از آن سموم که بر طرف بوستان بگذشت (بخش سوم)
حوزه‌های تخصصی:
فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۵۲۱ تا ۵۴۰ مورد از کل ۸۲۰ مورد.
نسخ خطی شرقی و فهرست کتب خطی در شوروی (بخش نسخ خطی)
منبع:
وحید بهمن ۱۳۴۴ شماره ۲۶
حوزه‌های تخصصی:
تازه های میراث مکتوب: آثار پیشینیان از نگاه بیرونی
حوزه‌های تخصصی:
معرفی و نقد نسخه خطی دستورالعلاج(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
دستورالعلاج، اثر طبی سلطان علی خراسانی جنابدی ، از پزشکان دربار ازبکان است که پس از چهل سال طبابت و سفر در رکاب کوچکونجی خان، به درخواست سلطان محمود ازبک، تألیف شده است. از این کتاب که متنی شبه ادبی محسوب می شود بیش از سی نسخه، در کتاب خانه های ایران و جهان موجود است. سلطانعلی در زمان حکومت ابوسعید بهادرخان به دستور وی تکمله ای شانزده بابی بر کتاب افزود، که این تکمله در حکم مقدمه دستورالعلاج می باشد. در نسخه های موجود، مقدمه شانزده بابی دیده نمی شود، بلکه به صورت کتابی جداگانه موجود است. در چاپ های سنگی، مقدمه در ابتدای کتاب قرار داده شده است. با مراجعه به فهرست ها نسخه های متعددی از کتاب شناسایی شد. پس از آن با مطالعه کتاب های تاریخی دوره صفوی و و کتاب هایی که به معرفی متون طبی فارسی پرداخته اند و معدود کتاب هایی که درباره سلسله ازبکان موجود بود، اطلاعاتی درباره ازبکان و کتاب دستورالعلاج به دست آمد. از این میان اطلاعات درباره سلطانعلی بسیار اندک ومنحصر به گفته های خودش در مقدمه کتاب میشد.در نثر دستورالعلاج نیز برخی ویژگی های نحو زبان عربی، مانند مطابقت صفت و موصوف، فعل های شروع و همچنین استفاده از فعل های کهن فارسی، واژه های قدیمی و تقلید از سبک های گذشته دیده می شود.از نظر اصول نگارشی رعایت پیوسته نویسی در کلمات مرکب و جدانویسی در پیشوندهای فعلی و پایبندی به نگارش تنوین نصب و علامت مد در مصوت آ از ویژگی های مهم این کتاب است. در این پژوهش استنساخ و معرفی کتاب بر اساس قدیمی ترین و کاملترین نسخه موجود انجام گرفته است.
یکی از نسخه های خطی کهنه و اصیل دیوان حافظ
حوزه‌های تخصصی:
موسسه تاریخ پزشکی ولکام و دست نویس های اسلامی
حوزه‌های تخصصی:
فهرست مخطوطات فارسی کتابخانه جامعه دکتر ذاکر حسین
منبع:
وحید آبان ۱۳۵۲ شماره ۱۱۹
حوزه‌های تخصصی:
مقاله: چند توضیح درباره دستنویس فلورانس
منبع:
کلک دی ۱۳۶۹ شماره ۱۰
حوزه‌های تخصصی:
نسخه خطی منحصر به فرد لغت نامه تفسیری فارسی « فرهنگ زفان گویا و جهان پویا»
حوزه‌های تخصصی:
در جستجوی نسخ: کاشفی بیهقی در هندوستان (بر اساس میراث مکتوب مشترک)
حوزه‌های تخصصی:
تصحیح یا تضییع
دست نوشته های ( آثار خطی) بنگال : مرکز میراث فرهنگی هندو – فارسی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی:
زبان فارسی در قرن 13 به بنگال آمد و تا سال 1837 دوام یافت تا اینکه سرانجام در این سال بعنوان زبان رسمی هندوستان لغو گردید. در این محدوده زمانی طولانی ششصد ساله هزاران کتاب به زبان فارسی به رشته تحریر درآمد و دهها و صدها شاعر اشعارشان را به این زبان شیرین سرودند. در این دوران، زبان و ادبیات فارسی به نهایت شکوفایی خود رسید و میزان قابل توجهی از آثار خطی، سند، نقاشی های مینیاتور و دیگر صنایع دستی را برای بنگال به میراث گذاشت تا برایش مرکز سونار بنگلا را بوجود آورد. تهیه و گردآوری مقادیر بسیاری از آثار خطی توسط مامورین هندی و بریتانیایی باعث بوجود آمدن مجموعه کتابخانه ای شد که می تواند مرکز تحقیقاتی باشد در زمینه مطالعات آثار ادب فارسی ونه فقط در بنگال بلکه در سطح بین المللی . فهرستنویسی و طبقه بندی این مجموعه ها باعث شد که آثار ارزشمند ادبیات فارسی برای همیشه حفظ شود.
مهمترین آثار خطی فارسی را می توان در انجمن آسیایی، یادمان ویکتوریا، کتابخانه ملی و کتابخانه کاخ هازار دوواری مرشدآباد و سایر نقاط مشاهده کرد. هر چند آثار این مجموعه ها تا اندازه ای توسط فهرستنویسان این مراکز طبقه بندی شده است ولی بسیاری از آنها هنوز نیازمند طبقه بندی دقیق، مراقبت و ذخیره سازی صحیح می باشند. ولی ارزش واقعی آنها در استفاده از آنها در بررسیهای فرهنگی است. به قول معروف: « ارزش دسر ، به خوردنش است .»
سندی به خط عبدالرحیم خان خانان (سپهسالار اکبرشاه گورکانی)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه‌های تخصصی: