فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۶۶۱ تا ۶۸۰ مورد از کل ۳٬۰۶۶ مورد.
نقد فصل مروری بر «مومو» و «جیم دگمه» دو اثر از میشل انده
حوزه‌های تخصصی:
ادبیات کودک و نوجوان گایگو
حوزه‌های تخصصی:
در حاشیه ادبیات کودکان چه نوشتن و چگونه نوشتن برای کودکان
منبع:
آرش شهریور ۱۳۶۰ شماره ۲۶
حوزه‌های تخصصی:
فقط بچه ها بخوانند
درباره ی «پرنیان و آب» لالایی های ثریا قزل ایاغ / آن جا که خواب، لالایی ساز می شود
حوزه‌های تخصصی:
گزارش: نقد تصویرگری را رونق می دهیم/ نخستین نشست نقد تصویرگری کتاب کودک و نوجوان
حوزه‌های تخصصی:
آن سوی قبله قبیله
نقد کتاب: باز آفرینی افسانه برای کودکان
منبع:
کلک مهر ۱۳۶۹ شماره ۷
حوزه‌های تخصصی:
بررسی روایت های پسامدرن در داستان نویسی برای کودکان و نوجوانان(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
استفاده از عناصر پسامدرن در داستان های کودکان با دشواری هایی همراه است؛ زیرا ممکن است مخاطب کم تجربه فهم درستی از این عناصر نداشته باشد و روند درک داستان برایش کند شود. با این اوصاف، بسیاری از شاخصه های پسامدرن را در داستان های کودکانه محمدرضا شمس و سیامک گلشیری می توان دید. مانند: گسست در پیرنگ، خلق دنیایی دیگر، شخصیت های تخیلی و توهمی، راوی غیر قابل اعتماد و تعلیق آگاهانه ناباوری. در این پژوهش برای آنکه نشان دادن تمایز داستان های پسامدرن در برابر داستان های متعارف، داستان های پسامدرنی محمدرضا شمس («من، زن بابا و دماغ بابام» و «من من کله گنده») و تهران کوچه اشباح از سیامک گلشیری را در مقابله با اندیشه های روایت شناختی ماریا نیکولایوا بررسی می کنیم. نیکولایوا با گرایش های پساساختارگرایی، ابزاری را که روایت شناسی می تواند برای بررسی ادبیات داستانی کودکان در اختیار ما بگذارد، به ما نشان می دهد. روایت همزمان سه داستان در آثار شمس و تجویف در داستان گلشیری، نمونه ای برای گسست و شکاف در روایت است. در پایان داستان نیز شاهد روزنه ای به آغاز یک داستان تازه ایم.
فلسفه و عمل: ادبیات کودک و نظریه آن در بریتانیا
حوزه‌های تخصصی: