پژوهش حاضر به نقد و بررسی منابع و نوشته های تاریخی دولت رستمیان اختصاص دارد. رستمیان سلسله ای ایرانی نژاد از خوارج اباضیه بودند که در سال های 164-296 ق در تاهرت در مغرب میانه حکومت می کردند؛ شکل گیری حکومت رستمی و ازدیاد شمار اباضیان در مغرب موجب پیدایش گونه های متعددی از نوشته های تاریخی در مغرب شد؛ در این میان سیره نویسی و طبقات نگاری اهمیتی درخور یافت و آثاری چون کتاب السیر ه و اخبار الائمه ابوزکریا، کتاب الطبقات درجینی، جواهر المنتقاه برادی و سرانجام کتاب السیره شماخی پدید آمد؛ بخش مهمی از این آثار به تاریخ رستمیان اختصاص دارد؛ نگارنده در این مقاله کوشیده تا جایگاه این خاندان را در مهمترین نوشته های تاریخی اباضیه بازنماید.
در این مقاله سعی شده حرم سراها در امپراتوری عثمانی ، زندگی و نقش زنان حرم سرا ، چگونگی ورود ، و ازدواج آن ها با سلاطین عثمانی ، و نقش خرم سلطان از موقع اسارتش به دست تاتارهای کریمه و ورودش به حرم سرای سلطان سلیمان قانونی که به علل مختلفی همچون هوش ، زیبایی و جذابیت به صورت سوگلی سلطان سلیمان در آمد ، و با استفاده از علاقه سلطان سلیمان و کسب قدرت در دربار برای تامین جانشینی فرزندانش ، و این موضوع که به اتفاق دختر و دامادش دست به دسیسه هایی زد که در نهایت سرنوشت شومی را برای دربار عثمانی به بار آورد ، مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد.