (19 مصاحبه). یافته های پژوهش از طریق فرایند کدگذاری در سه مرحله باز، محوری و گزینشی مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که در مجموع 27 عامل اثرگذار در قالب چهار مقوله فرعی (مؤلفه)؛ مدیریت ارتباط بخش علمی و اجرایی ورزش کشور، برنامه ریزی اصولی و کاربردی دروس و سرفصل ها،سیستم آموزشی دانشگاه ها و توجه به واحد کارورزی و کارآفرینی و در دو مقوله کلی (مفهوم) برنامه و ساختار مناسب و نظام آموزشی و تربیتی دسته بندی شدند.نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاکی از آن بود که مهم ترین علل توسعه کارآفرینی نظام آموزشی علوم ورزشی کشور، داشتن برنامه و ساختار مناسب و استفاده از نظام آموزشی و تربیتی به روز و کارآمد در دانشگاه ها  است که می تواند تأثیر مثبتی برکارآمدی فارغ التحصیلان رشته علوم ورزشی در بازار کار داشته باشد.

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش مدیریت استعدادیابی در ورزش های رزمی است. بدین منظور 200 نفر از افراد دارای سابقه مدیریت در فدراسیون ورزش های رزمی، مربیان گروه های ملی و قهرمانان جهانی و آسیایی (خانم ها و آقایان از سال 1384 تا 1393) و خبرگان و متخصصان آشنا به مسائل مدیریت استعدادیابی ورزش (142 مرد و 58 زن) با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. همچنین از پرسشنامه های محقق ساخته و دارای پایایی و روایی مناسب استفاده شد. در بخش آمار استنباطی برای تجزیه وتحلیل یافته ها از روش آماری تحلیل عاملی به منظور استخراج عامل ها و مؤلفه های مربوطه و از ضریب آلفای کرونباخ برای محاسبه پایایی درونی پرسشنامه ها استفاده شد که جهت معناداری آلفا سطح 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد تمام رابطه های علی معنادار نبودند و مؤلفه های عوامل فرهنگی با ترک نکردن سازمان غیرمعنادار بودند. ریشه خطای میانگین مجذورات تقریب مدل ارائه شده برابر 09/0 گزارش شد. میزان مؤلفه های GFI و AGFI، NFI و CFI در مدل تحت بررسی به ترتیب برابر 9/0، 87/0، 83/0 و 85/0 به دست آمد. با توجه به شاخص ها و خروجی های نرم افزار لیزرل می توان گفت که داده ها نسبتاً با مدل منطبق اند و شاخص های ارائه شده نشان می دهند که در مجموع مدل ارائه شده از برازش مناسبی برخوردار است.

ارزیابی مستمر عملکرد همواره منجر به رشد کیفی و موجب ارتقاء سازمان در ارائه خدمات می گردد. از این رو پژوهش حاضر با هدف کاربرد روش PCA در ارزیابی عملکرد فدراسیون های ورزشی بر اساس رویکردهای کیفی EFQMبود. روش ﺗﺤﻘیﻖﺗﻮﺻیﻔی و بصورت میدانی انجام گرفته است.جامعه آماری این پژوهش شامل رئیس، دبیر و نواب رئیس فدراسیون قایقرانی، اعضا و کارکنان فدراسیون، مربیان، داوران و ورزشکاران شاغل در فدراسیون (67 =N ) بود که از شیوه ی کل شمار برای انتخاب نمونه ها استفاده گردید .ابزار گردآوریداده ها پرسشنامه محقق ساخته با الگو گرفتن از پرسشنامه استاندارد تعالی سازمانی (EFQM)(974/0= α) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش PCA با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد. بر اساس یافته های این پژوهش تمامی معیارهای نه گانه ابزار ارزیابی EFQM، به اندازه ای مساوی در عامل یافت شده که می توان نام آنرا توانمندسازها و نتایج نامید، دخیل هستند. در همین راستا بیشترین ارتباط و مهمترین عامل مشترک شراکت ها و منابع و کمترین ارتباط و کمترین عامل مشترک را کارکنان به خود اختصاص داد.با توجه به نتایج تحقیق، به نظر می رسد توجه و اهتمام به معیارهای ارزیابی در این پژوهش به ویژه کارکنان که همواره رکن اساسی در هر سازمان می باشد ضرورت ویژه دارد.

تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش توسعه ورزش تربیتی بر شاخص های توسعه اجتماعی کشور ایران طراحی و اجرا گردید. تحقیق حاضر از جمله تحقیقات آمیخته می باشد که به صورت کیفی و کمی انجام گردید. جامعه اماری شامل نخبگان و صاحب نظران در حوزه اجتماعی و ورزش و آشنا به موضوع تحقیق بودند بر اساس روش نمونه گیری هدفمند، تعداد 13 نفر به عنوان شرکت کنندگان در بخش کیفی تحقیق مشخص گردیدند. همچنین بر اساس انتخاب کل شمار، تمامی این افراد به عنوان نمونه تحقیق در بخش کمی مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات در تحقیق حاضر شامل مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده های تحقیق حاضر در بخش کیفی از کدگذاری و در بخش کمی از روش معادلات ساختاری استفاده شد. کلیه روند تجزیه و تحلیل داده های تحقیق حاضر در نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه 20 و پی ال اس نسخه 2 انجام گردید. در مرحله کیفی 42 ویژگی از طریق مصاحبه های انجام شده استخراج گردید که این ویژگی ها در 7 شاخص کلی توسعه اجتماعی شامل عدالت، سرمایه اجتماعی، نشاط اجتماعی، رفاه اجتماعی، اخلاق توسعه اجتماعی، امنیت اجتماعی و سلامت اجتماعی دسته بندی گردیدند. نتایج تحقیق نشان داد که ورزش تربیتی بر توسعه اجتماعی (0.787=تاثیر، 0.001= سطح معناداری) تاثیر معناداری دارد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه نقش و حضور زنان در پست های مدیریتی سازمان های ورزشی و غیرورزشی استان خراسان رضوی بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع مقایسه ای بود که به شکل میدانی انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش در سازمان های ورزشی شامل کلیه رؤسا و نایب رئیسان زن هیأت های ورزشی استان خراسان رضوی (43N=) و کلیه مدیران و کارکنان زن سازمان ورزش شهرداری مشهد (34N=) بودند و جامعه آماری سازمان غیرورزشی را تمامی مدیران و کارکنان زن اداره کل آموزش و پرورش استان خراسان رضوی (51N=) تشکیل می دادند که به دلیل محدودیت تعداد افراد جامعه کل کارکنان و مدیران زن به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه استانداردی بود که روایی آن توسط کارشناسان تأیید شد و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ به دست آمد (83/0=α). برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف اسمیرنوف،t مستقل و یومن ویتنی استفاده شد. بررسی یافته ها نشان داد که تفاوت معناداری در مؤلفه های تبعیض جنسیت، تضاد بین کار و خانواده، حمایت خانواده و روابط در کار بین سازمان های ورزشی و غیرورزشی وجود دارد (005/0≥P). همچنین تفاوت معناداری در مؤلفه های کلیشه جنسیت، سقف شیشه ای و حمایت رهبر در سازمان های ورزشی وغیرورزشی مشاهده نشد (005/0≤P).

هدف: هدف تحقیق حاضر، طراحی الگوی درآمدزایی باشگاه های حرفه ای فوتبال ایران بود.روش شناسی: روش تحقیق حاضر، آمیخته اکتشافی بود. جامعه ی آماری تحقیق حاضر در مطالعه کمی و کیفی شامل کلیه نخبگان آگاه در صنعت فوتبال بود. در بخش کیفی از نمونه گیری هدفمند طبقه ای و در بخش کمی از نمونه گیری هدفمند استفاده شد. ابزار مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات در بخش کمی، شامل پرسشنامه محقق ساخته بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده های تحقیق حاضر از روش های تحلیل محتوا در جهت بررسی مصاحبه ها و از روش معادلات ساختاری در جهت بررسی مدل تحقیق استفاده شد. کلیه روند تجزیه و تحلیل داده های تحقیق حاضر در غالب نرم افزار SPSS نسخه 22 و نرم افزار PLS انجام گردید.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد فعالیت تجاری، هواداران، رسانه، تبلیغات، درآمد روز مسابقه، سایر و حامیان مالی به ترتیب با ضرایب تاثیر: 352/0، 189/0، 178/0، 169/0، 146/0، 138/0 و 137/0 می تواند مهم ترین منبع درآمدزایی باشگاه های فوتبال کشور باشد.نتیجه گیری: باشگاه ها می توانند با بهره گیری از شیوه های نوین بازاریابی و منابع مختلف درآمدزایی نظیر: فعالیت های تجاری، هواداران، حق پخش رسانه ای، تبلیغات، درآمد روز مسابقه، حامیان مالی و سایر منابع، به منظور تامین نیازهای مالی، توسعه باشگاه و جهت حضور قدرتمند در عرصه های داخلی و بین المللی، استفاده کنند. 

هدف تحقیق حاضر، شناسایی و رتبه بندی عوامل مؤثر بر کسب مزیت رقابتی در باشگاه های حرفه ای فوتبال ایران بود. تحقیق حاضر، توصیفی- همبستگی بود و به روش آمیخته انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق در مطالعه کیفی و کمی شامل کلیه نخبگان آگاه در صنعت فوتبال بود. در بخش کیفی از اشباع اطلاعاتی استفاده شد که اطلاعات با 13 مصاحبه به اشباع رسید، در این بخش نمونه ها به صورت گلوله برفی انتخاب شدند. همچنین در بخش کمی از نمونه گیری هدفمند استفاده شد که شامل 150 نفر از استادان مدیریت ورزشی و کارشناسان فوتبال بودند. ابزار مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات در بخش کمی، شامل پرسشنامه محقق ساخته بود. از روش تحلیل محتوا برای بررسی مصاحبه های متخصصان و از روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار اسمارت پی. ال. اس برای بررسی مدل تحقیق استفاده شد. نتایج نشان داد که به ترتیب کارایی، نوآوری، پاسخگویی به مشتری و کیفیت با ضرایب مسیر 0/470، 0/239، 0/202 و 0/198، مهم ترین عوامل مزیت رقابتی در باشگاه های فوتبال بود. باشگاه های فوتبال باید با برنامه ریزی صحیح و ایجاد کارایی، کیفیت، نوآوری و پاسخگویی صحیح به مشتریان، با تکیه بر منابع سازمانی، به مزیت رقابتی دست یابند تا در عرصه های داخلی و بین المللی حضوری قدرتمند داشته باشند.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی و مقایسه نگرش متخصصان و مدیران ورزش در زمینه نقش ورزش قهرمانی و همگانی بر شاخص های توسعه اجتماعی بود. روش تحقیق توصیفی بود و به صورت پیمایشی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل استادان تربیت بدنی، دانشجویان دکتری مدیریت ورزشی استان تهران و افراد شاغل در فدراسیون های ورزشی (حدود 700 نفر) بودند که 203 نفر به صورت تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه 38 سؤالی محقق ساخته بود که روایی محتوایی آن توسط پانزده نفر از استادان دانشگاه ها و متخصصان تأیید شد و پایایی آن در آزمون مقدماتی با 30 آزمودنی و با استفاده از آلفای کرونباخ درتمامی شاخص ها بیشتر از 7/0 محاسبه شد. در خصوص روایی سازه، با توجه به بار عاملی و T–value تمامی شاخص ها پیشگوی مناسبی برای توسعه اجتماعی بودند. برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی تی استودنت تک گروهی و مستقل، تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که نگرش متخصصان و مدیران ورزش درباره نقش ورزش همگانی و قهرمانی بر توسعه اجتماعی تمامی شاخص ها به جز عدالت اجتماعی در حد زیاد است، بنابراین برای استفاده از ورزش در راستای توسعه اجتماعی باید برنامه ریزی مناسب انجام گیرد.

هدف از این پژوهش، طراحی مدل توسعه اکوسیستمی ورزش در شمال کشور (استان های گیلان، مازندران و گلستان) براساس همسوسازی ورزش همگانی و قهرمانی و همگرایی بین استانی بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی نظام مند (تماتیک) انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش صاحب نظران (اساتید، مدیران و..) و منابع اطلاعاتی (مقالات، اسناد و ..) بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت (اشباع نظری) با روش قضاوتی نمونه گیری شد (19 نفر و 58 سند). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه های اکتشافی ساختارمند بود. روایی پژوهش براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، روایی محتوایی ابزارها و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری مفهومی و تحلیل سیستمی استفاده شد. چارچوب مفهومی استخراج شده شامل 4 سطح، 9 منظر، 36 بُعد و 115 مؤلفه کلیدی بود. مدل پژوهش شامل چهار سطح مفهومی؛ ظرفیت محیطی توسعه ورزش شمال، راهبری سیستمی توسعه ورزش شمال، همگرایی توسعه ورزش همگانی و قهرمانی و کارکردهای توسعه همگرای ورزش شمال است. براساس نتایج به سازمان های متولی توسعه ورزش در استان های شمال کشور پیشنهاد می شود با توجه به اکوسیستم مشترک و مشابه سه استان، راهبرد همگرایی بین استان و منطقه ای در توسعه ورزش همگانی و قهرمانی را در اولویت قرار دهند و از الگوهای علمی مانند نتایج این پژوهش استفاده نمایند.

رسانه ها می توانند نقش پررنگی در توسعه شاخص های فرهنگی باشگاه های ورزشی داشته باشند. ازاین رو، پژوهش حاضر باهدف تحلیل نقش رسانه ها در توسعه شاخص های فرهنگی باشگاه های ورزشی حرفه ای ایران طراحی و اجرا شد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و ازنظر شیوه گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی بوده که با رویکرد پژوهش، آمیخته است. در بخش کیفی از روش تحلیل تم و در بخش کمی از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی شامل داوران، بازیکنان، مربیان، مدیران باشگاه ها، اصحاب رسانه، متخصصین و خبرگان دانشگاهی و مدیران عالی و سیاست گذاران بودند. معیار انتخاب این افراد، سابقه ورزشی، مدیریتی و شغلی بیش از 10 سال و همچنین تحصیلات کارشناسی ارشد و دکتری؛ و روش نمونه گیری به صورت هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری بود (17 نفر). در بخش کمی نیز جامعه آماری همان جامعه آماری بخش کیفی بودند (89 نفر). ابزار پژوهش حاضر شامل مصاحبه های نیمه ساختارمند و پرسشنامه بود. جهت بررسی داده های بخش کیفی از کدگذاری باز، محوری و انتخابی و در بخش کمی از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحلیل مصاحبه های انجام شده نشان داد که شاخص های فرهنگی شامل 4 مقوله و 14 کد باز و رسانه ها شامل 2 مقوله و 8 کد باز هستند. نتایج بخش کمی نیز نشان داد که مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. بنابراین ضرورت تعامل و ارتباط هرچه بیشتر مدیران باشگاه های ورزشی حرفه ای و فدراسیون های ورزشی با رسانه ها از طریق تشکیل کمیته رسانه در سازمان و فدراسیون های مربوط، برگزاری نشست های دوره ای به منظور گزارش فعالیت ها و اقدامات انجام گرفته و تبادل نظر با کارشناسان رسانه ای در زمینه راهکارهای توسعه شاخص های فرهنگی باشگاه های ورزشی حرفه ای می تواند کارگشا باشد و به توسعه شاخص های فرهنگی باشگاه ها کمک شایانی نماید.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل چندسطحی تعیین کننده شمولیت اجتماعی سالمندان در فعالیت بدنی انجام شد. این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی چندروشی بود و برای گردآوری داده ها از مصاحبه، تحلیل اسناد ثانویه و مشاهده شرکت کنندگان استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، همه متخصصان و محققان ورزش سالمندان، جامعه شناسان ورزش، روان شناسان ورزش، مربیان با سابقه زیاد در حوزه ورزش سالمندان و همه سالمندانی بودند که حداقل یک روز در هفته در محیط های ورزشی مختلف در فعالیت بدنی مشارکت داشتند. با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی با 26 نفر مصاحبه شد. برای تحلیل داده های تحقیق از روش بررسی میکروسکوپی داده ها (تحلیل خط به خط) استفاده شد و داده ها براساس مراحل تحلیلی استراوس و کوربین (1998) در دسته های مضامین داده های اولیه، مضامین مرتبه اول، و مضامین مرتبه بالاتر قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد، عوامل مختلف در سطوح خرد، میانی و کلان بر ایجاد شرایط مناسب برای شمولیت اجتماعی سالمندان در فعالیت بدنی تأثیرگذار هستند. علاوه بر این، توسعه اجتماعی همه جانبه در سطح جامعه به طور درخورتوجهی بر این پویایی ها اثر می گذارد و به شمولیت اجتماعی سالمندان در فعالیت بدنی منجر می شود. نتایج پژوهش حاضر می تواند به سازمان های متولی فعالیت بدنی و ورزش برای برنامه ریزی صحیح و به کارگیری شیوه های مؤثر برای شمولیت سالمندان در فعالیت بدنی کمک کند و گامی مؤثر در راستای تحقق عدالت اجتماعی در کشور باشد.