درخت حوزه‌های تخصصی

هدف پژوهش حاضر، بررسی تقارن انتقال دوطرفه مؤلفه های شناختی و حرکتی در ضربه ی پای فوتبال در دانشجویان پسر دانشگاه فروسی مشهد بود. 64 دانشجوی شرکت کننده در کلاس های تربیت بدنی عمومی (1) با دامنه ی سنی 18 تا 24 سال که تجربه ی بازی فوتبال به صورت حرفه ای و منظم را نداشتند و پای برترشان راست بود، انتخاب و به روش تصادفی و به تعداد مساوی به چهار گروه تقسیم شدند. تکلیف ضربه ی بغل پا با تأکید برمؤلفه ی شناختی دقت در گروه های الف (تمرین با پای برتر) و ب (تمرین با پای غیر برتر) و تکلیف ضربه با روی پا با تأکید بر مؤلفه ی حرکتی نیرو در گروه های ج (تمرین با پای برتر) و د (تمرین با پای غیر برتر) به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته و 150 کوشش در هر جلسه اجرا شد. نتایج نشان داد تمرین باعث انتقال مؤلفه ی شناختی از پای برتر به پای غیربرتر و برعکس شده است (P<0.05) و انتقال این مؤلفه متقارن است. اما مؤلفه ی حرکتی تنها از پای برتر به پای غیر برتر انتقال یافته است (P<0.05) و انتقال این مؤلفه نامتقارن بوده و این عدم تقارن به نفع پای برتر است. بر اساس این نتایج، بهتر است در آموزش مهارت هایی با مؤلفه ی شناختی بالا، با هر دو پا و در آموزش مهارت هایی با مؤلفه ی حرکتی بالا، با پای برتر تمرین کرد.

هدف این تحقیق، بررسی اثر آلودگی صوتی بر اکتساب و یادداری یک تکلیف حافظه فضایی بود. بدین منظور 22 موش صحرایی نر بالغ بطور تصادفی در 3 گروه قرار گرفتند. صدای طبیعی استادیوم آزادی در 2 شدت زیاد (86 دسی بل) و متوسط (64 دسی بل) توسط دستگاه SLM تنظیم و اعمال شد. موش ها توسط آزمون کاوش _ دیداری از لحاظ نبود مشکل حافظه ای و بینایی

هدف تحقیق حاضر، توصیف وضعیت مهارتی کشتی گیران فرنگی کار نخبه جوانان و بزرگسالان کشور در پنج تکنیک منتخب است. به این منظور 141 کشتی گیر فرنگی کار دعوت شده به اردوی تیم های ملی جوانان و بزرگسالان طی یک سال به عنوان نمونه آماری بررسی شدند (جوانان 71= n و بزرگسالان 70 = n). امتیازدهی هر تکنیک به وسیله فیملبردای از اجرای غیررقابتی تکنیک و بازبینی فیلم آن از راه شاخص های مورد نظر صورت گرفت. با استفاده از روش های آمار توصیفی میانگین نمره های کسب شده از هر تکنیک در هر رده سنی تعیین و به عنوان نیمرخ مهارتی کشتی گیران گزارش شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که کشتی گیران فرنگی کار ایرانی در هر دو رده سنی جوانان و بزرگسالان از میانگین نمره های مطلوبی در اجرای پنج تکنیک منتخب برخوردارند

با وجود فواید آشکار جسمانی، روان شناختی و اجتماعی مشارکت در فعالیت بدنی، بیش از نیمی از جمعیت زنان در فعالیتهای بدنی از سطح مشارکت مناسبی برخوردار نیستند. پس، شناخت متغیرهای مهم تاثیرگذار بر میزان مشارکت زنان در فعالیتهای بدنی ضرورت دارد. هدف اصلی این پژوهش عبارت است از تبیین فواید ادراک شده بر میزان مشارکت بانوان جوان در فعالیتهای بدنی در شهر یزد...

از جمله مداخلات روان شناختی مؤثر بر بهبود و موفقیت عملکرد حرکتی و ورزشی افراد، خودگفتاری است. لذا، تحقیق حاضر، با هدف بررسی اثربخشی خودگفتاری انگیزشی بر اجرای تکلیف ثانویه (زمان واکنش افتراقی)، انجام شد. از میان 160 دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه تهران، 30 نفر در این پژوهش مشارکت داشتند که به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. مداخله، دو بار در روز و به مدت یک دقیقه انجام گرفت. گروه تحت مداخله در مرتبه اول تکلیف اولیه راه رفتن روی تردمیل را با سرعتی آهسته انجام دادند، درحالی که تکلیف ثانویه (زمان واکنش افتراقی) را در 10 کوشش انجام دادند. مرتبه دوم نیز به همین صورت برگزار شد، با این تفاوت که گروه تحت مداخله 15 ثانیه قبل از اجرای تکلیف ثانویه، خودگفتاری انگیزشی را برای خود اعلام کرد و گروه کنترل بدون هیچ مداخله ای آزمون را اجرا کرد. نتایج t همبسته در گروه تحت مداخله نشان داد که خودگفتاری انگیزشی به کاهش معنا دار زمان واکنش افتراقی منجر شد (001/0=P). همچنین نتایج یو مان- ویتنی در پس آزمون نشان داد که زمان واکنش گروه تحت مداخله خودگفتاری به طور معنا داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (002/0=P).

نظر به اهمیت پایبندی به تمرین، هدف این پژوهش بررسی اثر یادگیری مشارکتی بر پایبندی با تأکید بر نقش واسطه ای لذت و خود-کارآمدی ورزشی بود. نمونه آماری 42 دانش آموز پسر مقطع راهنمایی بودند که در دو گروه (مشارکتی:20تن، مرسوم:22تن) 21جلسه تمرین کردند. پیش و پس از مداخلات، خود-کارآمدی و لذت آزمودنی ها بررسی شد. پایبندی نیز بر اساس نتایج حضوروغیابشان ارزیابی گردید. خود-کارآمدی پس از مداخله در گروه مشارکتی به صورت معناداری افزایش یافت، اما لذت هیچ یک از گروه ها تغییر معناداری نکرده بود. بررسی تفاوت های درون گروهی تغییرات خود-کارآمدی و لذت از ورزش نشان داد که در گروه مرسوم در هر دو متغیر، تفاوتی معنادار وجود داشت، درحالی-که در گروه مشارکتی این تفاوت مشاهده نشد. بیشتر بودن میزان پایبندی گروه مشارکتی نسبت به گروه مرسوم، به دلیل تعداد کم نمونه، معنادار نبود. به نظر می رسد یادگیری مشارکتی با افزایشِ همگنِ خود-کارآمدی و جلوگیری از ایجاد تفاوت درون گروهیِ لذت بتواند پایبندی را افزایش دهد.

هدف از پژوهش حاضر مطالعه اثر خودتنظیمی و فاصله کانون توجه بیرونی بر یادگیری سرویس کوتاه بدمینتون در دختران جوان بود. بدین منظور 60 دانشجوی دختر مبتدی داوطلب با دامنه سنی 24-19 سال در یک طرح عاملی ترکیبی شرکت کردند. ابزار سنجش سرویس کوتاه بدمینتون، آزمون 6 ارزشی گود و مگیل (1986) بود. شرکت کننده ها به طور تصادفی در گروه های کانون توجه درونی تحمیلی، کانون توجه بیرونی با فاصله دور تحمیلی، فاصله نزدیک تحمیلی و فاصله خودتنظیم جایگزین شدند. بعد از پیش آزمون، گروه خودتنظیم بر اساس کانون توجه ترجیحی خود در پایان روز اول به گروه های فاصله دور و نزدیک خودتنظیم تقسیم شدند. تمام گروه ها طی دو جلسه 60 سرویس را با دستورالعمل توجهی مربوطه تمرین کرده و 48 ساعت بعد تحت آزمون های یادداری و انتقال قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس 5 (گروه) در 4 (دسته کوشش) با تکرار سنجش عامل دسته کوشش، کروسکال والیس و تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معنی داری 05/0p< تجزیه و تحلیل شد. مطابق نتایج، بین اکتساب و انتقال گروه های مورد مطالعه تفاوت معنی داری مشاهده نشد، ولی یادداری گروه فاصله دور خودتنظیم به طور معنی داری بهتر از گروه های تحمیلی بود. بنابراین، اثر متقابل خودتنظیمی و کانون توجه بیرونی دور در آموزش سرویس کوتاه بدمینتون منجر به یادگیری موثرتری شد.

هدف از تحقیق حاضر عبارت است از توصیف وضعیت مهارتی کشتی گیران نخبه تیم های ملی آزاد جوانان و بزرگسالان کشور در پنج تکنیک منتخب (زیر یک خم، بارانداز، دست تو، سر زیربغل، و فن کمر). برای این منظور 143 نفر از کشتی گیران آزادکار دعوت شده به اردوی تیم های ملی جوانان و بزرگسالان طی یک سال نمونه آماری این تحقیق بودند (جوانان 70 نفر: سن 8/0±7/19سال، قد 5/9± 8/172 سانتی متر، وزن 5/19±4/77 کیلوگرم، چربی 5/3±5/11 درصد؛ و بزرگسالان 73 نفر: سن 6/2±4/24سال، قد 3/9± 2/173 سانتی متر، وزن 4/18±9/79 کیلوگرم، چربی 1/4±8/10 درصد). به هر کدام از تکنیک های مذکور از طریق فیلمبرداری از اجرای غیررقابتی و بازبینی آن، با توجه به شاخص های مورد نظر بر مبنای آزمون 20 ارزشی امتیاز داده شد. با استفاده از روش های آمار توصیفی، میانگین نمرات کسب شده از هر تکنیک در هر رده سنی تعیین و نیم رخ مهارتی کشتی گیران گزارش شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد میانگین نمرات کشتی گیران آزادکار ایرانی در هر دو رده سنی جوانان و بزرگسالان در اجرای پنج تکنیک منتخب بالاتر از عدد 19 است.

افزایش سن بر عملکرد حرکتی و کارکردهای شناختی تأثیر منفی می­گذارد. ازاین­رو شناسایی راهبردهای مناسب برای جلوگیری از کاهش عملکرد شناختی و حرکتی ضرورت می­یابد. هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر مکمل ویتامین E بر فعالیت حرکتی و یادگیری فضایی رت­های مسن بود. 36 رت نر مسن از نژاد آلبینو – ویستار به طور تصادفی در سه گروه کنترل، ویتامین E و جفت­شده قرار گرفتند. رت­های گروه ویتامین E، به مدت 8 هفته، روزانه به مقدار 100 میلی­گرم (50 واحد بین­المللی) ویتامین E به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در 5/0 میلی­لیتر روغن کنجد حل شده و از طریق گاواژ دریافت کردند. گروه جفت­شده نیز طی این مدت، روزانه 5/0 میلی­لیتر روغن کنجد دریافت کرد، اما گروه کنترل هیچ مداخله­ای دریافت نکرد. پس از پایان دوره، آزمون­های اُپن - فیلد و ماز آبی موریس، به­ترتیب برای سنجش عملکرد حرکتی و یادگیری فضایی رت­ها اجرا شد. از شاخص­های مسافت طی­شده و سرعت حرکت برای سنجش عملکرد حرکتی و زمان سپری­شده و مسافت طی­شده تا پیدا کردن سکو برای سنجش یادگیری فضایی رت­ها استفاده شد. نتایج نشان داد که در عملکرد حرکتی، در شاخص­های مسافت طی شده و سرعت حرکت، تفاوت آماری معناداری بین گروه­ها مشاهده نشد (05/0P> ). به­علاوه، در هیچ­کدام از شاخص­های یادگیری و حافظة فضایی، تفاوت معناداری بین گروه­ها وجود نداشت (05/0 P>). یافته­ها نشان داد که یک دوره مصرف ویتامین E تأثیر معناداری بر عملکرد حرکتی و شناختی رت­های مسن ندارد. به­نظر می­رسد مکمل ویتامین E در سالمندی یعنی زمانی که آسیب­های آنتی­اکسیدانی موجب تخریب برگشت­ناپذیر حافظه شده است، تأثیر ندارد.

تمرینات بینایی شامل تمرینات ویژه ای است که موجب ارتقای عملکرد چشم در کنترل و هماهنگی می شود و به منظور بهبود کارکرد بینایی در اجراهای ورزشی به کار می رود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک دوره تمرینات بینایی بر مهارت دریافت سرویس والیبال بود. به این منظور، 40 دانش آموز متوسطه (17 تا 19 ساله) به صورت تصادفی ساده انتخاب و به چهار گروه تمرین بینایی، مهارتی، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین بینایی به مدت هشت جلسه در تمرینات بینایی و گروه مهارتی، هشت جلسه در تمرینات مهارتی دریافت سرویس شرکت کردند. گروه ترکیبی نیز در طول هشت جلسه تمرینی در هر دو برنامه تمرینی بینایی و مهارتی شرکت کردند. گروه کنترل در طول این مدت در هیچ گونه فعالیت مرتبطی شرکت نکردند و به کارهای عادی روزمره خود پرداختند. پیش و پس از شرکت آزمودنی ها در این جلسات تمرینی، به وسیله «آزمون دریافت سرویس والیبال در پنج منطقه» پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد. نتایج آزمون t همبسته برای مقایسه نمره های پیش آزمون و پس آزمون نشان داد که دو گروه تمرین ترکیبی و مهارتی پیشرفت معناداری در مهارت دریافت سرویس داشتند (05/0P<)، درحالی که پیشرفت دو گروه بینایی و کنترل از نظر آماری معنادار نبود (05/0P>). نتایج آزمون تحلیل واریانس یکراهه نیز نشان داد که تفاوت بین چهار گروه معنادار بود (001/0P=) و آزمون تعقیبی توکی نشان داد که عملکرد گروه ترکیبی بالاتر از سایر گروه ها بود. گروه تمرین مهارتی نیز بالاتر از دو گروه تمرین بینایی و کنترل بود (05/0P<). نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرین ترکیبی به بهترین نتیجه در مهارت دریافت سرویس والیبال منجر شد.

ادراک، پاسخ های آموخته ی فرد را شکل می دهد؛ بدین مفهوم که نوع پاسخ فرد به هر محرک را تعیین می نماید.پاسخ انسان به محرک های گوناگون ،با توجه به اینکه همگی یک حس را تحریک می کنند،یکسان نیستند.علت عمده ی این اختلاف پاسخ رادر یادگیری قبلی جستجو کرد زیرا محیط زندگی وعوامل تاثیرگذار در آن غالباًبه فرد می آموزد پدیده های گوناگون را چگونه ادراک کند وچه نوع پاسخ هایی را از خود نشان دهد.این تحقیقبه بررسی تاثیر برخی از عوامل محیطی مثل میزان برخوردار بودن از اسباب بازی در دوران کودکی ،ساعات پرداختن به بازی وداشتن سابقه ورزشی در وضعیت توانایی های ادراکی –حرکتی دانش آموزان 2 منطقه شمال وجنوب شهر تهران پرداخته است.

286 دانشجوی ورزشکار و340 دانشجوی غیرورزشکار دانشگاه های دولتی مستقر درتهران با هدف توصیف ومقایسه ی برخی از ویژگی های روان شناختی در این تحقیق شرکت کردند. ابزار اندازه گیری تحقیق ،یک پرسشنامه ی ویژگی های فردی ویک پرسشنامه ی 50 سوالی در مورد ویژگی های روان شناختی اعتماد به نفس ،تمرکز حواس ،انگیزش ،انرژی روانی ،تنظیم هدف وتصویرسازی ذهنی بود که قبل از اجرا، اعتبار روایی آن در جامعه ی مورد نظر ارزیابی شد.سپس با استفاده از این پرسشنامه ویژگی های روان شناختی فوق درهر یک از گروه های دانشجوی دختر وپسر ورزشکار وغیر ورزشکار ارزیابی گردید.به طور کلی فرضیه های تحقیق بیان می دارد که شرکت منظم واصولی در فعالیت های بدنی وورزشی بر رشد روانشناختی دانشجویان در جامعه ی تحت بررسی تاثیر مثبت دارد.داده های حاصل از تحقیق با به کارگیری روش های آماری توصیفی ،آزمون خی دو برای مقایسه ی هریک از ویژگی های روان شناختی در گروه های ورزشکار وغیرورزشکار وهمچنین تحلیلواریانس دوطرفه‹ Two-way ANOVA › برای تعیین اثر عامل ورزشکاری وغیرورزشکاری با جنسیت مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحقیق در مجموع نشان دادکه شرکت منظم واصولی دانشجویان در فعالیت های بدنی وورزشی بررشد ویژگی های روان شناختی مورد مطالعه در جامعه ی تحت بررسی تاثیر مثبت دارد. مقداراین تاثیر در رشد توانایی های روان شناختی ورزشکاران در مقایسه با غیرورززشکاران از نظر آماری معنی دار است.