محمدرضا نیک نژاد

با توجه به نقش و اهمیت تعاونی های تولید روستایی در پایداری اجتماعی و اقتصادی جوامع روستایی، هدف کلی پژوهش حاضر بررسی این نقش در روستاهای استان گیلان بود. داده های موردنیاز این تحقیقِ توصیفی- همبستگی با به کارگیری پرسش نامه، از 184 شالی کار عضو و غیرعضو تعاونی، که با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند، گردآوری شد. روایی پرسش نامه توسط پانل متخصصان و تحلیل عاملی اکتشافی و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ تأیید گردید. پایایی کل مقیاس پایداری اجتماعی و اقتصادی به ترتیب برابر با 860/0 و 641/0 محاسبه شد. یافته های تحقیق نشان داد که بیش از نیمی از شالی کاران عضو و غیرعضو از نظر سطح پایداری اقتصادی (56 درصد)، پایداری اجتماعی (2/58 درصد) و پایداری کل (3/72 درصد) در سطح نیمه پایدار قرار دارند. همچنین اغلب متغیرهای ویژگی های ساختاری و نیمی از متغیرهای ویژگی های مالی تعاونی های تولید با هر دو بعد پایداری اقتصادی و اجتماعی دارای رابطۀ مثبت و معنی دارند، اما رابطۀ میان ویژگی های مدیریتی تعاونی های تولید با پایداری اقتصادی و اجتماعی به لحاظ آماری معنی دار نبود. میان اعضای تعاونی های تولید روستایی و غیراعضا نیز از نظر پایداری اقتصادی تفاوت معنی داری وجود دارد، درحالی که به لحاظ پایداری اجتماعی تفاوتی بین این دو گروه مشاهده نشد.

هدف از پژوهش حاضر، تبیین نقش سرمایه اجتماعی در توسعه مشارکت ورزشی جوانان شهر یزد بود. این پژوهش به لحاظ نوع، کاربردی بوده و از منظر گردآوری داده ها، پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش را تمامی جوانان 29 15 ساله ساکن در شهر یزد تشکیل دادند که از میان آن ها 372 نفر با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای متناسب به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. جمع آوری داده ها نیز با استفاده از پرسش نامه انجام گرفت. یافته ها نشان می دهد که میانگین سرمایه اجتماعی و مشارکت ورزشی مردان نسبت به زنان بیشتر است و بین سرمایه اجتماعی و مؤلفه های عمده آن (اعتماد اجتماعی، هنجار اجتماعی، شبکه اجتماعی و مشارکت اجتماعی) با مشارکت ورزشی جوانان رابطه معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل چند متغیره نیز حاکی از آن است که سرمایه اجتماعی و مؤلفه های عمده آن توانسته اند بیش از 15 درصد از تغییرات متغیر وابسته؛ یعنی مشارکت ورزشی را تبیین نمایند. براین اساس و به عنوان نتیجه گیری نهایی می توان گفت که تلاش برای تقویت سرمایه اجتماعی جوانان می تواند استراتژی ارزشمندی برای گسترش مشارکت ورزشی آن ها باشد.

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه فعالیت بدنی با سلامت اجتماعی در بین مردم شهر تالش انجام شده است.روش شناسی: در این پژوهش که به روش پیمایش انجام شد، 380 نفر از ساکنان شهر تالش به شیوه نمونه گیری خوشه ای متناسب (PPS) انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، مقیاس فعالیت بدنی از سبک زندگی سلامت محور و سلامت اجتماعی کییز (1998) بود. اعتبار ابزار به شیوه محتوایی و صوری تایید شد و ضریب آلفای کرونباخ به مقدار 75/0، نشانگر مطلوبیت پایایی ابزار پژوهش بود.یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین سلامت اجتماعی به طور معنی داری در بین مردان (08/38) بیشتر از زنان (58/36) و در بین افراد متأهل (53/37) بیشتر از افراد مجرد (35/37) بود (05/0 ≤ P). نمرات فعالیت بدنی در مردان (37/9 = Mو 101/2 =SD) به طور معنی داری بیشتر از زنان با (86/8 = Mو 855/1=SD) بود (05/0 ≤ P). بین فعالیت بدنی و سلامت اجتماعی و ابعاد آن رابطه مستقیم و معنی داری وجود داشت؛ به طوریکه با بیشتر شدن میزان فعالیت بدنی میزان سلامت اجتماعی و ابعاد آن نیز افزایش می یابد.نتیجه گیری: مطابق با یافته های این تحقیق می توان ادعا نمود که ترویج، تقویت و توسعه فعالیت بدنی افراد جامعه به سلامت اجتماعی بیشتر آن ها و در نتیجه جامعه ای سالم و بهنجار منجر خواهد شد.

در دنیای امروز، جوانان در معرض بدن ایده آل لاغر و عضلانی قرار دارند و این مسئله باعث افزایش نارضایتی بدنی و تاثیر آنان نسبت به بدن موجودشان شده است.  بنابراین جوانان سعی می کنند بدن خود را با تصویر آرمانی و انتظارات فرهنگی جامعه هماهنگ  و نزدیک سازند. هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل مؤثر بر نارضایتی از تصویر بدن در بین ورزشکاران بدن ساز شهر یزد است. روش انجام پژوهش، پیمایش و جامعه آماری، ورزشکاران بدن ساز شهر یزد است که 116 نفر به عنوان نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد شده، استفاده گردید. داده های پژوهش با بهره گیری از آمارتوصیفی، همبستگی پیرسون و رگرسیون تحلیل شدند. بر اساس یافته های پژوهش، میان متغیرهای اختلالات خوردن، آرمان گرایی، عضویت در باشگاه و نارضایتی از تصویر بدن رابطه معنادار وجود دارد، اما میان متغیر عملکرد و نارضایتی از تصویر بدن رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیون  نشان می دهد که در معادله رگرسیون 8/34 درصد از واریانس متغیر وابسته توسط متغیرهای مستقل تبیین می شود.

فرایند انتخاب رشته داوطلبان کنکور سراسری، می تواند مطابق با شرایط زمانی و مکانی از عوامل و ملاک های متعددی تاثیرپذیر باشد؛ بنابراین تحقیق حاضر در نظر دارد عوامل اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و جنسیتی موثر در انتخاب رشته تربیت بدنی را برای داوطلبان کنکور سراسری 94-93 بررسی نماید. پژوهش حاضر به صورت پیمایشی بوده و جامعه آماری آن 212 نفر از داوطلبان رشته تربیت بدنی به تعداد 97 نفر پسر و 115 نفر دختر از استانهای سمنان، گلستان و مازندران در سال تحصیلی 94- 1393 بودند نمونه آماری به صورت کل شمار، به عبارتی نمونه برایر با جامعه آماری بوده است. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود که با استفاده از روش های علمی روایی و اعتبار آن تایید شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر شاخص های آمار توصیفی از آمار استنباطی همچون ضریب همبستگی و رگرسیون و نرم افزار آماری spss استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که شش عامل مهم در انتخاب رشته تربیت بدنی نقش دارد. از نظر دانشجویان تربیت بدنی، خانواده، دوستان، بستگان درجه اول و دبیران و مشاوران تحصیلی مولفه اول هستند عامل دوم، کسب موقعیت اجتماعی، عامل سوم، علاقه و جالب و جذاب بودن رشته تحصیلی است. از دیگر عوامل موثر جنسیت داوطلب، شغل پدر و مادر و رشته تحصیلی هستند. به طورکلی، می توان نتیجه گرفت که داوطلبان رشته تربیت بدنی در انتخاب رشته تحصیلی خود از عوامل متعددی تأثیر می پذیرند، اما نکته اساسی و مهم نحوه تأثیر و تأثرات بین عوامل مختلف است؛ به عبارتی، باید تشخیص داد که دانشجویان مرحله به مرحله از چه عواملی بیشتر یا کمتر تأثیر میپذیرند و از زمانی که قصد وارد شدن به دانشگاه را دارند چه برنامه هایی را برای خود تدارک می بینند که نیاز به انجام مطالعات بیشتر دارد.

   وفاق اجتماعی، یکی از موضوعات اساسی است که از گذشته طولانی مورد توجه صاحب نظران در حوزه مطالعات اجتماعی و فرهنگی بوده است. با گذشت زمان این مسئله نه تنها اهمیت خود را از دست نداده، بلکه به جهت تحولات روزافزون در صحنه بین الملل و جهانی از اهمیت بیش از پیشی برخوردار شده است. وفاق اجتماعی به عنوان یکی از مولفه های اساسی و بنیادین سرمایه اجتماعی و از عومل تاثیرگذار بر روابط اجتماعی می باشد که روز به روز فرسایش می یابد و ضعیف تر می گردد- این مساله هم در سطح جهانی و هم در سطح ملی مشاهده شده است. برای تحلیل و تبیین این موضوع، چهارچوب نظری تحقیق بر اساس نظریات پاتنام و بوردیو و مکاتب کارکردگرایی و کنش متقابل نمادین طراحی گردیده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نگرش مدیران ورزشی و غیر ورزشی در میزان توانایی پیش بینی ورزش قهرمانی در افزایش ابعاد وفاق اجتماعی(کنش های ارتباطی، برقرای نظم اجتماعی، تعادل و توازن اجتماعی و همنوایی اجتماعی) می باشد.    پژوهش حاضر به لحاظ اجرا از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، مدیران ورزشی و غیر ورزشی 31 استان کشور بوده است  که از بین این استان ها، ده استان بالای دو میلیون نفر جمعیت به شکل تصادفی ساده انتخاب شدند. مدیران ورزشی، 5 نفر شامل مدیران و معاونان ادارات کل تربیت بدنی استان ها- دارای تجربه و زمینه  مدیریت در توسعه ورزش همگانی و قهرمانی- و مدیران غیر ورزشی 5 نفر شامل3 نفر از  مدیران سیاسی، امنیتی و انتظامی 31 استانداری و 2 نفر از مدیران و معاونان ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی- دارای سابقه در زمینه فرهنگ سازی برقراری نظم و ثبات و فراهم نمودن همبستگی-  بودند که در مجموع، 100 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در واقع، نمونه گیری به روش کل شمار و به صورت هدفمند انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات در تحقیق حاضر، پرسش نامه بود. برای سنجش میزان روایی از روش همبستگی درونی گویه ها و همچنین «آلفای کرونباخ» استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از SPSS 16 صورت گرفت.    تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که هر چند متغیر مشارکت در ورزش قهرمانی با هر چهار بعد وفاق اجتماعی(کنش های ارتباطی، برقرای نظم اجتماعی، تعادل و توازن اجتماعی و همنوایی اجتماعی) رابطه معنی داری دارد( 05/0 (p اما تحلیل رگرسیون چندگانه نشان می دهد تنها متغیر همنوایی اجتماعی به دلیل دارا بودن بالاترین ضریب همبستگی، 158/0 از واریانس ورزش قهرمانی را تبیین می کند که با توجه به میزان F مشاهده شده این واریانس تبیین شده است. در نتیجه، مدل رگرسیون درگام اول در سطح 01/0 معنی دار و نشان از توانایی پیش بینی ورزش قهرمانی  تنها در بعد همنوایی اجتماعی را دارد و در سه بعد دیگر (کنش های ارتباطی، برقرای نظم اجتماعی، تعادل و توازن اجتماعی) این پیش بینی معنی دار نمی باشد.

اعتماد[1]، بنیاد مسایل اجتماعی و سیاسی است و از اصول اجتماع و روابط آن به حساب می آید. لذا هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه نقش ورزش همگانی و قهرمانی در تقویت اعتماد ملی از دیدگاه مدیران ورزشی و غیر ورزشی استان ها است. پژوهش حاضر به لحاظ اجرا، از نوع پیمایشی است. نمونه آماری شامل 5 نفر از مدیران ورزشی و 5 نفر از مدیران غیر ورزشی است که در مجموع 100 نفر می باشند (جامعه آماری برابر با نمونه آماری است). ابزار جمع آوری اطلاعات در تحقیق حاضر، پرسش نامه است. برای سنجش میزان روایی از روش همبستگی درونی گویه ها و همچنین «آلفای کرونباخ» استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از SPSS 16 صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد کارکرد وزش همگانی و قهرمانی در ابعاد اعتماد ملی دارای تفاوت معناداری است. بنابراین متغیر مشارکت در ورزش توانسته بر میزان اعتماد ملی، تاثیر گذار باشد. ضریب همبستگی ابعاد اعتماد ملی (شخصی، تعمیم یافته، نهادی) با ورزش همگانی و قهرمانی معنادار بوده و همبستگی مثبت و مستقیمی بین مشارکت در ورزش قهرمانی و اعتماد ملی وجود دارد( 05/0≥ .(p در مجموع عوامل اجتماعی با ورزش یک وجه ارتباطی دارد که با تاکید بر اعتماد ملی به عنوان یکی از مولفه های اساسی سرمایه اجتماعی در غنی سازی تعامل و ارتباط متقابل میان انسان ها، نقش بسزایی داشته و با مجموعه روابط اجتماعی رابطه تنگاتنگی برقرار می کند. <br clear="all" /> 1. Confidence

پژوهش حاضر با هدف تحلیل اجتماعی تفاوت های جنسیتی در فعالیت های ورزشی دانشجویان دانشگاه مازندران انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر شاغل به تحصیل در دانشگاه مازندران در سال تحصیلی 1389- 90 است که با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و فرمول کوکران، 368 نفر از آن ها به روش نمونه گیری سهمیه ای متناسب و به طور تصادفی انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های خود اجراء در کلاس درس گردآوری شد. نتایج نشان میدهد فعالیت ورزشیِ 8/3 درصد افراد زیاد و خیلی زیاد و فعالیت ورزشیِ 3/92 درصد افراد کم و خیلی کم است. میانگین مشارکت ورزشی، 24/1 از 5 است که در سطح خیلی پایینی قرار دارد. سطوح معنی داری مشاهده شده آزمونt نشان میدهد تفاوت میانگین مشارکت ورزشی افراد متأهل و مجرد معنی دار نیست، اما تفاوت میانگین مشارکت مردان و زنان در فعالیت های ورزشی معنی دار است. همچنین، تفاوت میانگین مشارکت دانشجویان لیسانس و فوق لیسانس در زمینه فعالیت های ورزشی معنی دار نیست. تفاوت میانگین مشارکت در فعالیت های ورزشی دانشجویان شاغل و غیرشاغل نیز معنی دار نیست.