درخت حوزه‌های تخصصی

این مطالعه به بررسی روابط بین انگیزه ها، نگرش ها و فعالیت های آموزشی خانگی والدین ایرانی به سوی دوزبانگی (فارسی وانگلیسی) می پردازد. به همین منظور،از ۶۸ والدین زبان آموز جوان، خواسته شد که به پرسشنامه ای پاسخ دهند. لازم بذکر میباشد که هدف پرسشنامه مذکوربررسی نگرش ها، انگیزش، و فعالیت های آموزشی خانگی والدین به سوی دوزبانگی می باشد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی داده ها نشان داد که والدین نگرش مثبت کلی، انگیزه یکپارچه٬ و روشهای رسمی درفعالیت های آموزشی خانگی به کار می گیرند.علاوه بر این٬ یا فته ها نشان دادند که همبستگی مثبت معناداری بین نگرش ها، انگیزش و فعالیت های آموزشی خانگی والدین وجود دارد. ولیکن٬ تحلیل رگرسیون خطی داده ها نسبت به متغیر های مربوطه نشان داد که فقط متغیر انگیزه بر پراکنش فعالیت های آموزشی خانگی تأثیر چشمگیری دارد. پیامدهای بدست آمده ازنتایج برای معلمان٬ سیاست گذاران، و توسعه دهندگان برنامه درسی بهمراه برخی پیشنهادات در این مطالعه فراهم شده است.

هدف از این تحقیق یافتن راه کاری عملی برای ارتقای مهارت نوشتاری در میان دانش آموزان ایرانی به عنوان زبان آموز خارجی می باشد. سوال اصلی این است که آیا کاربردشناسی تفوقی بر روش های سنتی در ارتقای مهارت نوشتاری دارد یا خیر. برای این منظور چهل دانش آموز دبیرستانی بر اساس عملکرد شان در Preliminary English Test (2009) انتخاب شدند. علاوه بر این، ابزارهای زیر نیز در این پژوهش شبه تجربی به کار رفته است: Task, and Discourse Self-Assessment Task and Writing Discourse Completion, California Standard Test (2008) این روش خاص به مدت ده هفته بر گروه آزمایشی انجام گرفت در حالی که که گروه کنترل فقط از روش های سنتی بهره برد. نتایج نشان می دهد که ارتباط معناداری میان مهارت کاربردشناسی و ارتقای مهارت نوشتاری در میان زبان آموزان وجود دارد. روش paired h-test f برای تجزیه و تحلیل داده ها به کار رفته است. نتایج این تحقیق حاکی است که دبیران می توانند از کاربردشناسی در مهارت نوشتاری به شکل شایسته ای بهره ببرند و مهارت نوشتاری را از طریق آن ارتقا دهند. بدین ترتیب زبان آموزان می توانند به شکل درستی به برقراری ارتباط بپردازند.

Élever un enfant bilingue est le souhait de certains couples appartenant aux sociétés monolingues qui n’ont pas le moyen naturel pour offrir aux enfants la chance de devenir bilingue. Nombreux sont les pères et les mères qui pratiquent une deuxième langue, y tiennent et souhaitent pouvoir transmettre cette passion à leurs enfants. Cependant la question qui s’impose c’est la manière de faire pour qu’un enfant devienne bilingue sans qu’il y prouve aucune obligation. Cet article est centré sur les stratégies discursives à adopter dans le cas d’un bilinguisme précoce quand on implique la règle «un parent, une langue» en faisant une étude longitudinale sur l’acquisition de français en Iran par une petite fille de 3 ans dans un cadre familial monolingue. Les données sont retirées des enregistrements sonores entre l’âge de 36 et 40 mois, réalisés par la mère de l’enfant lors d’interactions dyadiques pendant les séances de jeux et de la lecture dialogique.La création des situations qui mettent en priorité la présence de la langue française lors des échanges langagiers, aboutira aux changements des habitudes langagières de l’enfant en lui attribuant plus d’occasions pour employer la langue française.

بررسی انتقال دانش منظورشناختی افراد از زبان مادری به زبان دوم یا زبان خارجی، همواره یکی از موضوعات مورد توجه محققین بوده است. با این وجود، در بین نتایج به دست آمده از مطالعات اندکی که قابلیت این انتقال را مورد بررسی قرار داده اند، اختلافاتی وجود دارد. مطالعه حاضر تلاشی بوده است در بررسی قابلیت انتقال فارسی به انگلیسی استراتژی های رد درخواست توسط زبان آموزان فارسی زبان. به طور مشخص، تأثیرات درجه سختی شرایطی که در آن درخواستی رد می شود و همچنین نوع درخواست رد شده بر قابلیت این انتقال بررسی شده است. برای این منظور پرسشنامه ای به کمک 60 زبان آموز فارسی زبان طراحی شده و در نهایت توسط 74 شرکت کننده اصلی در مطالعه تکمیل شد. نتایج به دست آمده حاکی از تأثیر دو جانبه درجه سختی شرایط و نوع درخواست رد شده بر قابلیت انتقال دانش منظورشناختی افراد است. این به این معنی است که آگاهی زبان آموزان از شرایطی که تحت تأثیر آنها درخواستی را رد می کنند، در تصمیم گیری نهایی آنها در اینکه کدام قسمت از دانش خود از زبان اول را به دیگر زبان ها انتقال دهند، تأثیرگذار است.

Incidental vocabulary learning is often seen as superior to direct instruction on many occasions. Meanwhile, upon the emergence of the World Wide Web, second language (SL) learners have been introduced to 'podcasts' (recorded audio and video online broadcasts) which could be authentic sources of vocabulary learning. The relatively recent phenomenon of video podcast (vodcast) might be considered as a reliable complementary source of input to the written text or the audio track which are predominantly used to represent the platforms of SL instruction. To examine this assertion, three groups of Iranian EFL learners (n=63) were independently exposed to different modes of input (the reading text, audio track, and vodcast) during a series of classroom sessions under highly controlled circumstances. Immediate and delayed passive recall tests of vocabulary were administered to investigate their incidental gains. A multivariate analysis of variance revealed that both dependent variables (immediate and delayed recall) were significantly affected by the input modes. The post-hoc tests indicated no significant difference between the written and the audio groups while the vodcast group significantly outperformed the other two. The rich contextual clues made available by this audiovisual source seem to account for its superiority

This study investigated the role of interactive output tasks in developing EFL learners’ vocabulary knowledge. The participants were 103 elementary female Iranian EFL learners who were randomly divided into three groups: input-only, input-output-no-interaction, and input-output-interaction. After all participants took a placement test and a vocabulary pretest, the input-only group was exposed to input tasks, while the other two groups received both input and output tasks with or without interaction. Then, all the participants took a vocabulary posttest. The results of ANOVA and Kruskal-Wallis tests showed that the participants in both the input-output-no-interaction group and the input-output-interaction group outperformed the ones in the input-only group in the vocabulary posttest (in both the overall vocabulary test and in the productive vocabulary section). Moreover, the results of the t-test and the Mann-Whitney test revealed that the participants in the interaction and no-interaction groups performed similarly on both the overall vocabulary posttest and the productive vocabulary section. The findings of this study support the idea that output is a facilitative factor for the acquisition of L2 vocabulary and, specifically, productive vocabulary development. The results also suggest that both interactive and non-interactive output-plus-input tasks can lead to higher achievement in vocabulary knowledge compared to the input-only condition lacking output tasks