فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۳٬۱۶۱ تا ۳٬۱۸۰ مورد از کل ۱۰٬۸۴۸ مورد.
حوزههای تخصصی:
راه یابی به دانشگاه به عنوان مکانی برای آموختن دانش، برای پیشرفت جامعه، جوانان و خانواده امری ضروری به نظر می رسد که در این راستا توجه به انگیزه داوطلبان برای ورود به دانشگاه از اهمیت ویژه ا ی برخوردار می باشد؛ لذا هدف از پژوهش حاضر، تحلیل عوامل انگیزشی داوطلبان ورود به رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی می باشد.جامعه آماری پژوهش، کلیه داوطلبان ورود به رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی در سال 1390 از سه استان خوزستان، ایلام و لرستان بودند که برای انجام آزمون عملی رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی، در دانشگاه شهید چمران اهواز شرکت کرده بودند (1310=N). حجم نمونه از طریق جدول کرجسی و مورگان، 302 نفر برآورد شد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته که شامل 24 سوال بود استفاده گردید و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ 81/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شد. نتایج نشان داد به ترتیب عوامل فردی، عوامل اجتماعی و عوامل شغلی، مهم ترین عوامل انگیزشی داوطلبان ورود به رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی بود. همچنین بین دیدگاه داوطلبان دختر و پسر در مورد عوامل فردی، تفاوت معناداری مشاهده شد؛ اما در عوامل اجتماعی و شغلی، تفاوت معناداری مشاهده نگردید. با توجه به یافته های پژوهش می توان گفت توجه به انگیزه های داوطلبان برای ورود به دانشگاه امری ضروری می باشد؛ زیرا با مورد توجه قرار دادن آن ها می توان میزان کارآیی و اثربخشی دانشجویان را در آینده افزایش داد.
تأثیر یک دوره تمرین قدرتی تعادلی بر تعادل ایستا و قدرت ایزومتریک دختران کم توان ذهنی آموزش پذیر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
با توجه به مشکلات تعادل و قدرت در دانش آموزان کم توان ذهنی، این پژوهش با هدف بررسی تأثیر یک دوره تمرین قدرتی تعادلی بر تعادل ایستا و قدرت ایزومتریک دختران کم توان ذهنی آموزش پذیر انجام گردید. 26 نفر از دختران کم توان ذهنی آموزش پذیر 10 تا 15 سال در این پژوهش شرکت کردند که به دو گروه تجربی) با میانگین سنی 82/1±72/13 سال،قد 46/±8 146 سانتی متر، وزن 94/15±15/43 کیلوگرم، ضریب هوشی 17/7±38/61 و سن عقلی 22/1±16/7 سال) و گروه کنترل (با میانگین سنی 88/1±06/14 سال، قد 75/92±10/148 سانتی متر، وزن 07/11±48/46 کیلوگرم، ضریب هوشی 03/5±30/61، سن عقلی 07/1 ±18/7 سال و حدود عقب ماندگی 44/82±1/5 سال) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه 50 دقیقه ای تمرینات تعادلی و قدرتی را انجام دادند. پیش و پس از اتمام دوره تمرین از شرکت کنندگان آزمون ایستادن روی یک پا برای سنجش تعادل ایستا با چشم باز و بسته و نیز آزمون قدرت ایزومتریک عضلات باز کننده کمر به عمل آمد. نتایج آزمون تحلیل واریانس بین گروهی با اندازه های تکراری نشان می دهد که نمرات تعادل ایستا با چشم باز و چشم بسته و نیز قدرت عضلات باز کننده کمر در سطح 05.0 ≥P معنا دار می باشد و گروه تجربی در هر سه متغیر بهبود معناداری را تجربه کرده است؛ بنابرین، تأثیر تمرین بر تعادل ایستا با چشمان باز و بسته و نیز قدرت عضلات تنه، معنا دار می باشد و می توان از این شیوه تمرینی برای بهبود تعادل ایستا و قدرت ایزومتریک دختران کم توان ذهنی آموزش پذیر استفاده نمود
تأثیر بازی ها و فعالیت های مبتنی بر پروژه شِر بر مهارت های حرکتی درشت و ظریف کودکان آهسته گام(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر بازی ها و فعالیت های مبتنی بر پروژه شِر بر مهارت های حرکتی درشت و ظریف کودکان آهسته گام انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش عبارت بود از کلیه دانش آموزان آهسته گام 6 تا 8 ساله در شهر اصفهان که در سال تحصیلی 96-1395 مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش، شامل 30 دانش آموز آهسته گام پسر بود که به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. به منظور ارزیابی مهارت های حرکتی درشت و ظریف در کودکان، از فرم بلند آزمون رشد حرکتی برونینکس- اوزرتسکی (BOTMP) استفاده شد. به گروه آزمایش در 24 جلسه یک ساعته، بازی ها و فعالیت های مبتنی بر پروژه شِر آموزش داده شد و گروه کنترل تحت هیچ گونه آموزشی قرار نگرفت. برای تحلیل داده های پژوهش از نرم افزار SPSS نسخه 21 و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بازی ها و فعالیت های مبتنی بر پروژه شِر بر مهارت های حرکتی درشت (001/0=P) و ظریف (001/0=P) در کودکان آهسته گام تأثیر دارد. با توجه به این نتایج، می توان گفت که بازی ها و فعالیت های مبتنی بر پروژه شِر روش مناسبی برای بهبود مهارت های حرکتی درشت و ظریف در کودکان آهسته گام است و می توان از آن در مراکز آموزشی و توانبخشی بهره برد.
التزام عملی مربیان ورزشی به مسئولیت های حقوقی از دیدگاه ورزشکاران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر ارزیابی میزان التزام عملی مربیان ورزشی به مسئولیت های حقوقی از دیدگاه ورزشکاران شهرستان ارومیه است. روش پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی– پیمایشی بود که به صورت میدانی انجام گرفت. بدین منظور 384 نفر از ورزشکاران شهرستان ارومیه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود که به روش آزمون – آزمون مجدد، پایایی آن بررسی و ضریب 93 درصد حاصل شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، با توجه به طبیعی بودن توزیع داده ها از آمار پارامتریک تی استیودنت و آنووا استفاده شد. بررسی یافته های تحقیق نشان داد 28/73 درصد مربیان ورزشی به مسئولیت های حقوقی خود از دیدگاه ورزشکاران آگاهی داشتند. بین دیدگاه زنان و مردان، مدرک تحصیلی و تجربه و مهارت، در خصوص میزان التزام عملی مربیان ورزشی به مسئولیت های حقوقی تفاوت معناداری وجود داشت (05/0 ≥P ). با توجه به اعلام آشنایی آزمودنی ها با وظایف مربیان ورزشی به مسئولیت های حقوقی، توصیه می شود با تهیه بروشورهای حقوق ورزشی متناسب با ایمنی و سلامت فضاهای ورزشی برای مربیان ورزش، والدین و ورزشکاران جهت تکمیل تر شدن آگاهی های جامعه ورزش اقدام شود.
رابطه رضایت شغلی اعضای هیئت علمی با رضایت دانشجویان تحصیلات تکمیلی در دانشکده های تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه های دولتی تهران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف تحقیق حاضر تعیین رابطه بین رضایت شغلی اعضای هیئت علمی با رضایت دانشجویان تربیت بدنی است. روش تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل دو گروه است: 1) کلیه اعضای هیئت علمی تربیت بدنی دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی تهران که در سال 1388 در دوره تحصیلات تکمیلی مشغول به تدریس بودند (53N=)؛ 2) کلیه دانشجویان تربیت بدنی دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی تهران که در سال 1388 در دوره تحصیلات تکمیلی مشغول به تحصیل بودند (428N=). در گروه اول، تمام اعضای هیئت علمی نمونه را تشکیل دادند و در گروه دوم 230 دانشجو به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده های مربوط به رضایت شغلی اعضای هیئت علمی و رضایت دانشجویان، به ترتیب از پرسشنامه استاندارد شاخص توصیفی شغل ) (JDI)1991) و پرسشنامه کرانکی (2006) استفاده شد. پایایی پرسشنامه ها، پس از تأیید روایی آن ها توسط متخصصان، در تحقیقی راهنما با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، به ترتیب 85/0 و 81/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون کولموگروف - اسمیرنوف، لوین، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با روش ورود هم زمان) استفاده شد. نتایج تحقیق رابطه مثبت و معنیداری بین رضایت شغلی اعضای هیئت علمی و رضایت دانشجویان نشان داد. همچنین، نتایج نشان داد رضایت اعضای هیئت علمی از ارتقای سرپرستی و حقوق خود با هر دو جنبه رضایت دانشجویان از تدریس و اثربخشی آنان رابطه مثبت و معنیداری دارد. به علاوه، بین رضایت اعضای هیئت علمی از همکاران خود تنها با رضایت دانشجویان از تدریس آنان رابطه مثبت و معنیداری دیده شد. نتایج رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که تنها مؤلفه سرپرستی پیش بین معنیداری برای رضایت دانشجویان است.
تحلیل ارتباط پایگاههای قدرت مربیان و رضایت مندی ورزشکاران رشته های انفرادی و جمعی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از انجام این تحقیق، تعیین ارتباط استفاده ی مربیان از پایگاه های قدرت با رضایت مندی ورزشکاران رشته های انفرادی و جمعی بود. ابزار تحقیق پرسش نامه های وایتسید (2000) و چلادورای(1998) بود که توسط خبرگان، روایی آنها تایید و ضریب آلفای کرونباخ آنها 728/0=α و 772/0= αتعیین شد(p<0.05). جامعه ی آماری تحقیق شامل ورزشکاران و مربیان رشته های انفرادی و جمعی فعال در استان آذربایجان غربی بود. نمونه ها شامل 1456 ورزشکار والیبال و هندبال، 1694 ورزشکار کشتی و تکواندو و 62 مربی بودند که با روش تصادفی انتخاب شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون های کولموگرف-اسمیرنوف و ضریب همبستگی اسپیرمن، یومن ویتنی و z فیشر برای آزمون فرضیه ها و نیز تحلیل رگرسیون در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که متغیرهای پاداش و مرجعیت با رضایت مندی رابطه ی معنی داری داشتند (P<0.05). همچنین ضریب استاندارد رگرسیونی نشان داد که متغیر پاداش به لحاظ میزان رابطه با رضایت مندی در اولویت اول و مرجعیت و قانون در اولویت های بعدی قرار داشتند. در گروه ورزش های انفرادی، هیچ یک از متغیرهای پیش بین با متغیر ملاک رابطه ی معنی داری نداشتند (P>0.05). رابطه ی متغیر مرجعیت با رضایت مندی، قابل ملاحظه اما غیرمعنی دار بوده و اولویت اول رابطه با رضایت مندی را داشت. در گروه ورزش های تیمی، تنها متغیر پاداش با رضایت مندی رابطه ی معنی داری نشان داد و اولویت اول رابطه با رضایت مندی را در این گروه داشت. از این یافته ها می توان نتیجه گرفت که قدرت تخصص مربیان در رأس سایر پایگاه های قدرت بوده و در رشته های جمعی پاداش و در رشته های انفرادی مرجعیت در اولویت است. همچنین در مدل رگرسیونی به دست آمده، پاداش و مرجعیت با رضایت مندی رابطه ی معنی داری داشتند.
تأثیر مصرف کوتاه مدت مکمل کراتین مونوهیدرات بر عملکرد، توان و کار عضلانی دانشجویان دختر ورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف این پژوهش تأثیر مصرف مکمل کراتین مونوهیدرات بر عملکرد، توان و کار عضلانی دانشجویان دختر ورزشکار است. بدین منظور، 16 نفر از دانشجویان ورزشکار غیررقابتی به طور هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه کراتین (8=n) و دارونما (8=n) تقسیم شدند. در پیش آزمون، عملکرد عضلات (پنج تکرار در سرعت 60 درجه بر ثانیه و 50 تکرار در سرعت 180 درجه بر ثانیه) طی حداکثر انقباض اختیاری درونگرا با پای برتر، توسط دستگاه ایزوکنتیک اندازه گیری شد. اندازه های تودة بدون چربی، درصد چربی و دور ران نیز آزمودنی ها گرفته شد. سپس، گروه کراتین روزانه 20 گرم کراتین را در چهار وعدة پنج گرمی (ساعت 8، 12، 16، 20) به مدت شش روز مصرف کردند. گروه دارونما مانند پروتکل گروه کراتین عمل کردند، با این تفاوت که به جای کراتین، نشاسته مصرف می کردند. همة اندازه گیری ها در پس آزمون طی زمان مشابهی تکرار شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد اوج گشتاور عضلات خم کنندة زانو در سرعت 60 و 180 درجه بر ثانیه، زمان رسیدن به اوج گشتاور در باز کردن در سرعت 180 درجه بر ثانیه، تعداد تکرار حرکت در اوج گشتاور در خم کردن زانو در سرعت 60 و 180 درجه بر ثانیه توان عضلات بازکننده و خم کنندة زانو در سرعت 60 درجه بر ثانیه، کل کار انجام شده در خم کردن و باز کردن زانو در سرعت 60 درجه بر ثانیه در گروه کراتین، در مقایسه با گروه دارونما افزایشی معنی دار داشته است (05/0P<). بین تودة بدون چربی، درصد چربی و دور ران در گروه کراتین و دارونما تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0P<)؛ بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که مصرف کوتاه مدت مکمل کراتین به بهبود عملکرد عضلانی در دختران ورزشکار منجر می شود و تأثیری بر تودة بدون چربی ندارد.
تأثیر تمرین هوازی طولانی مدت قبلی و مصرف غذای پرچرب بر مارکر التهابی مولکول چسبان عروقی و نیمرخ لیپیدی مردان غیرورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک جلسه فعالیت هوازی طولانیمدت پیشین با 70 درصد VO2max بر مارکر التهابی[1] (sVCAM-I) و نیمرخ لیپیدی متعاقب مصرف یک وعده غذای پرچرب در مردان غیرورزشکار بود. سطوح پلاسمایی مولکولهای چسبان و نیمرخ لیپیدی شاخصهای مهمی در برآورد خطر بیماریهای قلبی – عروقی بهشمار میروند. بهاین منظور 20 مرد جوان غیرورزشکار بهصورت تصادفی انتخاب و باتوجه به درصد چربی به دو گروه 10 نفره، تجربی (30/1±98/21 سال، 48/2±04/18 درصد چربی) و کنترل (22/1±06/22 سال، 54/3±15/18 درصد چربی) تقسیم شدند. گروه تجربی فعالیتی به مدت 90 دقیقه با شدت معینشده روی تردمیل انجام دادند. در روز بعد هر دو گروه یک وعده غذای پرچرب مصرف کردند.
نمونههای خون در زمانهای 5/0 ساعت قبل و 5/0، 1، 3 و 24 ساعت بعد از غذا جمعآوری شد. برای تعیین نرمال بودن گروهها، از آزمون کلوموگروف – اسمیرنوف (999/0 = PEX) (996/0 = PCON) و برای تعیین همگنی واریانسها از آزمون لوون و برای بررسی نتایج بینگروهی از آزمون تی مستقل استفاده شد. از آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر[2] و آزمون تعقیبی LSD نیز برای نشان دادن تفاوتهای درونگروهی استفاده شد. نتایج نشان داد یک جلسه تمرین هوازی طولانیمدت پیشین sVCAM-I را کاهش میدهد (029/0 = P). همچنین در نیم و 24 ساعت بعد از مصرف غذای پرچرب کاهش وجود داشت (016/0 = P) (049/0 = P). همچنین نشان داده شد یک جلسه تمرین هوازی طولانیمدت پیشین مقادیر HDL-c را افزایش (00/0 = P) اما مقادیر LDL-c (012/0 = P) و (00/0 = P) و تریگلیسیرید (037/0 = P) را کاهش میدهد. باتوجه به نتایج بهدستآمده میتوان گفت مصرف غذای پرچرب مقادیر sVCAM-I را افزایش میدهد و به افزایش التهاب و بیماری منجر میشود. تمرین قبلی میتواند شاخص sVCAM-I و نیمرخ لیپیدی را کاهش دهد که با احتمال کاهش بیماریهای قلبی همراه است.
ارتباط درک حمایت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط درک حمایت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران بود. جامعه آماری پژوهش را کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران (100=N) تشکیل می دادند و نمونه آماری برابر با حجم جامعه در نظر گرفته شد. به منظور جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه درک حمایت سازمانی آیزنبرگر و همکاران (1986) و رفتار شهروندی سازمانی اورگان و کانوکسی (1996) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها با بهره گیری از نظرات اصلاحی استادان مدیریت ورزشی تعیین شد و پایایی هر دو پرسشنامه با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب (76/0=α) و (82/0=α) به دست آمد. روش تحقیق از نوع همبستگی بوده که به صورت میدانی اجرا شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و آزمون های آماری کولموگروف - اسمیرنف، ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد بین درک حمایت سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت و معنی داری (05/0≥P ، 446/0=r) وجود دارد. همچنین مؤلفه های نوع دوستی (05/0≥P ,335/0=r)، وجدان (05/0≥P ,409/0=r)، جوانمردی (05/0≥P ,287/0=r)، رفتار مدنی (05/0≥P ,376/0=r) و ادب و ملاحظه (05/0≥P ,514/0=r) با درک حمایت سازمانی رابطه ای مثبت و معنی دار دارند. از طرفی، نتایج معادله رگرسیون نشان می دهد درک حمایت سازمانی توانایی پیش بینی تمام مؤلفه های رفتار شهروندی سازمانی را دارد.
تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر عملکرد حرکتی مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از این پژوهش تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر عملکرد حرکتی مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(MS) است. بدین منظور 20 نفر از بیماران مبتلا به بیماری MS با امتیاز گسترش یافته وضعیت ناتوانی (EDSS)(54/1±94/2)، با میانگین سنی (8/7±05/34)، وزن (58/11±83/67) و شاخص توده بدنی (81/3±40/22) به¬صورت تصادفی به دو گروه تجربی(10=n) و کنترل (10=n) تقسیم شدند. گروه تجربی علاوه بر مصرف داروهای تجویز شده، در هشت هفته تمرین مقاومتی شامل هفته¬ای سه جلسه (60 الی80 دقیقه با 50- 70 درصد یک تکرار بیشینه) شرکت کردند و گروه کنترل فقط داروهای تجویز شده را مصرف کردند. داده¬ها با استفاده از نرم¬افزار SPSS-13 و روش آماری T مستقل داده¬های افزوده در سطح 05/0≥ α تجزیه و تحلیل شدند. نتایج این پژوهش نشان داد تمرینات مقاومتی بر آزمون برخاستن و رفتن (001/0= P) وآزمون پله سه دقیقه (002/0=P) تأثیر معنی¬داری داشته، ولی با وجود بهبود آزمون 10 متر راه رفتن (083/0 =P)، تغییرات معنی¬داری مشاهده نشد. در مجموع با توجه به تأثیر مثبت ورزش مقاومتی بر مبتلایان به MS در بهبود عملکرد حرکتی پیشنهاد می شود این بیماران از تمرین مقاومتی فزاینده و منطبق با نیازهای فردی استفاده نمایند.
بررسی تاثیر مسئولیت اجتماعی باشگاه بر خوشنامی تیم های منتخب لیگ برتر فوتبال ایران(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف این تحقیق بررسی تاثیر مسئولیت اجتماعی باشگاه بر خوشنامی تیم های منتخب لیگ برتر فوتبال ایران بود. جامعه پژوهش را هواداران 3 تیم استقلال، پرسپولیس و تراکتور سازی تشکیل می دادند. حجم نمونه با استفاده از فرمول تعیین حجم نمونه برای جامعه نامحدود 384 نفر بدست آمد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته مسئولیت اجتماعی باشگاه بر اساس پرسشنامه گالبریث و پرسشنامه خوشنامی باشگاه (تهیه شده بر اساس پرسشنامه رسلر ) بود. روایی صوری پرسشنامه ها با نظر خواهی از 6 تن از اساتید و پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. همچنین به منظور بررسی روایی سازه مقیاس مسئولیت اجتماعی، تحلیل عامل تاییدی انجام شد. جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از شاخص های کجی و کشیدگی استفاده شد. در قسمت توصیفی میانگین، انحراف استاندارد و در قسمت استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد تمام ابعاد مسئولیت اجتماعی بر خوشنامی باشگاه تاثیر دارند. در مجموع 78 درصد تغییرات خوشنامی باشگاه توسط مسئولیت اجتماعی پیش بینی می شود. بر اساس نتایج تحقیق توجه به فعالیت های مسئولیت اجتماعی از قبیل انجام بازی های دوستانه با هدف کمک به نیازمندان، رعایت قوانین و مقررات فدراسیون، حمایت از ورزش همگانی و فعالیت های از این قبیل باعث افزایش خوشنامی باشگاه می شوند.
تاثیر مصرف حاد کافئین بر قدرت و استقامت عضلانی در فعالیتهای مقاومتی با شدتهای متفاوت در مردان تمرین کرده(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر،تعیین تأثیر مصرف حاد کافئین بر بیشینه قدرت،استقامت عضلانی(تعداد تکرارها تا رسیدن به واماندگی) و سطح لاکتات خون در دو شدت فعالیت مقاومتی در مردان تمرین کرده می باشد. بدین منظور، 16 ورزشکار پرورش اندام (با میانگین سنی 7/3±50/25 سال، قد 27/5± 37/177 سانتی متر و وزن 14/2 ±5/87 کیلوگرم) انتخاب شدند. در جلسه اول و پس از مصرف کپسول های دارونما، آزمودنی ها آزمون یک تکرار بیشینه حرکت پرس سینه و پرس پا را انجام دادند. در جلسه دوم نیز پس از مصرف کپسول حاوی کافئین (شش میلی گرم / کیلوگرم وزن بدن)، پروتکل جلسه اول را اجرا کردند. همچنین، در جلسه سوم پس از مصرف دارونما در هر دو حرکت، تکرارها را تا رسیدن به واماندگی با شدت 60 درصد یک تکرار بیشینه انجام دادند و بلافاصله سطح لاکتات خون آن ها از طریق لاکتومتراسکات اندازه گیری شد. در جلسه چهارم و پس از مصرف کافئین، همان پروتکل جلسه سوم اجرا شد و در جلسه پنجم نیز پس از مصرف دارونما در هر حرکت، تکرارها را تا رسیدن به واماندگی با شدت80 درصد یک تکراربیشینه نجام دادند و سطح لاکتات خون آن ها اندازه گیری شد. درنهایت، در جلسه ششم و پس از مصرف کافئین، پروتکل جلسه قبل را انجام دادند. نتایج با استفاده از آزمون تی مستقل (P=0.05) نشان می دهد که مصرف کافئین در مقایسه با دارونما بر تعداد تکرارها در حرکت پرس پا تا رسیدن به واماندگی با شدت 60 درصد یک تکراربیشینه تأثیر معنا داری دارد؛ اما در دیگر متغیرها تأثیر معنا داری در این رابطه مشاهده نمی شود؛ بنابراین، به نظر می رسد مصرف حاد کافئین موجب افزایش تعداد تکرارها تا رسیدن به واماندگی در شدت های پایین، به ویژه برای حرکات پایین تنه می شود.
اثر آسیب زای برخی برنامه های تمرینی در عضله پهن خارجی موش های صحرایی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از این پژوهش بررسی اثرات کوتاه مدت (یک جلسه) و طولانی مدت (36 جلسه) فعالیت های ورزشی گوناگون (سرعتی، استقامتی و ترکیبی) در ایجاد آسیب های بافت عضلانی (پرخونی، خونریزی، ادم، نکروز، تغییرات هسته از نظر تعداد و میزان فعالیت، دژنراسیون، فیبروز، و وجود سلول های التهابی) می باشد. برای این منظور 40 سر، موش صحرایی جوان سه ماهه به شکل تصادفی در چهار گروه 10 تایی کنترل (بدون برنامه تمرینی)، تمرین استقامتی (با 80-70 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی)، تمرین سرعتی (100 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی) و تمرین ترکیبی (ترکیبی از استقامتی و سرعتی) قرار گرفتند. 24 ساعت پس از نخستین و سی و ششمین جلسه تمرینی، نمونه های بافتی (از عضله پهن خارجی) برداشته شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کراسکال والیس و آزمون من ویتنی نشان داد، در هر سه گروه تمرینی پس از یک جلسه فعالیت ورزشی، پرخونی در حد خفیف و تغییرات هسته از نظر افزایش تعداد و فعالیت در حد متوسط تا شدید به وجود آمد. به دنبال 36 جلسه فعالیت ورزشی، علاوه بر تغییرات هسته در همه گروه های تمرینی، به خصوص گروه سرعتی، دژنراسیون، نکروز، فیبروز و وجود سلول های التهابی نیز در گروه تمرین ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. به طور کلی یافته های این پژوهش در مورد نمونه های حیوانی و با استفاده از چنین پروتکل هایی نشان می دهد انجام فعالیت های حاد و طولانی مدت ورزشی باعث بروز آسیب های متعدد عضلانی خواهد شد و شدت این آسیب ها در گروه تمرین ترکیبی بیش از دو گروه دیگر تمرینی خواهد بود.
اثر تمرین در آب به همراه دلفین و بدون دلفین بر مهارت های حرکتی درشت کودکان هشت ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، مطالعه اثر تمرین در آب به همراه دلفین و بدون دلفین بر مهارت های حرکتی درشت کودکان هشت ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم می باشد. آزمودنی ها، 10 کودک هشت ساله مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم در جزیره کیش بودند که به صورت تصادفی در دو گروه تمرین در آب به همراه دلفین و تمرین در آب بدون دلفین قرار گرفتند. جمع آوری داده ها از طریق آزمون برونینکس اوزرتسکی انجام گرفت و آزمودنی های هر دو گروه پس از پیش آزمون که اجرای آزمون برونینکس اوزرتسکی بود، به مدت 16 جلسه برنامه اسپارک را در خشکی انجام دادند. علاوه براین، گروه تمرین در آب به همراه دلفین پس از اجرای برنامه اسپارک، به تمرین در آب به همراه دلفین پرداخت؛ درحالی که گروه دیگر به اندازه گروه تمرین در آب به فعالیت در آب بدون حضور دلفین مشغول بود. در پایان جلسه شانزدهم، از آزمودنی های هر دو گروه آزمون برونینکس اوزرتسکی به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق آزمون تحلیل کوواریانس نشان می دهد که پس از دوره تمرین، تفاوت معناداری در مهارت های تعادل، قدرت و هماهنگی اندام فوقانی دو گروه مشاهده می شود (P<0.05)؛ در حالی که در فاکتورهای سرعت دویدن، چابکی و هماهنگی دو سویه تفاوتی مشاهده نمی شود (P>0.05). همچنین، مقایسه نمره کلی مهارت حرکتی درشت بر اساس مجموع نمرات هر یک از خرده آزمون ها بیانگر تفاوت معنادار گروه تمرین در آب به همراه دلفین با گروه تمرین در آب بدون دلفین می باشد (P<0.05). این یافته ها تأیید مجددی است بر این نکته که تمرین در آب به همراه دلفین موجب بهبود مهارت های حرکتی درشت کودکان دارای اختلالات طیف اوتیسم می گردد
تبیین نقش عوامل جامعه پذیری در توسعه مشارکت ورزشی جوانان (مطالعه موردی: شهر اصفهان)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
هدف از پژوهش حاضر، تبیین نقش عوامل جامعه پذیری در توسعه مشارکت ورزشی جوانان شهر اصفهان بود. روش پژوهش بر اساس نوع؛ کاربردی و نحوه گردآوری داده ها، پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه جوانان 29 15 ساله ساکن در شهر اصفهان بودند. تعداد 400 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری چند مرحله ای بود و داده ها با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته جمع آوری شدند که روایی آن با استفاده از نظرات برخی از اساتید تربیت بدنی و جامعه شناسی دانشگاه اصفهان بررسی و تأیید شده بود. یافته های پژوهش نشان داد که تأثیر متغیرهای خانواده، دوستان و همسالان با مشارکت ورزشی جوانان دارای رابطه معناداری می باشد. نتایج تحلیل مدل معادلات ساختاری نشان می دهد که متغیر خانواده قویترین تأثیر را در تبیین توسعه مشارکت ورزشی جوانان داشته است. به عنوان نتیجه گیری نهایی می توان گفت که توسعه مشارکت ورزشی جوانان از یک کانال خاص صورت نمی گیرد و عوامل مختلفی درآن تأثیر دارند.
اثر رنگ های اصلی بر ادراک عمق نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور و مقایسه با نوجوانان سالم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزههای تخصصی:
مقدمه: تالاسمی ماژور شدیدترین فرم بتا تالاسمی می باشد که در آن لزوماً حیات فرد به تزریق منظم خون و مراقبت پزشکی نیاز دارد. با شروع درمانهایی نظیر تزریق دسفرال و انتقال خون های مکرر , عوارض متعددی در ارگانهای حیاتی بیمار، از جمله چشم که مهمترین عضو حسی می باشد ایجاد می گردد. بینایی به طور ویژه ای در پاسخ های حرکتی- ادراکی، بر کیفیت های حسی دیگر برتری دارد و همچنین به جزئیات، عمق و رنگ حساس است، در نتیجه در کنترل حرکات نقش تعیین کننده ای دارد. این مطالعه با هدف اثر رنگ های اصلی بر ادراک عمق نوجوانان مبتلا به تالاسمی ماژور و مقایسه آن با نوجوانان سالم انجام شده است. روش تحقیق: روش این مطالعه علّی- مقایسه ای (Casual Comp rational ) بوده و نمونه شامل 18 نفر بیمار تالاسمی ماژور و 18 نفر افراد سالم در محدوده سنی 13 تا 17 سال(41/1 ±33/15) میباشد که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند. آزمودنی ها در هر رنگ سه نوبت به کمک دستگاه ادراک عمق، رنگ و شکل مورد ارزیابی قرار گرفتند. میانگین هر سه نوبت به عنوان نمره ادراک عمق افراد در آن رنگ مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: آنالیز واریانس در اندازه های تکراری نشان داد بین رنگ های اصلی در دوگروه تفاوت معنی داری وجود دارد (0001/0 = pو 564/62=(34 و2)F). همچنین اثر اصلی گروه معنی دار است ( 0001/0= P و334/14=(34و1)F). نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده، شاید یکی از دلایل موثر بر کاهش ادراک عمق افراد تالاسمی ماژور، هیپوکسی و آنمی مزمن ، کاهش تحرک و یا افزایش رسوب آهن در بافت های چشم باشد که در این افراد مشاهده می شود. همچنین با توجه به طول موجهای مختلف، رنگهای مختلف ادراک عمق متفاوتی دارند و رنگ آبی بیشترین خطا را دارد. با توجه به اهمیت ادراک عمق و رنگ در رفتار حرکتی انسان، در این خصوص باید چاره جویی لازم صورت گیرد.