درخت حوزه‌های تخصصی

هدفازپژوهشحاضر، مقایسه حداکثر اکسیداسیون چربی و شدتی از فعالیت ورزشی که حداکثر اکسیداسیون چربی در آن اتفاق می افتد (Fatmax)، در زنان تمرین کرده و تمرین نکرده بود. 10 زن سالم تمرین نکرده (با سطح فعالیت ورزشی کمتر از سه ساعت در هفته و میانگین حداکثر اکسیژن مصرفی 34/0±66/2 لیتر در دقیقه) و 10 زن سالم تمرین کرده (از اعضای یک تیم بسکتبال باشگاهی با میانگین حداکثر اکسیژن مصرفی 29/0±83/2 لیتر در دقیقه) که به صورت هدفمند انتخاب شدند، نمونه آماری این پژوهش را تشکیل دادند. آزمودنی ها پس از10 تا 12 ساعت ناشتایی شبانه، آزمون ورزشی فزاینده ای را روی چرخ کارسنج با مراحل سه دقیقه ای تا سر حد خستگی اجرا کردند. در طول آزمون گازهای تنفسی با استفاده از دستگاه گاز آنالایزر اندازه گیری شد و میزان اکسیداسیون مواد، حداکثر اکسیداسیون چربی و Fatmaxمحاسبه گردید. همچنین، از آزمون آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و تی مستقل به منظور مقایسه متغیرها در سطح P<0.05 استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین حداکثر اکسیداسیون چربی و Fatmax در آزمودنی های تمرین کرده، به طور معناداری بالاتر از مقدار آن در آزمودنی های تمرین نکرده می باشد (P<0.05). همچنین، مقادیر اکسیداسیون چربی در شدت های بالاتر از 55درصد VO2max در افراد تمرین کرده، به طور معناداری بالاتر از افراد تمرین نکرده بود (P<0.05). به طور کلی، بالا بودن سطح آمادگی جسمانی افراد تمرین کرده سبب افزایش میزان اکسیداسیون چربی و کاهش اکسیداسیون کربوهیدرات در جریان فعالیت شده و شروع کاهش اکسیداسیون چربی در این افراد در شدت بالاتری اتفاق می افتد؛ بنابراین، دیرتر به منابع کربوهیدرات وابسته می شوند.

هدف این تحقیق، بررسی ارتباط عوامل بازدارنده فعالیت بدنی با مراحل تغییر رفتار ورزشی در جانبازان و معلولین شهر ارومیه بود. این تحقیق از نوع توصیفی-همبستگی و جامعه تحقیق 5400 نفر شامل جانبازان و معلولین شهر ارومیه بود. 359 نفر بصورت تصادفی ساده به عنوان نمونه تحقیق انتخاب و پرسشنامه ها را تکمیل نمودند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه های محقق ساخته عوامل بازدارنده فعالیت بدنی و پرسشنامه تغییررفتار ورزشی (مارکوس، 2003) بود. داده های بدست آمده از 350 پرسشنامه برگشت داده شده با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن و تحلیل واریانس یکطرفه در سطح آلفای(05/0>α) مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد بین عوامل بازدارنده با مراحل تغییر رفتار ورزشی را بطه ضعیف معناداری وجود دارد. همچنین بین خرده مقیاس های شخصی، روانشناختی و فرهنگی- اجتماعی عوامل بازدارنده با مراحل تغییر رفتار ورزشی رابطه ضعیف معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تحلیل وایانس یکطرفه نشان داد، عوامل بازدارنده فعالیت بدنی در مراحل تغییر رفتار ورزشی بطور معناداری متفاوت است. درکل نتایج نشان داد که نقش عوامل بازدارنده فعالیت بدنی در مراحل تغییر رفتار ورزشی در جانبازان و معلولین رابطه ضعیف معناداری وجود دارد. لذا پیشنهاد می گردد علاوه بر فراهم نمودن امکانات ورزشی، کلاس های آموزشی نیز به منظور افزایش درک عوامل بازدارنده در فعالیت ورزشی برای جانبازان و معلولین برگزار شود.

یکی از عواملی که الگوهای پرش-فرود را تحت تأثیر قرار میدهد خستگی است که از اجزای اجتنابناپذیر ورزش است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر خستگی 22 سال، وزن ± بود. 41 نفر از دانشجویان پسر )میانگین سنی 2 )LESS( عملکردی ناشی از فعالیت بر مکانیک فرود و ازطریق سیستم امتیازدهی خطای فرود 471 ( که 2 تا 1 جلسه در هفته ورزش میکردند، داوطلبانه در تحقیق حاضر مشارکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل ± 86/3±7/2 و قد 1 تقسیم شدند. اثر متغیر مستقل خستگی ناشی از فعالیت مشابه با وضعیت تمرین یا مسابقه )پروتکل خستگی عملکردی 8 ایستگاهی( بر متغیر وابسته مکانیک فرود .)P<0/ مان ویتنی تجزیه و تحلیل شد ) 05 -U ازطریق پیشآزمون-پسآزمون بررسی شد. دادههای پژوهش با استفاده از از آزمون تی مستقل و آزمون غیرپارامتریک و آسیب است. همچنین مشخص شد که اثر خستگی بر کاهش میزان فلکشن زانو )P=0/ نتایج مبین وجود ارتباط میان بروز خستگی و تضعیف مکانیک فرود ) 02 با توجه به یافتههای تحقیق حاضر، خستگی عملکردی ناشی از ورزش میتواند موجب .)P=0/ در لحظه اولین برخورد با زمین معنیدار بوده است ) 022 دگرگونساختن مکانیک فرود شود و احتمال وارد آمدن فشار به مفاصل اندام تحتانی، بهویژه زانو، و درنتیجه خطر وقوع آسیبدیدگی را در این مفاصل افزایش دهد

با توجه به افزایش فارغ التحصیلان دانشگاهی در طی سال های اخیر و تمایل آنها برای ورود به بازار کار، بعضا مشکلاتی بر سر راه این دانشجویان دیده شده و یا از طریق آنها گزارش می شود. در همین راستا این مطالعه برای بررسی موانع تجربه شده برای ورود به بازار کار توسط دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه شهید چمران اهواز طراحی شد. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشکده تربیت بدنی این دانشگاه بود(263 نفر) که بر اساس جدول مورگان 155 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. اطلاعات از طریق پرسشنامه محقق ساخته موانع کارآفرینی جمع آوری شد، روایی صوری و محتوایی پرسشنامه نیز با نظرخواهی از اساتید کارآفرینی و مدیریت ورزشی مورد تایید قرارگرفت. پایایی درونی از طریق آلفای کرونباخ 81/0 محاسبه شد کفایت حجم نمونه نیز از طریق شاخص 78/0KMO= گزارش شد. سپس اطلاعات جع آوری شده از پرسشنامه ها با استفاده از روش تحلیلی تاپسیس مورد بررسی قرار گرفت. همچنین از آزمون یو من ویتنی نیز برای بررسی اختلاف نظر بین دانشجویان پسر و دختر در خصوص موانع کارآفرینی استفاده شد. یافته ها حاکی از آن بود که بیشترین وزن از نظر دانشجویان به موانع آموزشی و سپس فردی اختصاص یافت. محتوای درسی دانشجویان در دوره تحصیلی و روش تدریس از مهم ترین عواملی بودند که در تحقیق حاضر شناسایی شد. ترس از دست دادن سرمایه اندک خود و نداشتن اعتماد به نفس و عدم احساس حمایت از دانشجویان کارآفرین از دیگر عوامل هستند. به نظر می رسد طراحی دوباره و هدفمند محتوای آموزشی و حمایت ملموس از دانشجویان باعث ترغیب دانشجویان به سمت کارآفرینی خواهد شد.

در پژوهش حاضر تأثیر ترکیب های مختلف موسیقی و حرکات هماهنگ بر کاهش مشکلات رفتاری کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر بررسی شد. به این منظور 40 کودک کم توان ذهنی پسر 8 تا 14 ساله، به طور تصادفی در چهار شیوه تمرینی شامل حرکات هماهنگ با زمینه موسیقی گام ماژور (ریتم سریع)، حرکات هماهنگ با زمینه موسیقی گام مینور (ریتم کند)، حرکات هماهنگ بدون زمینه موسیقی، و بدون تمرین- بدون موسیقی (کنترل) قرار گرفتند. برای اندازه گیری مشکلات رفتاری، از سیاهه راتر- نسخه والدین (فرم آ) استفاده شد. پیش آزمون قبل از دوره پژوهش و پس آزمون پس از دوازده هفته تمرین ( 36 جلسه) گرفته شد. برای تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس یکراهه استفاده شد. نتایج نشان داد که شیوه تمرینی ""حرکات هماهنگ همراه با موسیقی گام ماژور"" مشکلات رفتاری کودکان را به طور معناداری (05/0>P) کاهش داد؛ اما شیوه های تمرینی ""حرکات هماهنگ با زمینه موسیقی گام مینور"" و "" حرکات هماهنگ بدون زمینه موسیقی"" کاهش معناداری در مشکلات رفتاری کودکان عقب مانده ذهنی ایجاد نکرد. در طول دوره پژوهش تغییر چشمگیر در نمره های مشکلات رفتاری شرکت کنندگان گروه کنترل دیده نشد.

هدف از پژوهش حاضر مطالعة آمادگی کارمندان ادارات کل تربیت بدنی استان های آذربایجان شرقی، غربی و اردبیل در پذیرش مدیریت کیفیت جامع است. روش تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشی است. نمونه های تحقیق 125 نفر از کارمندان (45 زن و 80 مرد) شاغل در ادارات کل تربیت بدنی این سه استان بودند که به پرسشنامة تحقیق پاسخ دادند. از پرسشنامة مدیریت کیفیت جامع اسپینوال (1994) که شامل ده مؤلفة مدیریت کیفیت جامع و هر مؤلفه شامل چهار سؤال بود، استفاده شد. ضریب پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ 84 /0 برآورد شد. از روش های آمار توصیفی، آزمون t مستقل، تحلیل واریانس یکسویه و آزمون کروسکال والیس در سطح معناداری 05 /0 P≤ برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که کارمندان ادارات کل تربیت بدنی استان های منتخب با میانگین 42 /128 از حداکثر امتیاز 160، برای پذیرش TQM در ادارات کل تربیت بدنی استان های منتخب از آمادگی خوبی برخوردار بود. نتایج دیگر نشان داد که بین کارمندان با سوابق خدمتی مختلف در پذیرش TQM تفاوت معناداری وجود داشت (05 /0 P≤). نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد که در آمادگی برای پذیرش مؤلفه های مختلف TQM فقط در مؤلفة بهبود مستمر تفاوت معناداری بین کارمندان ادارات کل تربیت بدنی استان های منتخب مشاهده شد.

هدف از تحقیق حاضر عبارت است از توصیف وضعیت مهارتی کشتی گیران نخبه تیم های ملی آزاد جوانان و بزرگسالان کشور در پنج تکنیک منتخب (زیر یک خم، بارانداز، دست تو، سر زیربغل، و فن کمر). برای این منظور 143 نفر از کشتی گیران آزادکار دعوت شده به اردوی تیم های ملی جوانان و بزرگسالان طی یک سال نمونه آماری این تحقیق بودند (جوانان 70 نفر: سن 8/0±7/19سال، قد 5/9± 8/172 سانتی متر، وزن 5/19±4/77 کیلوگرم، چربی 5/3±5/11 درصد؛ و بزرگسالان 73 نفر: سن 6/2±4/24سال، قد 3/9± 2/173 سانتی متر، وزن 4/18±9/79 کیلوگرم، چربی 1/4±8/10 درصد). به هر کدام از تکنیک های مذکور از طریق فیلمبرداری از اجرای غیررقابتی و بازبینی آن، با توجه به شاخص های مورد نظر بر مبنای آزمون 20 ارزشی امتیاز داده شد. با استفاده از روش های آمار توصیفی، میانگین نمرات کسب شده از هر تکنیک در هر رده سنی تعیین و نیم رخ مهارتی کشتی گیران گزارش شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد میانگین نمرات کشتی گیران آزادکار ایرانی در هر دو رده سنی جوانان و بزرگسالان در اجرای پنج تکنیک منتخب بالاتر از عدد 19 است.

نقد را ""سره از ناسره جدا کردن"" و شناختن محاسن و معایب گفته اند و نقد دانشی است برای بررسی ویژگیهای تفسیر نقاط قوت و ضعف اثر است و به آن کمک می کند که اثر اعتبار یابد و از کارهای ارزشمند علمی است و موجب پیشرفت علم می شود. این پژوهش از نوع تحلیل محتوا و از حیث اجرا انتقادی- کاربردی است. کتاب نظام های اطلاعات مدیریت در ورزش. تهران: انتشارات حتمی. 1393. 308 ص. شابک 3-99-6904-600-978 به عنوان اولین منبع در حوزه فناوری اطلاعات در ورزش است. لذا نقد کمک شایانی به بهتر بودن محتوای آن خواهد نمود و مسیر پژوهشگران و محققان را همواره تر می سازد. این امکان را بوجود می آورد که در این حوزه دانش بسیار آگاهتر وپر رنگ تر از دیروز عمل نمایند. ، محورهای اصلی نقد، بررسی محتوایی، نگارشی و ظاهری کتاب می باشد. امید است با توجه به حائز اهمیت بودن اثر، نقد حاضر در رفع کاستی ها و ارتقای آن درآینده و چاپ های بعد مورد توجه قرار گیرد

هدف این تحقیق، بررسی انگیزه های شرکت افراد در ورزش های همگانی شهر رشت بود. در 8 ایستگاه ورزش همگانی، 3000 نفر به تمرین و ورزش می پرداختند که 700 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته و حاوی 30 سؤال بسته بود که 5 انگیزه اصلی شرکت در ورزش همگانی و دیگر دلایل شخصی را با مقیاس پنج ارزشی لیکرت اندازه گیری می کرد. پس از نظر خواهی تخصصی در مورد روایی، اعتبار پرسشنامه در مطالعه راهنما و با استفاده از آزمون آلفا کرونباخ تایید شد (95/0=r). کلیه پرسشنامه ها در حضور محقق تکمیل و پس از 30 دقیقه جمع آوری شد و یافته های تحقیق با استفاده از آزمون t، ANOVA (آزمون تعقیبی LSD و آزمون همبستگی اسپیرمن) در سطح 05/0 P≤ تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که انگیزه کسب سلامتی و آمادگی جسمانی، لذت و نشاط از دیدگاه آزمودنی ها در اولویت اول و پس از آن نیز انگیزه بهبود روابط شغلی و زندگی، پیشگیری و درمان بیماری ها و تعامل اجتماعی قرار دارند. زنان در تمامی انگیزه ها، امتیاز بیشتری از مردان کسب کردند و افراد متاهل نیز فقط دلایل شخصی بیشتری برای شرکت در این فعالیت ها داشتند.

با توجه به این احتمال که فعالیت های ورزشی تغییراتی در توزیع پارامترهای مختلف فشار کف پایی در حین گام برداری به وجود می آورند، هدف مطالعه حاضر مقایسه الگوی توزیع فشار کف پایی بین پای راست و چپ و ارتباط آنها با پارامترهای آنتروپومتریک است. بدین منظور، 10 کشتی گیر نخبه با میانگین و انحراف استاندارد سنی 33/3±6/23 سال، قد 67/7±5/173 سانتی متر و جرم: 8/21±3/83 کیلوگرم در این مطالعه بصورت داوطلبانه مشارکت کردند. از دستگاه EMED-AT2 برای تحلیل فشار کف پایی، از آمار پارامتریک روش تی زوجی جهت مقایسه پارامترها بین پای راست و چپ و از روش پیرسون برای تعیین همبستگی بین متغیرها استفاده شد. تنها در پارامتر سطح تماس در ناحیه 4 بین پای راست و چپ اختلاف معنادار یافت شد (03/0=Es، 05/0≥p). بین تمامی پارامترها با قد و جرم همبستگی مثبت و معنادار یافت شد (01/0≥p ، 05/0≥p) و تنها در نواحی پاشنه همبستگی بین حداکثر نیرو در پای راست با قد (پاشنه داخلی 45/0=r2، پاشنه خارجی 68/0=r2) و جرم (پاشنه داخلی 56 /0=r2، پاشنه خارجی 80/0=r2) و در پای چپ با قد (پاشنه خارجی 53/0=r2) و جرم (پاشنه خارجی 55/0=r2) معکوس شد (05/0≥p). با توجه به فقدان اختلاف معنادار در پارامترهای مختلف فشار کف پایی بین پای راست و چپ می توان ادعا کرد، در ورزش کشتی تقاضای عملکردی پاها یکسان است. همچنین، این پژوهش نتایج تحقیقات گذشته را مبنی بر فقدان پای غالب در رشته کشتی تأیید کرد.

نقطهی ش کست ضربان قلب (HRDP) نقطهی انحراف ضربان قلب از خط مستقیم در بررسی ارتباط بین بار کار و زمان تعریف می شود که به عنوان ملا کی برای برنامه ریزی شدت تمرینات هوازی مورد استفاده واقع می شود. هدف از اجرای تحقیق حاضر ارزیابی همگرایی پروتکل های وابسته به زمان و وابسته به مسافت در تعیین نقطه ی شکست ضربان قلب (HRDP) در بین دختران جوان غیر فعال بود. بدین منظور، تعداد 20 نفر از دختران غیرفعال به عنوان آزمودنی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 10 نفره، گروه پروتکل وابسته به زمان (گروه الف): سن 02/1±19 سال، قد 14/7±11/163سانتی متر، وزن74/7±00/57کیلوگرم، و حداکثر اکسیژن مصرفی14/1±89/32میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه) و گروه پروتکل وابسته به مسافت (گروه ب): سن 15/1±20 سال، قد 91/7±80/162سانتی متر، وزن 14/12±30/57کیلوگرم، و حداکثر اکسیژن مصرفی 35/1±21/33میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه)[جایگزین شدند. آزمودنی های گروه الف، پروتکل وابسته به زمان و آزمودنی های گروه ب، پروتکل وابسته به مسافت را با فاصله زمانی 72 ساعت تکرار کردند. HRDP تعیین شده با استفاده از دستگاه تجزیه و تحلیل گازهای تنفسی به عنوان روش مبنا مورد توجه قرار گرفت. برای ثبت لحظه به لحظه منحنی عملکرد ضربان قلب (HRPC) از دستگاه تله متری استفاده شد. برای پردازش داده ها و تعیین همگرایی بین پروتکل ها، از مدل گرافیکی بلاند-آلتمن و روش آماری Intraclass Correlation (ICC) استفاده شد. نتایج نشان داد پروتکل وابسته به زمان با روش مبنا همگرایی ندارد (ICC= -0.0191 ; ±1.96 ; 95% CI = -8.9 to +26.5 b/min). در حالی که یافته ها همگرایی متوسط به پایینی را بین پروتکل وابسته به مسافتو روش مبنا نشان داد (ICC= 0.4002 ; ±1.96 ; 95% CI = -5.1 to +35.5 b/min). بر اساس نتایج می توان گفت در تعیین HRDP، پروتکل وابسته به مسافت نسبت به پروتکل وابسته به زمان، با روش مبنا همگرایی بالاتری دارد. با این حال برای تعیین HRDP با استفاده از این پروتکل باید تردید نمود.

هدف از تحقیق حاضر بررسی عوامل مرتبط با شاداب سازی و زیباسازی اماکن ورزشی بر گرایش دانشجویان خوابگاهی به فعالیت بدنی بود. روش تحقیق مورد استفاده توصیفی از نوع همبستگی بود که به صورت میدانی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه دانشجویان دختر و پسر ساکن در خوابگاه-های دولتی و استیجاری دانشگاه ارومیه تشکیل می دادند (5366 نفر). نمونه آماری نیز با توجه به جدول مورگان و روش نمونه گیری سهمیه ای، 361 نفر در نظر گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه روا و پایای (89/0 = α) محقق ساخته شامل 38 سؤال بسته پاسخ در طیف پنج گزینه ای استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش هفت عامل شامل تحول در نگرش مسئولین و استفاده صحیح از امکانات، شاداب سازی محیط های ورزشی، استفاده از شیوه های تبلیغاتی برانگیزاننده، روی آوری به فعالیت ها و امکانات ورزشی جدید، شرکت دادن دانشجویان در فعالیت های گروهی، جذب مشارکت دانشجویان در محیط های ورزشی و ایجاد خلاقیت و هیجان در برنامه های ورزشی را به عنوان عوامل مؤثر نشان داد. با توجه به نتایج پژوهش ایجاد فضایی صمیمی و بانشاط و براساس فرهنگ دانشجویی و نیز فراهم آوردن شرایط مناسب برای تعامل هرچه بیشتر بین دانشجویان به وسیله فعالیت بدنی، تشویق آنان به شرکت در تصمیم گیری ها، مسئولیت ها و تجهیز اماکن ورزشی، پیشنهاد می شود.

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تاثیر دو نوع برنامه اصلاحی ساختاری و اصلاحی هوازی بر برخی از شاخصهای عملکرد ریوی دانشجویان مبتلا به کیفوز دانشگاه شهید چمران اهواز بود. بدین منظور، 45 آزمودنی با میانگین سنی 1.81± 21.39 سال، قد 3.09 ± 172.16 سانتی متر و وزن 4.72 ± 66.93 کیلوگرم از بین دانشجویان مرد دانشگاه شهید چمران اهواز به طور تصادفی انتخاب شدند. سپس آزمودنیها به طور کاملا تصادفی در سه گروه: کنترل، تجربی 1(گروهی که فقط تمرین اصلاحی را اجرا می کردند) و گروه تجربی 2 (گروهی که پس از اتمام برنامه اصلاحی تمرین هوازی را نیز اجرا می کردند)، تقسیم بندی شدند. برای اجرای تحقیق، نخست پرسشنامه تعیین سلامتی را تکمیل کردند، سپس وزن، قد، دامنه کیفوز و شاخصهای اسپیرومتری ظرفیت حیاتی (VC)، حداکثر تهویه ارادی (MVV)، ظرفیت حیاتی با فشار (FVC) و حجم هوای بازدمی با فشار در ثانیه اول (FEV1) اندازه گیری شد. برای اطمینان از یکسان بودن گروه های تجربی، کنترل و همتراز کردن نمونه ها از نظر شاخصهای ریوی، قبل از وارد کردن هر گونه متغیری از آزمون آنالیز واریانس یک سویه استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از پیش آزمون و پس آزمون گروه های تجربی متعاقب 12 هفته تمرین اصلاحی ساختاری و تمرین اصلاحی هوازی از آزمونهای t وابسته، ANOVA (آنالیز واریانس یک سویه) و برای تعیین تفاوت میان گروه ها از آزمون L.S.D استفاده شد و حداقل سطح معناداری برای این تحقیق 0.05 تعیین شد. نتایج تحقیق نشان دادند که بین MVV، VC، FVC و FEV1 گروهی که تمرین اصلاحی هوازی و گروهی که تمرین اصلاحی ساختاری را اجرا کردند، تفاوت معناداری وجود داشت. (P?0.05) با این حال، بین دامنه کیفوز در گروه تمرین اصلاحی ساختاری و اصلاحی هوازی تفاوت معناداری وجود نداشت (P?0.05).

مطابق با نظریه خودمختاری دسی و ریان، هدف این پژوهش بررسی اثر رفتارهای حمایتی- استقلالی معلمان تربیت­بدنی بر ارضای نیازهای روانی (شایستگی، پیوستگی)، انگیزش درونی و لذت­بردن از فعالیت جسمانی در دختران نوجوان بود. همچنین فرضیه نقش میانجی نیازهای روانی و انگیزش درونی مورد بررسی قرار گرفت. روش پژوهش توصیفی (زمینه­یابی) بود. در یک نمونه 283 نفری از دانش­آموزان دبیرستانی (18-14) سال شهر کرمانشاه، شرکت­کنندگان به پرسش­نامه ادراک رفتارهای حمایتی– استقلالی در زمینه ورزش، پرسش­نامه نیازهای روانی در ورزش، مقیاس انگیزش درونی و پرسش­نامه لذت از فعالیت جسمانی پاسخ دادند. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از ضریب همبستگی پیرسون و برای ارائه مدل، از حیطه معادلات ساختاری استفاده شد. یافته­ها نشان داد رفتارهای حمایتی- استقلالی با نیازهای روانی (شایستگی، پیوستگی)، انگیزش درونی و لذت ارتباط مثبت و معنا­داری داشت. نتایج مدل پیشنهادی را از این جهت می­توان تأیید نمود که رفتارهای حمایتی- استقلالی باعث تقویت ارضای نیازهای روانی و انگیزش درونی در تربیت بدنی می­شود که به نوبه خود به افزایش لذت از فعالیت بدنی منجر می­شود. همچنین نقش میانجی نیازهای روانی و انگیزش درونی در ارتباط بین رفتار حمایتی- استقلالی و لذت از فعالیت بدنی تأیید شد. این یافته­ها اهمیت رفتارهای حمایتی- استقلالی از سوی معلمان تربیت­بدنی را در ارتقاء بیشتر انگیزش درونی و لذت از فعالیت بدنی در دختران نوجوان برجسته می­نماید.

هدف این تحقیق عبارت است از توصیف نگرش و گرایش مردم شهر مشهد به فعالیتهای حرکتی و ورزشی. بدین منظور، پرسشنامه ای با 36عبارت نگرشی در قالب 6 بعد یا مولفه، 12 عبارت گرایشی، و 9 پرسش ویژگی فردی تهیه و بین 1049 مرد و زن بالای 16 سال شهر مشهد به روش مستقیم توزیع شد. 976 نفر (93 درصد) آن را تکمیل و سپس جمع آوری شدند. پس از تجزیه و تحلیل آماری داده ها، نتایج زیر به دست آمد: در این تحقیق، 32 درصد افراد در فعالیتهای حرکتی و ورزشی شرکت نمی کردند. کسب نشاط و شادابی از مهم ترین علل و انگیزه های شرکت کردن، و عقب ماندن از کارهای روزانه از مهم ترین علل شرکت نکردن در فعالیتهای حرکتی و ورزشی بود. بیشترین افراد به ترتیب اولویت به فعالیتهای آمادگی جسمانی، پیاده روی و فوتبال می پرداختند. بین نگرش به فعالیتهای حرکتی و ورزشی در افراد با ویژگیهای مختلف سن، تاهل و تجرد، تعداد اعضای خانواده، نوع شغل، گرایش و عدم گرایش به فعالیتهای حرکتی و ورزشی تفاوت معناداری وجود داشت. (P<0.05). در صورتی که بین نگرش به فعالیتهای حرکتی و ورزشی در افراد با ویژگیهای مختلف جنسیت، سطح تحصیلات، درآمد ماهانه، هزینه خانوار، هزینه ماهانه ورزشی، تعداد جلسات تمرین در هفته، مدت زمان تمرین در هر جلسه، رفاه و ایمنی مکان ورزشی، و سابقه ورزشی تفاوت معناداری وجود نداشت. (P>0.05) در حالی که، بین گزارش به انجام فعالیتهای حرکتی و ورزشی در افراد با ویژگیهای مختلف سطح تحصیلات، نوع شغل، میزان درآمد و هزینه ماهانه کل خانواده رابطه معناداری وجود نداشت (P>0.05).

هدف از پژوهش حاضر بررسی مشکلات استعدادیابی در رشتة فوتبال است. کلیه مربیان تیم های پایه فوتبال لیگ آسیا ویژن استان تهران در رده های نوجوانان، جوانان و امید جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند. نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان 42 نفر انتخاب شد. به دلیل نبود پرسشنامه استاندارد در این زمینه، محقق با استفاده از نظر استادان تربیت بدنی و علوم ورزشی و مربیان رده های پایه تیم ملی فوتبال، پرسشنامه ای به صورت مقیاس پنج ارزشی لیکرت طراحی کرد، اعتبار صوری و محتوایی پرسشنامه را استادان تربیت بدنی و مربیان فوتبال تأیید کردند و ضریب پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ 86 صدم به دست آمد. پس از دریافت اطلاعات از آزمودنی ها، با استفاده از نرم افزارهای Excel و Spss از طریق آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون فریدمن) اطلاعات به منظور بررسی مشکلات استعدادیابی فوتبال تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که مهم ترین مشکلات استعدادیابی در فوتبال به ترتیب عبارتند از: کمبود امکانات مالی و مادی برای استعدادیابی فوتبال، نبود کمیته های تخصصی استعدادیابی در باشگاه ها، نداشتن برنامة اصولی برای استعدادیابی فوتبال، آشنا نبودن با روش های علمی استعدادیابی، و تربیت نکردن افراد متخصص در امر استعدادیابی توسط سازمان های مربوط.

هدف از پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین شیوه های اعمال قدرت مربیان و تعهد ورزشی جودوکاران باشگاه های تهران بود. جامعه آماری پژوهش همه جودوکاران باشگاه های تهران (547 نفر) بودند که بر اساس جدول مورگان، 225 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. در جمع آوری داده ها از پرسشنامه های قدرت مربیان وایت سید (2000) و تعهد ورزشی اسکانلان و همکاران (1993) استفاده شد که روایی آن ها مورد تأیید متخصصان قرار گرفت و پایایی آن ها، به ترتیب 899/0= α و 840/0= α محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن، t یک نمونه ای، رتبه بندی فریدمن و رگرسیون خطی چند متغیره انجام گرفت. نتایج نشان داد، قدرت مبتنی بر تخصص در اولویت اول مربیان قرار دارد. قدرت های مرجعیت، قانونی، پاداش و زور نیز در اولویت های بعدی بودند. هم چنین بین همه انواع قدرت مربیان و تعهد ورزشی جودوکاران رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (05/0>p). نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد که فقط قدرت تخصص مربیان پیش بین معنی داری برای تعهد ورزشی جودوکاران می باشد (05/0>p). هم چنین، اولویت بندی ابعاد تعهد ورزشی در جودوکاران نشان داد بُعد فرصت های مشارکت در اولویت اول و ابعاد تعهد، لذت ورزشی، سرمایه فردی، جایگزین های مشارکت و محدودیت های اجتماعی نیز در اولویت های بعدی هستند. به طور خلاصه می توان گفت با توجه به اینکه قدرت تخصص بیشترین و قدرت زور و اجبار کمترین همبستگی را با تعهد ورزشی جودوکاران داشت بنابراین، در تبیین تعهد جودوکاران، احتمالاً مربیان متخصص با اعمال رفتارهای مناسب می توانند تعهد ورزشکاران را افزایش دهند.