غلامرضا شعبانی بهار

هدف: از پژوهش حاضر، تعیین مؤلفه های محتوای بالندگی حرفه ای اعضای هیأت علمی دانشکده های تربیت بدنی کشور است.روش شناسی: روش پژوهش توصیفی- پیمایشی بوده است. جامعه آماری تحقیق، کلیه اعضای هیأت علمی دانشکده های تربیت بدنی (205 نفر) بودند. نمونه آماری برابر با جامعه در نظر گرفته شد ولی پس از توزیع پرسشنامه، 173 پرسشنامه جمع آوری و تجزیه و تحلیل شد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته بالندگی استفاده شد که فهرستی از 9 مؤلفه بالندگی هیأت علمی را شناسایی کرد که پس از مصاحبه با متخصصان و صاحب نظران این حوزه (17 نفر)، 6 مؤلفه شناسایی و به گویه های پرسشنامه تبدیل شدند تا بر مبنای آن وضعیت موجود بالندگی ترسیم شود. برای تعیین روایی محتوا از دیدگاه های مدرسان و جهت بررسی روایی سازه از آزمون تحلیل عاملی تأییدی استفاده شده است. پایایی نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای برنامه بالندگی حرفه ای 90/0 محاسبه شد. از آمار توصیفی برای طبقه بندی یافته ها و برای آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون کلموگروف- اسمیرنوف، آزمون همبستگی پیرسون و آزمون t تک نمونه ای استفاده شد. همچنین در راستای تحلیل های تکمیلی از معادلات ساختاری (SEM) برای مدل سازی روابط علی با تأکید بر نرم افزار لیزرل 2/9 استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد تحلیل های مدل یابی معادلات ساختاری، برازندگی مدل را با داد ه ها مورد حمایت قرار دادند، همچنین یافته ها بیانگر این بودند که بعد بالندگی حرفه ای دانشکده های تربیت بدنی کشور در حد مطلوب قرار دارد. در خصوص وضعیت موجود مؤلفه بالندگی حرفه ای اعضای هیأت علمی، انتشارات علمی با میانگین 79/3 و زبان انگلیسی با میانگین 98/3 کمتر از میانگین است و بقیه عوامل بیشتر از میانگین می باشد.نتیجه گیری: نیاز به ایجاد و راه اندازی مرکزی منظم و رسمی تحت عنوان مرکز بالندگی در دانشگاه ها حس می شود تا از این طریق و با استفاده از متخصصین در حوزه بالندگی و مدیریت منابع انسانی، بتوان به طور اثربخش و منظم و برنامه ریزی شده به اجرای برنامه های بالندگی اعضای هیأت علمی همت گماشت.

هدف: آنچه در آینده یک حوزه علمی اتفاق می افتد، به دید امروز جوانان (ذی نفعان اصلی آینده) به آینده برمی گردد. ادراک جوانان از آینده و تصور آن ها از سالیان آتی بسیار مهم است. لذا، هدف پژوهش حاضر، تصویرپردازی آینده علوم ورزشی از منظر جوانان تحصیل کرده کشور بود. روش: روش پژوهش حاضر، کیفی و از نوع پژوهش های اکتشافی می باشد و از لحاظ هدف، جزو پژوهش های کاربردی به شمار می آید. جامعه آماری پژوهش؛ شامل جوانان تحصیل کرده کشور بود که با علم ورزش آشنایی دارند و از روش نمونه گیری گلوله برفی در پژوهش استفاده شد. برای گردآوری اطلاعات، مصاحبه های عمیق و نیمه ساختار یافته ای با شرکت کنندگان انجام گرفت و با 23 مصاحبه اشباع نظری حاصل شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مضمون جهت کسب اطلاعات این پژوهش استفاده شده است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که تصاویر آینده علوم ورزشی در بین جوانان تحصیل کرده از هفت مفهوم اصلی تشکیل شده است و شامل موارد امید به سیستم آموزشی سبز، علاقه مفرط به کار در صنعت ورزش، باز مهندسی اساسی، ناامیدی نسبی از توانمندی مسئولین، جایگاه اجتماعی به وسیله تحصیلات آکادمیک، میل به توانمندی و فقدان مهارت افزایی و ناعدالتی و منفعت طلبی می شود. نتیجه گیری: درنهایت با مشاهده تصاویر ذهنی جوانان می توان بیان کرد که علوم ورزشی در صورت استمرار وضعیت فعلی به سمت ویران شهر و با تغییرات اساسی می تواند به سمت آرمان شهر حرکت کند. در این مسیر نیاز است ذی نفعان علوم ورزشی در کنار یکدیگر قرار گیرند و اختلاف نظرات مدیریت شود و سلیقه ای عمل کردن متخصصان علم ورزش بسیار کاهش پیدا  کند.

هدف: هدف از اجرای این تحقیق،تدوین مدل معادلات ساختاری تفکر راهبردی و چابکی سازمانی در فدراسیون ها ی منتخب ورزشی ایران بود.روش شناسی: روش تحقیق حاضر همبستگی بودو برای تدوین مدل از معادلات ساختاری (مدل ساختاری، تحلیل مسیر)استفاده شد. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه تفکر راهبردی (لیدکا، 1998) و پرسش نامه چابکی سازمانی (اسپایدزر، 2007)بود. روایی پرسشنامه ها به صورت صوری و محتوایی و ضریب الفای کرونباخ برای پایایی پرسش نامه چابکی سازمانی96/0و تفکر راهبردی 96/0 تعیین گردید. جامعه آماری تحقیق شامل850 نفر از مدیران و کارکنان22 فدراسیون موفق و منتخب ورزشی جمهوری اسلامی ایران بود. نمونه آماری شامل 269 نفر با استفاده جدول کرجسی مورگان تعیین گردیدکه به صورت تصادفی ساده انتخاب شدندو برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری لیزرل استفاده شد.یافته ها: یافته های تحقیق نشان دادکه مولفه های نگرش سیستمی (86/0=β)، عزم راهبردی (91/0=β)، تفکر فرضیه محور (87/0=β)، فرصت طلبی هوشمندانه (92/0=β) و تفکر به موقع (88/0=β) بر تفکر راهبردی اثر مستقیم معنی داری داشتند (01/0>P). در ضمن مولفه های سرعت (92/0=β)، شایستگی (92/0=β)، انعطافپذیری (85/0=β)، پاسخگویی (85/0=β) برچابکی سازمانی اثرمستقیم معنی داری داشتند (01/0>P). همچنین تفکر راهبردی بر چابکی سازمانی در فدراسیون های منتخب ورزشی اثر مستقیم و معنی داری داشت(01/0>P 82/17=t 94/0=β). شاخص های آزمون دارای برازش مطلوب و مبین تاثیر تفکر راهبردی بر چابکی سازمانی بود.نتیجه گیری: با عنایت به نتایج بدست آمده نتیجه گیری می شود با تدوین اهداف و استراتژی منسجم برای توسعه تفکر راهبردی بین مدیران و کارکنان فدراسیون های ورزشی، زمینه توسعه چابکی سازمانی در بین فدراسیون های ورزشی را می توان در آینده فراهم نمود

هدف:  هدف از تحقیق حاضر شناسایی راهبردها و پیامدهای ورود ورزشکاران به دنیای سیاست بود.روش شناسی: تحقیق حاضر به شیوه کیفی و با رویکرد تحلیل تماتیک انجام شد. شرکت کنندگان در مصاحبه از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند (12 نفر). مصاحبه شوندگان متشکل از کلیه صاحب نظران با سابقه علمی (اساتید رشته مدیریت ورزشی)، اجرایی (مدیران و کارشناسان ورزشی صاحب نظر) و ورزشی (ورزشکاران حرفه ای با سابقه فعالیت سیاسی) بودند.یافته ها: در بخش راهبردها، تعداد 43 مقوله فرعی بدست آمد که در 9 مقوله اصلی راهبردهای رسانه ای، قانون گذاری، ساختاری، نیروی انسانی، برنامه ریزی، ارزیابی، فرهنگ سازی و اطلاع رسانی، ارتباطی و تشویقی قرار گرفت. در بخش پیامدها، تعداد 29 مقوله فرعی بدست آمد که در 6 مقوله اصلی پیامدهای فردی، سازمانی، اجتماعی، سیاسی، ورزشی و پیامدهای منفی قرار گرفت.نتیجه گیری: ورزشکاران و مدیران ذی ربط می توانند از نتایج این تحقیق در جهت ورود موفق ورزشکاران به حوزه سیاست، بهره مند شوند.

هدف: هنرآفرینی شغل بر خلاف طراحی شغل، فرایندی کارمندمحور و مرتبط با ارزشمندشدن شغل است. با توجه به عدم وجود ابزار دقیق ارزیابی این پدیده در منابع انسانی، پژوهش حاضر با هدف بومی سازی پرسشنامه هنرآفرینی شغل (JCS) در کارمندان ورزشی طراحی شده است.روش شناسی: تعداد 191 کارمند ستادی وزارت ورزش و جوانان به طور تصادفی و بر اساس جدول کرجسی و همکاران (1970) انتخاب شدند و به پرسشنامه 21 گویه ای هنرآفرینی شغل تیمز و همکاران (2012) پاسخ دادند. همچنین روایی صوری و محتوایی اولیه پرسشنامه به وسیله 17 نفر از اساتید دانشگاه و بخشی از نمونه آماری مورد تأیید قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد که بر اساس 64 درصد واریانس کل و با حذف دو گویه 6 و 21، همان چهار عامل افزایش منابع ساختاری، کاهش به تأخیر انداختن تقاضاهای شغلی، افزایش منابع اجتماعی و افزایش چالش در تقاضاهای شغلی منعکس کننده هنرآفرینی شغل در نیروی انسانی ورزشی به شمار می روند. به طور ویژه، عامل افزایش منابع اجتماعی شغل بهترین منعکس کننده هنرآفرین کردن شغل برای منابع انسانی در ورزش بود (65/0 R2=).نتیجه گیری: بر این اساس باید بیان کرد که محققان برای طراحی مطالعات خود در حوزه منابع انسانی در ورزش می توانند نسخه 19 گویه ای موجود در این پژوهش را با روایی و پایایی مناسبی استفاده نمایند.

رسانه ها می توانند نقش پررنگی در توسعه شاخص های فرهنگی باشگاه های ورزشی داشته باشند. ازاین رو، پژوهش حاضر باهدف تحلیل نقش رسانه ها در توسعه شاخص های فرهنگی باشگاه های ورزشی حرفه ای ایران طراحی و اجرا شد. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و ازنظر شیوه گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی بوده که با رویکرد پژوهش، آمیخته است. در بخش کیفی از روش تحلیل تم و در بخش کمی از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. جامعه آماری پژوهش در بخش کیفی شامل داوران، بازیکنان، مربیان، مدیران باشگاه ها، اصحاب رسانه، متخصصین و خبرگان دانشگاهی و مدیران عالی و سیاست گذاران بودند. معیار انتخاب این افراد، سابقه ورزشی، مدیریتی و شغلی بیش از 10 سال و همچنین تحصیلات کارشناسی ارشد و دکتری؛ و روش نمونه گیری به صورت هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری بود (17 نفر). در بخش کمی نیز جامعه آماری همان جامعه آماری بخش کیفی بودند (89 نفر). ابزار پژوهش حاضر شامل مصاحبه های نیمه ساختارمند و پرسشنامه بود. جهت بررسی داده های بخش کیفی از کدگذاری باز، محوری و انتخابی و در بخش کمی از روش مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحلیل مصاحبه های انجام شده نشان داد که شاخص های فرهنگی شامل 4 مقوله و 14 کد باز و رسانه ها شامل 2 مقوله و 8 کد باز هستند. نتایج بخش کمی نیز نشان داد که مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است. بنابراین ضرورت تعامل و ارتباط هرچه بیشتر مدیران باشگاه های ورزشی حرفه ای و فدراسیون های ورزشی با رسانه ها از طریق تشکیل کمیته رسانه در سازمان و فدراسیون های مربوط، برگزاری نشست های دوره ای به منظور گزارش فعالیت ها و اقدامات انجام گرفته و تبادل نظر با کارشناسان رسانه ای در زمینه راهکارهای توسعه شاخص های فرهنگی باشگاه های ورزشی حرفه ای می تواند کارگشا باشد و به توسعه شاخص های فرهنگی باشگاه ها کمک شایانی نماید.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل چندسطحی تعیین کننده شمولیت اجتماعی سالمندان در فعالیت بدنی انجام شد. این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی چندروشی بود و برای گردآوری داده ها از مصاحبه، تحلیل اسناد ثانویه و مشاهده شرکت کنندگان استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، همه متخصصان و محققان ورزش سالمندان، جامعه شناسان ورزش، روان شناسان ورزش، مربیان با سابقه زیاد در حوزه ورزش سالمندان و همه سالمندانی بودند که حداقل یک روز در هفته در محیط های ورزشی مختلف در فعالیت بدنی مشارکت داشتند. با استفاده از روش نمونه گیری گلوله برفی با 26 نفر مصاحبه شد. برای تحلیل داده های تحقیق از روش بررسی میکروسکوپی داده ها (تحلیل خط به خط) استفاده شد و داده ها براساس مراحل تحلیلی استراوس و کوربین (1998) در دسته های مضامین داده های اولیه، مضامین مرتبه اول، و مضامین مرتبه بالاتر قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد، عوامل مختلف در سطوح خرد، میانی و کلان بر ایجاد شرایط مناسب برای شمولیت اجتماعی سالمندان در فعالیت بدنی تأثیرگذار هستند. علاوه بر این، توسعه اجتماعی همه جانبه در سطح جامعه به طور درخورتوجهی بر این پویایی ها اثر می گذارد و به شمولیت اجتماعی سالمندان در فعالیت بدنی منجر می شود. نتایج پژوهش حاضر می تواند به سازمان های متولی فعالیت بدنی و ورزش برای برنامه ریزی صحیح و به کارگیری شیوه های مؤثر برای شمولیت سالمندان در فعالیت بدنی کمک کند و گامی مؤثر در راستای تحقق عدالت اجتماعی در کشور باشد.

هدف : هدف پژوهش، تعیین تأثیر شایستگی های محوری بر نوآوری سازمان های ورزشی با بررسی نقش میانجی سرمایه فکری بود. روش شناسی : این پژوهش از نظر موضوع در حیطه مطالعات همبستگی و از نظر ماهیت، در حیطه پژوهش های توصیفی قرار دارد. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران و کارشناسان وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون های ورزشی و کمیته ملی المپیک بود (1200=N). با استفاده از جدول کرجسی مورگان، حجم نمونه 291 نفر تعیین شد که به روش تصادفی ساده نمونه گیری انجام گرفت. از چهار پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، شایستگی های محوری قاسمی و همکاران (2013)، سرمایه فکری بونتیس و همکاران (2000) و نوآوری سازمانی جیمنز و همکاران (2008) استفاده شد و روایی صوری و محتوایی پرسشنامه از نظرات 7 تن از اساتید مدیریت ورزشی تایید گردید. پایایی پرسشنامه نیز با اجرای آزمایشی روی 30 نفر از اعضای جامعه پژوهش و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تائید و برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه 26 و مدل معادلات ساختاری در نرم افزار Amos نسخه 24 استفاده شد. یافته ها : نتایج نشان داد که بین شایستگی های محوری و نوآوری، شایستگی های محوری و سرمایه فکری و بین سرمایه فکری و نوآوری در سازمان های ورزشی کشور ارتباط معنی داری وجود دارد (0/001=Sig). همچنین شایستگی های محوری بر نوآوری (0/001=Sig؛ 10/561=t) با ضریب مسیر (0/782=β)، سرمایه فکری بر نوآوری (0/001=Sig؛ 6/040=t) با ضریب مسیر (0/443=β) و شایستگی های محوری بر سرمایه فکری (0/001= Sig؛ 8/573=t) با ضریب مسیر (0/572=β) در سازمان های ورزشی اثر مثبت و معنی داری داشتند. نتیجه گیری : مدیران سازمان های ورزشی کشور به منظور ارتقای میزان نوآوری سازمان تحت امرشان، در استخدام کارکنان بر متغیرهای شایستگی های محوری و ابعاد آن و نیز قابلیت های نوآوری آنان تأکید ویژه ای داشته باشند. همچنین، با ارتقای شایستگی های کارکنان کنونی سازمانشان از طریق آموزش های تخصصی، چرخش شغلی و ...، میزان نوآوری آنان را نیز ارتقاء بخشند.