محمدصادق افروزه

تربیت بدنی و ورزش مدرسه ای مقوله ای است که در هر اجتماعی جایگاه ویژه ای دارد و نقش آن در شکوفایی استعداد های مختلف افراد و متعاقب آن تقویت و افزایش ظرفیت های جسمانی و ذهنی افراد انکار ناپذیر است. هدف از این پژوهش تحلیل گفتمان مدیران ورزشی در حوزه ورزش مدارس بود. تحقیق از نوع توصیفی بود که با رویکرد کیفی و تحلیل گفتمان از مرور سخنرانی و مصاحبه های 30 نفر از مدیران ارشد در حوزه ورزش و جوانان و کدگذاری آن در یکسال و نیم اخیر از فرورین 1399 تا مهر 1400 مورد بررسی قرار گرفت. داده های حاصل از مصاحبه و سخنرانی ها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی و در قالب 20 مفهوم و 7 مقوله ی بهداشت روح و تن، ظرفیت سازی، فعالیت های مکمل و فوق برنامه، توسعه الزامات ورزشی، مساعدت دولت، فراوری مضمون و تقسیم کار اجتماعی طبقه بندی شدند. به نظر می رسد گفتمان رایج در حوزه ورزش مدارس به خصوص در هر سه بخش درونداد، فرایند و برونداد در راستای بهبود وضعیت جسمی و روحی دانش آموزان متمرکز است. همچنین مدارس باید در جهت توسعه اجتماعی و فرهنگی تلاش نماید تا با هم افزایی بهتر بتوانند به اهداف متعالی دانش آموز تندرست دست پیدا کنند.

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه مدیریت دانش و کارآفرینی با نقش میانجی سرمایه اجتماعی در مدیران باشگاه های ورزشی خصوصی شهر شیراز بود . روش پژوهش: جامعه آماری تحقیق شامل 400 نفر از مدیران باشگاه های خصوصی شهر شیراز و نمونه آماری شامل 196 آزمودنی بود که به صورت خوشه ای و براساس پراکندگی باشگاه ها در مناطق یازده گانه شهری شیراز انتخاب شدند. به منظور سنجش مدیریت دانش از پرسشنامه شرون لاوسون (2003)، سنجش سرمایه اجتماعی از پرسشنامه گائینی (1391) و سنجش کارآفرینی از پرسشنامه چوپانی (1389) استفاده شد. روایی پرسشنامه ها توسط 5 نفر از استادان بررسی و تأیید شد و پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی بررسی و تأیید شد. به منظور بررسی روابط بین داده ها از روش تحلیل مسیر با حداقل مربعات جزئی و با بهره گیری از نرم افزار PLS2، استفاده شد. یافته ها:  نتایج نشان داد که بین مؤلفه های مدیریت دانش و کارآفرینی در باشگاه های ورزشی رابطه معنا داری وجود دارد. همچنین بین مؤلفه های سرمایه اجتماعی و کارآفرینی رابطه معناداری مشاهده شد. افزون بر این نتایج نشان داد که سرمایه اجتماعی می تواند میانجی مناسبی برای توسعه کارآفرینی از طریق مدیریت دانش در باشگاه ورزشی باشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق، پیشنهاد می شود باشگاه ها علاوه بر توسعه زیرساخت به منظور ایجاد باشگاه ورزشی دانش محور در راستای توسعه کارآفرینی مانند ایجاد آکادمی، به ایجاد شبکه های درون و بیرون باشگاهی با توجه به خلاقیت و کارایی سرمایه های اجتماعی خود اقدام کنند تا به این ترتیب مسیر توسعه کارآفرینی کوتاه تر و مؤثرتر شود.

مقدمه: به منظور بهره گیری و عملکرد مطلوب بازیکنان، یکی از راهکارهای مدیران ورزشی استفاده از مدیریت تنوع اثربخش است. ازاین رو هدف اصلی تحقیق حاضر ارائه مدل چندسطحی مدیریت تنوع اثربخش در باشگاه های لیگ برتر فوتبال ایران بود. روش پژوهش: پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش آمیخته متوالی (کیفی-کمی) است. جامعه آماری شامل پژوهش های قابل دسترس در پایگاه های علمی معتبر در بحث مدیریت تنوع و همچنین استادان، مدیران، مربیان و بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران بود. نمونه گیری با روش هدفمند انجام گرفت. شناسایی عوامل با روش فراترکیب و تعیین روابط میان آن ها به کمک مدلسازی ساختاری تفسیری انجام پذیرفت. یافته ها: تحلیل یافته ها نشان داد مدیریت تنوع اثربخش در باشگاه های فوتبال لیگ برتر ایران در چهار سطح فردی، تیمی، باشگاهی و اجتماعی طبقه بندی شده است. این مدل شامل هشت نوع پیامد در سطح فردی شامل کارایی و اثربخشی، رشد و پیشرفت، رفاه و بهزیستی، عدم نگرانی هویتی، تعهد و مسئولیت پذیری، خودکارامدی بالاتر، افزایش انگیزه، تلاش، رضایت و وفاداری است. همچنین در سطح باشگاهی شامل چهار عامل ارتباطات و هماهنگی، رفتار عادلانه، ادغام تفاوت ها و انسجام تیمی و مشارکت در تصمیم گیری تاکتیکی است. در سطح باشگاهی نیز به سیاست ها و فرایندهای مدیریت باشگاهی اشاره کرده و در سطح اجتماعی نیز عواملی همچون قانونگذاری، وضعیت اجتماعی اقتصادی و فرهنگی را شناسایی کرده است. نتیجه گیری: باشگاه های فوتبال در ایران باید بر مؤلفه ها و اصول مدیریت تنوع در سطوح مختلف فردی، تیمی، باشگاهی و اجتماعی تمرکز بیشتری داشته باشند.

تحقیق واکاوی عوامل موثر بر بهبود ائتلاف سازی در ورزش طراحی و اجرا گردید. تحقیق حاضر از جمله تحقیقات آمیخته میباشد که به صورت روش های کیفی و کمی انجام گردید. تحقیق حاضر از جمله تحقیقات کاربردی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر در بخش کیفی شامل نخبگان و مدیران ورزشی می باشد. روش نمونه گیری در بخش کیفی به صورت هدفمند بود. بدین منظور تعداد 18 نخبه و صاحب نظر به عنوان نمونه تحقیق در بخش کیفی انتخاب شدند. همچنین در بخش کمی تحقیق حاضر علاوه بر نخبگان و افراد آگاه به حوزه رفتار سازمانی و همچنین مدیران ورزشی کشور نیز به جامعه آماری اضافه شدند. و با توجه به این که اماری دقیقی در اختیار محقق نبود تعداد این افراد 384 نفر مشخص گردید. نتایج بخش کیفی مشخص گردید که متغیرهای تاثیرگذار بر ائتلاف سازی در ورزش شامل شفافیت اصول، چشم انداز واضح و مشترک، ایجاد کمپین های ورزشی، تصمیم سازی نخبگان، پیمایش توسعه ورزش، آمایش و بومی گرایی، ساختارسازی و شاخص سازی می باشد. نتایج مدل نشان می دهد که میان مولفه های ائتلاف سازی همبستگی وجود دارد که بیشترین همبستگی مربوط به چشم انداز واضح و مشترک و شفافیت اصول با ضریب 822/0 و کمترین همبستگی بین پیمایش توسعه ورزش و آمایش و بومی گرایی با ضریب 601/0 می باشد. همچنین نتایج مدل نشان میدهد که مولفه های ساختار سازی و شاخص سازی بر ائتلاف سازی در ورزش با مقدار 71/0 بیشترین تاثیر را دارد و همچنین ایجاد کمپین های ورزشی بر ائتلاف سازی در ورزش با مقدار 51/0 کمترین اثر را دارا می باشد.

هدف این تحقیق تعیین ارتباط بین مدل های ذهنی و نیازهای روانی با مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی در فوتسال زنان بود. تحقیق حاضر میدانی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق، شامل تمامی ورزشکاران فوتسالیست زن بود که تعداد 333 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه تعیین شدند. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه مدل های ذهنی(RSMMM)، نیازهای روانی (UPEQ)، مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی (PSRQ) بود که روایی صوری پرسشنامه ها توسط اساتید و روایی همگرا و واگرای پرسشنامه ها نیز بررسی و تایید شد همچنین پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی محاسبه شد و مورد تایید قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار Smart PLS نسخه سوم استفاده شد. نتایج نشان داد بین مدل های ذهنی با مسئولیت پذیری فردی، مدل های ذهنی با مسئولیت پذیری اجتماعی، نیازهای روانی با مسئولیت پذیری فردی، نیازهای روانی با مسئولیت پذیری اجتماعی و مدل های ذهنی با نیازهای روانی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد نیازهای روانی به عنوان یک میانجی در رابطه بین مدل های ذهنی و مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی معنی دار است. همچنین مدل تاثیر مدل های ذهنی و مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی با میانجی نیازهای روانی از برازش مناسبی برخوردار بود. در نهایت با توجه به اهمیت ورزش زنان به ویژه زنان فوتسالیست پیشنهاد می گردد در کنار توسعه حرفه ای بازیکنان با توسعه مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی از طریق مدل های ذهنی و نیازهای روانی به ارتقای فرهنگ ملی و اسلامی نیز پرداخته شود.

هدف: امروزه مبارزه با فساد در ورزش از طرق گوناگون مورد تاکید است و یکی از این راه ها سوت زنی است. هدف این تحقیق شناسایی عوامل موثر بر سوت زنی در ورزش بود. روش شناسی: نوع تحقیق کیفی و به روش گراند تئوری انجام شد و مشارکت کنندگان پژوهش را 12 نفر از نخبگان تشکیل دادند که به استفاده از نمونه گیری نظری انتخاب شدند. ابزار تحقیق مصاحبه نیمه ساختار یافته بود که یافته ها از طریق روش کدگذاری در سه مرحله ی باز، محوری و انتخابی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد دو مقوله عادلانه بودن (بایدها، مکمل بودن و تردیدها) و سازمان یافتگی سوت زنی (چارچوب ها و نبایدها) در ورزش از الزامات سوت زنی، سه مقوله فرهنگ (رسانه، خرده فرهنگ، دغدغه مندها) حکمرانی (حکومت، سیاست زدگی، ساختار فسادزا) و اجتماعی (الگوهای رفتاری، مذهب) از بسترهای سوت زنی و سه مقوله شفافیت سازی (ساختاربندی، شفافیت ساختاری) توسعه آموزش (آموزش کلاسیک و آموزش از طریق نهاد دین) و فرهنگ سازی (الگو سازی فرهنگی، تشویق و تنبیه و توسعه اخلاق) از راهبردهای سوت زنی شناسایی شد. بحث و نتیجه گیری: بنظر می رسد با توجه به الزامات و بسترهای موجود دو راهبرد طولانی مدت و کوتاه مدت می تواند مد نظر قرار گیرد و تمام این راهبردها در واقع با تمرکز به توسعه مبارزه با فساد در تمام حوزه های موازی با ورزش می تواند باعث هم افزایی گردد.

هدف این پژوهش بررسی عوامل موثر بر ایجاد نظام استعدادیابی ورزش در استان فارس با استفاده از الگوریتم ترکیبی بود. این پژوهش مبتنی بر مطالعه ای توصیفی، اکتشافی و با رویکردی توسعه ای، کاربردی انجام شده است، که جهت تجزیه و تحلیل داده ها از رویکرد کیفی و مبتنی بر الگوریتم ترکیبی روش شناسی سیستم های باز و پیرانسه و در بخش کمی از تحلیل عاملی استفاده شد، به این طریق که با مطالعه ی پیشینه موضوع و مصاحبه های عمیق با خبرگان، ابعاد و مولفه های مورد نیاز برای طراحی نظام استعدادیابی مشخص شد. نمونه بخش کیفی این تحقیق با کاربست روش نمونه گیری هدفمند قضاوتی انتخاب و به منظور اعتباریابی نظام داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شد. سپس با استفاده از روش تحلیل عاملی، مولفه ها تایید شد. براساس یافته های پژوهش ابعاد نظام استعدادیابی در سه بعد(ساختاری، محتوایی، زمینه ای،) تدوین شد. در نتیجه گیری کلی می توان گفت که ایجاد نظام استعدادیابی ورزش در استان فارس یک امر پیچیده، زمان بر و طولانی بوده و به دلیل عوامل متفاوت در آن بر پویایی آن نیز افزوده و موجب استفاده از رویکرد متدلوژی سیستمی باز شده است تاکنون کلیه طراحی و تدوین ها در این زمینه معطوف به فاکتورهای جسمانی بوده و به امر مدیریتی آن توجهی نشده است که شایسته است در پروسه ی بلند مدت استعدادیابی در صدر سایر موارد قرار گیرند.

اهداف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مکانیسم های بی قیدی اخلاقی بر گرایش به دوپینگ در ورزشکاران حرفه ای با نقش میانجی مطلوبیت اجتماعی بود. مواد و روش ها: روش تحقیق حاضر توصیفی- همبستگی و از لحاظ هدف کاربردی بود که اطلاعات به صورت میدانی جمع آوری شد. جامعه آماری تحقیق، شامل تمامی ورزشکاران حرفه ای شهر شیراز بود که با توجه به حجم بالای جامعه آماری، تعداد 384 نفر از ورزشکاران حرفه ای رشته های مختلف ورزشی به عنوان نمونه در نظر گرفته شد و از روش نمونه گیری در دسترس استفاده گردید. اطلاعات برای تحقیق حاضر از طریق سه پرسشنامه مکانیسم های بی قیدی اخلاقی (رینگ و همکاران، 2018)، مطلوبیت اجتماعی (استوبر، 2001) و گرایش به دوپینگ (پتروزی، 2007) با آلفای کرونباخ 89/0 می باشد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از الگوهای معادلات ساختاری، در قالب نرم افزار PLS3 استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که مکانیزم های بی قیدی اخلاقی بر دو متغیر مطلوبیت اجتماعی و گرایش به دوپینگ اثر معنی داری دارد. همچنین این مکانیزم ها بصورت غیر مستقیم و به واسطه مطلوبیت اجتماعی می تواند بر گرایش به دوپینگ در ورزشکاران حرفه ای اثرگذار باشد. نتیجه گیری: بنابراین هرچه بی قیدی اخلاقی در ورزشکاران با روش هایی مانند عدم مسئولیت پذیری، توجیه کردن و اعتقاد به کسب ارزشهای بیرونی نظیر جام و مدال، به جای ارتقا و رشد شخصی در ورزش، رواج پیدا کند می تواند به افزایش مطلوبیت اجتماعی در بین ورزشکاران شود در نتیجه احتمال گرایش به دوپینگ را بیشتر می کند.

هدف این پژوهش، تحلیل عوامل مدیریتی موثر بر باشگاه های ورزشی بازیکن پرور حاضر در لیگ برتر بسکتبال و روش پژوهش، آمیخته متوالی (کیفی-کمی) یود. 142 بسکتبالیست از 13 تیم لیگ برتری به همراه کادر فنی تیم ها به عنوان نمونه و برای شناسایی عوامل مدیریتی موثر بر باشگاه های بسکتبال و ارائه مدل ISM در کنار 19 نفر از کارشناسان بسکتبال انتخاب شدند. شناسایی عوامل موردنظر با روش فراترکیب و تعیین روابط میان آن ها به کمک مدل سازی ساختاری- تفسیری انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل ساختاری تفسیری با روش میک مک صورت گرفت. یافته ها نشان داد عوامل مدیریتی موثر بر باشگاه های ورزشی بازیکن پرور از 35 عنصر و 7 مؤلفه کلی تشکیل شده اند و این 7 مؤلفه، 62 درصد از واریانس عوامل مدیریتی موثر را تبیین می کنند. بر اساس تحلیل ساختاری میک مک دو عامل تمایل باشگاه ها به بازیکن پروری و توانایی باشگاه در جذب سرمایه بیشتر تحت تأثیر سایر عوامل و از منظر سیستمی، جزو عناصر اثرپذیر و وابسته هستند. عوامل برندسازی باشگاه و تعامل با محیط در گروه متغیرهای مستقل قرارگرفته اند که دارای قدرت نفوذ و وابستگی ضعیف می باشند. عوامل راهبرد های دولتی، زیرساخت ها و تجهیزات عوامل کلیدی برای باشگاه های ورزشی بازیکن پرور به شمار می روند و قدرت نفوذ بالا و وابستگی پایینی دارند.بر اساس نتایج به دست آمده، هفت مولفه اصلی که می توانند موفقیت باشگاه را با تأکید بر فرایند شناسایی، استعدادیابی و پرورش بازیکنان ارتقا دهند، در نگرش سیستمی یک سامانه را تشکیل می دهند که در آن هریک از اجزا بر دیگر اجزا موثر است و از همدیگر حمایت می کنند.

بازی های المپیک به عنوان بزرگترین رویداد ورزشی جهان مطرح است و کشورها از سال ها قبل از برگزاری مسابقات، با برنامه ریزی های بلند، میان و کوتاه مدت سعی در به دست آوردن بهترین نتایج را دارند. به همین دلیل شناسایی عوامل مؤثر بر موفقیت ورزشکاران از اهمیت زیادی برخوردار است. بنابراین هدف از این پژوهش، بررسی و اولویت بندی عوامل ورزشی مؤثر بر موفقیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه بازی های المپیک توکیو 2020 بود. روش پژوهش حاضر، آمیخته و جامعه آماری پژوهش شامل اعضای هیئت علمی تربیت بدنی و علوم ورزشی (به ویژه گرایش مدیریت ورزشی)، مدیران ارشد کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران و رؤسای فدراسیون های ورزشی و هیئت های ورزشی استان تهران بود. تعداد نمونه آماری تا حد رسیدن به اشباع نظری (29 نفر) برای مصاحبه (بخش کیفی) ادامه یافت. در بخش کمی، پرسشنامه نهایی بین 25 نفر از خبرگان توزیع و با استفاده از آنتروپی شانون، وزن دهی و اولویت بندی هر یک از عوامل انجام شد. نتایج نشان داد 98 شاخص ورزشی می تواند بر موفقیت ورزشکاران استان تهران برای کسب سهمیه بازی های المپیک توکیو 2020 مؤثر باشد. تحلیل های انجام شده شاخص ها را در 3 سطح کلان، میانی و خرد طبقه بندی کرد که سطح کلان مربوط به محیط پیرامونی (جامعه)، سطح میانی مربوط به سازمان های ورزشی (فدراسیون ها و کمیته ملی المپیک، ادارات کل ورزش و جوانان و غیره) و سطح خرد مربوط به خود ورزشکار است. سطح خرد به طور مستقیم و سطوح میانی و کلان به طور غیرمستقیم در موفقیت ورزشکاران مؤثر هستند. در این میان سهم سطوح خرد، میانی و کلان به ترتیب 49، 31 و 18 شاخص بود. پیشنهاد می گردد که مسئولان ارشد کشور و مسئولان ورزشی با توجه به شاخص های شناسایی شده در این پژوهش و اولویت های آن ها  و به کارگیری و اجرایی کردن آن ها گام های مؤثری در جهت کسب موفقیت در میادین مختلف بین المللی ورزشی ازجمله کسب سهمیه المپیک و سپس موفقیت در بازی های المپیک بردارند. ضروری است که ورزشکاران نیز با اهمیت دادن به شاخص های سطح خرد و تلاش در جهت به کارگیری آن ها و توانمندکردن خود برای موفقیت در میادین ورزشی و در نهایت سربلندی کشور تلاش کنند.

مدیریت تنوع اثربخش، خواه اجتماعی و خواه فرهنگی باشد ، فقط به مقایسه با دیگران و اختلافات آنها نم یانجامد ، بلکه شناخت اهداف و منافع مشترک مشترک را نیز شامل م یشود و سازما نهای ورزشی نیز از تنوع فزاینده و تأثیرات آن معاف نیستند و ورزش یکی از بخ شهای اصلی است که با تعدد روابط بین افراد از نژادها، فرهنگها، موقعیتهای اجتماعی، خصوصیات جسمی و روحی، شرایط اقتصادی و غیره سرو کار دارد، با تکیه بر تئوریه ای انسجام اجتماعی هدف از این تحقی ق تاثیر مدیریتتنوع بر عملکرد بازیکنان فوتبال باشگا ههای لیگ برتر فوتبال ایران بود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی، براساس گردآوری داد هها توصیفی - پیمایشی است. جامعه آمار ی کلیه بازیکنان تیمهای حاضر در لی گ برتر فوتبال بو د ) 480 = N( که با استفاده از فرمول کوکران 214 نفر تعیین و به صورت در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوری داد هها از پرسشنام ههای استاندارد فینک و همکاران ) 200۳ ( برای سنجش مدیریت تنوع و مق یاس عملکرد ورزشی چاربانیو و همکاران ( 2001 ( استفاده شده است روایی و پایایی پرسشنامه با استفاده از شاخ صهای مناسب مورد تایید واقع شد همچنی ن جهت تح لیل داد هها از مدلیابی معادلات ساختار ی در نرم افزار AMOS کمک گرفته شد. یافتهها نشان داد به طور کلی عملکرد ورزشی از مدیریتتنوع تاثیر میگذارد، اما تاثیر هر کدام از مولفهها ی مدیریت تنوع بر عملکرد ورزش ی بازیکنا ن متفاوت است. در این راستا تاثیر مدیریت تنوع مط یعان ه بر عملکرد ورزشکاران منفی و معنیدار بود در حال ی که تاثیر مدیریت تنوع واکنشی و مدیریت تنوع فعال بر عملکرد ورزشکاران مثبت و معنیدار بود. بر اساس نتایج اگر در باش گاهها ی لی گ برتر فوتبال ایران، ر ویکرد مدیریت نسبت به تنوع فعالتر و منعط فتر باشد م یتوان انتظار بهبود بیشتری در سطح عملکرد