گردشگری ورزشی

امروزه، گردشگری با صنعت ورزش به صورت ارزشمندی آمیخته شده اند و با ظهور دانش های های نوین این ارتباط گسترده تر گشته و صنعت  پویا و توانمندی را در سطح جهان پدید آورده است. از آن جایی که این صنعت یکی از صنایع سود آور و با ارزش افزوده بالا می باشد، بدیهی است که مدیران تصمیم گیر در سطح کلان ورزش کشورها، علاقمند به توجه علمی و مداوم به این صنعت می باشند به خصوص در مناطقی که دارای پتانسیل لازم برای صنعت گردشگری است. لذا این پژوهش به بررسی تاثیر فناوری اطلاعات بر توسعه پایدار گردشگری ورزشی، به صورت مستقیم و با در نظر گرفتن متغیرهای میانجی همچون مدیریت منابع انسانی و کارآفرینی سازمانی  بر اساس مدل کارمن در کشور ایران پرداخته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، به لحاظ روش همبستگی و از نظر شیوه جمع آوری داده ها پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارشناسان ورزشی وزارت ورزش و جوانان و کارشناسان گردشگری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری (در مجموع 242 کارشناس) تشکیل می دادند. انتخاب نمونه آماری به صورت کل شمار بود. در این پژوهش از پرسشنامه های «توسعه پایدار گردشگری ورزشی»، «کار آفرینی سازمانی»، «فناوری اطلاعات و ارتباطات» و «مدیریت منابع انسانی» به عنوان ابزار گردآوری داده ها  پس از تعیین اعتبار و پایایی استفاده شد. از روش های آمار توصیفی (محاسبه میانگین، فراوانی، انحراف معیار و آمار استنباطی) برای طبقه بندی داده های خام و آزمون های کلمگروف اسمیرنف و ضریب همبستگی پیرسون جهت بررسی فرضیات به کمک نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج بررسی فرضیه های پژوهش بر اساس ضریب مسیر نشان داد که فناوری اطلاعات بر توسعه پایدار گردشگری ورزشی به میزان 388/0 تاثیرگذاز است و همچنین کارآفرینی سازمانی و مدیریت منابع انسانی به ترتیب به میزان 377/0 و 458/0 بر توسعه پایدار گردشگری ورزشی تاثیر دارند.

هدف از پژوهش حاضر، تعیین الگوی مکان یابی گردشگری ورزشی در شهرستان لاهیجان با استفاده از ارزیابی مدل محیط زیستی و از طریق ابزار GIS (سیستم اطلاعات جغرافیایی) و رویهم گذاری لایه های اطلاعاتی می باشد. پس از تهیه لایه های اطلاعاتی مورد نیاز با استفاده از مدل های محیط زیستی موجود گردشگری، لایه های مذکور در محیط GIS تلفیق شد و برای انجام این کار از توابع Overlay در نرم افزار Arcview 9,2 استفاده گردید. در نهایت پس از تهیه نقشه نهایی، در مقیاس شهرستان به اجرای مدل های اکولوژیک گردشگری ورزشی پرداخته شد و نواحی دارای قابلیت، شناسایی گردیدند. نتایج بیانگر آن است که منطقه مورد مطالعه را می توان به دو بخش اصلی (جنوبی و شمالی) و سه زون تقسیم نمود. در مجموع، 9/36321 هکتار از منطقه پتانسیل گردشگری گسترده (کلاس 1 با سهم 89 درصدی) از کل محدوده واجد شرایط برای گردشگری گسترده می باشد. این زون شامل ورزش های کایت سواری، پیاده روی، سوارکاری، دویدن، شکار و صید و مسیرنوردی است. از سوی دیگر، 2/30288 هکتار واجد شرایط گردشگری متمرکز (کلاس 1 با سهم 74 درصدی) می باشد. برخی از فعالیت های پیشنهادی برای این زون شامل دوچرخه سواری، خورگشت، موتورسواری، گلف، رالی موتور، رالی اتومبیل، رالی دوچرخه، گلایدر و هواپیماهای سبک می باشد. رویهم رفته، بخش های جنوبی شهرستان، از پتانسیل بالایی برای توسعه فعالیت های تفرجی متمرکز برخوردار نمی باشند و اصرار بر انجام این نوع فعالیت ها بدون برنامه ریزی و ملاحظات زیست محیطی، صدمات جبران ناپذیری را بر محیط طبیعی این مناطق وارد می آورد. از سوی دیگر، اکوسیستم آبی موجود در منطقه نیز به دلیل برخورداری از سطح کاربری کم، قابلیت توسعه گردشگری ورزشی را ندارد.

در سال های اخیر، گردشگری خود را به عنوان ابزاری برای توسعه پایدار جامعه میزبان معرفی کرده است. هدف این تحقیق، بررسی نقش گردشگری ورزشی در توسعه پایدار شهرستان سرعین می باشد. این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی بود که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش را گردشگران، ساکنان و مقامات محلی و مسئولان برگزاری جشنواره ورزش های زمستانی سرعین تشکیل می دادند. با توجه به مشخص نبودن تعداد دقیق جامعه آماری، با استفاده از فرمول کوکران برای حجم جامعه نامعلوم، 384 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری این پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که پس از تایید روایی و پایایی(89 =α) توزیع گردید. داده های 337 پرسشنامه برگشتی توسط نرم افزارهای SPSS V.24 و Amos V.24 و با استفاده از آزمون T تک نمونه ای و تحلیل عاملی تاییدی(CFA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که گردشگری ورزشی در همه ابعاد توسعه نقش مثبت و معناداری دارد (05/0 P<). همچنین در بررسی شاخص های هر کدام از ابعاد توسعه به ترتیب، شاخص «ایجاد مشاغل جدید و کاهش نرخ بیکاری» در توسعه اقتصادی، «مبارزه با تبعیض قومی و نژادی و کمک به پذیرش تفاوت های اجتماعی-فرهنگی» در توسعه اجتماعی و «تغییر رفتار مردم منطقه در جهت حفظ بهتر محیط زیست» در بعد زیست محیطی، مهم ترین شاخص های توسعه پایدار در منطقه مورد بررسی بودند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش آشناییِ مقصد در برندسازی ایران به عنوان مقصد گردشگری ورزشی بود. روش تحقیق، توصیفی- همبستگی با تکنیک تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی گردشگران ورزشی خارجی سفرکرده به ایران بودند که 360 نفر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری در پژوهش مشارکت یافتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه های «آشنایی مقصد» لیو و همکاران (2018)، «تصویر برند مقصد» اندرسون و همکاران (2018) و «نیت های رفتاری» وو و همکاران (2018) بودند. روایی (محتوا، همگرا و واگرا) و پایایی (بارعاملی، ضریب پایایی و ضریب آلفای کرونباخ) پرسشنامه ها حاکی از آن بود که ابزار اندازه گیری از روایی و پایایی مطلوبی برخوردارند. از روش مدل یابی معادلات ساختاری برای تحلیل داده ها استفاده شد.  نتایج نشان داد که آشنایی مقصد می تواند با ضریب مسیر 83/0 بر تصویر برند مقصد تأثیرگذار باشد و تصویر برند مقصد نیز به دنبال آن، می تواند با ضریب مسیر 68/0 بر نیت های رفتاری گردشگران تأثیر بگذارد. همچنین، آشنایی مقصد می تواند به طور مستقیم و با ضریب مسیر 63/0، نیت های رفتاری گردشگران را تحت تأثیر قرار دهد. به عبارتی، با افزایش آشنایی، تصویر مقصد و نیت های رفتاری گردشگران تحت تأثیر مثبت قرار می گیرند. در نتیجه، این یافته ها نقش آشنایی مقصد در برندسازی مقصد گردشگری را تأیید می کند. بر اساس یافته ها می توان پیشنهاد کرد که اگر مقصدهای گردشگری ورزشی ایران به دنبال افزایش سهم خود از بازار گردشگری ورزشی جهان هستند باید به نقش آشنایی به عنوان عامل کلیدی در برندسازی ایران به عنوان مقصد گردشگری ورزشی توجه ویژه ای داشته باشند.

توسعه گردشگری بر مبنای ورزش در هر منطقه ای موجب رونق گردشگری و بالتبع باعث توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می شود. در این مقاله تلاش شده است در مرحله نخست عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری ورزشی استان لرستان با تأکید بر جاذبه های طبیعی ورزشی شناسایی گردد و در مرحله بعدی این عوامل به جهت اقدامات لازم برای اجرای موفقیت آمیز استراتژی ها اولویت بندی شوند. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. نمونه تحقیق به صورت تمام شمار از جامعه آماری و به تعداد 120 نفر می باشد. برای دستیابی به اهداف تحقیق، از پرسشنامه محقق ساخته عوامل توسعه گردشگری ورزشی (با تأکید بر جاذبه های طبیعی ورزشی) استفاده شد که روایی پرسشنامه توسط 15 تن از اساتید تأیید و پایایی آن در یک مطالعه مقدماتی با 30 نفر آزمودنی دارای آلفای کرونباخ 75/0 محاسبه گردید. همچنین به منظور تحلیل داده ها، از روش های آماری توصیفی و استنباطی از نرم افزار spss (نسخه 21) استفاده شد. با توجه به نتایج، جاذبه های مربوط به کوه نوردی و غارنوردی با میانگین رتبه (55/3)، جاذبه های مربوط به ورزش های آبی و فصلی با میانگین رتبه (26/3) و جاذبه های مربوط به شکار و صید و تپه نوردی و طبیعت گردی به صورت مشترک با میانگین رتبه (87/2) از بالاترین اهمیت در توسعه گردشگری ورزشی استان لرستان برخوردار هستند.  با توجه به نتایج تحقیق، امید است سرمایه گذاری در بخش زیرساختی برای جاذبه های طبیعی گردشگری ورزشی از قبیل کوهنوردی و غارنوردی، ورزش های آبی و فصلی در استان لرستان مورد توجه مدیران در بخش گردشگری قرار گیرد.

هدف پژوهش حاضر، تحلیل انصاف و عدالت ادراک شده از تخصیص منابع به گردشگری رویداد ورزشی است. روش تحقیق تحلیلی از نوع علی مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش شامل روسا، کارشناسان و مدیران اجرایی فدراسیون های ورزشی کشور به تعداد 306 نفر بود. نمونه به صورت کل شمار در نظر گرفته شد. تعداد 252 نفر به پرسشنامه ها پاسخ دادند و نرخ بازگشت 35/82 درصد بود. جهت جمع آوری داده ها از «پرسش نامه انصاف ادراک شده تخصیص منابع» استفاده شد. این پرسش نامه شامل سه بخش منابع پولی و مالی، رویدادها و اردوهای ورزشی، محصولات و پخش تلویزیونی است که بخش دوم مورد استفاده قرار گرفت. از آمار توصیفی، آزمون کلموگروف- اسمیرنف، تحلیل عاملی تأییدی، آلفای کرونباخ، تحلیل کواریانس(ANCOVA) و آزمون فریدمن استفاده گردید. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار  SPSS 22و LISREL 8.8  بهره گیری شد. 19/51 درصد پاسخ دهندگان مرد و 80/48 درصد آنان زن بودند. نیاز به دلیل موفقیت بین المللی بیشتر، برابری بر اساس مدال آوری المپیکی و نیاز به دلیل کمبود منابع از مهمترین اصول توزیع می باشد و انصاف بر این است که اردوها و رویدادهای ورزشی بر اساس این اصول تخصیص یابند.

هدف از این پژوهش تدوین برنامه راهبردی گردشگری ماجراجویانه با استفاده از مدل SOAR بود. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و از نظر هدف کاربردی و به شکل میدانی اجرا شد، جامعه آماری این پژوهش شامل 35 تن از خبرگان دانشگاهی و اجرایی در حوزه گردشگری و ورزش استان کردستان بود که به روش گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه و مصاحبه بودند. روایی پرسشنامه ها توسط اساتید آگاه تایید و پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ مورد تایید قرارگرفت. بر اساس نتایج پژوهش، در گردشگری ورزشی ماجراجویانه استان کردستان، 8 نقطه قوت که بالاترین آن مربوط به پتانسیل های طبیعی استان و تنوع آب و هوایی و چهار فصل بودن استان می باشد و وجود 12 فرصت، که بالاترین امتیاز فرصت ها مربوط به برگزاری دوره های مربیگری ، 8 فرصت آینده مطلوب و آرمانی که بالاترین امتیاز آن، ساخت تفرجگاه و اقامتگاه ها در مکان های مناسب و 7 نتیجه بدست آمد که بالاترین امتیاز مربوط به حفاظت از محیط زیست است. ترویج گردشگری ورزشی به ویژه گردشگری ورزشی ماجراجویانه می تواند به عنوان یکی از عوامل توسعه گردشگری و جذب گردشگر مورد توجه مدیران استان باشد و ضروری است برنامه ریزان و دست اندرکاران کشوری و محلی با فراهم کردن زیرساخت های لازم، بستری مناسب جهت توسعه گردشگری طبیعی ورزشی در استان کردستان را فراهم کنند.

امروزه جهانی شدن، جهان را به یک بازار رقابتی تبدیل نموده است. در این دنیای پر از رقابت، توسعه گردشگری ورزشی یکی از عوامل مهم بر رقابت پذیری مقاصد گردشگری است. هدف این پژوهش، تحلیل رقابت پذیری گردشگری ورزشی مقاصد گردشگری استان گلستان در مقایسه با دیگر استان های کشور به خصوص استان های گیلان و مازندران است. روش این پژوهش، توصیفی پیمایشی است. جامعه هدف این پژوهش شامل اساتید حوزه مدیریت ورزشی و گردشگری، مسئولان و کارشناسان حوزه گردشگری و ورزش استان گلستان بودن. پرسشنامه طراحی شده بعد از تایید پایایی و روایی، به صورت حضوری و غیر حضوری بین 200 نفر از متخصصان به صورت هدفمند توزیع شد. تحلیل داده ها با روش معادلات ساختاری مبنی بر واریانس با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس  انجام گردید.   نتایج نشان داد که متغیرهای عوامل  و منابع پشتیبان با ضریب تعیین 546/0، منابع و جاذبه های محوری با ضریب تعیین 511/0، خدمات گردشگری با ضریب تعیین 495/0، زیرساخت های عمومی با ضریب تعیین 422/0، برنامه ریزی و سیاست گذاری ها با ضریب تعیین 410/0 و مدیریت مقصد گردشگری با ضریب تعیین 373/0  به ترتیب می توانند بیشترین تأثیر را در کسب مزیت رقابتی استان گلستان برای توسعه گردشگری ورزشی داشته باشند. لذا وضعیت توسعه و کیفیت شاخص های رقابت پذیری گردشگری ورزشی با توجه به موقعیت قرارگیری استان گلستان در شمال کشور و با وجود قابلیت ها و جاذبه های طبیعی گردشگری ورزشی، مطلوب نیست. عدم وجود برنامه های راهبردی و یکپارچه، ضعف زیرساخت ها، اقامتگاه و هتل ها، تبلیغات و بازاریابی، مانع رشد و شکوفایی گردشگری ورزشی در منطقه شده است.  

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف آینده پژوهی گردشگری ورزشی در ایران انجام گرفت.روش پژوهش: روش پژوهش از نوع آمیخته کیفی– کمی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی نخبگان علمی و اجرایی در زمینه گردشگری ورزشی بودند که با استفاده از روش نمونه گیری قضاوتی و گلوله برفی انتخاب شدند و در نهایت با اجرای مصاحبه های باز با 12 نفر از استادان و خبرگان گردشگری ورزشی به اشباع نظری رسیدند. ابزار پژوهش در بخش کیفی مصاحبه های باز بود. در بخش کمی نیز ابزار پژوهش پرسشنامه خبره سنجی و پرسشنامه ماتریسی بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط متخصصان امر تأیید شد.یافته ها: نتایج حاصل از پرسشنامه خبره سنجی نشان داد، 15 عامل کلیدی بر گردشگری ورزشی در ایران تأثیرگذارند. دو عامل گویه های بومی و روابط بین الملل بیشترین تأثیر را بر گردشگری ورزشی در ایران دارد. براساس این دو عامل کلیدی چهار سناریو توسعه تاب آور، ظلمت گردشگری ورزشی، توسعه شکننده و توسعه ایده آل برای آینده گردشگری ورزشی در ایران ارائه شود.نتیجه گیری: در نتیجه سناریوی توسعه ایده آل که بهترین وضعیت را نشان می دهد، با رفع محدودیت های بین المللی و برنامه ریزی روی قابلیت های منطقه ای وضعیت مناسبی برای گردشگری ورزشی در کشور ایجاد می کند. سناریوی ظلمت گردشگری ورزشی بدترین وضعیت را نشان می دهد که به علت وجود فشارهای خارجی و نبود عزم داخلی توسعه گردشگری اتفاق نمی افتد. از طریق شناخت بهترین سناریو می توان برنامه ریزی های لازم را به منظور توسعه گردشگری ورزشی در ایران انجام داد.

هدف مطالعهٔ حاضر تجزیه وتحلیل مضامین و روندهای در حال ظهور علمی در تحقیقات کیفیت خدمات در گردشگری ورزشی برای کشف جهت های تحقیقاتی آینده است. پژوهشگران می توانند به موارد غفلت شده و پژوهش های داغ در آن حوزه ها پی ببرند و در پژوهش های آتی خود آن ها را مدنظر قرار دهند. این پژوهش از نوع تحقیقات علم سنجی بود و از تحلیل شبکه های اجتماعی برای بررسی هم تألیفی و هم رخدادی واژگان و ضریب همکاری استفاده شد. جامعهٔ پژوهش شامل مطالعات نشریات نمایه شده در پایگاه وب آو ساینس (Web of Science) تا می 2023 بود که تعداد 77 مقاله درخصوص کیفیت خدمات در گردشگری ورزشی به عنوان نمونه انتخاب و با استفاده از نرم افزار VOSviewer تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نشان داد تحقیقات کیفیت خدمات در گردشگری ورزشی در 2020 به بیشترین میزان رسیده بود و امریکا بیشترین تحقیقات را در این حوزه انجام داده بود. تا قبل از 2019، واژه های رضایت، نیات رفتاری، وفاداری، انگیزه و تصویر مقصد جزء واژگان پرتکرار بود و واژه های جام جهانی، آثار اقتصادی، رویدادهای ورزشی، محیط فیزیکی، تجزیه وتحلیل کتاب سنجی، نگرش، مهمان نوازی، هم آفرینی و مقاصد بعد از 2019 بیشترین تکرار را داشتند. همچنین، بیشترین میزان استنادات مربوط به مقالهٔ شانک و چلادورای (2008) بود. بنابراین، با توجه به یافته های تحقیق، محققان حوزهٔ کیفیت خدمات در گردشگری ورزشی می توانند با مطالعهٔ این تحقیق مقالات پراستناد، نویسندگان شاخص، نشریات معتبر و همچنین کلیدواژه های رایج در سال های اخیر را شناسایی و تحقیقات آیندهٔ خودشان را براساس این موارد طرح ریزی کنند.

این پژوهش عوامل موثر بر استانداردهای کیفیت گردشگری ورزشی دسترس پذیر در سه استان شمالی ایران(مازندران، گیلان، گلستان) را بررسی می نماید. پژوهش دارای رویکرد تفسیری، هدف اکتشافی، روش کیفی و استراتژی داده بنیاد مبتنی بر رویکرد ظاهرشونده بوده است. جامعه مورد مطالعه افراد دارای سمت های علمی و اجرایی شامل، متخصصان و اساتید حوزه مدیریت ورزشی،گردشگری، جمعیت شناسی آشنا به موضوع پژوهش، سالمندشناسی؛ افراد ستادی در هیات های ورزشی، بهزیستی، شهرداری بودکه هدفمند و با تکنیک گلوله برفی انتخاب شد. روش گردآوری دادها مصاحبه نیمه ساختار یافته با 18 تن از خبرگان بود. یافته ها نشان داد که عوامل موثر به ترتیب اهمیت شامل: عوامل اقتصادی، دانش و اطلاعات، فرهنگی- اجتماعی، عوامل مدیریتی، ارتباطات، و عوامل محیطی بوده است که در این میان عوامل اقتصادی بیشترین اهمیت را داشته است. بنابراین ضرورت دارد این عامل مورد توجه همه متولیان و نهاهای ذی ربط بالاخص مدیران مربوطه قرار گیرد

هدف این مطالعه مدلسازی ساختاری تفسیری توسعه پایدار مقاصد ورزشی با تأکید بر رفتار گردشگران بود. روش این پژوهش آمیخته است. مشارکت کنندگان این پژوهش را صاحب نظران تشکیل می دادند. ملاک انتخاب صاحب نظران در بخش کیفی اشباع نظری بود و با روش نمونه گیری هدفمند و استراتژی گلوله برفی 17 نفر انتخاب شدند، سپس از افراد شناسایی شده در بخش کیفی برای تحلیل ساختاری-تفسیری در بخش کمی استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی، مصاحبه نیمه ساختاریافته و در بخش کمی ماتریس مربع 9×9 بود. برای اعتبار و قابلیت اطمینان به نتایج، از راهبردهای قابلیت باورپذیری، انتقال پذیری، تأییدپذیری، مطالعه حسابرسی فرآیند و توافق درون موضوعی دو کدگذار استفاده شد. تحلیل داده های کیفی با دو مرحله کدگذاری اولیه و کدگذاری متمرکز و تحلیل داده های کمی با روش مدل سازی ساختاری تفسیری و تحلیل میک مک انجام شد. یافته ها 9 رفتار سازگار با توسعه پایدار مقاصد ورزشی را نشان داد، براساس تحلیل ساختاری تفسیری ارتباط بین رفتارها در 5 سطح دسته بندی شد و براساس آن یک مدل رابطه سلسله مراتبی ایجاد شد که نشان می دهد توسعه پایدار مقاصد ورزشی را از طریق تقلیل مصرف گرایی منابع و ممانعت از تحریف های فرهنگ محلی می توان پیش بینی کرد.

هدف از تحقیق حاضر بررسی مقایسه ای اشتغال زایی مستقیم و غیر مستقیم و مولفه های آن در حوزه های مختلف اشتغال صنعت گردشگری ورزشی می باشد. روش پژوهش توصیفی_پیمایشی و از لحاظ هدف کاربردی می باشد و به صورت میدانی اجرا شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل محققان و کارشناسان دارای حداقل 10 سال تجربه کاری می باشند. حجم تقریبی جامعه آماری 2600 نفر در نظر گرفته شد و از طریق جدول مورگان 334 نفر به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بوده که با استفاده از نظر کارشناسان روایی صوری آن تایید و با تحلیل عاملی اکتشافی، عوامل اصلی مشخص و سپس با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفتند. ضریب آلفای کرونباخ نیز 92/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار استنباطی( آزمون کلموگروف اسمیرنف، آزمون فریدمن و کروسکال والیس )در سطح معناداری05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سه مولفه اشتغال زایی مستقیم (001/0p= ،779/22= خی دو) و غیر مستقیم(001/0p= ،55/70= خی دو) به لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود دارد. همچنین از نظر محققان در اشتغال زایی مستقیم و دائمی، و از نظر کارشناسان اشتغال زایی مستقیم و فصلی، بیشترین سهم را داشتند. بنابراین با توجه به صنعت گردشگری ورزشی ایران می تواند از اقتصاد تک محصولی نجات یافته، و در پی آن معضل بزرگ بیکاری کشور را حل نماید.

هدف از تحقیق حاضر، شناسایی عوامل مؤثر بر نقش مدیریت عملکرد در زنجیره تأمین خدمات گردشگری ورزشی بود. روش تحقیق حاضر، کاربردی از نوع تحقیقات کیفی با روش تحلیل تماتیک است. جامعه آماری تحقیق شامل، اساتید مدیریت ورزشی، اساتید گردشگری و گردشگری ورزشی، مدیران آژانس های گردشگری، مدیران خبره وزارت ورزش و جوانان و پژوهشگران دکتری مدیریت ورزشی و گردشگری بودند و نمونه آماری از بین اعضای جامعه با بهره گیری از روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار تحقیق مصاحبه نیمه ساختار یافته با 20 نفر از متخصصان تحقیق که تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت، روایی تحقیق توسط متخصصان مربوطه مورد تأیید قرار گرفت و پایایی تحقیق با استفاده از روش توافق درون موضوعی 83 درصد به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد؛ عوامل مؤثر بر مدیریت عملکرد خدمات گردشگری ورزشی در قالب 58 تا نکات کلیدی، 12 تا کد اولیه، 5 تا مفهوم و 2 تا مقوله متمرکز تبدیل شدند؛ بر این اساس، توانمندی عملکرد و چابکی عملکرد به عنوان دو عامل کلیدی در بهبود عملکرد خدمات گردشگری ورزشی، تأثیر بسزایی در افزایش کیفیت خدمات و رضایت گردشگران دارند و باعث بهبود کارایی، پاسخگویی سریع به تغییرات و نیازهای بازار، ارائه خدمات به موقع و با کیفیت می شوند، این امر موجب تقویت رقابت پذیری سازمان های گردشگری ورزشی و ایجاد تجربه ای مثبت برای گردشگران ورزشی خواهد گردید.

این پژوهش بررسی تاثیر سواد رسانه ای بر توسعه گردشگری ورزشی در حوزه کویر (مورد مطالعاتی: کویر منطقه مقصودلو در شهرهریس ) پرداخته است و بر اساس هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش گردآوری داده ها، توصیفی - پیمایشی می باشد. جامعه ی آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان ارشد مدیریت ورزشی گرایش رسانه استان تهران و تبریز می باشد. که شامل 160 نفر بودند و تعداد نمونه آماری بر اساس جدول مورگان 113 نفر در نظر گرفته شد و پس از توزیع پرسشنامه ها تعداد 103 پرسشنامه بصورت کامل برگردانده شده است. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های استاندارد سواد رسانه ای فلسفی (1393) و گردشگری ورزشی فیروزجاه (1386) بود. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه توسط 10 نفر از اساتید مدیریت ورزشی بررسی شد، همچنین پایایی پرسشنامه توسط آزمون آلفای کرونباخ بررسی و مقدار آن به ترتیب 85/0 و 79/0 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل آماری یافته ها، از آمار توصیفی و آمار استنباطی و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج مدلسازی معادلات ساختاری توسط نرم افزار پی ال اس نشان داد که سواد رسانه ای و 5 مولفه آن شامل درک محتوای پیام های رسانه ای، آگاهی از اهداف پنهان ، گزینش آگاهانه، نگاه انتقادی و تجزیه و تحلیل پیام های رسانه ای اثر مثبت و معناداری بر توسعه گردشگری ورزشی در بخش کویر دارد.با توجه به تاثیر پذیری زندگی همه افراد از رسانه ، امروزه برنامه ریزی برای بالابردن سواد رسانه ای امری ضروری بوده و با ارتقای سواد رسانه ای مدیران ورزشی و مردم می توانیم شاهد رشد و رونق حوزه گردشگری ورزشی بخصوص حوزه های کمتر شناخته شده در کشور مثل حوزه گردشگری ورزشی در کویر باشیم.

هدف از پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر اقتصاد گردشگری ورزشی ایران بر اساس روش ای اچ پی[1]<!--[endif]--> بود. که به شیوه آمیخته (کیفی و کمی) و مبتنی بر نظریه پردازی داده بنیاد بود. گردآوری داده ها در بخش کیفی با روش مصاحبه با جامعه آماری 22 نفره در بخش کیفی و به روش نمونه گیری گلوله برفی و نمونه آماری 80 نفره در بخش کمی، به روش نمونه در دسترس انجام شد. جامعه آماری این پژوهش به روش مقایسات زوجی ای اچ پی و به روش نمونه گیری تمام شمول انتخاب شدند و در نرم افزار اکسپرت چویس[2]<!--[endif]-->11 نتایج بصورت مدل اجرایی در آمد. با تجزیه و تحلیل داده ها در نهایت 69 کد شناسایی گردید که با توجه به اهمیت و فراوانی در 8 طبقه (عوامل سازمانی و مدیریتی، عوامل سیاسی و قانونی، عوامل بازاریابی و تبلیغات، عوامل زیر ساختی، عوامل فرهنگی و اجتماعی، عامل جاذبه ها، کیفیت ارائه خدمات، عوامل مالی و درآمد) دسته بندی شدند. با توجه به وزن دهی به روش ای اچ پی در رتبه بندی مولفه ها و زیرمعیارها مشخص گردید که مولفه بازاریابی با وزن نسبی 0.188 بالاترین رتبه بین مولفه ها را بدست آورد. اقتصاد گردشگری ورزشی از جمله عواملی است که با رونق ورزش در مناطق مختلف در ارتباط بوده و از این لحاظ دارای اهمیت زیادی است لذا می توان با ایجاد بسترهای مناسب درخصوص بازاریابی و سرمایه گذاری توسط افراد با سابقه ورزشی به ارتقای اقتصاد گردشگری ورزشی دست یافت.

هدف از پژوهش ارائه مدل پارادایمی نقش دیپلماسی ورزشی در توسعه گردشگری ورزشی است. روش ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻮع آﻣیﺨﺘﻪ (کیﻔی - کﻤی) می باشد. ﻫﻤﭽﻨیﻦ از ﻧﻈﺮ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺗﺤﻠیﻠی ﺳیﺴﺘﻤﺎﺗیک، از ﺣیﺚ اﺳﺘﺮاﺗﮋى ﻓﺮآیﻨﺪى، از ﻧﻈﺮ ﻫﺪف کﺎرﺑﺮدى است. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎرى ایﻦ ﭘﮋوﻫﺶ در ﺑﺨﺶ کیﻔی ﺷﺎﻣﻞ مدیران وزارت ورزش و جوانان، نمایندگان مجلس شورای اسلامی (فراکسیون ورزشی)، روسای فدراسیون های ورزشی، مدیران سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور، اعضای کمیسیون گردشگری ورزشی کمیته ملی المپیک، مدیران سازمان ایرانگردی و جهانگردی، اعضای انجمن گردشگری ورزشی، فدراسیون ورزش های همگانی، اﺳﺎﺗیﺪ ﻋﻠﻮم ﺳیﺎﺳی و رواﺑﻂ ﺑیﻦاﻟﻤﻠﻞ و اساتید حوزه ورزش و اوقات فراغت و متخصصان و پژوهشگران این حوزه هستند. پرسشنامه شامل دو بخش مجزا است. در بخش اول پرسشنامه ویژگی های جمعیت شناختی نمونه آماری پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفته است و بخش دوم پرسشنامه ، متغیرهای اصلی پرسشنامه شامل 98 گویه است. داده های جمع آوری شده در بخش کیفی به صورت مصاحبه به منظور طراحی الگوی پارادایمی نقش دیپلماسی ورزشی در توسعه گردشگری ورزشی، شامل 6 سوال نوشته شده است و بعد از کدگذاری اولیه، مفاهیم استخراج شدند. پس از اتمام مصاحبه ها اقدام به مطالعه عمیق تر مبانی نظری و تحقیقات پیشین شد. تا از ترکیب مفاهیم گذشته، تجربیات پژوهشگر و نظرات صاحب نظران و نهایتاً شناسایی مؤلفه ها اصلی اقدام شد. در تجزیه و تحلیل استنباطی یافته ها از (نرم افزار SPSS، نسخه ٢٤) و به دلیل غیرطبیعی بودن توزیع اکثر متغیرهای پژوهش (نتایج آزمون کولموگروف - اسمیرنوف) مدلیابی و سنجش روابط چندگانه متغیرهای پژوهش از نرم افزار Smart PLS نسخه ٣ استفاده شد. کلیه فرضیه ها در سطح ٥/٠p≤ آزمون شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که تحلیل پیامدهای دیپلماسی ورزشی و نقش آن در توسعه گردشگری ورزشی مسائل مهمی را در باب روابط بین الملل آشکار می کند. از صلح و دوستی بین دولت ها و ملت ها گرفته تا وحدت و هویت ملی و توسعه همه جانبه کشور و حتی بعد منفی . دیپلماسی ورزشی و نقش آن در توسعه گردشگ