عملکرد تحصیلی

مشارکت والدین در خانه در خصوص یادگیری و موفقیت کودکان با اختلال یادگیری از عوامل ضروری است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای مشارکت والدین در رابطه بین شرم از داشتن فرزند با اختلال یادگیری و عملکرد دانش آموزان دارای اختلال یادگیری است. 140 دانش آموز با اختلال یادگیری از کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 1398-1399 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از مقیاس مشارکت والدین اولسون بارنز (1992) به منظور بررسی مشارکت والدین و مقیاس نگرش والدین گوندر (2002) به منظور بررسی شرم از داشتن فرزند با اختلال استفاده شد. نتایج نشان داد که شرم از داشتن فرزند با اختلال یادگیری اثر مستقیم و معنادار بر عملکرد دانش آموزان دارای اختلال یادگیری دارد و اثر مشارکت والدین بر عملکرد نیز مستقیم و معنادار بوده است (05/0> p ). هر چه نگرش والدین نسبت به فرزندان خود مثبت باشد به همان اندازه درگیری و مشارکت آن ها در فعالیت های خانه و مدرسه بیشتر خواهد بود. همچنین شرم از داشتن فرزند با اختلال یادگیری به واسطه مشارکت والدین بر عملکرد دانش آموزان تأثیر معنادار دارد. مدل برازش خوبی داشته و 17 درصد از واریانس عملکرد دانش آموزان توسط متغیرهای پژوهش تبیین شد.

هدف از این پژوهش بررسی نقش هوش هیجانی و هوش معنوی در عملکرد تحصیلی دانشجومعلمان با واسطه گری عمل به اعتقادات مذهبی و سلامت روان است. در این پژوهش «توصیفی همبستگی» 326 دانشجومعلم (147 دختر و 177 پسر) به روش «نمونه گیری در دسترس» انتخاب شدند و به پرسشنامه ای متشکل از مقیاس های هوش هیجانی، هوش معنوی، عمل به اعتقادات مذهبی و سلامت روان پاسخ دادند. عملکرد تحصیلی دانشجومعلمان نیز براساس میانگین نمرات دروس آنان سنجیده شد. یافته های الگو سازی معادلات ساختاری نشان می دهد: هوش معنوی به طور مثبت و معنا دار عملکرد تحصیلی را پیش بینی می کند. علاوه بر این، نقش واسطه ای عمل به اعتقادات مذهبی و سلامت روان در رابطه بین هوش هیجانی و هوش معنوی با عملکرد تحصیلی تأیید شد. بنابراین، می توان نتیجه گیری کرد: با ارتقای هوش هیجانی، هوش معنوی، تقویت روحیه عمل به اعتقادات مذهبی و افزایش سلامت روان می توان عملکرد تحصیلی دانشجومعلمان را بهبود بخشید.

این تحقیق، به بررسی رابطه میان گرایش به تفکر انتقادی،رویکردهای یادگیری و عملکرد تحصیلی در دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه یزد پرداخته است. نمونه پژوهش شامل 280 نفر از دانشجویان دختر و پسر از سه دانشکده بودند که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامهگرایش به تفکر انتقادی ریکتس (2003) و پرسشنامه رویکردها و مهارت های مطالعه انتویستل و تیت (1997) استفاده شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. یافته ها نشان داد که میانگرایش به تفکر انتقادی و عملکرد تحصیلیهمبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. همچنیننتایج پژوهش همبستگی مثبت و معنادار میان رویکرد عمیق و راهبردی با عملکرد تحصیلی و همبستگی منفی و معنادار میان رویکرد سطحی با عملکرد تحصیلی را نشان داد. در رابطه میان رویکردهای یادگیری و گرایش به تفکر انتقادی، همبستگی مثبت و معنادار بین رویکردهای عمیق و راهبردی با گرایش به تفکر انتقادی و همبستگی منفی و معنادار بین رویکرد سطحی و گرایش به تفکر انتقادی مشاهده شد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از میان رویکردهای یادگیری (عمیق، سطحی و راهبردی) و گرایش به تفکر انتقادی، تنها رویکردهای سطحی و راهبردی، عملکرد تحصیلی دانشجویان را به طور معناداری پیش بینی نمودند.

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه حمایت اجتماعی و تجربه دوره تحصیلی با عملکرد تحصیلی دانشجویان رشته های توان بخشی می باشد. روش مطالعه حاضر همبستگی است. جامعه پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم بهزیستی و توان بخشی تهران که با استفاده از فرمول تعیین حجم کوکران 280 دانشجوی دختر و پسر به روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های جمعیت شناختی، پرسشنامه های تجربه دوره تحصیلی و حمایت اجتماعی دانشجویان استفاده شد. تحلیل داده ها از طریق شاخص های توصیفی و آزمون های تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک راهه، رگرسیون انجام شد. یافته ها نشان می دهد که میانگین نمره های متغیرهای حمایت اجتماعی و تجربه دوره تحصیلی در حد متوسط بود. نتایج تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که بین میانگین نمره دانشجویان رشته های موردبررسی ازلحاظ نمره کل حمایت اجتماعی (74/0= P-value؛ 486/0= F) و تجربه دوره تحصیلی (11/0= P-value؛ 901/1= F) تفاوت آماری معنی داری وجود ندارد. همچنین بین نمره حمایت اجتماعی (76/0= P-value؛ 271/0= F) و تجربه دوره تحصیلی (63/0= P-value؛ 452/0= F) دانشجویان سه مقطع تحصیلی مختلف تفاوت آماری معنی داری وجود ندارد. بین نمره حمایت اجتماعی و تجربه دوره تحصیلی با هر یک از متغیرهای سن، جنسیت رابطه معناداری مشاهده نشد. درحالی که ضریب همبستگی نشان داد بین متغیرهای حمایت اجتماعی و تجربه دوره تحصیلی و تمام ابعاد آن ها با عملکرد تحصیلی رابطه معنی داری وجود دارد (05/0 < P-value). در رگرسیون چند متغیره مدل استخراجی 20 درصد متغیر وابسته را تبیین کرد و 80 درصد تغییرات متغیر وابسته توسط عوامل دیگر قابل تبیین است. ضرایب رگرسیونی نشان داد متغیرهای حمایت اجتماعی و تجربه دوره تحصیلی در ارتباط با متغیر وابسته معنی دار می باشند و حمایت اجتماعی با ضریب بتای (15/0) تأثیر بیشتری بر عملکرد تحصیلی دارد. می توان نتیجه گرفت، متغیر حمایت اجتماعی بیشتر تأثیر را بر عملکرد تحصیلی داشت عملکرد مثبت منابع حمایتی منجر به کاهش فشارها و تنش های محیط دانشگاهی، خوابگاهی و... خواهد شد که این امر به صورت مستقیم و غیرمستقیم عملکرد تحصیلی دانشجویان را ارتقاء می دهد.

مدتهاست مراجع حرفه ای در حسابداری با درک واقعیت افزایش تنوع در بین دانشجویان، خواستار اصلاح برنامه آموزش حسابداری می باشند. در این راستا پژوهش حاضر، تأثیر آموزش مبتنی بر هوش چندگانه را بر عملکرد تحصیلی، انگیزه و مهارت های دانشجویان رشته حسابداری را بررسی می کند. برای دستیابی به این هدف دو گروه از دانشجویان، جمعاً ۵۰ نفر (۲۵ نفر گروه آزمایش با آموزش مبتنی بر هوش چندگانه و ۲۵ نفر گروه کنترل با آموزش سنتی) در کلاس درس حسابداری مدیریت در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه و در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ به عنوان نمونه انتخاب شده اند. یافته ها حاکی از بهبود عملکرد تحصیلی و انگیزه در گروه آزمایش، در مقایسه با گروه کنترل است. همچنین نتایج نظرسنجی از دانشجویان نشان از اثربخشی روش آموزشی مبتنی بر هوش چندگانه در تقویت مهارت های کلامی، ارتباطی و کار گروهی در آنها و رضایتشان از این روش نسبت به رویکرد سنتی تدریس دارد.به مدرسان و متخصصان برنامه ریزی درسی در رشته حسابداری پیشنهاد می شود رویکردهای آموزش مبتنی بر هوش چندگانه را در طراحی و اجرای فرایند آموزش در دروس مختلف حسابداری استفاده نمایند.

این تحقیق با هدف بررسی تأثیر آموزش های مجازی بر عملکرد تحصیلی با نقش متغیر تعدیل کننده استرس روانی در طول دوره بیماری کرونا انجام شد. از نظر هدف کاربردی و ازنظر روش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری،مشتمل بر 130 نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی از مهر 1399 الی خرداد 1400 بود که به صورت مجازی در کلاس های آموزشی دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) شرکت داشتند. روش نمونه گیری به صورت تصادفی و  حجم نمونه بر مبنای  جدول مورگان تعداد 97 نفر بود ابزار گردآوری داد ها  مشتمل بر سه پرسشنامه است که بر اساس طیف لیکرت تنظیم شده بودند. تجزیه وتحلیل داده ها از طریق رگرسیون خطی تحلیل مسیر و روش حداقل مربعات جزئی با استفاده از نرم افزا و PLS انجام گرفت. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که آموزش مجازی بر عملکرد تحصیلی تأثیر مثبت و معناداری دارد و علاوه بر این نقش تعدیل کننده استرس روانی بر رابطه بین آموزش مجازی و عملکرد تحصیلی  نیز معنادار بود بطوریکه با افزایش استرس میزان تأثیر آموزش مجازی بر عملکرد تحصیلی کاهش و با کاهش استرس میزان این تاثیرگذاری افزایش داشت.

هدف: پژوهش حاضر با هدف ترکیب مطالعات انجام شده در حوزه اثربخشی خودکارآمدی بر عملکرد تحصیلی دختران انجام شده است. روش: روش مورد استفاده در این پژوهش فراتحلیل می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل مطالعات در دسترس بود که در بین سال های 1382 تا 1400 و 2002 تا 2021 منتشر شده بود. به منظور جمع آوری اطلاعات از چک لیست مشخصات طرح های پژوهشی مصرآبادی (1389) استفاده شد. پس از بررسی ملاک های ورود و خروج، 127 اندازه اثر از 99 مطالعه دارای شرایط فراتحلیل به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل حساسیت، نمودار قیفی، مدل های ثابت و تصادفی و تحلیل ناهمگنی با استفاده از CMA استفاده شد. یافته ها: تحلیل اطلاعات حاصل از پژوهش ها نشان داد که میانگین اندازه اثر کلی پژوهش های مورد بررسی برای مدل اثرات ثابت 422/0 و برای مدل اثرات تصادفی 437/0 است. با توجه به ناهمگونی اندازه های اثر، نوع نمونه مورد استفاده در پژوهش ها به عنوان متغیرهای تعدیل کننده بررسی شد. نتایج نشان داد که اندازه اثر رابطه خودکارآمدی با عملکرد تحصیلی دختران در پژوهش هایی که از دانش آموزان راهنمایی به عنوان نمونه استفاده شده، نسبت به سایر پژوهش ها بیشتر است. همچنین نتایج نشان دادند که از میان انواع خودکارآمدی، خودکارآمدی اجتماعی بیشترین ارتباط را با عملکرد تحصیلی دختران دارد. نتیجه گیری: بر پایه اندازه اثرهای به دست آمده می توان دریافت که بین خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دختران رابطه وجود دارد.

اختصاص زمان لازم برای تمرین، عاملی اساسی در رشد مهارت های اجرایی، کاهش اضطرابِ مخربِ هنگام اجرا و بهبود عملکرد تحصیلی است. هدف از این پژوهش، یافتن روابطی معنی دار بین ساعات تمرین و اضطراب اجرایی و عملکرد تحصیلی دانشجویان رشته نوازندگی موسیقی جهانی دانشگاه هنر است. این مطالعه ی همبستگی-پیمایشی، به صورت مقطعی در دی ماه سال 1395 روی 102 نفر از دانشجویان کارشناسی نوازندگی موسیقی جهانی انجام شد. اطلاعات مربوط به ساعات تمرین هفتگی، روزانه و اطلاعات دِموگرافیک، با تکمیل پرسش نامه ای به صورت خود-گزارش دهی جمع آوری شد. میزان اضطراب با پرسش نامه های اضطراب صفت-حالت اسپیلبرگر و اضطراب اجرایی آزبُرن-کِنی ارزیابی و عملکرد تحصیلی بر اساس معدل کل دروس عملی به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t-مستقل و تحلیل رگرسیون چندگانه، توسط نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معنی داری 05/0 انجام شد. نتایج نشان داد، بین ساعات تمرین و اضطراب و عملکرد تحصیلی دانشجویان، ارتباط معنی داری وجود ندارد. همچنین از بین متغیرهای دموگرافیک، سال های نوازندگی به عنوان متغیر پیش بینِ عملکرد تحصیلی در حاشیه معنی داری بود. با توجه به نتایج، به نظر می آید ساعات تمرین دانشجویان اثربخشی لازم را در بهبود عملکرد تحصیلی و کاهش اضطراب ندارد. لذا در نظر گرفتن برنامه ای آموزشی جهت آشنایی دانشجویان با روش های صحیحِ تمرین مفید به نظر می رسد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی عدالت آموزشی بر عملکرد تحصیلی، رضایت از تحصیل و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مدارس متوسطه دوره دوم شهر آبدانان انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری، تمامی دانش آموزان پسر مدارس متوسطه دوره دوم شهر آبدانان در سال تحصیلی1401 1400 بوده است که تعداد 270 نفر از دانش آموزان پسر مدارس متوسطه دوره دوم بر اساس جدول مورگان به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده اند و به منظور جمع آوری اطلاعات از چهار پرسشنامه عملکرد تحصیلی درتاج(1383) ، رضایت از تحصیل احمدی( ۱۳۸۸)،پیشرفت تحصیلی فام و تیلور( ۱۹۹۴) و عدالت آموزشی شفیع پور(1395) استفاده شده است. پایایی پرسشنامه پیشرفت تحصیلی با استفاده از آلفای کرونباخ،0/82 بود و پایایی پرسشنامه رضایت از تحصیل ،عملکرد تحصیلی و عدالت آموزشی به ترتیب0/73، 84/ 0 و0/91  برآورد گردیده است، به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار Spss نسخه 22 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد؛ عدالت آموزشی بر عملکرد تحصیلی، رضایت از تحصیل و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تأثیر معنی داری دارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی اهمال کاری در رابطه خودناتوان سازی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان انجام گرفته است. این پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی است. جامعه آماری شامل همۀ دانش آموزان دورۀ دوم متوسطه شهرکرمانشاه در سال تحصیلی 98-1397 بوده که براساس جدول نمونه گیری مورگان 373 نفر به عنوان نمونه و به روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های خود ناتوان سازی جونز و رودوالت(1982)، اهمال کاری تحصیلی سولومون و راث بلوم(1984) و پرسشنامه عملکرد تحصیلی فام و تیلور(1999) بود. تجزیه و تحلیل آماری با به کارگیری آزمونهای رگرسیون همزمان و آزمون معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SPSS و LISREL انجام شده است. نتایج نشان داد که ضریب مسیر میان خودناتوان سازی تحصیلی با اهمال کاری برابر 0/34 است. در رابطه میان خودناتوان سازی تحصیلی با عملکرد تحصیلی برابر 0/53- و ضریب مسیر اثر اهمال کاری با عملکرد تحصیلی برابر 0/41- بود که نشان دهندۀ ارتباط معنادار متغیرهای پژوهش است. همچنین نتایج نشان داد که اهمال کاری به میزان 0/14- در رابطه میان خودناتوان سازی با عملکرد تحصیلی مؤثر است. به این معنا که با اضافه کردن متغیر اهمال کاری در رابطه میان خودناتوان سازی با عملکرد تحصیلی، مقدار رابطه به 0/67- می رسد. بنابراین نقش میانجی اهمال کاری مورد تأیید قرار گرفت. باتوجه به نتایج به دست آمده شناخت خودناتوان سازی و اهمال کاری و جلوگیری از آنها امری مهم و ضروری برای کمک به دانش آموزان و بهبود نظام آموزشی است.

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش کاوشگرانه ی علوم با تلفیق فناوری سیار بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی با نقش میانجی انگیزش تحصیلی است. این پژوهش از نوع کاربردی است که از روش نیمه آزمایشی (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) بهره برد. جامعه آماری پژوهش، مدارس دولتی مقطع ابتدایی شهرستان شاهین شهر در سال تحصیلی 99-98 بود که از آن دو مدرسه با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. به منظور ارزیابی انگیزش دانش آموزان از پرسشنامه انگیزش یادگیری و برای سنجش عملکرد تحصیلی ایشان از آزمون محقق ساخته استفاده شد. روش تجزیه و تحلیل داده های پژوهش تحلیل مسیر بود و داده ها به کمک نرم افزار Amos مورد تحلیل قرار گرفت. بررسی اثرات مستقیم مدل مفهومی پژوهش نشان داد که آموزش کاوشگرانه علوم با تلفیق فناوری سیار بر زیرمقیاس انگیزش عمقی اثر مثبت و معنی داری دارد ولی تأثیر آن بر دو زیرمقیاس انگیزش سطحی و دستیابی به انگیزش معنی دار نیست. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که روش آموزشی مورد استفاده بر عملکرد تحصیلی تأثیر مستقیم، مثبت و معنی داری ندارد. یافته ها درخصوص تاثیر ابعاد انگیزش بر متغیر عملکرد تحصیلی حاکی از آن است که انگیزش عمقی دانش آموزان تأثیر مثبت و معنی دار و دستیابی به انگیزش تاثیر منفی و معنی دار بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارد، لیکن انگیزش سطحی بر عملکرد تحصیلی اثر معنی داری ندارد. با توجه به یافته های این پژوهش توصیه می شود که معلمان با انتخاب تکالیف موثق و مرتبط با دنیای واقعی و از طریق آموزش کاوشگرانه، به افزایش میزان انگیزش عمقی در دانش آموزان و به دنبال آن بهبود عملکرد تحصیلی آنان همت گمارند.

آزمون بین المللی تیمز علوم یکی از مهم ترین مطالعات تطبیقی است که به ارزشیابی وضعیت آموزش ریاضیات و علوم می پردازد. در چند دهه گذشته دانش آموزان ایرانی عملکردی ضعیف داشته اند. از این رو، هدف از این پژوهش تفکیک دانش آموزان موفق از ناموفق در آزمون تیمز براساس عوامل فردی است تا به بررسی این مورد پرداخته شود که چه عوامل فردی می تواند زمینه ساز موفقیت افراد در این ارزشیابی شود. روش انجام این پژوهش از نوع همبستگی در قالب معادله افتراقی است. جامعه آماری کل مدارس شرکت کننده در تیمز 2019 می باشد. نمونه آماری دانش آموزان کلاس چهارم ایرانی شرکت کننده می باشد. روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای طبقه بندی شده منظم بوده که در آزمون تیمز 2019 اجرا شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات، سوالات آزمون بین المللی تیمز 2019، پرسشنامه های خانواده، دانش آموز، مدیر و آموزگار می باشد که توسط انجمن بین المللی ارزشیابی پیشرفت تحصیلی (IEA) در سال 2019 انتشار یافته است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل افتراقی استفاده شد.یافته ها نشان داد تعداد کتاب با ضریب تفکیکی 630/0، علوم در مدرسه با ضریب تفکیکی 462/0، دارایی با ضریب تفکیکی 261/0، جنسیت با ضریب تفکیکی 231/0 و ریاضی در مدرسه با ضریب تفکیکی 212/0 بیشترین تاثیر را در تفکیک گروه دانش آموزان موفق از ناموفق براساس مولفه های فردی دارند. بنابراین داشتن کتاب های درسی موثر، ارائه مطالب به شکل کاربردی و یادگیری کاربردی دانش آموزان و وضعیت اقتصادی و دارایی جزء عوامل فردی تاثیرگذار برای رسیدن به موفقیت در آزمون تیمز است.

ﻫﺪف اﺻﻠﯽ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﯽﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﺴﺎﺑﻘﺎت ورزﺷﯽ ﺑﺮ ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ داﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ دﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎی ﺷﻬﺮ البرز ﺑﻮد،اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﯿﺪاﻧﯽ از ﻧﻮع ﻧﯿﻤﻪ ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺑﻮد .ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری اﯾﻦ ﺗﺤﻘﻖ، ﺷﺎﻣﻞ تمامی داﻧﺶآﻣﻮزان دﺧﺘﺮ دوره ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ ﺷﻬﺮ البرز در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 98-97ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد 10241 نفر بود. روش نمونه گیری خوشه ای و تعداد 400 نفر از دانش آموزان مدارس شهر البرز (200 نفر دانش آموز ورزشکار و 200 نفر دانش آموز غیر ورزشکار) نمونه گیری شد. اﺑﺰارﺟﻤﻊآوری اﻃﻼﻋﺎت ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﮔﻠﺪﺑﺮگ و ﻫﯿﻠﺮ (GHQ-28) ﺑﻮد. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ رواﯾﯽ، از روش اﻋﺘﺒﺎر ﻣﺤﺘﻮاﯾﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ، ﺑﺮای ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ در بین 50 نفر از دانش آموزان ﺗﻮزﯾﻊ و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش آﻟﻔﺎی ﮐﺮاﻧﺒﺎخ ﺿﺮﯾﺐ ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ آزﻣﻮن ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ در ﮐﻞ 94/0ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪ. ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻌﺪل ﻧﯿﻤﺴﺎل اول ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 98-97 در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ، ﻧﺘﺎﯾﺞ آزﻣﻮن ﺗﯽ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ و زﯾﺮ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﻫﺎی آن و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ در دو ﮔﺮوه ورزﺷﮑﺎر و ﻏﯿﺮورزﺷﮑﺎر ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﯽداری وﺟﻮد دارد(.(001/0>p)،ﻧﺘﺎﯾﺞ آزﻣﻮن ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﻧﻤﺮه ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ ﺑﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ در ﮔﺮوه داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ ورزﺷﮑﺎر ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﮑﻮس ﻣﻌﻨﯽ داری (18/0- = r) ﺑﺮﻗﺮارﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ (012/0>p )،در ﮐﻞ ﻣﯽ ﺗﻮان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ ورزﺷﮑﺎر ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ ﻏﯿﺮورزﺷﮑﺎر از ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ و ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮ و ﺷﮑﺎﯾﺎت ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ،اﺿﻄﺮاب،ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدی و اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﮐﻤﺘﺮی ﺑﺮ ﺧﻮردارﻧﺪ و ﺑﯿﻦ ﻧﻤﺮه ﺳﻼﻣﺖ رواﻧﯽ ﺑﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ در ﮔﺮوه داﻧﺶ آﻣﻮزان دﺧﺘﺮ ورزﺷﮑﺎر و ﻏﯿﺮورزﺷﮑﺎر ارﺗﺒﺎط ﻣﻌﮑﻮس ﻣﻌﻨﯽ داری ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ، ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺎ ﻧﺘﺎﯾﺞ اﮐﺜﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻫﻤﺴﻮﺳﺖ.

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین معلم - کودک با عزت نفس، عملکرد تحصیلی و خلاقیت شناختی کودک انجام گرفت. طرح تحقیق حاضر از نظر هدف بنیادی و از نظر روش از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه اماری این پژوهش دانش آموزان دختر پایه چهارم و پنجم ابتدایی ناحیه 5 تبریز در سال تحصیلی 1400-1401 به تعداد 3184 نفر می باشد. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد لذا طبق روش نمونه گیری تصادفی ساده 341 نفر از بین آنها انتخاب گردید. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد رفتار تعاملی معلم(QTI)، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت و پرسشنامه خلاقیت شناختی عابدی بود. با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان روابط بین متغیرها مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد رابطه معلم و کودک با عزت نفس (86/0)، عملکرد تحصیلی (625/0 =r) و خلاقیت شناختی کودکان رابطه دارد (673 =r). 9/88 درصد از واریانس عزت نفس توسط رابطه معلم و کودک ، 5/40 درصد از واریانس عملکرد تحصیلی توسط رابطه معلم و کودک و 3/52 درصد از واریانس خلاقیت شناختی توسط رابطه معلم و کودک تبیین شد و با توجه به نتایج جدول پیش بین رابطه معلم و کودک با عزت نفس (79/6 =t و 01/0>p) ، عملکرد تحصیلی (07/5 =t و 01/0>p) و خلاقیت شناختی کودکان (01/3 =t و 01/0>p) معنادار می باشند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین انگیزش تحصیلی، سبک های یادگیری، مسئولیت پذیری با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه در سال تحصیلی 1401-400 در شهر بوکان انجام شده است. روش مورد استفاده در پژوهش حاضر از نوع توصیفی و به روش همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه آموزان دختر دوره دوم متوسط شهرستان بوکان بودند که از میان 3735 نفر از آن ها، نمونه ای به حجم 351 دانش آموز دختر به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش برای بررسی متغیرها شامل پرسشنامه های یادگیری توسط کلب در سال 1985، عملکرد تحصیلی توسط صالحی در سال 1394، انگیزش تحصیلی توسط هارتر در سال 1981 و مسئولیت پذیری توسط گاف در سال 1987 بودند. داده ها با استفاده از روش های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین انگیزش تحصیلی، مسئولیت پذیری و عملکرد تحصیلی همبستگی معنی داری وجود دارد.(p≤./01) نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که انگیزش درونی و بیرونی و مسئولیت پذیری و سبک های یادگیری که شامل چهار مؤلفه تجربه عینی، مشاهده تأملی، مفهوم سازی انتزاعی و آزمایشگری فعال است، به صورت مثبت و معنی داری قادر به پیش بینی عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان بوکان بودند (P≤/01) .

این پژوهش با هدف بررسی ادراک از محیط کلاس با عزت نفس، عملکرد تحصیلی و خلاقیت شناختی کودک انجام گرفت. طرح تحقیق حاضر از نظر هدف بنیادی و از نظر روش از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. جامعه اماری این پژوهش دانش آموزان دختر پایه چهارم و پنجم ابتدایی ناحیه 5 تبریز در سال تحصیلی 1400-1401 به تعداد 3184 نفر می باشد. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد لذا طبق روش نمونه گیری تصادفی ساده 341 نفر از بین آنها انتخاب گردید. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ادراک کودک از محیط کلاس (OCDQ-RS)، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت و پرسشنامه خلاقیت شناختی عابدی بود. با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان روابط بین متغیرها مورد آزمون قرار گرفت. نتایج نشان داد بین ادراک کودک از محیط کلاس با عزت نفس (93/0)، عملکرد تحصیلی (60/0 =r) و خلاقیت شناختی کودکان رابطه وجود دارد (71/0 =r). 9/88 درصد از واریانس عزت نفس توسط ادراک کودک از محیط کلاس، 5/40 درصد از واریانس عملکردتحصیلی توسط ادراک کودک از محیط کلاس و 3/52 درصد از واریانس خلاقیت شناختی توسط ادراک کودک از محیط کلاس تبیین شد و با توجه به نتایج جدول پیش بین ادراک از محیط کلاس با عزت نفس (37/20 =t و 01/0>p) ، عملکرد تحصیلی (90/2 =t و 01/0>p) و خلاقیت شناختی کودکان (06/7 =t و 01/0>p) معنادار می باشند

انقلاب اینترنت، جهان اطلاعات را از منظر به اشتراک گذاری، سرعت، ذخیره سازی، تغییر و بازیابی اطلاعات به هر شکلی و با در نظر گرفتن موقعیت فرد تغییر داده است. با استفاده از اینترنت تعدادی از فناوری های وب ظهور کرده اند و فناوری به اشتراک گذاری داده ها و ارتباطات امواجی را ایجاد می کند که شبکه رسانه های اجتماعی از آن جمله است. رسانه های اجتماعی روی ارتباطات، آموزش و پژوهش در تمام سطوح جامعه تأثیر گذاشته اند؛ که یکی از تاثیرات آن در حیطه آموزش و پرورش، بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان است در این پژوهش با بررسی هایی روی سایر تحقیقات انجام شده در این زمینه معنی و مفهوم شبکه های اجتماعی و عملکرد تحصیلی از دیدگاه های مختلف، علل گرایش دانش آموزان این رده سنی به فضای مجازی و تاثیرات آن بر عملکرد تحصیلی شان و در آخر با بیان شیوه های صحیح استفاده از شبکه های مجازی می خواهیم اثرات منفی و آسیب های آن را به حداقل برسانیم. روش تحقیق تجزیه و تحلیل کتابخانه ای و مروری است که با مراجعه به کتب، مقالات و سایر منابع مکتوب معتبر در این زمینه به پردازش مفهوم پرداخته شده است. با برسی پژوهش ها به این یافته های دست یافتیم که قابلیت های جذاب فضای مجازی، فرار از خود و ناکامی های زندگی از جمله عوامل تاثیر گذار در گرایش نوجوانان به این شبکه ها است. درگیری بیش از حد دانش آموزان به شبکه های اجتماعی اگرچه انگیزه اجتماعی و امید به آینده در دانش آموزان را تحت تاثیر قرار می دهد اما در برخی موارد باعث پایین رفتن نمرات درسی و افت تحصیلی آن ها می شود.

این پژوهش با هدف مطالعه ی خلاقیت و عملکرد تحصیلی در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه با توجه به میزان وابستگی آنان به بازی های رایانه ای انجام شده است. جامعه ی آماری پژوهش تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه ی شهر اهواز بودند که در سال تحصیلی 90 1389 مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه 233 دانش آموز بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل یک پرسشنامه ی محقق ساخته درباره ی ویژگی های جمعیت شناختی و کم و کیف پرداختن به بازی های رایانه ای توسط دانش آموزان و پرسشنامه ی آزمون خلاقیت عابدی بود. داده های این پژوهش با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی) تحلیل شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین خلاقیت و عملکرد دانش آموزان با توجه به تجربه و مدت زمان پرداختن به بازی های رایانه ای تفاوت معنی داری وجود دارد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ی یادگیری خود راهبر و مؤلفه های آن با رضایت از زندگی و عملکرد تحصیلی در دانش آموزان دختر سال سوم دبیرستان های دولتی شهر بوشهر بود. بدین منظور 246 دانش آموز به شیوه ی تصادفی چند مرحله ای انتخاب و در پژوهش حاضر شرکت نمودند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر مقیاس خود راهبری در یادگیری (فیشر و همکاران)، مقیاس چند وجهی رضایت از زندگی (هیوبنر) بود و نیز برای ارزیابی عملکرد تحصیلی میانگین نمرات درسی (معدل) دانش آموزان مورد استفاده قرار گرفت. برای تحلیل داده ها علاوه بر روش آمار توصیفی، روش تحلیل رگرسیون نیز به کار رفت. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که بین یادگیری خود راهبر و ابعاد آن (خود مدیریتی، رغبت به یادگیری و خود کنترلی) با رضایت از زندگی و عملکرد تحصیلی رابطه ی مثبت معنی داری وجود دارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که بعد خود مدیریتی بهترین پیش بین رضایت از زندگی و بعد رغبت به یادگیری بهترین پیش بین عملکرد تحصیلی است. به عبارتی نتایج تحلیل نشان داد که مؤلفه های یادگیری خود راهبر پیش بین مناسبی برای رضایت از زندگی و عملکرد تحصیلی هستند.

هدف این پژوهش، مقایسه ی باورهای معرفت شناختی دانش آموزان سال اول دبیرستان تا پیش دانشگاهی و همچنین، تعیین رابطه ی این باورها با عملکرد تحصیلی آنان می باشد. به منظور گردآوری داده ها درباره ی چهار باور کلی دانش آموزان در زمینه ی ماهیت دانش و یادگیری در یک مقطع از زمان از روش پیمایشی به شیوه ی مقطعی استفاده شد. کلیه ی دانش آموزان دختر و پسر مشغول به تحصیل در دبیرستان های شهرستان یزد در سال تحصیلی 90-89 جامعه ی آماری مورد نظر را تشکیل داده اند. حجم نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 690 نفر می باشد. به منظور گردآوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه ی باورهای معرفت شناختی شومر که توسط بایلس مورد تجدید نظر قرارگرفت، استفاده گردید. نتایج حاصل از تحلیل داده ها از طریق آزمونtوFنشان داد که: بین اعتقاد دانش آموزان سال های اول، دوم، سوم و پیش دانشگاهی راجع به ساده بودن، مطلق بودن دانش، سریع بودن فرایند یادگیری و ذاتی بودن توانایی یادگیری تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، بین باورهای معرفت شناختی دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معنادار مشاهده شد. در حالی که باورهای معرفت شناختی دانش آموزان بر حسب رشته ی تحصیلی و نوع مدرسه با هم تفاوت معناداری نداشتند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد مهم ترین عامل پیش بینی کننده عملکرد تحصیلی دانش آموزان بُعد ساده دانستن دانش می باشد. بر اساس یافته های این پژوهش از آنجایی که باورهای معرفت شناختی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان رابطه دارد ارتقاء این باورها به دبیران پیشنهاد می شود.