واره سازمانی است سنتی، غیر رسمی، کهن و گسترش یافته در اغلب مناطق ایران، با کارکردهای مرکب که از تلاشی برخی گونه های تعاونی بسیار کهن و ماقبل تاریخی زاده شده و به خاطر اقتصادی کردن دامداری معیشتی و نیمه معیشتی در زمینه تولید فرآورده های شیری و به خاطر ماهیت شیر و زمینه فرهنگی و تقدس شیر و برآوردن برخی نیازهای اجتماعی-روانی هم وارگان تا به امروز تداوم یافته است.
باغ های ایرانی که بر اساس برخی از اسناد موجود، پیشینه آنها حداقل به دوران هخامنشی می رسد،همواره و در طول تاریخ ایران ویژگی ها و اصولی عام و اساسی داشتند که آنها را از سایر باغ ها در سرزمین های دیگر متمایز می سازد. برخی از این اصول مانند طرح چهارباغ و کاربرد شبکه های شطرنجی همواره در طراحی انواع باغهای ایرانی استفاده می شده است. از دوره قاجار به بعد به تدریج تحت تأثیر فرهنگ و معماری اروپا، چگونگی طراحی باغهای ایرانی دگرگون شد و فضاهایی پدید آمد که کاربرد خط و سطح های منحنی شکل و غیرمتقارن از ویژگی های اساسی آن به شمار می آید. اینگونه فضاهای سبز را به تقلید از اروپاییان پارک می نامیدند. نمونه هایی از آنها که در آغاز توسط اعیان و رجال مورد توجه قرار گرفتند و سپس در طراحی فضاهای سبز عمومی مورد توجه قرار گرفتند...
نادر مردی بود مرد و قوی، نه فقط از نظر قد و قامت که از باب اخلاق و استقامت. افشار نادری می خواندندنش. از پشت اسماعیل میرزا می آمد (1305) که خود با شش پشت از نوادگان نادر شاه افشار بود. نادر ما کوچک ترین هفت فرزندش بود. پسر دیگرش داوود میرزا نام داشت و میان این دو پسر، شش دختر قطار شده بود. زادگاه او آرامگاه امام رضا (ع) بود، همان جایی که تحصیلات ابتدایی و متوسطه را به پایان آورده بود. دوران دانشجویی را با معلمی در وزارت فرهنگ دیروز و آموزش و پرورش امروز توام کرده بود. درس می داد و درس می خواند تا در رشته فلسفه و علوم تربیتی از دانشگاه تهران کارشناس شد (1337)...
در زمان ناصرالدین شاه قاجار در تهران اداره مخصوصی جهت رسیدگی به امور عشایر تشکیل شد. از سال تاسیس این اداره آگاه نیستیم ولی از سال 1290 اطلاعاتی در دست است که می توان بر اساس آنها وجود چین اداره ای قبل از سال مذکور را محتمل دانست. زیرا از سالهای 1290 و 1291 ه.ق دو سال نامه رسمی حکومتی با مشخصات زیر وجود دارد که جمعیت عشایری ایران در آنجا چنین ثبت شده است...