درخت حوزه‌های تخصصی

پژوهش حاضر به منظور بررسی مشکلات باشگاه های ورزشی خصوصی شهرستان شهرکرد انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی بود. جامعه و نمونه آماری، کلیه مدیران و صاحبان باشگاه های ورزشی خصوصی شهرستان شهرکرد بودند که تعداد آنها برابر با 91 نفر بود. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه حاوی 21 سؤال بود که موانع و مشکلات باشگاه های ورزشی خصوصی شهرستان شهرکرد را از جنبه های مختلف ارزیابی می کرد. روایی پرسشنامه را هشت تن از استادان مدیریت ورزشی تأیید کردند و پایایی آن نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ 91/0 به دست آمد. پس از توزیع پرسشنامه ها، درنهایت 80 پرسشنامه ارزیابی شد. براساس نتایج پژوهش، مشکلات و موانع این باشگاه ها به چهار دسته موانع حقوقی و قانونی، اجتماعی و فرهنگی، مدیریتی و دولتی، و اقتصادی تقسیم شد. نتایج تحلیل آزمون فریدمن نشان داد، مهم ترین مشکلات باشگاه های خصوصی شهرستان شهرکرد عبارت بودند از: هزینه بالای راه اندازی و ساخت اماکن خصوصی ورزشی (80/4)؛ ناکافی بودن تسهیلاتی مثل وام بانکی و غیره (50/4)؛ بالاتر بودن هزینه استفاده از بخش های خصوصی در ورزش نسبت به باشگاه های دولتی (36/4)؛ هزینه های زیاد نگهداری و تعمیر اماکن ورزشی (33/4)؛ عدم هماهنگی واحدهای اجرایی و تعدد مراجع تصمیم گیری برای ارائه مجوز (14/4).

هدف از این تحقیق، بررسی اثر خستگی ویژه فوتبال برکنترل قامت پویای بازیکنان دارای ناپایداری عملکردی مچ پا است. آزمودنی های این تحقیق، 38 نفر از بازیکنان فوتبال باشگاهی شهر کرمان در رده سنی امید و بزرگسال بودندکه بر اساس نتایج پرسشنامه ویژه ناپایداری مچ پا (CAIT) و تأیید پزشک متخصص به دو گروه دارای بی ثباتی عملکردی مچ پا (18 نفر) و گروه سالم (20 نفر) تقسیم شدند. برای مداخله خستگی ویژه فوتبال از تست بانگسبو و برای کمی سازی قابلیت کنترل قامت از سه جهت تست تعادلی ستاره استفاده شد. خستگی آزمودنی ها در هر 15 دقیقه با استفاده از مقیاس بورگ (RPE) مشخص شد. نتایج تحلیل واریانس نشان داد کنترل قامت پویای بازیکنان دارای ناپایداری مچ پا در انتهای نیمه اول پروتکل بنگسبو 9 درصد و در پایان پروتکل 14 درصد کاهش و در مقابل کنترل قامت بازیکنان سالم در پایان پروتکل 11 درصد کاهش یافته است. البته این میزان کاهش و نقص درکنترل قامت در هر دو گروه در پایان پروتکل به لحاظ آماری تفاوت معنی-داری نداشت (05/ 0< (P. نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد خستگی ایجاد شده در دقایق انتهایی هر نیمه از بازی فوتبال می تواند با ایجاد نقص در کنترل قامت، بازیکنان دارای بی-ثباتی عملکردی مچ پا را در معرض آسیب های مجدد و جدی تری از قبیل اسپرین مچ پا قرار دهد.

مصرف نوشیدنی های انرژی زا بین ورزشکاران رواج زیادی پیدا کرده است. هدف از این تحقیق، تعیین تاثیر دو نوشیدنی انرژی زای فانتوم و دراگون بر برخی فاکتورهای قلبی عروقی دانشجویان دختر ورزشکار بود. به این منظور، 12 نفر از دانشجویان دختر ورزشکار دانشگاه تهران (با میانگین سن 63/0 + 2/22 سال، قد 8/5 + 1/162 سانتیمتر و وزن 79/6 + 91/56 کیلوگرم) به صورت داوطلب و در دسترس انتخاب شدند و سه جلسه آزمون بروس را به فاصله 4 روز از هم انجام دادند. در هر جلسه با طرح دوسوکور، به طور تصادفی و در شرایطی یکسان 6 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، دارونما، دراگون یا فانتوم، 40 دقیقه قبل از آزمون مصرف شد. نتایج نشان داد مصرف نوشیدنی فانتوم و دراگون موجب تفاوت معنی داری بین VO2max و زمان درماندگی و نیز مقدار درک فشار در پس آزمون شد (05/0P<). بین ضربان قلب پیش آزمون هنگام مصرف دو نوشیدنی تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0P>) و دراگون موجب افزایش معنی دار حداکثر ضربان قلب نسبت به دارونما و فانتوم شد (05/0P<). در نتیجه، به نظر می رسد مصرف دو نوشیدنی انرژی زای فانتوم و دراگون اثر ارگوژنیکی بر برخی فاکتورهای قلبی عروقی دارد.

هدف تحقیق، بررسی اثر انقباض برونگرا بر تغییرات هماتولوژیک خون در مردان جوان غیر ورزشکار بود. بدین منظور 14 مرد غیر ورزشکار (سن 14/1±28/24 سال، قد 48/0±36/175 سانتی متر، وزن 43/5±14/73 کیلوگرم، شاخص توده بدنی 06/1±42/23 کیلوگرم بر متر مربع و چربی بدن 35/1±71/14 درصد) داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. فعالیت برونگرا با اجرای پنج نوبت ١۵ تایی با ٧٠ درصد یک تکرار بیشینه توسط دستگاه خم کننده زانو ایجاد شد. نمونه های خونی (گلبول های قرمز خون، هموگلوبین، هماتوگریت، حجم متوسط گلبول قرمز، متوسط هموگلوبین گلبولی، متوسط غلظت هموگلوبین گلبولی، پلاکت ها، نوتروفیل ها، مونوسیت ها، لنفوسیت ها و لکوسیت ها) بلافاصله، 24 و 48 ساعت پس از تمرین بررسی شدند. نتایج آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد، تفاوت معنی داری در میزان لکوسیت ها، نوتروفیل ها، منوسیت ها و لنفوسیت ها به همراه پلاکت ها و حجم متوسط گلبول قرمز بلافاصله بعد از تمرین وجود دارد. ولی در 24 و 48 ساعت بعد از تمرین تفاوت معنی داری در متغیرها مشاهده نشد (05/0p≥). نتایج نشان داد یک جلسه فعالیت مقاومتی به صورت انقباض برونگرا سبب تغییراتی در تعداد گلبول های سفید، پلاکت ها و حجم متوسط گلبول قرمز بلافاصله بعد از تمرین شد. احتمالا عدم تغییر معنی دار در سایر متغیرها می تواند در نتیجه حجم کم عضلات درگیر و نوع انقباض عضلانی ایجاد شده باشد.

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین جو انگیزشی ایجاد شده توسط مربی، رضایت مندی از نیازهای روان شناختی پایه، انگیزش درونی و تداوم مشارکت ورزشی در دختران نوجوان ورزشکار بود. جامعه آماری، شامل دختران نوجوان ورزشکار شهر تبریز بود که در سال 92 به طور منظم در رشته های ورزشی مختلف فعالیت می کردند. 204 نفر به طور تصادفی به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های رضایت مندی از نیاز روان شناختی در ورزش، مقیاس جو انگیزشی، مقیاس انگیزش ورزشی و قصد تداوم مشارکت ورزشی استفاده شد. در تحلیل داده ها، از همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج نشان داد جو انگیزشی تکلیف محور، ارتباط مثبتی با رضایت مندی از نیازهای روان شناختی پایه دارد. در حالی که جو خود محور، شاخص پیش بین منفی معنا داری از نیاز پایه ارتباط ادراک شده (β=-0.25, P˂0.01) بود. جو تکلیف محور، شاخص پیش بین غیر مستقیمی از انگیزش درونی (β=0.5, P˂0.01) و قصد تداوم مشارکت ورزشی (β=0.13, P˂0.01) دختران نوجوان بود. رضایت مندی از نیازهای پایه نیز، شاخص پیش بین معنا داری از انگیزش درونی و قصد تداوم مشارکت ورزشی بود. نتایج این پژوهش بیانگر نقش مهم مربی به عنوان یک عامل تاثیرگذار بر انگیزش درونی و تداوم مشارکت ورزشی دختران نوجوان ورزشکار بود. بر طبق نتایج، پیشنهاد می شود مربیان بر جو انگیزشی تکلیف محور تاکید کنند

هدف تحقیق مقایسه تراکم استخوانی، محتوای مواد معدنی استخوانی و قدرت عضلانی مردان نخبه کاراته کار سبک کاتا و کومیته استان خراسان جنوبی است. آزمودنی های این پژوهش تعداد 12 مرد کومیته کار (سن: 23/2 ± 6/22 سال، شاخص توده بدنی: 95/1 ± 43/22 کیلوگرم بر متر مربع)، 12 مرد کاتارو (سن: 15/1 ± 5/21 سال، شاخص توده بدنی: 14/3 ± 38/22 کیلوگرم بر متر مربع) و 12 مرد غیرورزشکار سالم (سن: 60/1 ± 9/22 سال، شاخص توده بدنی: 89/2 ± 85/21 کیلوگرم بر متر مربع) از استان خراسان جنوبی بودند. گروه های ورزشکار از بین افرادی که حداقل 5 سال سابقه ورزشی مستمر در رشته کاراته داشتند و از سلامت بدنی و رژیم غذایی طبیعی برخوردار بودند، انتخاب شدند. با استفاده از روش DXA، میزان تراکم و محتوای مواد معدنی استخوان ران (نواحی گردن، برجستگی بزرگ و انتهای نزدیک به تنه) و ساعد (3̷2 انتهای دور از تنه استخوان زند زیرین و زند زبرین و استخوان های مچ دست) شرکت کنندگان اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری (05/0=α) بهره برداری گردید. نتایج نشان داد در ورزشکاران سبک کومیته، میزان تراکم (به ترتیب 04/0p= و 000/0p=) استخوانی ناحیه ساعد؛ قدرت گریپ (به ترتیب 02/0p= و 000/0p= ) و قدرت عضلات پشت (به ترتیب 000/0p= و 000/0p= ) به طور معنی داری از ورزشکاران سبک کاتا و افراد غیر ورزشکار بالاتر است. همچنین ورزشکاران سبک کاتا در تراکم و محتوای مواد معدنی استخوان ران (به ترتیب 000/0p= و 03/0p= )، قدرت گریپ (00/0p= ) و قدرت عضلات پشت (00/0p= )، به طور معناداری از مقادیر بالاتری در مقایسه با غیر ورزشکاران سود می بردند. نتایج تحقیق حاضر حاکی از آن است که ورزش کاراته به طور موثر موجب بهبود وضعیت استخوانی و قدرت عضلانی ورزشکاران می شود؛ اما در مقایسه دو سبک رایج این رشته، سبک کومیته به سبب ماهیت فشارهای مکانیکی، تاثیر بارزتری بر وضعیت استخوانی ناحیه ساعد و قدرت عضلانی کاراته کاران دارد.

با توجه به اینکه بسیاری از ورزشهای آبی از جمله شنا، واتر پلو، و علم جدید آب درمانی ارتباط مستقیم شناگران با آب استخر دارد وضعیت آب استخرها و سالم بودن آب موضوع مهمی است که در این تحقیق مورد نظر قرار گرفته است. تحقیق نیمه تجربی بود که شامل آزمایشات میکروبی و شیمیائی آب شد. در این تحقیق با بررسی 26 استخر فعال سرپوشیده و روباز در شهر مشهد به بررسی کلرباقیمانده ، شمارش کلی باکتریها، مقایسه استخرهای دولتی و خصوصی مقایسه استخرهای سرپوشیده با روباز و مقایسه نتایج با استانداردهای وزارت بهداشت و درمان و موسسه استاندارد تحقیقات صنعتی اشاره شده است. نتایج نشان داد از312 نمونه انتخاب شده میزان کلر باقیمانده در 8/22 درصد نمونه ها در حد استاندارد و 2/77 درصد خارج از حد استاندارد و میزان کلر باقیمانده در 2/044/0 نمونه ها درحد (0) می باشد. از لحاظ شمارش کل باکتریهای موجود در آب ، 2/45 درصد نمونه ها در حد استاندارد و 8/54 درصد آنهاخارج از حد استاندارد بود . مشخص شد که استخرهای مورد مطالعه دارای آلودگی می باشد. بین میزان آلودگی آب استخرها و نوع مدیریت استخرها (دولتی-خصوصی ) ارتباط معنی داری بدست آمد. استخرهای دولتی آلوده تر از خصوصی بودند. میزان کلر باقیمانده در استخرهای خصوصی برابر 543/0 میلی گرم در لیتر بود که بیشتر از میزان کلر باقیمانده در استخرهای دولتی بود (389/0). بین میزان آلودگی آب استخرها با نوع استخرها (سرپوشیده-روباز) تفاوت معنی داری بدست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده وضعیت بهداشتی استخرهای سرپوشیده نسبت به استخرهای روباز با توجه به شرایط نگهداری و بهره برداری آنها وضعیت مناسب تری داشت و از طرف دیگر با توجه به شرایط محیطی استخرهای روباز به دلیل فضای باز و تعداد مراجعه کننده بیشتر و همچنین تاثیر نور خورشید در از بین بردن کلر استخر، آلودگی بیشتری داشت که باید مد نظر مدیران استخرها قرار گیرد. نتایج بیانگر نظارت بیشتر دولت در استخر های خصوصی بود، و نشان داد که باید ارگانهای دولتی در راهبری استخر های تحت پوشش به جهت سلامت پرسنل و شناگران دقت بیشتری داشته باشند.

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر مصرف مالتودکسترین بر مقدار گلوکز خون و شاخص های بی هوازی پسران جوان ورزشکار بود. 30 پسر جوان ورزشکار به عنوان نمونه انتخاب و به دو گروه تجربی (تعداد= 15؛ میانگین و انحراف معیار سنی 8 /0±67 /16 سال، قد22 /5±27 /171سانتی متر و وزن 29 /4±87 /67 کیلوگرم) و کنترل (تعداد= 15؛ میانگین و انحراف معیار سنی 03 /1±73 /16 سال، قد 41 /5±34 /173 سانتی متر و وزن 25 /4±11 /69 کیلوگرم ) تقسیم شدند. آزمودنی ها در طول 60 دقیقه دویدن با 70 درصد ضربان قلب بیشینه، هر 15 دقیقه، محلول مالتودکسترین 5 درصد یا دارونما به مقدار 3 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن مصرف کردند. قابلیت های بی هوازی شامل اوج توان، میانگین توان و شاخص خستگی با استفاده از آزمون وینگیت اندازه گیری شد. برای سنجش مقدار گلوکز خون از دستگاه گلوکومتر استاندارد استفاده شد. برای سنجش اندازة اثر مصرف مالتودکسترین بر متغیرهای وابسته از آزمون آماری اومگا دو (2) استفاده شد. براساس اطلاعات به دست آمده، 84 /61 درصد از کاهش گلوکز خون در گروه کنترل را می توان به اثر متغیر مستقل نسبت داد که بسیار زیاد ارزیابی می شود. با توجه به نتایج می توان گفت که مصرف مکمل مالتودکسترین در طول 60 دقیقه فعالیت هوازی با 70 درصد ضربان قلب بیشینه بر میانگین تغییرات گلوکز خون و متغیرهای بی هوازی در پسران جوان ورزشکار تأثیر معنی دار و اندازة اثر قابل قبولی دارد.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر بازی درمانی و دارو درمانی بر رشد مهارت های حرکتی درشت و دامنه توجه دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه می باشد. بدین منظور، از بین 65 دانش آموز مبتلا به اختلال بیش فعالی، تعداد 40 نفر انتخاب گردیدند و بر اساس سن و نتایج پیش آزمون که به وسیله آزمون اولریخ و خرده آزمون تیک زنی آزمون کیتلر لارنت تیریو انجام شد به چهار گروه کنترل، بازی درمانی، دارو درمانی و ترکیبی (10=N) تقسیم شدند. سپس، کودکان در گروه بازی درمانی به مدت 18 جلسه 45 دقیقه ای تحت تأثیر بازی های برگرفته از برنامه ""ورزش برای همه"" مؤسسه هیومن کنتیک آمریکا قرار گرفتند. افراد گروه دارو درمانی نیز دوره دارویی خود را براساس تشخیص پزشک معالج و به مدت شش هفته آغاز کردند. همچنین، کودکان گروه ترکیبی تحت تأثیر عامل مداخله گر (بازی و دارو) قرار گرفتند و در پایان، توسط ابزار اندازه گیری اولریخ، مهارت های حرکتی درشت و دامنه توجه توسط ابزار اندازه گیری کیتلر لارنت تیریو ارزیابی گردید. علاوه براین، به منظور تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره مانوا استفاده شد. یافته ها حاکی از آن است که بازی درمانی و درمان ترکیبی باعث بهبود مهارت های حرکتی درشت و دامنه توجه دانش آموزان بیش فعال/ نقص توجه گردیده است. همچنین، دارو درمانی تنها باعث بهبود دامنه توجه این کودکان گردیده و بر رشد مهارت های حرکتی بی تأثیر بوده است. با توجه به یافته های این پژوهش پیشنهاد می شود برای کودکانی که مبتلا به این اختلال هستند از درمان ترکیبی استفاده شود.

هدف از این پژوهش، مقایسه تأثیر تمرینات پلایومتریک شتابی، پلایومتریک مقاومتی و پلایومتریک معمولی بر عملکرد توان، قدرت و هایپرتروفی عضلانی در مردان فعال بود. 30 مرد فعال (با میانگین سنی 12/1±67/20 سال، قد 69/4±83/174 سانتی متر و وزن 51/7±45/63 کیلوگرم) به صورت دواطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به شکل تصادفی به سه گروه تقسیم شدند و بر حسب میزان فعالیت در هفته و قدرت بیشینه، همسان سازی گردیدند. برنامه تمرینی به مدت چهار هفته و سه جلسه در هفته انجام شد. همچنین، پس آزمون بعد از 48 ساعت از آخرین جلسه تمرین انجام گرفت و اختلاف بین گروه ها توسط آزمون تحلیل عاملی کوواریانس وآزمون تعقیبی محاسبه گردید و اختلاف درون گروهی نیز با استفاده از آزمون تی زوجی تحلیل گشت. یافته ها نشان می دهد که هر سه تمرین پلایومتریک شتابی، پلایومتریک مقاومتی و پلایومتریک معمولی باعث بهبود معنا دار ارتفاع پرش اسکات، پرش عمودی و پرش عمقی، حداکثر و میانگین توان در پرش عمودی، قدرت بیشینه و سطح مقطع عضلات ران نسبت به پیش آزمون شده است. تمرین پلایومتریک مقاومتی نیز منجر به بهبود معنا دار ارتفاع پرش عمقی نسبت به تمرینات پلایومتریک شتابی و پلایومتریک معمولی گردیده است. علاوه بر این، نتایج نشان می دهند که تمرینات پلایومتریک شتابی و پلایومتریک مقاومتی، بهبود معنا داری را در قدرت بیشینه نسبت به تمرین پلایومتریک معمولی ایجاد کرده اند. با توجه به نتایج و درصد تغییرات به نظر می رسد که استفاده از کش در تمرینات پلایومتریک (شتابی و مقاومتی)، مفیدتر از تمرینات پلایومتریک معمولی می باشد. همچنین، تمرین پلایومتریک شتابی، کارایی بیشتری در بهبود توان و قدرت عضلانی نسبت به پلایومتریک مقاومتی و معمولی دارد.

هدف از انجام این پژوهش، تأثیر تمرینات مقاومتی دایره ای با ویتامین C بر تغییرات هموسیستئین(Hcy)، پروتئین واکنش دهندهC (CRP) و عامل نکروزی تومور آلفا (TNF-α) مردان سالم غیر ورزشکار است. بدین منظور، تعداد 37 مرد سالم غیرورزشکار ( میانگین سن 38/3 ± 12/26 سال، وزن 97/4 ± 46/71 کیلوگرم، قد 35/4± 21/173 سانتی متر و چربی بدن 93/3 ± 77/15 درصد) به صورت تصادفی انتخاب، و به سه گروه، تجربی 1 (گروه تمرین،12 نفر)، تجربی 2 (تمرین- مکمل،13 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند و برای مدت هشت هفته در برنامه تمرین مقاومتی دایره ای شرکت کردند. سطوح Hcy، CRP و TNF-α نمونه های خونی در دو مرحله (پیش آزمون و پس آزمون) با استفاده از روش های آزمایشگاهی استاندارد ارزیابی شد. غلظت Hcy و TNF-α پلاسما با روش الایزا، CRP با روش نفلومتری و BMI بر اساس نسبت وزن(کیلوگرم) به مجذور قد(متر) اندازه گیری شدند. از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و روش تعقیبی LSD، برای مقایسه گروه ها در سطح معنی داری 05/0P < استفاده گردید. نتایج نشان دادند که Hcy گروه تمرین- مکمل نسبت به دو گروه دیگر به طور معنی داری پایین تر است(04/0p = )، ولیCRP گروه تمرین نسبت به گروه های مکمل و کنترل افزایش معنی داری داشته است(02/0 p =). همچنین شاخص توده بدن دو گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان داده است(000/0 p =). بنابراین، تمرینات مقاومتی دایره ای با ویتامین C برای تقویت دستگاه دفاعی و ایمنی بدن توصیه شده است که متعاقباً سبب کاهش بیماری های قلبی– عروقی، سکته های مغزی و کاهش آلزایمر در دوران پیری می شوند.

در این مطالعه به منظور بررسی آثار حضور تماشاگران و کیفیت حضور(تعامل و عدم تعامل) آنان بر یادگیری تکالیف حرکتی ظریف و زمخت 114نفر از دانشجویان پسر غیر ورزشکار دانشگاه تبریز به روش تصادفی انتخاب شدند. س÷س کل آزمودنی ها در دو گروه (تکلیف حرکتی ظریف و زمخت) جایگزین شده و به سه زیر گروه تقسیم شدند تا هر گروه آزمودنی تکلیف حرکتی ظریف یا زمخت را در یکی از سه شرایط تماشاگر (در حضور تماشاگر فعال در حضور تماشاگر غیر فعال و بدون تماشاگر) تمرین کرده و یاد بگیرند. هر گره از آزمودنی ها ÷س از شرکت در جلسه پیش آزمون مهارت مورد نظر را به مدت چهار روز و هر روز 20 بار تحت شرایط خاص تکرار کردند و پس از اتمام دوره یادگیری در آزمون یادداری حضور یافتند. داده های حاصل به روش آماری آنالیز واریانس یک راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مشخص شد که الف – حضور یا عدم حضور تماشاگران و تعامل و یا عدم تعامل آنان اثر معنی داری بر یادگیری تکلیف حرکتی زمخت تعادل با اطمینان 95% ندارد ب : حضور یا عدم حضور تماشاگران اثر معنی دار بر یادگیری تکلیف حرکتی ظریف( رسم ستاره از آینه ) با اطمینان 95% دارد بدین صورت که حضور تماشاگران آثار منفی بر یادگیری اینگونه مهارت ها بر جا می گذارد

هدف از این پژوهش، طراحی برنامه راهبردی اداره تربیت بدنی دانشگاه شاهرود بود. روش پِوهش توصیفی - تحلیلی است. جامعة آماری پژوهش افراد آگاه به وضعیت اداره تربیت بدنی و ورزش دانشجویی دانشگاه شاهرود بودند. نمونه آماری این تحقیق 35 نفر، شامل معاون دانشجویی دانشگاه، کارکنان اداره تربیت بدنی دانشگاه، اساتید تربیت بدنی و مربیان با سابقه بودند که به طور هدفمند و کل شمار انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از ادبیات پیشینه، اسناد و مدارک، مصاحبه، پرسشنامه، نظرسنجی، جلسات راهبردی و فرم های تعیین موضوعات استراتژیک استفاده شد. روایی صوری پرسشنامه نهایی SWOT توسط چند تن از اساتید مدیریت ورزش و کارشناسان خبره تأیید و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (92/0=α) محاسبه و تأیید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر شاخص های توصیفی و آزمون فریدمن، از ماتریس ارزیابی عوامل درونی و بیرونی (برای تعیین موقعیت استراتژیک)، تحلیل SWOT و طوفان فکری (برای تعیین استراتژی ها) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد این اداره در وضعیت کنونی دارای 8 قوت، 9 ضعف، 7 فرصت و 8 تهدید اساسی است. بر این اساس، به تدوین برنامه استراتژیک اداره تربیت بدنی دانشگاه و موضوعات استراتژیک آن شامل بیانیه رسالت، بیانیه چشم انداز، ارزش های محوری، اهداف بلندمدت، موقعیت استراتژیک، استراتژی ها و برنامه های عملیاتی پرداخته شد. همچنین، تحلیل ماتریس ارزیابی عوامل درونی و بیرونی نشان داد این اداره در جایگاه راهبردی تدافعی (WT) قرار دارد.