کل گروی نصی در ساختار معرفت های دینی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
«کل گروی معرفت شناختی» یکی از خوانش های «انسجام گروی در توجیه» است. انسجام گروی و کل گروی در فضای شکاکیت، نسبیت گرایی و ایدئالیسم متولد شده اند و به تصریح پدیدآورندگان آنها، مستلزم یا ملازم با همین امور نیز هستند. بااین وجود، یکی از محققان مسلمان و متعهد، با غفلت از مبانی و لوازم «کل گروی»، در ضمن چندین اثر ازجمله در دو مقالهٔ «شبکهٔ معرفت دینی» و «معماری علم دینی» به ترویج یکی از خوانش های آن در فضای معرفت ها و علوم دینی پرداخته و نام آن را «کل گروی نصی» گذاشته است. بر اساس «کل گروی نصی»، اعتبار همهٔ معرفت ها و علوم دینی، تابع و وابسته و معلَّق به تغییر و تحول های شبکه ای از دانش های بشری و دینی است که برخی از آنها غیریقینی اند. ازاین رو، «کل گروی نصی» منجر به انکار اعتبار و ارزشِ یقینی و مطلق و ثابتِ همهٔ معرفت ها و علوم دینی، و درنهایت، محال شمردن دسترسی بشر عادی به خود دین می گردد. روشن است که اگر هیچ معرفت دینیِ یقینی و مطلق و ثابتی وجود نداشته باشد، اصل موجودیت دین حق و الهی نیز یقینی نخواهد بود. بنابراین برای دفاع از حریم دین و اثبات اعتبار و حقانیت معارف و علوم دینی لازم است «کل گروی نصی» نقادی و ابطال شود. ازاین رو، نگارنده در این مقاله، با روش تحلیلی توصیفی، نظریهٔ «کل گروی نصی» را، با تکیه و تأکید بر آنچه در مقالهٔ «شبکهٔ معرفت دینی» مطرح شده، بررسی و بطلان آن را آشکار کرده است.