اباصلت خراسانی

هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر راهبردهای خودرهبری بر توانمندسازی روان شناختی کارکنان ادارات آموزش و پرورش شهرستان مشهد است. جامعه آماری 213 نفر از کارکنان ادارات مذکور بودند که به روش نمونه-گیری طبقه ای نسبی (بر حسب رسته شغلی) انتخاب شدند. و نحوه گردآوری دادهها از نوع تحقیقات توصیفی (غیرآزمایشی) و از شاخه مطالعات میدانی بود و روش انجام پژوهش پیمایشی بود. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش نامه بازبینی شده خودرهبری (RSLQ) هاگ تون و نک (2002) و پرسش نامه توانمندسازی روان شناختی اسپریتزر (1995) بود که برای سنجش اعتبار محتوای پرسش نامه ها از نظرات متخصصان، اساتید دانشگاهی و کارشناسان خبره استفاده شد و پایایی شان با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 82/0 و 79/0 برآورد گردید. تجزیه و تحلیل داده ها، با بهره گیری از فنون آمار توصیفی (تنظیم جداول توصیفی، میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (رگرسیون خطی دومتغیره و تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی شفه) صورت گرفت. نتایج نشان داد که متغیر خودرهبری 6/80 درصد از تغییرات توانمندسازی روان شناختی را تبیین می کند و راهبردهای خودرهبری معطوف به رفتار، پاداش طبیعی و الگوی فکری سازنده به ترتیب 8/66، 20/0 و 9/71 درصد از تغییرات توانمندسازی روان شناختی را تبیین می کنند. و مابین رسته های شغلی از نظر توانمندی روان شناختی تفاوت معناداری وجود دارد. بدین صورت که تفاوت میانگین رسته پژوهشی با سایر رسته های شغلی در سطح 05/0 معنادار بود. به-عبارت دیگر، کارکنان رسته پژوهشی به نسبت سایر رسته ها به لحاظ روان-شناختی توانمندتر بوده اند.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی نیازهای آموزشی یک شرکت بیمه در سه حیطة استاندارد شغلی، توانمندسازی و حل مسئله با استفاده از مدل نیازسنجی استاندارد مهارت اجرا گردیده است. جامعة آماری، شامل کلیة شاغلین در شرکت بیمه مورد بررسی در سال 1389 است. نمونة آماری برابر با 210 نفر از شاغلین است. پرسش نامه های استاندارد مهارت، ابزار اصلی جمع آوری اطلاعات است. پس از تحلیل و بررسی ویژگی شغل ها، به تدوین شایستگی های شغلی، متناسب با شرح وظایف آنها در حیطة قابلیت متناسب با آن شایستگی پرداخته شد و پس از آن جهت بررسی شایستگی های کارکنان، به تدوین نیازهای آموزشی و شغلی آنها پرداخته شد. پس از بررسی نیازهای برآمده و تطبیق آنها با مدل نیازسنجی استاندارد مهارت (SS) به دسته بندی نیازها در 3 حیطه کلی نیازهای حل مسئله، نیازهای توانمندساز و نیازهای استاندارد شغلی پرداخته شد. از نتایج پژوهش، می توان این گونه استنباط کرد که نیازهای استاندارد شغلی، بیش از 70% نیازهای کارکنان را شامل می شود که این امر حاکی از این است که کارکنان در نیازهای استاندارد شغلی و همسان سازی کمبودهای دانشی، مهارتی و نگرشی خود با استانداردهای بین المللی مشکل دارند و دلیل اصلی این مسئله عدم همبستگی بین شغل و شاغل و نداشتن مهارت های مرتبط با شغل است.

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه عدالت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی و ابعاد آن ها در پیش بینی میزان رضایت شغلی کارکنان شرکت مادر تخصصی فرودگاه های کشور بوده است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از حیث گردآوری داده ها توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کارکنان شرکت مادر تخصصی فرودگاه های کشور در سال 1390 می باشد که حجم آن طبق آخرین آمار شرکت مادر تخصصی فرودگاه های کشور در سال مذکور مجموعاً 2000 نفر می باشد که تعداد نمونه برآورده شده با عنایت به فرمول لوی و لمشو (1981 ) برابر با 140 نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده بوده است. در پژوهش حاضر با بهره گیری از سه پرسشنامه استاندارد، نی هوف و مورمن (1993) برای سنجش عدالت سازمانی، پودساکف و همکاران 1990، (به نقل از سبحانی نژاد، 1389) برای سنجش رفتار شهروندی سازمانی و هم چنین ویسوکی و کروم برای سنجش رضایت شغلی به بررسی سه متغییر فوق پرداخته شد. سوالات پژ وهش در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. عمده ترین نتایج پژوهش حاکی از آن بود که؛ براساس تحلیل های توصیفی و استنباطی (میانگین و انحراف استاندارد و t تک متغیره)، که متغیرهای عدالت سازمانی با میانگین 39/3، متغیر رفتار شهروندی سازمانی با میانگین 34/3 و متغیر رضایت شغلی با میانگین 29/3 در حد بالاتر از متوسط به لحاظ آماری معنادار بوده است. «r» محاسبه شده در سطح 05/0 P مبین، رابطه معنادار و مثبت بین رفتار شهروندی سازمانی و ابعاد آن با رضایت شغلی و هم چنین بین عدالت سازمانی و ابعاد آن با رضایت شغلی بود. متغیر نوع دوستی 369/0 و نزاکت 363/0 و هم چنین متغیرهای عدالت مراوده ای 509/0 و عدالت رویه ای 276/0 پیش بینی کننده رضایت شغلی کارکنان شرکت فرودگاه های کشور هستند.

هدف از این پژوهش، ارزیابی میزان اهمیت چهار فاکتور فن آوری، محتوا، مدرس و شیوه های یادگیری بر میزان اثربخشی دوره های الکترونیکی و نیز میزان رضایت از آنها از دیدگاه کارکنان بود. جامعه آماری شامل 110 نفر از کارکنان بانک سامان در سراسر ایران، که در دوره های الکترونیکی برگزار شده در سال 1390 شرکت کرده اند، بود. از بین این افراد به روش نمونه گیری تصادفی ساده، نمونه ای به تعداد 86 نفر طبق جدول مورگان انتخاب گردید. پژوهش حاضر از لحاظ هدف تحقیق، کاربردی و از لحاظ نحوه جمع آوری داده ها، توصیفی از نوع پیمایشی مقطعی میباشد. ابزار اصلی گردآوری داده ها، منابع کتابخانه ای و پرسش نامه محقق ساخته دو وجهی در مقیاس لیکرت بود. داده های به دست آمده از پرسش نامه ها با استفاده از آماره های آمار توصیفی (میانگین، درصد، فراوانی، انحراف معیار) و آمار استنباطی (خی دو، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون ناپارامتری فریدمن) با کمک نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده از تحلیل های انجام شده نشان داد که هر چهار عامل نامبرده، در اثربخشی دوره های الکترونیکی نقش کلیدی دارند که به ترتیب اولویت عبارت اند از: کیفیت و شیوه های یادگیری با ضریب همبستگی 699/0، نوع فن آوری با ضریب همبستگی 654/0، محتوای دوره های الکترونیکی با ضریب هبستگی573/0 و مدرس با ضریب همبستگی 398/0.

تحقیق حاضر که از نوع تحقیقات کاربردی است، به منظور شناسایی دلایل نقص در تولید محصولات صنعت اتومبیل و بررسی نقش عوامل انسانی ( دانش و مهارت کارکنان) و محاسبه میزان بازگشت سرمایه در آموزشهای ضمن خدمت مهندسی شرکت IKAMCO انجام گرفته است. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دوره های فنی مهندسی ضمن خدمت کارکنان شرکت IKMACO است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده، از میان آنها 4 دوره انتخاب و به عنوان نمونه مورد بررسی قرار گرفته است. ابزارهای جمع آوری اطلاعات عبارت بودند از: پرسشنامه، مطالعه موردی و مصاحبه که به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات، از نرم افزهای SPC ( کنترل فرایند آماری) و SPSS استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که طراحی و تدوین برنامه های آموزشی نه تنها قادر است مشکلات عملکردی را حل کند، بلکه قادر است بر مسائل دیگر تأثیرات مستقیم یا غیر مستقیم نیز بگذارد. از طرفی آموزش را باید نوعی سرمایه گذاری دانست. چنانکه داده های پژوهش نشان داد در قبال 37000000 ریال هزینه ای که برای آموزش تخصیص داده شده است مبلغ 672000000 ریال بازگشت سرمایه داشته است.

پژوهش حاضر به بررسی مقایسه ای کیفیت دو دانشگاه دولتی و صنعتی کشور پرداخته است. این تحقیق از نوع توصیفی کاربردیو در زمره پژوهش زمینه یابی است. اعضای هیئت علمی و مدیرانو کارکنان دانشگاه های دولتی اعم از مدیران عالی، میانی و عملیاتی و نیز کارکنانی که حداقل پست سازمانی آنها کارشناسی به بالا باشد، جامعه آماری این پژوهش بوده اند. نمونه ای شامل 663 نفر از دو دانشگاه دولتی صنعتی کشور (امیرکبیر و شاهرود) در این پژوهش مورد توجه قرار گرفتند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای نسبی از جامعه دانشگاه های دولتی ایران بر اساس دو عامل تقسیم بندی دانشگاه ها در 3 گروه (برخوردار، نیمه برخوردار، غیر برخوردار) و نیز تقسیم بندی صنعتی و غیرصنعتی دانشگاه ها، انتخاب شدند. داده های مورد نیاز این پژوهش از طریق مطالعات کتابخانه ای ، و دو پرسشنامه محقق ساخته (پرسشنامه اعضای هیئت علمی و پرسشنامه مدیران گروه های آموزشی، کارکنان، کارشناسان دانشگاه) جمع آوری شد و پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات به کمک نرم افزار Excel, SPSS و پارامترهای آمار توصیفی و استنباطی نشان داده شدکه دانشگاه های مورد مطالعه به میزان متوسطی از استانداردهای مدل های رایج کیفیت برخوردارند. منظور از مدل های رایج کیفیت در تحقیق حاضر، استاندارد ISO10015، الگوی کیفیت دمینگ، الگوی کیفیت جوران، الگوی کیفیت EFQM، الگوی ANSI و الگوی IWA2است که در تدوین دو پرسشنامه مورد استفاده در پژوهش، از آنها تأثیر گرفته شده و به عنوان یک استاندارد در تحلیل وضعیت کیفیت دو دانشگاه مورد پژوهش مورد بررسی قرار گرفته اند. با توجه به یافته های پژوهش این نتیجه حاصل شد که دو دانشگاه مورد بررسی در پژوهش از نظر پارامترهای کیفی در حد متوسطی قرار دارند و در مقایسه با مدل های رایج کیفیت در حد متوسطی، از عوامل کیفیت برخوردارند.

مطالعات آسیب شناسی نظامهای آموزشی کشور حکایت از آن دارد که در بسیاری از موارد یکی از دلایل اصلی مؤثر نبودن اقدامات آموزشی، نبود نظامهای آموزشی مدون و تأیید شده ای است که جهت فعالیتها را در یک بازه 3 تا 5 ساله نشان بدهد؛ همین مسئله باعث بروز پیامدهای ناخوشایند مختلفی نظیر بلا تکلیفی در آموزش کارکنان کلیدی سازمان، نداشتن سیاستهای مشخص در خصوص توسعه تحصیلات تکمیلی کارکنان، استفاده نشدن از زمینه های کارورزی دانشجویان به طور مؤثر، ارائه آموزشهای نا مرتبط و مؤثر نبودن، نا همگرایی آموزشها با دغدغه های سازمانی، نارضایتی مدیران و کارکنان، سلیقه ای و بدون برنامه عمل کردن، نابسامانی و تناقض در تنظیم دستورالعمل ها و آیین نامه های آموزشی و... شده است. به همین دلیل، تلاش شد تا با توجه به مؤلفه های فرایندی استاندارد بین المللی آموزشی ایزو 10015 و از طریق کاربست مدل SWOT ، راهبردهای آموزشی سازمان PMO مشخص شود. در این بررسی جامعه آماری شامل کلیه خبرگان آموزشی سازمان بنادر و دریانوردی ایران به تعداد 40 نفر بود که از این تعداد 35 نفر بر اساس جدول مورگان به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. سؤالات این تحقیق متمرکز بر شناسایی عوامل داخلی (قوتها و ضعفها) و عوامل خارجی (فرصتها و تهدیدها ) و نیز مشخص کردن حوزه راهبردهای مورد نیاز است. نتایج به دست آمده نشان داد که نظام آموزشی سازمان PMO از میان چهار حوزه راهبردهای " تهاجمی، تدافعی، رقابتی و محافظه کارانه " با حوزه تدافعی تطابق دارد. بر این اساس، 7 راهبرد مطرح و از آن میان 5 راهبرد جذاب و با اولویت انتخاب شد.

اهداف: امروزه فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان ابزاری قدرتمند در پاسخ به چالش های حوزه های پزشکی مطرح شده است. هدف اصلی این پژوهش بررسی اثربخشی بهره گیری از راهکارهای آموزشی، مدیریتی، اجرایی و انگیزشی برای کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در حوزه های پزشکی از دیدگاه دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه شاهد بود. روش ها: این پژوهش توصیفی و پیمایشی در جامعه آماری دانشجویان پزشکی دانشگاه شاهد در سال تحصیلی 90-1389 (380 نفر) انجام شد. 192 نفر از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسش نامه محقق ساخته مبتنی بر طیف 5 ارزشی لیکرت و شامل 27 گویه در 4 بُعد آموزشی، مدیریتی، اجرایی و انگیزشی بود. از آزمون های T تک نمونه ای، T مستقل و تحلیل واریانس یک راهه برای تجزیه و تحلیل سئوال های پژوهش استفاده شد. یافته ها : «برگزاری دوره های آموزشی در زمینه آشنایی با اینترنت، اینترانت و اکسترانت در حوزه پزشکی»، مهم ترین گویه در راهکارهای آموزشی، «ارایه مجلات تخصصی کامپیوتر در کتابخانه دانشگاه، خوابگاه و پاویون بیمارستان برای دانشجویان علاقمند»، مهم ترین گویه در راهکارهای مدیریتی، «گرایش دانشگاه به بهره گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات در زمینه های اداری»، مهم ترین گویه در راهکارهای اجرایی و «اعطای تسهیلات مالی جهت خرید کامپیوتر و لپ تاپ به دانشجویان پزشکی»، مهم ترین گویه در راهکارهای انگیزشی بود. میانگین نمرات مردان 47/0 ± 73/3 و زنان 47/0 ± 78/3 بود (05/0>p ). نتیجه گیری: از دیدگاه دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه شاهد، بهره گیری از راهکارهای آموزشی، مدیریتی، اجرایی و انگیزشی بر کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در حوزه های پزشکی موثر است.

 تحقق اهداف و رسالتهای آموزشی، پژوهشی، خدماتی و رشد حرفه ای در دانشگاهها نیازمند یک برنامه و مدیریت کیفی جامع است. علی رغم تلاشهای زیادی که در حوزه آموزش عالی صورت پذیرفته است، مع ذالک در آموزش عالی کشور برخی از نارساییها در ابعاد کیفی وجود دارد. در این تحقیق اولاً تلاش شده است تا استاندارد رایج مدیریت کیفیت در آموزش عالی دولتی (دانشگاههای تحت پوشش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری) با استانداردهای بین المللی و مدلهای رایج کیفیت در این زمینه، که سازمان جهانی استاندارد و دانشگاهها آن را به تصویب رسانده است، مقایسه شود. ثانیاً برای تدوین استاندارد و مدیریت کیفیت دانشگاههای تحت پوشش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری مدلی ارائه و تلاش شود تا به تأیید و تصویب مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی و نیز سازمان سنجش آموزش کشور برسد و به عنوان استاندارد ملی مدیریت کیفیت آموزش عالی دولتی منتشر شود.