فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۸۲۱ تا ۸۴۰ مورد از کل ۱٬۷۳۹ مورد.
حرفهای همسایه . . .
منبع:
آرش دی ۱۳۴۰ شماره ۲
حوزه‌های تخصصی:
پایان نامه های تحصیلی
حوزه‌های تخصصی:
سبک هندی
حوزه‌های تخصصی:
جدال کهنه و نو در شعر فارسی و پیوند دو نسل در شعر انقلاب اسلامی
منبع:
شعر پاییز ۱۳۸۶شماره ۵۳
حوزه‌های تخصصی:
چهره امام خمینی در آیینه ی شعارهای مردم ایران
حوزه‌های تخصصی:
شعر نیایشی (راهی دیگر، برای دیگربار دل باختن به جهان...)
منبع:
شعر بهار ۱۳۷۸ شماره ۲۵
حوزه‌های تخصصی:
شعر روز و شعر همیشه
حوزه‌های تخصصی:
کلک نقد ادبی: درباره ذات شعر
حوزه‌های تخصصی:
در چگونگی شاعر و شعر او
منبع:
کلک دی ۱۳۷۱ شماره ۳۴
حوزه‌های تخصصی:
بررسی تمایز و قیاس ناپذیری سبک هندی با سبک های قبل از آن از چشم انداز نظریه ی تامس کوهن(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
سبک هندی یکی از سبک هایی است که با سبک های قبل از خود، یعنی خراسانی و عراقی، تفاوت های آشکاری دارد و اغلب متخصصان و منتقدان، این سبک را به منزله ی نوعی گسست ادبی می دانند که به سبب آن شعر فارسی یک دوره ی متمایز و قیاس ناپذیر از دوره های قبل را تجربه کرده است.
نویسندگان این مقاله بر این باورند که این موضوع، یعنی تمایز و قیاس ناپذیری این سبک، را می توان از
چشم انداز نظریه ی تامس کوهن، فیلسوف برجسته ی علم، تبیین کرد و به چگونگی و چرایی این تمایز پاسخ داد. با این رویکرد، سبک هندی را نمی توان ادامه و دنباله ی سبک عراقی دانست؛ بلکه این سبک، دارای پارادایم خاص خود است و شاعران این سبک به مجموعه ای از اصول و موازین مشترک پایبندند که با موازین دوره های قبل قابل مقایسه نیست و بر این اساس، مفاهیم، روش ها و مشاهدات شاعران این دوره، با دیگران متفاوت است و بدین سبب این سبک، با سبک های دیگر قابل قیاس نیست.
تکامل شعر انقلاب اسلامی
منبع:
شعر پاییز ۱۳۸۶شماره ۵۳
حوزه‌های تخصصی:
قاعده کاهی و غرابت قاموسی در غزلیات بیدل دهلوی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
در سبک شناسی آثار ادبی، توجه به ساختار شعر و مسایل زبانی،خواننده را به نتیجه ای مطلوب در شناخت، فهم و تفسیرِ محتوا و اندیشه سخنوری، رهنمون می شود.یکی از مسایل نوین زبان شناسی در حوزه نقد متون ادبی ،واکاوی انحراف از نُرم و عدول از هنجارهای زبانی در دو حوزه «واژه افزایی» و «تغییر طبقه نقشی» است که در کلام هنرمندان صاحب سبک و نوآور، بسامد چشمگیری دارد.بیدل از آن دسته شاعرانی است که با تأکید بر ابهام در شعر و پذیرش ساختارهای نوگرایانه سبک هندی، واژه های تازه ای را برای غنی سازی زبان، ارائه داده است.در این پژوهش، نخست گستره هر یک از مباحث قاعده کاهی قاموسی، تبیین شده و پس از آن با ارائه نمونه هایی از شعر بیدل،گستره بهره مندی وی از این شگردهای به روش کتابخانه ای به شیوه ی توصیفی- تحلیلی متن غزلیات بیدل دهلوی نشان داده می شود.