درخت حوزه‌های تخصصی

بی شک کارآمد بودن آگاهی فرا زبانشناختی در بهبود کیفیت نگارش و دانش دستوری یادگیرندگانی که زبان انگلیسى را به عنوان زبان خارجی می آموزند از دیرباز حوزه جذابی در زبانشناسی کاربردی بوده است(براون، ٢٠٠١ ). از این رو، هدف اصلى مطالعه ى حاضر بررسى اثر تدریس بصورت تاکید بر صورت به طور برنامه ریزی شده و برنامه ریزى نشده بر توانایى دانش آموزان برای یادگیری دستور و کاربرد صحیح آن در نگارش است. به همین منظور سه کلاس فشرده در دانشگاه اصفهان ایران که دوره های دستور و نگارش برگزار می کند برای تدریس ساختار مورد نظر (یعنی کلمات پیوند دهنده) از طریق روش های متفاوت تدریس تاکید بر صورت انتخاب شدند. نمونه های انتخاب شده شامل دانشجویان سال دوم و (٣٠ نفر در هر گروه) در رده ى سنی ١٩ تا ٢٤ بودند که در دانشگاه اصفهان مترجمی انگلیسی مطالعه می کردند. نمونه ها به ترتیب آموزش با تاکید بر صورت بطور برنامه ریزی شده و برنامه ریزى نشده و تاکید صفر بر صورت دیدند. نتایج پس آزمون پارگراف نویسی و پس آزمون متعاقب آن که با تاخیر گرفته شد نشان داد که شرکت کنندگانی که در گروهی قرار داشتند که تدریس برنامه شده می دیدند عملکردشان بطور قابل ملاحظه ای بهتر از آن دسته ای بود که در به کارگیری کلمات پیوند دهنده در نوشتن پارگراف هایشان آموزش برنامه ریزی نشده و صفر دیده بودند.

هدف مطالعه ی حاضر افزایش آگاهی در زمینه ی ساختار تعامل در کلاسهای زبان بیگانه ی انگلیسی است. با استفاده از چارچوب متدولوژیکی گفتمانکاوی، تعاملات کلاسی پنجاه و دو معلم به مدت سه ساعت ضبط و جمع آوری گردید تا بافت های تعاملی بر اساس اهداف آموزشی در توالی نوبت ها شناسایی شوند. سپس با تلفیق روش گفتمان کاوی با روش های کمی، توزیع بافت های تعاملی و تاثیر عوامل محیطی، شامل توانش زبانی شاگردان و تربیت (آموزش) معلمین، مورد بررسی قرار گرفت. با تحلیل گفتمان کاوانه ی اطلاعات تحریری، چهار بافت تعاملی، شامل بافت هایی با محوریت ساختار، معنا، مهارت، و مدیریت، مورد شناسایی قرار گرفت. بررسی توزیع بافت ها نشان داد که بخش عمده ای از تعاملات کلاسی با محوریت ساختار و مهارت های زبانی شکل می گیرند. در حالی که بافت معنامحور کمترین سهم را در تعاملات کلاسی دارد. تحلیل واریانس چند متغیره یدوسویه نشان داد که توزیع تمامیبافت های شناسایی شده تحت تأثیر سطح توانش زبانی شاگردان می باشد. اما آموزش معلمین تنها بر توزیع بافت ها با محوریت ساختار و مدیریت مؤثرند. یافته های مطالعه ی حاضر توجه معلمین و مربیان تربیت معلم را به لزوم اصلاحات در وضعیت کنونی تعاملات کلاسی سوق می دهد.

While teachers’ confidence in their abilities is a crucial asset in teachers’ professionalism and their identity development, their efficacy doubts are also considered useful. Given the diversity of English Language Teaching (ELT) contexts, this paper probes the dynamic nature of efficacy doubts the teachers face and are expected to resolve in English for General Purposes (EGP) and English for Specific Academic Purposes (ESAP) instruction. To this end, based on the existing theoretical frameworks in EGP and ESAP methodology and interviews with 25 university English teachers, two questionnaires were developed and administered to 170 Iranian EGP and ESAP university instructors. The results of factor analysis confirmed five factors underlying ESAP teachers’ teaching efficacy doubts and four factors for EGP teachers’ teaching efficacy doubts. The results may promise implications for ESAP and EGP teacher education programs; teacher educators may address the common efficacy doubts identified in this study and expose the current in-service and future ESAP and EGP teachers to the typical factors which may potentially hamper their efficacy and help them resolve their efficacy doubts as a means towards professional development

Abstract: The widespread use of test scores for different educational and social decision making purposes has made the washback effect of tests a distinct educational phenomenon (Cheng, 1997).The high school third grade final exam in the general educational system of Iran has for long been a high stake test designed to assess the achievement of high school graduates in different school subjects. The present study aimed to investigate the washback effect of this nation-wide exam on EFL teachers’ teaching methodology, assessment procedures, and attitudes towards different aspects of the educational system. For this purpose, a researcher made, validated questionnaire was administered to 160 EFL teachers. The results indicated that the third grade nation-wide final exam adversely affects EFL teachers’ teaching methodology and increases teaching to the test effect quite noticeably as they try to teach according to the content and format of the test. The results further showed an even stronger negative effect of the exam on EFL teachers’ assessment procedures. However, the teachers’ attitude towards different aspects of the educational system was not found to be as strongly affected as the other two variables. The findings of the study are of importance for testing and assessment bureaus in charge of extensive high stake tests development. Moreover, raising teachers’ awareness of the drawback of teaching-to-the test effect of such a high stake test might help them improve their teaching and evaluation practices.

این مطالعه جهت بررسی کاربرد راهبردهای فراشناختی در مهارت صحبت کردن انجام گرفته و به طور خاص سعی در بررسی این موضوع دارد که در تمرینات یک سویه و دو سویه صحبت کردن چه راهبردهای فراشناختی به کار گرفته می شود. به همین منظور 60 دانش آموز سطح بزرگسال (زن) به طور تصادفی و از طریق آزمون یکسان سازی OPT انتخاب شدند و به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند. برای بررسی به کارگیری راهبردهای فراشناختی از پرسشنامه فراشناختی (اکسفورد، 1990) استفاده شده است. گروه کنترل تمرینات یک سویه و دو سویه را به شیوه مرسوم انجام دادند و گروه آزمایش پس از دریافت راهبردهای فراشناختی به انجام تمرینات پرداختند. بعد از مرحله پس آزمون و مقایسه ANCOVA مشخص شد که مقدار میانگین مقایسه ای بین دو گروه تفاوت قابل توجهی داشته است. نتایج نشان می دهد که گروه آزمایش بهتر از گروه کنترل عمل کردند. از طریق آمار توصیفی و آزمون خی دو این نتیجه به دست آمده است که استفاده از راهبردهای فراشناختی در تمرینات یک سویه و دو سویه صحبت کردن متفاوت بوده و در هرکدام یک سری از این راهبردها به کار گرفته شده است.

هدف از پژ وهش حا ضر مقایسه ی تا ثیر سه شیوه آ موزشی واژگان :شیوه تدریس اجزا ء سا زنده واژ ها ، فلش کارت و استفاده از شیوه سر نخ های متنی بر یاد سپاری بلا فا صله و با تأ خیر واژگان دانش آ موزان پا یه سوم دبیر ستان های ایران است.به همین دلیل نود دانش آ موز در این پژ وهش شر کت نمو دند که مشغول تحصیل در مدارس تبریز بودند.برای اطمینان از همگن بودن آن ها ، آزمون پت به آ ن ها داده شد ، بر پایه نتا یج بدست آ مده بیست نفر از هر کلاس انتخاب شدند و این سه کلاس دست نخورده به صورت تصا د فی در سه گروه آ موزشی قرار گر فته اند. ابتدا به عنوان پیش آزمون شصد واژه به عنوان پیش آ زمون به آن ها داده شد که چهل تا از آ ن ها نا شنا خته برای دانش آ موزان بودند، هر کلاس تحت تدریس یک شیوه قرار گر فت ، و آ موزش های لازم داده شد .برای فهمیدن تأثیر هر شیوه تدریس در آ خرین جلسه پس آ زمون متشکل از چهل واژه داده شد و بعد از چهار هفته پس آ مون با تا خیر داده شد و نمرات بدست آمده با استفاده از آ مون انو وا مقایسه شد .نتا یج بدست آ مده نشان داد که تا ثیر سر نخ های با فتی بر یادگیری واژ ها بیشتر از شیو های دیگر است .نتا یج بدست آمده مفید برای اساتید زبان ،دانش آ موزان ، مدارس و دانشگا ها است

Reading comprehension (RC) and critical thinking (CT) are the two basic cognitive skills that should be developed through involving language learners in a carefully planned instruction. Multiple intelligences (MI) instruction may assist learners in developing RC and CT in L2 education. This study probed the effect of MI-based reading instruction on the Iranian EFL learners’ RC and CT skills. In so doing, it compared the effectiveness of an MI-based reading instruction with a traditional one. To this end, 4 intact classes from several English language institutes, comprising 56 Iranian intermediate-level EFL learners, were selected and randomly assigned to MI-based (experimental) and traditional (control) groups. A multiple- choice RC test, a reading summary test, and the Watson-Glaser Critical Thinking Appraisal test were used as the instrumentations to collect data on the participants’ RC and CT. Analysis of covariance revealed a significant effect for the MI-based reading instruction. Furthermore, the RC scores increased more significantly in the MI-based group in comparison to the traditional one. However, the CT scores did not significantly improve in both groups. There was also no statistically significant difference in the CT scores between the two groups after the treatments. Iranian EFL educators are, then, encouraged to develop MI-based lessons and activities for diverse students and take explicit instruction for the enhancement of CT skills in EFL reading courses

The sociocultural approach to writing strategy use emphasizes the importance of context and the mediating resources that learners can use to enhance the quality of their performance in writing (Lei, 2008). Accordingly, the present study explored the sociocultural strategy use of a convenient sample of 105 BA level students of English Language and Literature who had passed essay-writing courses in a state university in Iran by analyzing their responses to the items of a newly-developed sociocultural strategy use questionnaire consisting of different sub-scales, namely, artifact-mediated, rule-mediated, community-mediated and role-mediated strategies. The results of the descriptive statistics revealed that the tool-mediated strategies, which are the subcategory of artifact-mediated strategies, had the highest frequency of use which is rather justified in the context of Iran. In addition, the students’ overall strategy use and their writing ability were correlated and a statistically significant relationship was found between these two variables. However, the results of the multiple regression analysis indicated that none of the sub-scales had a unique predicting power in accounting for the learners’ writing ability. The researchers also compared the sociocultural strategy use of more- and less-skilled student writers and found a significant difference in the strategy use of different individuals.

Despite the general findings that address the positive contribution of teaching pragmatic features to interlanguage pragmatic development, the question as to the most effective method is far from being resolved. Moreover, the potential of literature as a means of introducing learners into the social practices and norms of the target culture, which underlie the pragmatic competence, has not been fully explored. This study, then, set out to investigate the possible contribution of plays, as a medium of instruction, to the pragmatic development through either explicit or implicit mode of instruction. To this end, 80 English-major university students were assigned to four experimental groups: two literary and two nonliterary groups. One of the literary groups (Implicit Play) received typographically enhanced plays containing the speech acts of apology, request, and refusal and the other (Explicit Play) received the same treatment in addition to the metapragmatic instruction on the acts. The medium of instruction for the nonliterary groups were dialogs containing the given functions; they were also given either enhanced input (Implicit Dialog) or input plus metapragmatic information (Explicit Dialog). Analyses of the four groups’ performance on a Written Discourse Completion Test (WDCT) before and after the treatment did not show any advantage for the literary medium, i.e., there was no significant difference between literary and nonliterary groups. It was rather the mode of instruction that mattered most, where explicit groups outperformed their implicit counterparts. These findings indicate that even though implicit teaching, that is, exposure to enhanced input followed by some awareness-raising tasks, is effective in pragmatic development, it cannot contribute so much to learning as can the explicit instruction