گردشگری سلامت

یکی از عوامل کلیدی در توسعه این صنعت، «مهارتآموزی و آموزش مناسب» در زمینه گردشگری سلامت است. این تحقیق با هدف بررسی نقش مهارتآموزی در توسعه صنعت گردشگری سلامت و تأثیرات آن بر سلامت و توسعه محلی انجام شده است.در این تحقیق، ابتدا به معرفی گردشگری سلامت و توجیه نیاز به توسعه مهارتهای مرتبط با آن پرداخته میشود. سپس با روش کیفی- تحلیل مضمون و ابزار مصاحبه ، نقش مهارتآموزی در ارتقاء تعداد گردشگران سلامت، بهبود کیفیت خدمات سلامت، و تأثیرات اجتماعی و اقتصادی صنعت گردشگری سلامت مورد بررسی قرار میگیرد. جامعه ی آماری شامل خبرگان دانشگاهی و سازمانی بوده اند که با روش هدفمند(قضاوتی)انتخاب شده اند و مصاحبه تا رسیدن به حد اشباع نظری ادامه یافته است.این امر در مصاحبه ی دوازدهم حاصل شده است.جهت تایید روایی تحقیق از روش « مثلثسازی منابع دادهها ، بازبینی توسط همکاران و بررسی توسط مشارکت کنندگان»و جهت تایید پایایی تحقیق از« پایایی بین دو کُدگذار و پایایی بازآزمون» استفاده شده است. تحلیل داده ها بواسطه ی کدگذاری انجام شده اند.نتایج این تحقیق نشان میدهد که مهارتآموزی میتواند به بهبود تعداد گردشگران سلامت، افزایش کیفیت خدمات سلامت، و توسعه فرهنگی و اقتصادی مناطق کمک کند. در نهایت، تحقیق به توصیههایی برای توسعه صنعت گردشگری سلامت در این حوزه میپردازد. این تحقیق به عنوان یک منبع ارزشمند برای تصمیمگیران و پژوهشگران مشتاق به افزایش درک و بهرهبرداری از این صنعت رو به رشد ارائه میشود.

هدف این پژوهش، ارائه الگوی نوآوری خدمات در صنعت گردشگری سلامت با تمرکز بر دوران پساکرونا بود. این پژوهش از حیث هدف، کاربردی و با استفاده از رویکرد آمیخته انجام شد. در بخش کیفی، از روش تحلیل مضمون استفاده شد. متعاقباً، با روش دلفی و با بهره گیری از نظرات 15 نفر از خبرگان صنعت گردشگری عوامل اختصاصی شناسایی شد. در بخش کمی، داده ها گردآوری شده و با روش تحلیل عاملی تاییدی ، به اعتبارسنجی مدل کیفی پرداخته شد. یافته های نهایی پژوهش، 46 شاخص در قالب 6 بعد را نشان داد که به ترتیب اهمیت عبارتند از: حساسیت و تنوع فرهنگی در گردشگری سلامت، خدمات بیمارمحور، نوآوری های تکنولوژیکی، اقدامات ایمنی پس از کرونا، چارچوب نظارتی و ابتکارات زیست محیطی مسئولانه در گردشگری سلامت. بر اساس یافته ها، این پژوهش، توسعه و اجرای چارچوب نوآوری خدمات در صنعت گردشگری سلامت، با تمرکز بر پرداختن به چالش ها و فرصت های پس از کرونا را پیشنهاد می کند.

تأثیرات قابل توجه بیماری عفونی کرونا تغییرات اساسی را در حوزه های مختلفی چون صنعت گردشگری سلامت را می طلبد که در دوران پساکرونا بیش ازپیش موردتوجه می باشند. گردشگری سلامت یکی از مهم ترین اقسام گردشگری است که در کشور ما نیز جریان دارد. حال بایستی بررسی شود که این صنعت مهم در دوران پساکرونا، چه وضعیتی خواهد داشت. از همین رو هدف اصلی تحقیق حاضر تحلیل وضعیت گردشگری سلامت جمهوری اسلامی ایران در دوران پساکرونا است که نگاهی آینده پژوهانه صورت می پذیرد. روش پژوهش حاضر ترکیبی بوده که با استفاده از رویکرد متوالی اکتشافی به بررسی موضوع می پردازد. در این تحقیق، به ترتیب از دو روش "مرور دامنه و برنامه ریزی سناریو" استفاده شده است. مطابق با یافته های فاز اول، از میان 58 تحقیق واجد شرایط، 6 مؤلفه و 55 شاخص اصلی استخراج شدند که در بررسی از طریق فرآیند پنل خبرگان، 25 شاخص اصلی به عنوان محورهای پیشران های این حوزه مدنظر قرار گرفتند. در فاز دوم با استفاده از روش کمّی برنامه ریزی سناریو، چهار سناریوی اصلی تدوین شدند که در قالب وضعیت گردشگری سلامت جمهوری اسلامی ایران در دوران پساکرونا می باشند. از نتایج تحقیق حاضر می توان به نقش هریک از سناریوها در وضعیت های مختلف اشاره کرد که می تواند در بهترین و مساعدترین حالت ممکن، باعث ایجاد گردشگری سلامت پایدار در کشور شوند.