فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۳۶۱ تا ۱٬۳۸۰ مورد از کل ۴٬۳۷۶ مورد.
صادق هدایت؛ هدایتگر تاریکیها
حوزه‌های تخصصی:
شعر و ادبیات: گپ خودمونی با شعر معاصر (مهدی اخوان ثالث)
حوزه‌های تخصصی:
لکه های ته فنجان قهوه
حکیم ناصرخسرو علوی قبادیانی
حوزه‌های تخصصی:
بزرگداشت حکیم بانوی شعر فارسی، پروین اعتصامی (16 اسفند 1382، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی با همکاری دانشگاه پیام نور)
حوزه‌های تخصصی:
ناصرخسرو: روزگار و عوام
حوزه‌های تخصصی:
نگاهی دوباره به شعر پروین اعتصامی صاعقه ما، ستم اغنیاست
منبع:
سوره ۱۳۸۲ شماره ۵
حوزه‌های تخصصی:
چراغ ها را من خاموش می کنم(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
رمان چراغ ها را من خاموش می کنم چهارمین اثر زویا پیرزاد پس از خلق آثاری چون یک روز مانده به عید پاک، طعم گس خرمالو و مثل همه عصرهاست، که توجه محافل ادبی و خوانندگان عادی را جلب کرده است. این اثر، با نثری دلنشین و طنزی ملایم، در انتقال پیام نویسنده و برخی نوآوری های بیانی بسیار موفق است. رمان آن چنان ساده و روان و توصیفات چنان طبیعی و عینی است که گاه تمیز آن را از واقعی بسیار دشوار می سازد. ساختار ساده و منسجم آن نیز، که از افراط در کاربرد شگردهای ادبی متداول به دور است، این خصلت را برجسته تر می سازد. رمان زندگی خانوادگی زنی ارمنی را در آبادان دهه چهل، به روایت خود او، وصف می کند. «کلاریس آیوازیان» سی و هشت ساله، همسر «آرتوش»، کارمند ارشد شرکت نفت، همراه دو دختر دوقلوی یازده ساله، و «آرمن» پسر پانزده ساله اش، در یکی از خانه های شرکتی در محله باوارده، زندگی آرام و یک نواختی را می گذراند. دنیای کلاریس در رسیدگی به امور خانه و همسر و فرزندانش و دیدارهای همیشگی با مادر و خواهرش، «آلیس»، سپری می شود. اما، کلاریس، در حصار یک نواختی ها و روزمرگی ها، درگیر کشمکش ها و تضادها و گفتگوهای درونی است. او، که به خود سانسوری و وقف وجود خویش برای خدمت به خانواده و جلب رضایت اطرافیان خو گرفته است، کمتر به علائق شخصی و شخصیت حقیقی خود توجه دارد، هر چند از تحصیلات و قابلیت برخی فعالیت های فرهنگی و اجتماعی برخوردار است.....
نیلوفر آبی
همایش بزرگداشت زنده یاد استاد دکتر عباس زریاب خویی (12 مهر 1382 - خوی)
منبع:
بخارا آذر ۱۳۸۲ شماره ۳۱
حوزه‌های تخصصی:
درباره یک شاعر (مهدی زارع)
حوزه‌های تخصصی:
تنهایی هدایت
حوزه‌های تخصصی:
چند نکته مهم درباره خواجه یوسف همدانی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
حمدالله مستوفی و دولتشاه سمرقندی کنیه خواجه ابویعقوب یوسف همدانی را به اشتباه ابویوسف نوشته اند که این اشتباه به سایر آثار پس از آنها نیز راه یافته است؛ به خلاف مشهور، امروز زادگاه او به نام بیزنی جرد (نام قدیم : بوزنجرد) در همدان وجود دارد و مدفن وی نیز هم اکنون در داخل خرابه های شهر قدیم مرو زیارتگاه مردم است، بنابر این ذکر شهر بایرامعلی به عنوان مدفن او تسامحی است که در اثر نوشته سعید نفیسی به تمام آثار محققان امروز ایران راه یافته است. در آثار محققان از عبدالله جوینی در شمار مشایخ خواجه نام برده شده که خطاست و باید به ابوعبدالله جوینی اصلاح گردد. اگر چه محققان درباره سمت شادگردی سنایی نسبت به خواجه تردید روا داشته اند، ولی امکان ملاقات و دیدار آ دو با یکدیگر محتمل است. تاکنون تنها اثر باقیمانده خواجه کتاب رتبه الحیات بود، ولی اخیراً بخشی از نسخه خطی کتاب "الکشف عن منازل السائرین الی الله عزوجل" خواجه به دست آمده؛ همچنین رساله خطی "انوار حکمت" که در کتابخانه ملی به نام خواجه ثبت شده است، بنا به شواهد موجود در نسخه متعلق به وی نیست.